Afscheidscadeau juf: wat geef je, en wat zeggen deze 3 juffen?
Last updated on April 30th, 2024 at 12:22 pm
- Bedank juf: afscheidscadeau juf
- Wat moet de juf met al die afscheidscadeautjes voor de juf?
- Cadeautje voor de juf: wat dan wel?
- Wat geven jullie als afscheidscadeau voor de juf?
- En wat zeggen de juffen zelf over een afscheidscadeau voor de juf?
- Prakijkvoorbeeld afscheidscadeau juf
- Afscheidscadeau juf knutselen
- Cadeautje juf einde schooljaar: Print en plak een foto van je kinderen op een zeepje
- Impressie van zo’n laatste schooldag met afscheidscadeau voor de juf en meester
- Afscheid juf: Cadeau juf in het algemeen
- Juffendag cadeau
- Maar wat is een juffendag?
- Bedankmeuk 2023: een tekening is genoeg!
- Leestips
Een afscheidscadeau voor de juf. Het is tegenwoordig heel gewoon om aan het eind van het schooljaar een cadeau voor de juf of meester te geven.
Ik herinner me niet dat ik als kind de meester of juf een cadeautje gaf. Niemand deed dat toen eigenlijk.
Bedank juf: afscheidscadeau juf
Maar ergens gedurende de periode dat mijn kinderen naar de basisschool gingen zag ik het steeds vaker: ouders die aan het eind van het schooljaar de juf een cadeautje gaven.
De gedachte hierachter is sympathiek. Zo’n cadeautje is een blijk van waardering voor de juf of meester. En wie vindt het nou niet fijn om gewaardeerd te worden!
Tegelijkertijd zonk de moed me soms in de schoenen. Moest ik in de drukke aanloop naar de zomervakantie nou ook nog weer een cadeautje voor de juf gaan regelen? Was het niet genoeg dat ik haar stevig de hand drukte en oprecht bedankte voor haar goede zorgen en werken? Zelf vond ik van wel!
Wat moet de juf met al die afscheidscadeautjes voor de juf?
En bedenk even dit: de gemiddelde schoolklas bestaat uit 25 kinderen. Vaak zelfs meer, met dank aan de bezuinigingen. En elk jaar krijgt de juf een nieuwe schoolklas. Dus als de juf jaarlijks 25 keer:
- Zelfgemaakte muffins, cake pops die gemaakt zijn met cake bakken.
- Chocoladerepen
- Mokken
- Bloemen
- Kaarsen
- Zelfgemaakte jam
- Zelfgemaakte zeep
- Ingelijste foto’s van je kind…
- Bodylotion
- Handcrème
- Doucheschuim
krijgt, dan…. heeft de juf waarschijnlijk een groter huis nodig!
En stel dat de juf het boek Opgeruimd van Marie Kondo heeft gelezen. En dat ze zich had voorgenomen eens flink op te ruimen en te minimaliseren. En dan krijgt ze 25 cadeautjes voor de juf. En wat als de juf op haar gewicht let? En dus niet te veel wil snoepen. Wat moet ze dan met al die zelfgemaakte heerlijkheden die al dan niet hygiënisch zijn klaargemaakt?
Sterker nog: als de juf al die leuke cadeautjes niet kan houden, kan ze zich zelfs schuldig voelen omdat ze het weggooit. Het was immers zo aardig bedoeld!
Cadeautje voor de juf: wat dan wel?
- Eén van de dingen die juffen en meesters erg waarderen is een handgeschreven briefje. In zo’n briefje kun je schrijven wat de juf of meester voor je kind heeft betekend. Zo’n briefje kan de juf dan nog eens lezen als ze een slechte dag heeft bijvoorbeeld. Dan doen waarderende woorden extra goed.
- En heel praktisch cadeau is natuurlijk een cadeaukaart. Bijvoorbeeld een cadeaukaart van de Hema of Kruidvat. Dat zijn gangbare winkels die je overal wel vindt. Je kunt zo’n cadeaukaart van de Hema zelfs digitaal versturen. Handig als je het cadeau voor de juf vergeten was.
- Daarnaast schijnt een tijdschriftenabonnement ook in de smaak te vallen.
- Denk ook eens aan een poeziealbum!
Wat geven jullie als afscheidscadeau voor de juf?
- Angelique gaf de juf en meesters als bedankje scharreleieren van hun eigen kippen
- Miss Zuinig schreef: Ieder kind koos 1 kraal uit. Hierbij schreven ze op waarom ze juist deze kraal voor de juf hadden gekozen. Juf kreeg de kralenketting tezamen met het boekje teksten. Gemiddeld waren de ouders 20 a 25 cent kwijt.
- Pauline schreef: Wij hebben de kinderen elk een kartonnen doosje laten beschilderen (spulletjes daarvoor heb ik al in huis). Daarna mochten ze elk in de winkel een gastenzeepje uitzoeken a 60 cent per stuk. Ze kozen elk hun lievelingskleur natuurlijk. Die hebben we in de doosjes gedaan, mooi papiertje erom en klaar. Ik vind het leuk om op die manier een stukje extra waardering te laten merken. Immers, veel bankdirecteuren doen hun werk ook maar gewoon (of niet) en die krijgen ook een jaarlijkse bonus
- Pakketje zei: Mijn kinderen wilden op de basisschool zelf ook wat geven. Ik haalde meestal iets kleins in de Wereldwinkel (meteen goed doel),
een klein papieren doosjes, voor bijzondere briefjes, of iets in de biologische winkel, een lekker pak sap of zo. Vindt het gezin van de juf ook leuk.
