Het zal je maar gebeuren: je woont in een leuke straat, leuke buren om je heen en het leven is goed.
Dan krijg je onverwachts nieuwe buren.
En die nieuwe buren gaan heel luidruchtig verbouwen. Niet alleen dat, ze draaien voortdurend keiharde muziek. Ook ‘s nachts. Bovendien beginnen ze een autobedrijf, waardoor je jouw auto niet meer kwijt kunt in je eigen straat!
Vriendelijk vragen of het wat zachter en minder kan, helpt niet…
Dat is het verhaal van het boek Those people van Louise Candlish.
Vreselijke buren
Hoewel de schrijfster Louise Candlish vindt dat de bewoners van de pittoreske straat nogal zelfingenomen zijn, zijn de gevolgen die de lawaaiige buren hebben enorm. Ik heb toch echt vooral sympathie voor de eerste bewoners in dit boek.
- De prijzen van hun huizen kelderen door de geluidsoverlast, en het verpeste uitzicht.
- De baby van de directe buren krijgt gehoorschade.
- Het huwelijk van de naaste buren gaat ten onder aan de spanningen.
- Eén van de buren die haar hypotheek betaalt met de inkomsten van haar Bed and Breakfast gaat failliet, omdat gasten haar verblijf negatief beoordelen door alle overlast van de nieuwe buurman.
Mijn review van dit boek lees je op mijn boekenblog.
Wat zijn jouw ervaringen met buren?
Lees ook mijn post Buren irritaties!
Wij hebben gelukkig heel rustige buren. Ons huis is ook vrijstaand, scheelt echt veel in geluid. De buren van links hebben een (soms druk) zoontje van zes maar de ouders letten er heel goed op dat wij er geen last van hebben als we in de zomer in de tuin zitten. De buren van rechts zijn een vrouw met haar volwassen dochter. Ik denk soms dat ze er niet meer wonen omdat het altijd zó stil is!
Ik moet zeggen, ik heb echt leuke buren. Ik kan altijd bij ze aankloppen, maar tevens lopen we niet te deur bij elkaar plat. Ik hoor ze bijna niet. Helemaal top zou ik zeggen.
Love As always
Di mario
Dat klinkt inderdaad heel fijn!
Gewoon uitmoorden, denk ik, is het beste 🙂
Wij hebben momenteel prima buren. Eigenlijk overal waar wij hebben gewoond hadden we normaal contact en hier en daar zelfs heel vriendschappelijk contact met de buren. We konden altijd een beroep op elkaar doen en iedereen hield zoveel mogelijk rekening met elkaar. We hebben dus niets te klagen. Maar ik kijk wel eens naar de Rijdende Rechter en dan zie je verschrikkelijke toestanden. Je kunt je gelukkig prijzen als je lekker woont met prima mensen om je heen. Maar je kunt er zelf ook heel veel aan doen, door attent te zijn.
Je eigen houding kan inderdaad ook een rol spelen.
Ik heb ook goede contact met de buren. Het zijn rustige mensen. Bij elkaar op de koffie ofzo doen we niet, wel een praatje buiten zoals bv tijdens het klussen.
Gelukkig heb ik fijne buren…hopelijk blijft het zo 😉
Oh help, ik krijg al bijna hartkloppingen als ik dit blogje lees. Blij dat mijn huidige buren vrij kalm zijn allemaal. Ik heb mijn portie herrie wel gehad.
Dat kan ik me voorstellen Naomi!
Het leek ons zo fijn en rustig die leuke kleine senioren woning !! Onze ervaring ,buren die heel slecht horen en gewoon hun gehoor apparaten bijna niet dragen .TV op hoogste stand en dat vaak tot 12 uur 1 uur in de nacht en dat vanaf rond 3/4 uur in de middag ,onze slaapkamer grensde aan hun woonkamer en het zijn hier heel dunne muren .Buurtbemiddeling omdat praten niet hielp en toen brak de hel helemaal los .Sociaal werkster van de woningstichting en ook de wijkagent ingeschakeld en die werden zelfs uitgescholden ,nog nooit zo vaak politie moeten bellen .Uiteindelijk na een strijd van jaren moesten ze vertrekken en kregen ze op een hofje vlakbij weer een woning en zij ging gewoon verder met de TV op de hoogste stand en hij met zijn muziek maken en afspelen .Ik kan er een boek over schrijven want er gebeurde nog veel meer getreiter .Wij durven niet meer te verhuizen na deze ervaring .Zelfs nu moet ik mezelf tot de orde roepen als er wat lawaai is hiernaast ook al komt dat niet echt vaak voor
Wat een nare ervaring Elisabeth! Het zal je maar gebeuren zeg. Ik kan me voorstellen dat je nu een beetje bevreesd bent voor nieuwe buren.
