Wat is armoede voor jou?

Last updated on April 1st, 2024 at 11:07 am

wat is armoede?Armoede in Nederland is een hot topic. Er is op het moment zelfs een programma getiteld: ‘Arm in Nederland? Eigen schuld!‘ Maar wat is armoede eigenlijk?

Als ik aan armoede dacht, dan dacht ik altijd vooral aan mensen die geen dak boven hun hoofd hebben, en geen eten. Maar de meningen over wat armoede nou eigenlijk is zijn verdeeld. Armoede betekent verschillende dingen, voor verschillende mensen.

Armoede is…

Er is dus eigenlijk geen eenduidige definitie van armoede. Maar de Europese Unie heeft een dappere poging gewaagd om een antwoord te geven op de vraag: Wat is armoede.

‘Armoede is een situatie waarin sprake is van onvoldoende materiële, culturele en sociale middelen, waardoor mensen zijn uitgesloten van een levensstandaard die in de samenleving waarin men woont als minimaal wordt gezien.’

Volgens deze definitie is armoede dus meer dan alleen maar ‘geen dak boven je hoofd en geen eten’.

Absolute armoede versus relatieve armoede

Gelukkig komt de Engelse filosoof Anthony Grayling te hulp. Hij maakt namelijk verschil tussen twee soorten armoede:

  • Absolute armoede: dit zijn de mensen die dus inderdaad geen dak boven het hoofd hebben en geen eten. Zij hebben niet eens de basisbehoeftes. Hierin herken ik wat ik altijd als armoede heb gezien.
  • Relatieve armoede: deze mensen hebben genoeg voedsel, water en een dak boven hun hoofd. Maar ze hebben niet de middelen om te leven volgens de levensstandaard die in de maatschappij als normaal wordt gezien.

Grayling zegt dat absolute armoede lichamelijk is, en relatieve armoede als gevolg heeft dat je niet goed kunt meedoen met de mensen om je heen.

Armoede is dus afhankelijk van waar je woont en leeft.

Dus als je woont in een omgeving waarin iedereen op vakantie gaat in de zomer, dan kun je het als armoede ervaren als jij daar niet genoeg geld voor hebt. Armoede kan dan ook zijn dat de hele klas van je kind op schoolreisje gaat, maar jouw kind niet mee kan omdat je niet genoeg geld hebt. Dat vind ik trouwens ook sneu moet ik zeggen.

Wat is de armoede grens

De armoede grens verschilt per land. Op Wikipedia geven ze de volgende definitie van de armoede grens:

‘Het inkomen dat iemand nodig heeft om te kunnen voorzien in de basisbehoeften.’

En met basisbehoeften wordt dan bedoeld: kleding, goed drinkwater, voldoende voedsel, goede huisvesting, goed onderwijs en goede gezondheidszorg. Heb je hiervoor precies genoeg, maar houd je niets over? Dan is je inkomen gelijk aan de armoede grens.

Heb je niet genoeg geld voor dingen als kleding, dak boven je hoofd, eten etc? Dan leef je onder de armoede grens.

Wat is de armoede grens in cijfers?

De armoedegrens in Nederland ligt volgens het CBS op:

  • 1090 euro voor alleenstaande
  • 1660 euro voor eenoudergezin met twee minderjarige kinderen
  • 1530 euro voor een paar en 2080 euro voor een paar met twee minderjarige kinderen.

Wat wil je eigenlijk zelf?

Ik merk dat ik tijdens het schrijven van deze post aan Valhalla moet denken. Zij verhuisde met man en kinderen naar Noorwegen. Op haar blog Valhalla vertelt schrijft ze over hun bestaan in Noorwegen. Ze wonen daar in een huisje dat tochtig is, met enkel glas en primitieve kachels. Valhalla heeft weinig spullen en ze komen met weinig middelen rond. Ze onttrekt zich bewust aan hypes en must-haves die de maatschappij zegt dat je moet hebben.