De laatste jaren hadden wij ‘klasse-ouders’ die dat soort dingen regelden. Bij het afscheid van groep 8 hoort een ‘groot’ cadeau aan de school, en er wordt ook een boek gemaakt, wel heel leuk, alle kinderen krijgen een exemplaar van dat boek.
En wat zeggen de juffen zelf over een afscheidscadeau voor de juf?
Juf Aaltje zei:
‘Ik ben zelf juf en moeder, maar je hoeft inderdaad echt niks te geven, hoor! Ik voel me ook altijd erg bezwaard. Zeker met echt soms dure dingen. Het is inderdaad gewoon mijn érg leuke baan, waar ik voor betaald wordt. Ik vind een lief kleurplaatje of een kaartje wel erg leuk. Door mijn eigen kids laat ik meestal zoiets fröbelen, of iets zelfgebakken als attentie waarde.’
Juf Marjon over afscheidscadeau voor de juf:
‘Wanneer ik mooie tekeningen of briefjes krijg bewaar ik deze in een plakboek. Daar bewaar ik ook de klassenfoto’s in. Van de andere kant ik doe gewoon mijn werk, waarom verdien ik dan een bedankje. De bakker krijgt toch ook geen cadeautje als hij een mooie taart heeft gemaakt of de vuilnisman als hij een jaar lang de vuilnis opgehaald heeft?
Juf Hannah:
‘Ben zelf juf en geniet altijd enorm van de stralende ogen en onhandige volzinnen als de kinderen mij iets geven aan het einde van het jaar. Maar voel me tegelijk ook elk jaar meer bezwaard dat steeds meer ouders een echt cadeautje kopen voor de juf. Het mooist zijn de zelfgemaakte kaarten, tekeningen, briefjes, knutselwerkjes of koekjes (ondanks de hoeveelheid marsepein). Ik ken ook moeders die een cadeautjesplank hebben: regelmatig als ze iets leuks voor een klein prijsje zien (op een markt bijv.) kopen ze zoiets, zodat ze altijd een aardigheidje in huis hebben voor dergelijke gelegenheden. Verder krijg ik af en toe iets groters als ik dat jaar extra veel voor een kind gedaan heb. Dat doet dan altijd heel goed!’
Prakijkvoorbeeld afscheidscadeau juf
Ik kwam dat jaar thuis van het boodschappen doen. Het trof me als, zoals Simon Carmiggelt dat zo mooi formuleerde, een onverwachts nekschot:
‘Ik ben het afscheidscadeau voor de juf vergeten!’
Paniekerig keek ik om me heen: ‘Wat te doen, wat te doen?!’ Maar je kunt niet voortdurend Zero Waste blogs lezen zonder dat het je onberoerd laat.
Afscheidscadeau juf knutselen
Dus maakte ik van de nood een deugd, en kocht niets nieuws. In plaats daarvan, vond ik in mijn badkamerkastje twee lieflijk ruikende zeepjes. Zeep vind ik erg geschikt, want zelfs als de juf ze niet gebruikt, kan ze ze nog in haar kast leggen voor een lekker geurtje! Zelfgemaakte cadeautjes zijn bovendien per definitie persoonlijk. Dat maakt ze een leuke cadeautje voor de juf aan het eind van het schooljaar vind ik.
Cadeautje juf einde schooljaar: Print en plak een foto van je kinderen op een zeepje
Om het zeepje te personaliseren, heb ik een foto geprint van de kinderen, en die op het zeepje geplakt. Elke keer als de juf dan een schone onderbroek pakt, kijkt ze in vriendelijke gezichtje van één van mijn zoontjes. Als dat geen geweldig afscheidscadeau voor de juf is, dan weet ik het ook niet meer.
Een ander jaar herinnerde ik me het afscheidscadeau voor de juf ook te laat. Toen maakte ik een foto van de kinderen met een vaas met bloemen. Dit lamineerde ik, en dat gaven we cadeau. Je ziet het resultaat hier.
Impressie van zo’n laatste schooldag met afscheidscadeau voor de juf en meester
Hieronder een filmpje dat een indruk geeft van zo’n laatste schooldag, inclusief een afscheidscadeau voor de juf en meester in dit geval. Opvallend vind ik dat er blijkbaar een centraal cadeau wordt gegeven, en vervolgens ook nog een afscheidscadeau voor de juf per kind.
N.B. in de staat Alabama in de VS zijn juffen die een cadeaubon aannemen van meer dan 25 dollar strafbaar!
Afscheid juf: Cadeau juf in het algemeen
Soms kan een juf ook gewoon jarig zijn. Dan gaat het dus niet om een afscheidscadeau maar om een gewoon cadeau voor de juf. Maar de meestel tips hierboven zijn prima geschikt voor een gewoon cadeau voor de juf!