Ik woon alleen in een groot huis met een grote tuin in Londen. Op een dag (en dat is een veel te lang verhaal) bracht mijn jongste dochter mij haar geliefde jonge poezen die bij mij een beter leven zouden krijgen dan bij haar op een kleine bovenwoning. Ze zaten elkaar achterna, klommen bomen in en brachten me af en toe uit dankbaarheid een dooie muis. Alles ging goed totdat Muschka (een Bengalische kat) van no. 40 (hiernaast) en Puschkin (ook een Bengaal) van no. 46 tot de conclusie kwamen dat no. 38 (mijn eigendom) hen toe behoorde en dat mijn Schmoopy en Bobbie verdreven moesten worden. Stand van zaken: Muschka loopt mank omdat bij een gevecht een pees werd doorgebeten. Ik heb een rekening van de dierenarts vanwege een gezwel zo groot als een golfbal op de kop van Schmoopy. Ik heb nu een electronische kattenval en stinkende kattenbakken in de serre.
Laat ik een deur of raam openstaan dan riskeer ik moord en doodslag in m’n huis. En er zijn nog meer buren die klachten hebben……
Dierentolk inschakelen.
Wat akelig Anna. Wat een vervelende katten zijn dat van de buren!
Wat je beschrijft over het boek en die straat, dat begint zich hier in onze straat ook af te tekenen, niet dat m’n een auto bedrijf begint, maar het zijn gewoon téveel nationaliteiten die geen Nederlands willen/kunnen spreken en zo groeit er een enorm afstandelijkheid en egoïsme in de buurt tot gevolg…
Wij hebben een zeer druk gezin boven die blijkbaar denken dat ze alleen in de flat wonen.
Ze schreeuwen, ze stampen of springen enz. We hebben hier ook over geklaagd, maar het zijn vluchtelingen. Ze mogen blijkbaar meer dan wat normaal is. Ik hoop dat ze ooit een keer gaan verhuizen naar een mooie woning.
Gelukkig geen problemen met de buren…
en beter een goede buur, dan een verre vriend.. denk ik wel eens
groeten
Een goede buur is inderdaad heel prettig.
We zien het vaak bij de rijdende Rechters. Huiver huiver
Wij hebben echt ernstige problemen met onze buurman gehad. Ging om een pad wat volgens hem openbaar was, maar bij ons huis hoort. Hij begon een rechtszaak die wij wonnen, want het staat gewoon aangegeven in de papieren. Hij accepteerde het niet en begon steeds weer opnieuw. Woon niet in Nederland , hier gelden wrsch. andere regels. Na vier rechtszaken is hij eindelijk opgehouden . Hij mag absoluut geen gebruik meer maken van dat pad, waarlangs hij dus ook bij zijn huis kan komen. Ik ben nu zover dat ik hem zonder ergernissen kan negeren als ik hem zie, maar die geschiedenis heeft ons veel geld en energie gekost.
Jeetje, maar liefst vier rechtzaken… Dat zal vast een stressvolle periode voor jullie zijn geweest…
Nogal ja. Hij accepteerde zijn verlies niet, een soort Trump :-))))
Even dacht ik dat het om jezelf ging, maar toch…
Buren kunnen je leven aardig verpesten! We hebben nu geen klagen, maar bij ons vorige huis hadden we ook overlast; schelden en schreeuwen tegen de kinderen, deuren knallen, hard praten, gillende kinderen…
Kut buren hond blaft dag en nacht
Dat is echt erg…
Dat zal best op de zenuwen werken Mark…
Ik heb jaren naast een café gewoond, en dat is een aantal jaren terug door de gemeente gesloten en er werd ook geen nieuwe vergunning afgegeven. Sinds die tijd id het rustig.
Dit lijkt me vooral naar als een café er komt nadat je in een huis bent getrokken. Als het café er al was bij aankoop van het huis, is de overlast ook vervelend, maar vind ik het wel anders.
42 jaar later moest ik wel verhuizen…, helaas… Nooit gedacht uit dàt huis te moeten. Het kan verkeren… En aan de overkant is het gras echt niet groener…
Lie(f)s.