Het zou me niet verbazen als sommige mensen zouden vinden dat Valhalla en haar gezin in armoede leven. Maar Valhalla is zielsgelukkig met haar bestaan.

Is armoede dus ‘in the eye of the beholder’?

‘Ik moet de nieuwste iPhone anders val ik buiten de groep.’

In oktober las ik bijvoorbeeld dat een kwart van de jongeren tussen de veertien en twintig jaar het nieuwste model telefoon wil. Zelfs als de ouders daardoor geldproblemen krijgen. Want ja, ‘anders vallen ze buiten de groep’ oftewel leiden ze aan relatieve armoede. Ze kunnen dan immers niet meedoen aan de levensstandaard van hun omgeving.

Maar dan heb je ook nog blogger Godelieve. Zij, haar man en hun volwassen zonen moeten de komende maanden rondkomen van 450,- per maand. Dat is niet eenvoudig en volgens mij komt zij zelfs in de buurt van de ‘absolute armoede’.

Over zebrakinderen en de vraag Wat is echte armoede

Het thema van het december nummer van de Linda uit 2008 was armoede. In deze Linda staat onder meer een artikel over ontzettend zielige kinderen. Ze dragen kleren van de Wibra en de Zeeman, kunnen niet op clubjes en gaan nóóit op vakantie! Zebrakinderen, heet het artikel. Ze hebben zelfs geen computer, en dus hebben ze geen vriendjes, want niemand wil bij ze komen spelen!

Wat is er mis met kinderkleding van de Wibra of Zeeman?

Met groeiend ongeloof las ik de rest van het artikel: want wat is er zo zielig aan dat je niet op hockey kunt?! Je kunt toch ook buiten gaan rennen als je beweging verlangt? En wat is er in vredesnaam mis met kleding van de Wibra en de Zeeman? En sinds wanneer is niet op vakantie gaan een teken van armoede?

Ligt het aan de Linda?

En ik vraag me af: ligt het aan de Linda? Het tijdschrift leest alsof de doelgroep bestaat uit veelverdienende tweeverdieners, die de lat behoorlijk hoog leggen. Want als thuisblijven in de zomervakantie armoedig en zielig is, dan zijn wij ook hartstikke arm. Ik kleed mijn kinderen uit de grote vuilniszakken vol kleding die ik krijg van mijn omgeving als ze hun kasten hebben uitgemest, en als ik het breed laat hangen koop ik bij de Wibra, H&M of C&A.

Deze Linda heb ik dan ook pas twee jaar na verschijnen uit de bibliotheek geléénd. Want ik vind het te duur om te kopen. Zielig hè?

En toch zijn wij beslist niet arm.

Conclusie over wat is armoede

Ik denk zeker niet armoede per definitie je ‘eigen schuld’ is. Ik ben me er zeer van bewust dat als mijn man bijvoorbeeld zijn baan kwijt zou raken, we een probleem zouden hebben. Tegelijkertijd voel ik wel wat weerstand tegen het idee ‘niet op vakantie kunnen’ armoede is. Ook al snap ik dat er mensen zijn die dit zo ervaren.

Maar ik vind het niet verkeerd om vraagtekens te zetten bij bepaalde maatschappelijke normen over wat je moet hebben en wat je nodig hebt. Want in hoeverre moet je overal aan meedoen? En mag het soms ook niet gewoon wat minder zijn?