Juffendag cadeau
Het kan niet op voor de juffen! Niet alleen krijgen ze afscheidscadeautjes, cadeautjes als ze jarig zijn, er is ook nog zoiets als een juffendag cadeau!
Maar wat is een juffendag?
Een juffendag of meesterdag is simpelweg een dag waarop de juffen en de meesters nog eens extra in het zonnetje worden gezet. Het is dus eigenlijk een willekeurige schooldag die wordt uitgeroepen tot juffen dag. De juffendag is niet wettelijk vastgelegd, en er is dan ook geen vaste datum voor.
Voor een juffendag cadeau geldt hetzelfde als een cadeau voor de juf in het algemeen. Kijk bij de tips voor een afscheidscadeau voor de juf of meester!
Bedankt juf cadeautjes doen het bijvoorbeeld altijd goed.
Bedankmeuk 2023: een tekening is genoeg!
Als extra bevestiging dat een tekening of lief briefje het allebeste cadeau voor de juf is een artikel in de krant in juli 2023. De titel is veelzeggend:
‘Bedankmeuk te veel van goede voor juf en meester.’
In het artikel zegt een juf, terecht wat mij betreft, dat je de bakker aan het eind van het jaar toch ook geen cadeautje geeft omdat hij jouw brood bakt. ‘Onderwijs geven is ons werk.’
Wil je toch je dankbaarheid tonen?
Dan is het beste afscheidscadeau voor de juf of meester nog steeds een tekening of briefje van je kind!
Laat je niet gekmaken door andere ouders, of de commercie!
Leestips
- Wat ik mijn jongste zus gaf toen ze veertig werd: Cadeau 40 jarige vrouw.
- Besparen met Scoupy kan ook!
Wat vind jij van de trend van een afscheidscadeau voor de juf of meester? Doe je er aan mee?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik ben het helemaal met je eens, een zelf geschreven / gemaakte brief of kaart is veel waardevoller.
Misschien is het een idee om met alle kinderen dat te doen en dan er een plakboek van maken.
Lijkt mij een mooie herinnering.
Groetjes van Marianne
Ik vond het als juf altijd erg leuk als je een kaartje of briefje kreeg van de kinderen. Het is inderdaad een blijk van waardering. Mijn ervaring is ook dat niet alle kinderen (ouders) hieraan meedoen. Vorig jaar kreeg ik een pot met ingrediënten om zelf koekjes te maken, die vond ik erg leuk en origineel. Zelf laat ik mijn zoon een kaartje uitzoeken en krijgt juf chocola.
Ja, maar alleen bij de jongste, bij de anderen heb ik dat nooit gedaan. Elk jaar hebben we een thema, twee jaar terug was het ” alles voor een vliegvakantie” . Een zelf geknutselde koffertje met een vliegenmepper, citroenkaarsje en zo’n plakstrip. Vorig jaar was ons thema strand en zat er in een rietenmat een miniflesje zonnecreme, een zonnebril en een opblaasbal. Dit jaar weet ik nog niet, maar we geven wel iets. Mijn jongste heeft verschillende keren afscheid genomen, toen hadden we een boek gekocht om voor te lezen, met daarin een persoonlijke tekst.
Jeetje, nog met een thema ook….
Ik kan me van zoons schooltijd niet herinneren dat dit gebeurde en van mij zou een cadeautje ook niet hoeven. We slaan (in Nederland) een beetje door heb ik zo langzamerhand het idee. Als ik juf was, zou ik niet zitten te springen om al die – goedbedoelde – spulletjes.
Het idee van een briefje of kaart met handgeschreven boodschap spreekt mij wel aan.
Ik geef eigenlijk altijd wel wat. Dit jaar is mijn dochter kleuter af en gaat naar groep 3. Voor beiden juffen heb ik een handgemaakte gepersonaliseerde mok laten maken. De juffen drinken graag thee in de klas dus nu hebben ze hun eigen mok. Vorig jaar heb ik een mini rituals gekocht. juffen waren daar dolblij mee!
Iemand van de ouders heeft bij ons in het eerste leerjaar voorgesteld om ieder jaar drie euro in een pot te steken en van het geheel samen iets te kopen. Ongeveer de helft van de klas doet mee. Dit jaar kopen we een orchidee, blijkbaar heeft de juf ooit eens laten vallen dat ze dat mooi vindt.
Ik ben al blij dat ik geen prullen meer moet kopen. De hoeveelheid dozen pralines die je op de laatste dag in de lerarenkamer ziet staan is gewoon te gek voor woorden.
Dat is wel zo rustig inderdaad. Het cadeau centraal geregeld.
Hier is er door de contactmoeder geld ingezameld en we moesten iets (kleins) knutselen met een foto erop.
Ik ga ervan uit dat dat het dan is hoor!
Verder vind ik een ‘bedankt voor de goede zorgen’ prima denk ik.
Niet dat ze het niet verdient, maar iedereen doet zijn / haar werk als het goed is toch naar behoren? Niet alleen juffen.