Nu hebben we buren die we niet zo veel horen want zijn allen ook veel jonger dan wij zijn en we hebben ook niet zoveel contact met elkaar. Voor de coronatijd werd er wel netjes doorgegeven als men een verjaardag had of feestje zodat we er dan rekening mee konden houden. Dat was vroeger wel anders en ik schreef eens deze woorden https://tinedejong.blogspot.com/2016/11/burengerucht.html Maar nu is het wel te doen en verhuizen voor mijn buren ? echt dus niet….
Onze buurman rookt en tegenwoordig ook aan de galerij kant, dus daar kunnen we het niet luchtdicht afsluiten (kieren in voordeur). De bovenburen stampen. Soms zie ik het echt niet meer zitten. Voor mijn gezondheid zouden we moeten verhuizen maar we kunnen niet eens een rijtjeshuis betalen…
Wat naar Sushy!
Ik heb redelijk mazzel gehad. Heb wel buren gehad die drugs gebruikte, huisbaas gebeld die heeft ze binnen hun proeftijd eruit kunnen zetten. Geluidsoverlast heb ik ook wel wat gehad, maar heb ik minder last van. Ik weet wel dat ik mazzel heb gehad.
Jeetje, drugsgebruikende buren lijkt me zeker niet ideaal Liesbeth. Fijn dat het is opgelost!
Dat lijkt me zo rot! Ik ben de jongste in een seniorencomplex (je mag hier wonen vanaf 50 jaar en ik ben 51). Heerlijk rustig en al mijn buren zijn heel aardig. Allemaal 70+ en zo schattig. Een soort surrogaat ouders. Ik wordt ook standaard aangesproken met ‘kind’. ‘Kind, wat zit je haar leuk!’ of ‘Zo, kind! Zit je werkdag er weer op?’ Geweldig! 😄
Ik heb geen moeder meer..zo wonen lijkt mij heerlijk,denk dat ik ook eens ga kijken voor een seniorenwoning
Tsjah, mijn huidige buren op de flat, vreselijk! Helaas dat ik het kan zeggen, maar het zijn vluchtelingen geworden door de tijd heen, de buurt verloedert ontzettend! Nu zijn het huurflats, maar gemengd met vrije sector en aan de overkant koophuizen, ik denk dat deze ook in prijzen dalen naarmate de straat zo verloedert met al het afval wat wordt gedumpt elke dag wel, grof vuil, waar boetes op staan etc. Maar ja, wat doe je eraan weinig!
X
Dat lijkt me naar wonen Morgaine! En er valt niet te overleggen met je buren? Dat ze misschien niet beseffen dat ze erg lawaaiig zijn?
Gezond en beschaafd Nederland vertrekt al ruim tien jaar lang uit onvrede om elders in de wereld hun heil te zoeken. Helaas is het einde daarvan nog lang niet in zicht, integendeel zelfs. Dat onze genenpoel hierdoor ernstig in gevaar komt is inmiddels al duidelijk zichtbaar.
Wij hadden een goed contact tot de buren een wolfshond kochten, lief beest en we hebben zelf ook een hond,dus dat hij eens piepte of blafte..ach ja, het was nog een puppy.
Maar na een paar maanden werd dat gejank om 7 uur smorgen toch een beetje vervelend.Heel vriendelijk gevraagd of hij tenminste tot 9 uur kon wachten met janken..toen bleek dat ze dat janken juist geweldig vond.Ze noemde het geen janken maar haar hond zong.Even aangekeken,ze hadden al ruzie met de vorige bewoners van onshuis..dat vond ik naar voor ze maar het was zo vervelend dus toch weer gevraagd maar ze werd steeds bozer en wij ook. Toen is ze de hele buurt afgegaan.Vertelde verhalen dat wanneer onze zoons meisjes uitnodigden ze hoorde gillen,dus werden die verkracht enz enz .Ze wilde een petitie maken om ons weg te krijgen.Maar nadat de buurt ons met de nek aan begon te kijken en onze zoons zich ook niet meer thuis voelden zijn we verhuisd.Het heeft ons geld gekost enge hebben nu een veel minder mooi huis maar gelukkig wel weer hele fijne buren en dat is veel waard….
Jeetje wat een narigheid Angelique. Goed om te lezen dat jullie nu wel weer hele fijne buren hebben. Dat is inderdaad veel waard.
Sorry voor de schrijffouten..had een beetje haast