Wat is armoede – reacties Huisvlijt bezoekers

  • Een typerende uitspraak van een manager: ‘Mijn kinderen hebben toch RECHT op elk jaar nieuwe Uggs?’ WAT??? Ze hebben recht op kleding, schoeisel, woonruimte, voeding en onderwijs, ja!! (Ellen)
  • Tja, ik zie hier in mijn ‘arme’ buurtje ook veel gezinnen die het niet breed hebben. Maar omdat het hier allemaal wat eenvoudig is, hebben de kinderen ook niet de druk van het ‘moeten meedoen’ met dure kleding. Heeft de plaatselijke zeeman de zomerjassen in de opruiming, dan zie je geheid een kind of tien er mee lopen. En het gekke is dat ze dat nog leuk vinden ook! (wij zijn zusjes!) Maar als kinderen ouder worden, gaan ze toch meer op hun uiterlijk letten. Als je ze simpel hebt opgevoed heb je kans dat het wel los loopt, maar ik zie hier juist kinderen die helemaal de andere kant opgaan. Die van alles het beste willen hebben want dat hadden ze ‘vroeger’ niet. Onze kinderen gelukkig niet, die zijn ook wel eens aan het mopperen hoor, maar shoppen zelf met korting en in de uitverkoop. De zoon van 14 vind twee broeken wel genoeg, nu hij ze zelf gedeeltelijk betaald (h&m, opruiming) ‘want ik groei zo hard en dan moet ik binnen drie maanden weer een paar broeken kopen’ is zijn antwoord. Nou is drie maanden wel erg optimistisch, maar ik was trots op hem! Ook tweedehands gekochte vestjes, t shirts e.d. gaan er wel in en ook met vriendinnen worden er kledingstukken geruild. (dochter van bijna 17). De zoon van tien is altijd in een joggingbroek te zien als hij thuis is want die speelt altijd buiten. En de jongste van vijf zal het allemaal worst wezen…als het maar lekker zit! Overigens adviseert de school nadrukkelijk dat de kinderen ‘buitenspeelkleding’ aan moeten want er wordt veel gespeeld op het plein en als je je kleding niet vies mag maken is dat weer een belemmering voor je ontwikkeling.
    Tja, ik weet nog niet of mijn kinderen zich arm gaan voelen als ze volwassen zijn, maar omdat we een paar keer in Ethiopië zijn geweest, weten ze wel wat echte armoede is, dat was een goede les…
    Misschien is Linda erg arm, geen tijd voor haar kinderen, altijd druk, relatieproblemen…? (Het Lieveheersbeestje)
  • Ik lees de Linda en vind het een erg leuk blad, mede omdat het niet zo “braaf” is en niet bang is met shockerende onderwerpen te komen. En…ik koop ook kleding bij de Zeeman en Wibra (en het liefst ook nog tijdens de uitverkoop als je 87.5% korting krijgt…. Ik ben nog steeds erg blij met een afgelopen zomer gekocht jurkje voor éénvijfentwintig). Echte armoede is naar mijn idee je kinderen niet de basisbehoeftes (een gezonde omgeving, een goede basisvoeding, en kleding) te kunnen geven. Groetjes, T.
  • Ik werk ook in de hulpverlening. Ik zie nooit kinderen met honger of kinderen zonder computer en televisie. Ik zie ook zelden kinderen met kapotte of verwassen kleding. Armoede betekent vooral niet kunnen meedoen. Vervoer naar school schiet er vaak bij in (fiets of buskaart) Daarentegen zijn gadgets als mp3 en mobieltje vaak wel aanwezig. Armoede in Nederland is het gemis aan wat rijke mensen makkelijk kopen voor hun kinderen: iphones, scooters en merkkleding. Armoede verschuift dus steeds hogerop.
    Overigens signaleer ik bij de lagere inkomens doorgaans één of meerdere huisdieren, pakje shag op tafel en blikjes bier in de prullenbak. En mensen met lage inkomens krijgen beduidend meer post te verwerken, juist bij hen ontbreekt vaak de discipline en kennis om het bij te houden. (Toeslagen, kwijtschelding etc)
    Wie zijn verstand kan gebruiken redt het m.i. wel in de bijstand. Het kan namelijk nog erger: de WSNP.
    Armoede is ook een beleving. Als je niet bij machte bent om je inkomen te verhogen, kan de frustratie daar zitten.
    Er zijn immers ook miljonairs die alles weggeven om vervolgens van 900 euro te gaan leven.
    Als ik wereldwijd kijk, valt het denk ik in Afrika en Azië ook wel mee met de armoede. Honger en gebrek zie ik op de televisie alleen bij crisis als overstroming, aardbeving enzovoort.
    Dat vind ik armoede en die hulpverlening mag wat mij betreft geperfectioneerd worden door de hulporganisaties! Niet bij eten en drinken kunnen, kou lijden en geen bed hebben. Dat is armoede. (Bufster)