Ik geef altijd wat aan het eind van het jaar. Voor de juf van dochter chocolaatjes. Van de klas krijgt ze een mooie map met bedankjes. Voor de mentor van zoon koop ik een mooie doos bonbons. Hij zit op een school met leerwegondersteuning en de mentor heeft veel voor zoon gedaan. Ik heb daar waardering voor en maak een bedankbriefje bij de chocolade. Wat ze met de dingen doen moeten ze zelf weten.
Mijn zus is juf en zij heeft idd een hele krat met spullen die laatste dag. Zelfgemaakte jam en andere dingen gooit zij weg omdat ze al een paar keer iets kreeg wat bedorven was na een paar dagen. Chocolade is lang houdbaar en de rest van het gezin eet fijn mee.
Nic
Ik vind het ook veel te gek om cadeautjes te geven aan de juffen. Dit jaar hebben de kinderen voor de meesters die weggaan een foto moeten inleveren die ze dan zelf moeten plakken op A4 en gaan versieren. Dit gaat in een map en overhandigd aan hun op de laatste schooldag. Meestal komt daar nog een gezamenlijk cadeau bij. Dit is toch veel beter dan al die kleine dingen. Omdat ik het 1e jaar niks gedaan had en wel zag dat ouders het deden, heb ik vorig jaar een zakje gemaakt met een zakje thee en 2 chocolaatjes met een zelfgemaakte label eraan. Ik denk dat ze hier meer aan hebben dan een hele doos vol chocola. Ook omdat het echt een afscheid voor hem was. Ze hebben dit jaar dus meesters gehad, dus ik denk dat ik weer een zakje maak maar dan met een paar dropjes erin. Mijn zusje gaat een gietertje geven met een tekst van “bedankt dat je me liet groeien”. Ik vind het zwaar overdreven want daar zijn de leerkrachten voor. En bij de dag van de leerkracht krijgen ze ook altijd wat, meestal zelfgemaakt in de vorm van 1 iets. Dus niet dat ze dan 25 aparte tekeningen hebben, maar gewoon 1 map. Ruimt ook makkelijker op. Of een fotolijst met 1 foto van alle kindjes. Als je ook ziet op Pinterest, onvoorstelbaar. Je zal maar juf zijn en al die “troep” krijgen elk jaar.
Die foto op een A4 lijkt me erg leuk! Dat is persoonlijk en kinderen hebben er zelf aan gewerkt.
Moeten niet toch? Ik vind dat het trouwens allemaal overdreven wordt met cadeautjes. Een klein aardigheidje komt bijna nooit meer voor. Waar ik trouwens heel blij van wordt. Het moet allemaal duur zijn. Zie ik trouwens ook vaak op kinderfeestjes.
Wij hebben het nooit gedaan, als kind niet en als ouder niet. Wel kregen de leerkrachten een geschenk van de kinderen die hun (onder-, midden-, boven-) bouw gingen verlaten en dat was dan niets gepersonaliseerds dat in de klas kon worden gebruikt. Bijvoorbeeld een dienblad, een spiegel, een kapstok voor de verkleedhoek, zoiets. Dat werd door de klassenouders georganiseerd en was financieel laagdrempelig voor alle ouders.
Mijn jongste wordt nu opgeleid voor het onderwijs. Op de “juffen en meestersdag” (dag dat alle leerkrachten hun verjaardagen samen vieren, met versieren, spelletjes en tractaties) kregen ze als stagiaires ook een attentie. En straks als de stage afgelopen is, krijgt ze ook een attentie. Dat hebben sommige kinderen al verklapt. Maar ik merk vooral dat ze gedurende de stage heel veel herinneringen en ervaringen heeft verzameld ;-)
Schattig dat de kinderen het niet voor zich konden houden dat ze een attentie gaat krijgen!
Eigenlijk vind ik het onzin en mijn oudste (nu 16) was op de basisschool een van de weinigen die niets mee had. Uiteindelijk ben ik overstag gegaan, want ja…..
Ik vind het leuker om bij een aanleiding tijdens het schooljaar (of zomaar) een zelfgemaakte envelop met een toepasselijk kaartje o.i.d. te geven.
Ja, het punt is dat je het dan sneu voor je kind gaat vinden als hij of zij niet ook wat kan geven…
De juf heeft in elk geval voor een jaar lang verjaardagen cadeautjes in huis ;)
Hier kon je vrijwillig 100 kronen – 11 euro storten op de bankrekening van de klas, die in handen is van 2 ouders die graag dingen organiseren. Hiervan werd de zomer-afscheids’borrel’ (zonder borrel) georganiseerd en werden bossen bloemen aan de leraren aangeboden die avond. En een vertrekkende lerares werd extra in het zonnetje gezet omdat zij met pensioen ging.
Persoonlijk vind ik het ook grote onzin om de juf of meester aan het eind van het schooljaar te overladen met van alles en nog wat. Ik ben in het verleden ook overstag gegaan omdat de kinderen het ook niet leuk vonden dat zij niets te geven hadden.
Dit jaar wordt er door de klassenouders geld ingezameld voor een cadeau. Vind ik beter. Een persoonlijk briefje lijkt me leuker. Het kost niets en het heeft wel waarde. Ik zou het ook helemaal niet erg vinden als we daar weer naar terug gaan. Er zijn al zoveel kosten. Ook al is alles maar een paar euro. Als je al dit soort dingetjes bij elkaar optelt maal het aantal kinderen, kom je toch tot een schrikbarend bedrag.
Fijn dat er dit jaar gewoon 1 cadeau is, maar verder ben ik het met je eens dat een persoonlijk briefje of gewoon welgemeend bedankje het leukst is. Dat lees ik ook terug in de reacties van de juffen die een comment hebben achtergelaten.
Wij legden allemaal 1 gulden in en kochten daar een cadeaukaart van namens de klas. Dan kreeg de meester (ik heb alléén maar meesters gehad op de basisschool) gewoon 1 ‘groot’ cadeau. En we bakten een taart, want dat hoorde erbij, haha.
Oh wauw, alleen maar meesters! Dat hoor je niet vaak meer zeg. Wanneer was dat?
natuurlijk vind ik het op zich een leuk idee om een blijk van waardering te geven, maar wat opvalt is dat het op een gegeven moment aardig uit de hand loopt. als alleenstaande moeder met een minimum inkomen vond ik het maar wat moeilijk om iets te vinden wat voor mij betaalbaar was en ook nog eens leuk voor de juf, maar waar ik ook mee aankwam het viel altijd in het niet bij wat de meeste andere kinderen gaven. mijn dochter zat in een klas met grotendeels 2verdieners die allemaal flink uitpakten aan het eind van het jaar en met de verjaardagen van juffen en meesters, grote boeketten , dure dozen met pralines en soms zelfs flesjes parfum van bekende merken. niet echt leuk voor mijn dochter die altijd met een bescheiden kadootje aankwam, gelukkig reageerde de betreffende juf altijd net zo enthousiast als op andere veel duurdere kadootjes, maar waarom moet het allemaal zo vreselijk overdreven , waarom niet gewoon gezamelijk een mooie bos bloemen zodat het ook voor ouders met minder geld geen probleem is om iets te geven. het gaat tenslotte toch om het gebaar en niet om wat er gegeven word. en wat als je als ouder niet tevreden bent met hoe het dat jaar met jou kind op school gegaan is ? wat doe je dan ? geef je dan niets met het gevolg dat je kind een buitenstaander word op de laatste schooldag of geef je wel iets en heb je daar dan geen goed gevoel bij ?
Goed om te lezen dat de juffen net zo blij reageerde met het cadeautje van je dochter als op die overdreven dure dingen. Zo hoort het ook.
Niet doen! Geen cadeautjes. Gewoon het hele jaar door een betrokken ouder zijn, die zich niet voortdurend bemoeit met zaken , die de school aangaan en dan een hand aan het eind van het schooljaar. Dat is het allermooiste cadeau voor een hard werkende docent.
Als therapeute die met kinderen en jongeren werkt, kan ik dat ook wel appreciëren zo’n attentie :-) Maar inderdaad, er staan nu nog chocolade en snoepjes in de kast die ik ooit gekregen heb. Ik weet dus niet of ik er later echt aan ga mee doen, als Ian naar school gaat.
Vind ik trouwens ook van attenties als je bij vrienden gaat eten. Je krijgt altijd wel dingen die toch blijven liggen. Zelf geef ik niets en verwacht ik ook niets te krijgen als vrienden bij ons komen eten.
Ben zelf juf en geniet altijd enorm van de stralende ogen en onhandige volzinnen als de kinderen mij iets geven aan het einde van het jaar. Maar voel me tegelijk ook elk jaar meer bezwaard dat steeds meer ouders een echt cadeautje kopen voor de juf. Het mooist zijn de zelfgemaakte kaarten, tekeningen, briefjes, knutselwerkjes of koekjes (ondanks de hoeveelheid marsepein). Ik ken ook moeders die een cadeautjesplank hebben: regelmatig als ze iets leuks voor een klein prijsje zien (op een markt bijv.) kopen ze zoiets, zodat ze altijd een aardigheidje in huis hebben voor dergelijke gelegenheden. Verder krijg ik af en toe iets groters als ik dat jaar extra veel voor een kind gedaan heb. Dat doet dan altijd heel goed!
Wat ik zelf dubbel vind is dat we bij ons op school dan een cadeau van de hele klas geven, waar (bijna) iedereen aan meebetaald en sommige ouders hun kinderen alsnog een persoonlijk cadeau (tje) laten geven. Zodat jou kind zich bijna schaamt als hij of zij niet ook nog zelf een cadeautje heeft. En de juf dus naast een groot cadeau van de hele klas ook nog een groot aantal kleine cadeautjes krijgt…
Aargh, dat lijkt mij ook een onfortuinlijke trend. Waarom het niet gewoon houden bij dat ene grote cadeau inderdaad.
Ik dacht ook voor het zelfgeschreven briefje te gaan maar nu heb ik mij vandaag toch laten verleiden door een chocoladegeschenk waar iets van ‘bedankt juf!’ op staat. Ik had mij nochtans ook eerst bij vriendin juffen geïnformeerd en het enige wat ze unaniem écht graag krijgen is een lief woordje of een tekening van het kind of zo. Ik ga dus zeker nog een briefje erbij steken!