  • Misschien een goed idee om het boekje Erwtensoep in augustus te lezen, dan begrijp ik het wel de achterliggende gedachte in het verhaal van blad Linda. mijn kinderen dragen ook kleren van de kledingbeurs wibra etc maar dit boekje was een eyeopener voor mij. (Inge)wat is armoede
  • Ik lees de LINDA. heel graag, ondanks dat ik het een teringduur blad vind. Ik hoor volgens jou wel tot de doelgroep, want wij zijn tweeverdieners met allebei een hele goed baan, maar over zo’n artikel maak ik me verschrikkelijk boos. Ik werk al 8 jaar in de jeugdzorg, en ben zelf het kind van een voormalig bijstandsmoeder. Armoede is maar wat je er zelf van maakt hoor. In de bijstand met 2 kids was geen vetpot en nee, wij kregen geen merkkleding maar wij waren niet arm hoor. En niet op vakantie gaan, is ook niet zo erg.
    Wat erg is, is als er weer geen geld is om brood te kopen of ´s avonds een gezonde maaltijd op tafel te zetten. Helaas komt dat nog vaak voor in Nederland. Nooit zelf meegemaakt gelukkig, want mijn moeder kon met geld omgaan.
    Dat is het probleem van deze tijd: ondanks leven met een uitkering of zeer beperkt salaris, denken veel mensen ‘recht’ te hebben op een flatscreen en dure spullen op afbetaling. Daar komt de meeste armoede vandaan, dat zie ik dagelijks in de hulpverlening. Daarom moeten mensen uiteindelijk aankloppen bij een voedselbank en niet omdat er weinig geld is, maar omdat ze teveel willen en vinden overal ‘recht’ op te hebben.
    Ik vind het altijd apart dat wij nog met ‘n 20 jaar oude en voor niks gekregen tv doen, terwijl we ruim boven modaal verdienen en mensen die veel minder hebben, een superflatscreen aan de muur hebben. (Joeltje)
  • Ik heb er nog nooit in gekeken, heb het wel eens in een wachtkamer zien liggen. Leef naar wat je hebt denk ik dan. Hier ook de leukste kleding van de rommelmarkt of kringloop. Ik voel me rijk, of zij haar ook zo voelt betwijfel ik.
    Armoede hoeft er beslist niet te zijn als je goed de ogen de kost geeft en een beetje handig bent. Alleen ouderen en gehandicapten hebben het moeilijk denk ik. (Johanna)
  • Erg he! blijkbaar is het een jaarlijks terugkerend artikel, want in de LINDA van juni of juli stond een gelijkaardig artikel. En het ergste was, er stonden foto’s van de kinderen bij en die kijken allemaal heel zielig! Ik vind Linda eerder zielig…my god… (Biomama)
  • Hmm de linda is niet mijn blad…ik krijg hem wel eens door, en ik heb ‘m dus wel eens gelezen. Mijn dochter gebruikte ‘m dan weer op school voor plaatjes uitknipdinges….ik koop geen kleding bij Wibra. Het ligt gewoon niet op de route, verder koop ik overal kleding :-D Maar ook ik kreeg, en krijg met name in de basisschoolleeftijd regelmatig kleding van neven/nichten. En sinds een paar jaar vragen de 2 oudsten aan hun ene oma(die erg shopperig is) een dagje winkelen met oma als verjaardagskado dan komen ze helemaal in het nieuw weer thuis :-D …
    Maar echte armoe, ja die bestaat wel. Ook onder ouderen, maar ook onder gezinnen/alleenstaande ouders etc. Tsja lijkt mij de keus niet moeilijk, zo die al keuze hebben he?
    Maar het aantal vakanties en weekendjes weg lijkt onder mijn collegaatjes wel erg belangrijk te zijn. (Nu zijn dat vaak nog ehm, tja wel jonge blanco, mensen, noem ik het maar. Niet beledigend bedoeld, gewoon nog erg jong/naïef en beschermd geleefd? Zoiets? Die houden btw ook niet zo van de Zeeman en C&A kleding ) (Sillie)
  • Wat een vertekend beeld. Ik heb het blad alleen in de supermarkt gezien en blader het soms in de bieb door. Mijn kinderen liepen ook gewoon in Zeeman en de Wibra en tweedehands, en dat doe ik nog. En niet met vakantie, toen ze bij ons klein waren deden wij dat ook niet. We hadden een volkstuin dus net wat je belangrijk vind. Armoede is er echt wel in Nederland, maar toch niet zoals in Roemenië zie mijn weblog. (Ons gezin en de stichting)
  • Ik ga niet vaak op vakantie, gewoon omdat ik andere doelen voor mijn geld heb, geen oppas voor mijn katten heb en me thuis heerlijk vermaak. Mensen hebben inderdaad wel eens de neiging je meewarig aan te kijken als ik zegt dat ik niet ga. Alsof je dan zielig bent, en vakantie het hoogste goed is….. Het gekke is dan dat ik ook nog de neiging heb om in de verdediging te schieten terwijl ik eigenlijk vind dat er niks te verdedigen valt. Raar is dat eigenlijk he? Daar ga ik meteen mee ophouden. ;-) (Ineke)