Slim om het gewoon even aan de juffen te vragen wat ze leuk vinden Sheena.
Bij onze dochter mogen ze alleen zelf gemaakte cadeautjes geven. Ook leuk. Zelf ben ik juf. Het is wisselend. Meestal heeft de helft van de kinderen iets bij zich en de andere helft niet. Wanneer ik mooie tekeningen of briefjes krijg bewaar ik deze in een plakboek. Daar bewaar ik ook de klassenfoto’s in.
Van de andere kant ik doe gewoon mijn werk, waarom verdien ik dan een bedankje. De bakker krijgt toch ook geen cadeautje als hij een mooie taart heeft gemaakt of de vuilnisman als hij een jaar lang de vuilnis opgehaald heeft?
Goed punt Marjon. Maar bepaalde beroepen inspireren blijkbaar cadeautjes : )
Ik moest lachen toen ik die laatste regel las #Alabama. Belachelijk zeg. Maar ja, ik vind een kadobon van 25 dollar ook wel ietwat overdreven.
Ik heb wel wat voor de juf bedacht maar doe dat omdat ik het wil, niet omdat het een hype is. Men moet zich er zeker niet toe verplicht voelen. :)
ik heb ooit eens voor een hele goeie juf een gepersonaliseerd kaartje in pergamano gemaakt, ze heeft het ingekaderd, dus persoonlijke dingen raken
-€en @->- voor jou.
Ik was juf en voelde me soms echt beschaamd om iets aan te nemen. Het is echt bizar wat sommige ouders uitgeven aan afscheidscadeaus. Terwijl ik natuurlijk gewoon mijn werk deed en ervoor betaald werd. De laatste jaren regelden ouders vaak een gezamenlijk afscheidscadeau. Vaak een blijvende herinnering en dat vond ik heel leuk. Maar nodig? Nee, absoluut niet! Ik heb overigens een poosje gewerkt in de buurt van een heleboel kassen. Dat jaar werd ik overladen met verse snijbloemen van kinderen van kwekers. Vond ik ook heel leuk.
Wat leuk, bloemen uit hun eigen kassen Naomi : )
Ik geef ze een hand en bedank ze nog een keer, het hele schooljaar hebben ze mijn waardering al kunnen horen.
Love As Always
Di mario
Een persoonlijk bedankje met een lieve kaart en fijne tekening is denk ik altijd welkom Dan hoeft de juf of meester zich niet bezwaard te voelen. Een knutselcadeau dat in de klas kan worden opgehangen of neergezet is ook leuk. Dan puilt de kast thuis niet uit van alle DIY kunstwerkjes ;-)
Ik ben meer dan 10 jaar peuterjuf geweest en kreeg bij eind van het jaar ook vaak een cadeautje. Een orchidee heb ik nog steeds en elke dag denk ik ook nog steeds aan dit bijzondere gezin. Verder kreeg ik altijd badschuim enzo. Deze gaf ik zelf altijd weer door omdat ik deze producten niet gebruik.
Wat ik zelf erg leuk vind is als er een soort van vriendenboekje wordt gemaakt van de klas. Alle kinderen mogen dan hun leukste herinnering aan je in het boekje (laten zetten). Samen met een foto van het kind is dit een leuk cadeautje.
Klopt dat zie ik ook steeds vaker. Het is wel leuk om een persoonlijk cadeau te geven.
Wauw, wat leuk dat die orchidee nog steeds leeft zeg! Mooi dat je daardoor ook nog regelmatig aan het gezin denkt die hem gaf.
Ha Nicole,
ooit was ik juf.
Ik hoefde echt helemaal niks als afscheidskadootje.
Maar dat doosje eitjes… dat was heel lief!
Ben zelf een tijdje juf geweest en vond de cadeautjes aan het einde van het jaar altijd ontzettend leuk en lief. Vooral waar goed over nagedacht is, iets wat als juf bij mij past vond ik erg leuk.
Het lijkt erop dat dit een beetje een wedstrijdje gaat worden van de ouders. Ik doel nu op dure cadeautjes. Het is precies als met de uitdeeldingen die jarige kinderen meekrijgen om te trakteren. Een traiteur zou er soms jaloers van worden. Ik vind het allemaal over the top en het doet me denken aan de Luizenmoeder :-) Niemand durft een einde te maken aan zo’n steeds groeiende gewoonte. Al die goedbedoelde rotzooi lijkt me erg lastig voor de onderwijzers. Ik zie dus meer – als het echt moet – in een cadeaukaart of een mooie bos bloemen.
Ja, in de Luizenmoeder lieten ze dit soort dingen ook prachtig zien inderdaad.
iets zelf maken blijft het leukste en origineelste vind ik, kopen is natuurlijk makkelijker maar nee er mag wel wat moeite voor gedaan worden
Toen ik op de basisschool zat was dat inderdaad ook al het geval. Dan kreeg ik een doos chocolaatjes mee van mama die ik moest afgeven. De laatste keer dat ik een soortgelijke bedanking gaf, was op mijn stageplaats. Toen bakte ik een hoop havermoutkoekjes en maakte ik homemade ice tea die we lekker samen oppeuzelden tijdens het werken.
Als cadeautje voor juffen zou ik voor iets zelfgemaakt door de kinderen kiezen. Een briefje die ze versieren, en schilderijtje die ze maken, …
Zelf heb ik nooit iets gegeven bij de laatste schooldag. maar hier doen we met juffendag ( dan vieren we de verjaardag van de juf) iedereen een euro en maakt de klassenmoeder een feestmand met bruikbare dingen ( tenminste dat doe ik als klassenmoeder) met thee, koffie etc
Ik ben heel lang juf geweest en heb veel cadeautjes ontvangen. Maar net als de meeste juffen hier, was ik ook het meest blij met een persoonlijk briefje of met een tekening. Ik had dat allemaal bewaard en nu ik in deze dagen van Corona, alles van foto’s en plakboeken heb opgeruimd, was het superleuk en soms ontroerend om dat nog eens terug te zien. Ik heb nu niets meer op papier, maar wel veel gescand. Juist die briefjes.
Mijn eigen kinderen moesten ook altijd iets schrijven/tekenen/bakken voor de juf of meester. Geen cadeaus. Als ze echt van school gingen, gaf ik aan de school een mooi boek voor in de schoolbieb.
Wat mooi om te lezen dat je die briefjes van oud leerlingen met zoveel plezier en ontroering terugleest. Dat lijkt mij inderdaad ook het meest waardevol!
Mijn schoonzus is ook lerares en komt aan het einde van het jaar.ook altijd met een hele bigshopper vol thuis
In de basisschooltijd van mijn dochter werd er geld ingezameld en één cadeau gekocht, geloof ik. Ik kan me in elk geval niet herinneren dat ik cadeautjes kocht. Zoiets is ook altijd zo sneu voor kinderen van wie de ouders het niet zo breed hebben.
die juffen verdienen wel een cadeautje…
voor zover het iets persoonlijks is…
een tekening bv
soms krijg je wel de indruk dat het een soort competitie tussen de ouders is
Waardering voor de docenten vind ik ook heel goed, maar of dat nou persé in de vorm van cadeautjes moet…
De afgelopen jaren gaf ik al een keer
Bloembollen met de tekst bedankt dat je mij liet groeien en bloeien. En een keer een solarlampje voor buiten met de tekst Bedankt dat je me liet stralen. Beide waren minder dan een euro qua kosten en vielen goed in de smaak.
Wij gaven het favoriete recept van de kids, door de kids zelf handgeschreven met iets van een keukenaccessoire, een pollepel bijvoorbeeld maar we hebben er ook eens een pak spaghetti bijgedaan.
Mijn neefjes en nichtjes doen kopen of maken een afscheidscadeau. Leuke blog.
Ik gaf geen cadeau toen onze kinderen nog op de lagere school zaten. Ik was lid van de ouderraad en vond het prachtig wat die dames zoal deden voor en met de kinderen. Een bedankje kon er natuurlijk wel af.
Een welgemeend bedankje is ook erg leuk om te horen voor een docent lijkt mij!
Toen ik zelf nog op de lagere school zat gaven volgens mij niet veel mensen cadeautjes of kleinigheidjes aan de juffen en meesters. Ik wist eigenlijk ook nog niet dat dit iets was geworden. Bedankt voor het leuke en informatieve artikel! :)
Leuke inspiratie hoor! Ik heb vroeger eens een zelf gestekte plant aan mijn leraar gegeven. Dat vond hij erg gaaf!
Wat een goed stuk zeg. Bij mij zakt ook altijd de moed in mijn schoenen tegen het eind van het jaar. En vond het soms echt een beetje overdreven allemaal. Maar het is ook zo wat om je kind met lege handen te sturen ;)
Ja, dat is het lastige… Er is dan toch een zekere groepsdruk.
Wat je zegt, ik herinner mij het ook helemaal niet dat wij ‘vroeger’ een cadeautje aan de juf of meester gaven. Ik heb er tot op heden nog niet over na hoeven denken (de oudste is 3), maar snap wel wat je zegt. 25 cholocaderepen is wel een beetje te veel van het goede. Ik ga je tips onthouden!
Mijn moeder is al 40 jaar kleuterjuf en krijgt al jaren cadeautjes! Cadeau’s die opgaan vindt zij het prettigst, maar als er iets gepersonaliseerd is wordt ze ook heel blij.
Als juf kan ik zeggen: een cadeautje is echt niet nodig. Natuurlijk is het leuk, maar een kaart met wat welgemeende woorden of een leuke tekening is óók heel fijn!
Soms is het ook overdreven hoor. Ik werkte een poosje op een school waar ik cadeautje van meer dan €25 euro per stuk kreeg, van individuele kinderen… dat vind ik echt niet nodig!
Fijn om van een juf te horen. Dankjewel Kirsten. Een kaart of tekening lijken mij ook leuk!