  • Ik lees het blad niet, omdat ik me er totaal niet in herken. Wat een armoedige manier van denken, als je zo de meetlat legt. Bij ons lopen ze ook in van alles en nog wat: gekregen, tweedehands, Wibra, Hema. En ze zien er leuk uit (al zeg ik het zelf . Niet alleen door de kleding maar ook omdat ze tevreden zijn, genieten van het leven. Er is veel armoede, de zorgen om geld lijken me vreselijk zwaar. Maar niet alle ouders die ik ken die hiermee te maken hebben zijn ‘arm’ en ik zie die kinderen soms meer genieten en stralen dan kinderen van rijke ouders. Dat laat maar zien dat de hoeveelheid geld niet automatisch gelukkig, tevreden en rijk maakt. (Jente)
  • *boos-artikel-opgoogelend* Zonder meer bestaat er armoede in Nederland. Daar tegenover staat dat hier ook een sociaal stelsel bestaat om de situatie te verbeteren. Hier in Nederland hoeft niemand uit een vuilnisbak te eten!!
    Dus kan ik me werkelijk enorm opwinden over een dergelijk artikel. Arm ben je wanneer je je eigen kinderen niet kunt voeden of kleden. Arm ben je wanneer je niet weet waar je ‘s avonds de nacht zult doorbrengen. Arm ben je zonder dak boven je hoofd. Arm ben je wanneer je het niet warm kunt krijgen als het koud is. En er niemand is om op terug te vallen.
    Volgens de maatstaven van dat artikel zijn ik en mijn dochter echte stumpers. Zal ik je wat vertellen? Ik ben rijker dan ik ooit ben geweest!! Zo rijk, dat ik in staat ben datgene wat ik heb te kunnen delen met wie minder heeft. Da’s pas rijkdom! En ik ben er trots op, dat het me lukt de eindjes aan elkaar te knopen zonder dat ik of Uk ook maar iets te kort komen. En dat is inclusief uitje, sociaal-culturele bezigheden en leuke kleding. (Diana)
  • PS Als er een blad gestart gaat worden, wil ik ook meedoen!! Ik ben goed in taal, kan tekenen en photoshoppen en maakte als kind altijd al ‘damesbladen’…stukjes schrijven is mijn lust en mijn leven. :)  Haha, de Linda, die lees ik alleen als mijn man hem in de oud-papiercontainer vindt…. Hoezo is het zielig als je niet op hockey kan? Mijn kinderen zitten nergens op, hebben ze trouwens ook niet veel zin in. De meeste gemeenten hebben ook wel een potje voor dit soort dingen als kinderen anders buiten de boot vallen. Alleen geen computer…lijkt me erg lastig aangezien alles op school tegenwoordig ook op de computer moet. Ze moeten soms powerpointpresentaties ‘inleveren’, huiswerk maken gaat online…dus die computer vind ik wel ‘nodig’. (Meibloempje)
  • Het ligt aan mijn naamgenoot! :P Ik zou zeggen.. Zet er een documentaire over Roemenië / Sudan / Haïti tegenover en het gezeur is over.Nederlanders hebben het zonder uitzondering gewoon hartstikke goed. En dat zegt iemand die in dit land als ‘minima’ wordt beschouwd.Kleding van de Wibra is nog altijd héél wat beter dan geen kleding en geen geld voor sport is nog altijd niet ‘t zelfde als geen geld voor eten. Bah.. luxeproblemen! Wat betreft die winkels.. ik koop er zelf eigenlijk nooit. Gewoon omdat de kleding het meestal niet zo heel lang uithoudt. Mijn strategie is om voor hetzelfde geld wat duurdere kleding te kopen via marktplaats. Tweedehands is tegenwoordig lang niet zo slecht meer als vroeger ;) (Linda)
  • Ik denk dat er zeker armoe is in nederland, kinderen die zonder ontbijt naar school gaan omdat er gewoon geen brood is. Maar de grootste armoe is er denk ik bij gezinnen die denken dat door dure kleding dure sporten en dure vakanties ze erbij horen. (Huize Steen)
  • Ik heb bij Stichting Leergeld gewerkt, een stichting die zich inzet voor gezinnen in de armoede zodat kinderen mee kunnen op schoolreisjes en ook op voetbal kunnen. Want sport is niet alleen goed voor beweging, maar ook voor het leren omgaan met verlies en het leren samen spelen/werken.Er is wel degelijk armoede in gezinnen in Nederland, al zie je dat niet en het is niet af te meten aan waar de kleding gekocht wordt. Het zijn de kinderen die voorheen niet mee konden betalen aan sinterklaas festiviteiten op school en die pas in december schoolboeken hadden omdat de ouders de huur niet konden betalen. (Ioon)

Leestips

Wat is armoede voor jou?


Discover more from Huisvlijt

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Similar Posts

44 Comments

  1. Wauw mooi artikel. Gelukkig heb ik niet met armoede te maken gehad. Hoewel wij het de laatste maanden best krap hebben gehad. Mijn vriend kreeg geen geld meer en zijn eigen bedrijf bracht ook weinig op. Ik werkte 20 uur, en daar deden wij het van. Gelukkig ben ik altijd heel spaarzaam geweest, je weet immers nooit, en hebben wij het gered. Natuurlijk moesten we dingen laten, maar so what? We hadden genoeg om ons zelf uiteindelijk te bedruipen. Soms is het ook maar net welke keuzes je maakt. En ook ik snap niet dat je amper rond kan komen maar wel rookt, allerlei dure abonnementen hebt en dan excuses hebben van: als dat al niet meer mag. Ik heb genoeg maar rook niet en heb ook niet allerlei dure abonnementen. Een mens wil altijd meer maar soms is minder ook goed.

  2. Een onderwerp waar veel verschillende meningen over zijn. Ik denk inderdaad dat armoede gebonden is aan zowel je leefomstandigheden als de plek waar je woont. Er moet een duidelijk verschil gemaakt worden tussen armoede hier in Nederland en de armoede in Derde Wereldlanden. Ik ben blij dat jij dat onderscheid meteen maakte in je artikel.