Eerlijk? Ik vind het soms een tikje absurd. Het lijkt meer een wedloop tegenwoordig dan daadwerkelijk een waardering. Mijn zusje heeft idd ieder jaar een eettafel vol cadeaus, maar wat je zegt: de voldoening dat je daadwerkelijk iets kon betekenen voor een kind, blijft het speciaalst. Ik probeer eigenlijk iets te geven dat bruikbaar is. Daar hebben ze meer aan dan de 190.000e mok. Op de eerste school gaven we trouwens altijd iets gezamenlijks, zoals boekenbonnen. Nu is t ieder voor zich en ook nog eens twee keer per jaar (met meesters en juffenfeest zijn er ook vaak cadeaus). Zo blijf je bezig.
Jeetje dat is wel veel Merel! Een gezamenlijk cadeau lijkt me dan zo gek nog niet.
Ik kan me ook niet herinneren dat dat bij ons vroeger normaal was om te geven. Toch vind ik het wel een leuk gebaar om iets te geven en dan inderdaad iets persoonlijks, zoals jij beschrijft! Ik vind vooral de voorbeelden leuk waarin kinderen iets opschrijven voor hun juf of meester, denk dat het erg leuk is voor hen om dit af en toe nog eens door te kunnen lezen!
Ja, dat lees ik ook terug bij de reacties van juffen. Zulke handgeschreven berichtjes van kinderen zijn fijn om later nog eens na te lezen.
Ha, wat een leuke tips. Ik kan me voorstellen dat een juf niet zit te wachten op 25x dezelfde cadeaus.
Toen ik op de basisschool zat, was dit nog niet. Je hebt leuke ideeën verzameld
als zelfstandig verpleger is dit zowat hetzelfde met nieuwjaar, ik krijg ook met vrachten chocolade, koekjes, drank, … Ook een beetje veel te veel van het goede maar langs de andere kant is het wel erg mooi dat mensen aan je denken en ze iets geven. Ik deelde het dan verder uit aan familie. zo deelde ik men vreugde met heel wat mensen :)
Wel lief inderdaad dat je patiënten je zo erkentelijk zijn Stefaan dat ze iets extra’s willen geven!
Wij proberen altijd wel leuke en ‘praktische’ cadeautjes te geven, zo hebben we een keer een handgemaakte zonnebrilhoesje gegeven (met een kartonnen bril met bedankje en tekening erin) en een keer een stoffen shopper. Je weet nooit of ze er iets mee gaan doen, maar dat zijn wel dingen die over het algemeen wel gebruikt worden.
Ik weet het of ik dat ook heb gedaan. De juf of meester vierde haar/zijn verjaardag altijd groots; de dag was gevuld met feestvreugde, wat lekkers en wij mochten stukjes doen. Wat meestal resulteerde in een soundmixshow, haha. Dan gaven we cadeautjes.
ik moet heel eerlijk bekennen dat ik echt niet meer weet of wij dat vroeger ook hebben gedaan. Maar een mooie brief of een tekening zodat ze er een plakboek van kunnen maken, lijkt mij erg leuk
Mijn zoon is sportleerkracht en kreeg in zijn vroegere school zo ook vanalles, maar de school waar hij nu werkt is dat niet meer zo :)
Ah, het is dus niet bij alle scholen zo. Ik vraag me af hoe de school waar je zoon nu werkt dit zo voor elkaar heeft gekregen.
In onze tijd was dat helemaal niet aan de orde, dat je een leerkracht bedankte voor het schooljaar. Alleen wanneer je van school afging oid. Ik ben het met je eens, zo’n handgeschreven brief(je) is heel mooi en persoonlijk.
Nee, wat je zegt Deborah. In mijn tijd dus ook niet, en daarom verraste deze nieuwe gewoonte mij ook behoorlijk.
Wij deden dat inderdaad niet. We gaven ten hoogste een tekening die we dan met veel inzet gemaakt hadden omdat we dat als kind zelf echt wilden, want het was ook niet dat ons dat opgelegd werd. We deden dat ook wel eens tijdens het jaar…
Als ik nu vaak zie dat die presentjes daarna heel vaak terug te vinden zijn in de kringloopwinkel, stel ik me er al helemaal vragen bij. De leerkrachten die ik ken, vinden het ook helemaal niet nodig en zeggen vaak dat voor hen een kaartje of een tekening inderdaad veel fijner is dan het zoveelste prul al vinden ze chocolaatjes of koekjes ook wel echt fijn… Ach ja, ze zijn hoe dan ook blij als ze iets krijgen, maar voor hen hoeft het echt niet zo te zijn dat er geld (veel) tegenaan gesmeten wordt. Ik begrijp wel wat ze willen zeggen, ik ben verpleegkundige, ik heb dezelfde ervaring. ;)
Wat ook een leuk idee is, is om de juf iets te geven dat ze het volgende schooljaar in de klas kan gebruiken, een mooi voorleesboek bijvoorbeeld.
Misschien een idee: op http://www.blijgoed.nl vind je cadeautjes gemaakt door mensen met een beperking. Alle cadeautjes maken 4x blij: de maker met een beperking, het dagbestedingatelier bij het sociaal ondernemen, de koper bij het uitzoeken en de juf of meester bij het uitpakken. Sowieso leuk voor de makers om http://www.instagram.com/blijgoed en http://www.facebook.com/blijgoed te volgen.