    Hier in NL bestaat wel degelijk armoede en dan heb ik het net als bijna iedereen hier boven mij niet over op vakantie gaan of de nieuwste Iphone hebben, maar wel over bijvoorbeeld een tv, internet en een laptop. Als je op de hoogte wilt blijven van het nieuws, en dat wordt wel van je verwacht in deze maatschappij (je wordt bijvoorbeeld geacht de wet te kennen) dan zul je je toch via een medium op de hoogte moeten laten brengen. Gezinnen met kinderen zouden altijd internet en een computer moeten hebben, in ieder geval vanaf het moment dat één van de kinderen naar de middelbare school gaat. Huiswerk, cijfers, roosters, alles gaat via internet. Een kind is ervan afhankelijk geworden. Dat betekent dat als je geen computer en internet hebt, je kind niet mee kan komen op school en dat valt wat mij betreft hier in Nederland onder armoede. Ik vind dat de gemeente en overheid hier zorg voor moeten dragen, omdat zij ons op deze manier afhankelijk gemaakt hebben van deze technologie. Helaas doen lang niet alle gemeenten dat en dat brengt veel mensen in de problemen. Om maar iets te noemen.

    1. Dat is een goed punt Marion: een kind kan inderdaad niet meekomen zonder goede internetverbinding op school. De ouders trouwens ook niet, want ook die informatie gaat nu vaak via internet.

  3. Wat een mooi artikel, maar ook: wat een schrijnende verhalen …
    Zelf leef ik in relatieve armoede, en ik werd weer met de neus op de feiten gedrukt hoe relatief dat eigenlijk is, zeker omdat we van alle kanten hulp krijgen – en aan durven nemen. Een bewindvoerder die zich boos maakt tegen schuldeisers, zodat ze niet over de belastingvrije voet heengaan – en de vaste lasten gewoon betaald kunnen worden – scheelt voor ons nu enorm. Hulp van de voedselbank, én weten wat we kunnen doen met wat we krijgen (en soms met dingen die we niet gebruiken anderen blij kunnen maken, anderen kunnen helpen scheelt gevoelsmatig zó veel!), in de schuldsanering kunnen zodat er een zichtbaar eind aan komt … dat helpt allemaal. En we hebben dus voldoende te eten, kleding, genoeg dekentjes dat we het niet koud krijgen als we de verwarming eens laag zetten.

    Voor mij is armoede ook (vooral) niet meer kunnen zien wat je wel hebt, niet meer om kunnen gaan met het niet mee kunnen komen. Dat is meer geestelijke armoede. En ja, soms heb ik daar wel last van – vooral het schuldig voelen dat ik zelf niet meer bij kan dragen, zien wat ik allemaal verkeerd doe/heb gedaan, en niet wat er allemaal goed gaat. Gelukkig heb ik nog de veerkracht dat ik daar ook weer uitkom.

  4. Sinds ik zuiniger leef, budgeteer en meer nadenk over waar ik mijn geld aan uitgeef, ben ik me er meer en meer bewust van hoe duur sommige basisvoorzieningen zijn. Ik ben in de omstandigheid dat wanneer mijn ene budget leeg is, ik wat uit het andere budget kan pakken als dat nodig is. Maar er zijn genoeg gezinnen waarbij dat geen optie is.
    In dat opzicht vind ik dat ik begripvoller ben geworden naar mensen die het niet breed hebben.
    Voor mij is armoede: niet vrij zijn in je keuzes.
    Als je een jaar, of twee jaar, niet op vakantie kunt omdat je het vakantiegeld nodig hebt om onderhoud aan je auto te kunnen betalen, of om een lekkend dak te laten repareren of om kleding of sportclubs van je kind te betalen, dan is dat wel wat anders dan wanneer je twee jaar niet op vakantie gaat, zodat je dat geld daadwerkelijk kunt sparen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.