De Boodschappencoach: move over Stephen King!
Last updated on March 25th, 2024 at 01:00 pm
In de bibliotheek haalde ik het boekje De boodschappencoach.
Dat leek me wel handig.
Maar dit is geen ontspannend boekje! Met groeiend ongemak en angst las ik wat er allemaal in ons voedsel zit. Ik las het ‘s avonds in bed. Ik had echt een paar keer de neiging om het weg te gooien. Tegelijkertijd vond ik het ook wel weer belangrijk om het te lezen. Maar fijne literatuur is het niet. Zeker niet vlak voor het slapen gaan. Stephen King is er niets bij.
Daar komt nog bij dat ik me toch al gauw over van alles en nog wat zorgen maak. En bij het lezen van De boodschappencoach vroeg ik me echt herhaaldelijk af:
‘Is het verstandig dat ik dit lees? Of gaat dit een heleboel nieuwe zorgen en stress opleveren?’
De boodschappencoach: waar gaat het over?
De boodschappencoach is geschreven door Ir. Ralph Moorman. Een goedlachse jongeling die levensmiddelentechnologie heeft gestudeerd in Wageningen. Met zijn boekje wil hij mensen bewuster maken van de risico’s van moderne voeding, zodat je betere en gezondere keuzes kunt maken. Als meer mensen kritisch zijn en alleen gezonde voeding willen kopen, dan moet de levensmiddelenindustrie daar wel gehoor aan geven. Klinkt goed.
Wat staat er zoal in
- Bijna alle voeding in de supermarkt is kunstmatig. De voedingsindustrie verdient namelijk het meest aan kunstmatig voedsel. Dus daar besteden ze de meeste aandacht aan. Denk aan blikvoer, vleeswaren, margarines, zuivelproducten, sauzen, soepen, koekjes en kruidenzakjes.
- Moderne voeding bevat sporen van bestrijdingsmiddelen en chemische stoffen. Die lekken uit het verpakkingsmateriaal in je eten! Getver.
- Moderne voeding zit vol geur-, smaak-, en kleurstoffen.
- Verpakkingen zijn misleidend.
- Veel dingen die gezond zouden zijn, blijken later helemaal niet zo gezond. Lekker dan.
De oplossing van Ralph Moorman
Nadat Ralph me eerst de stuipen op het lijf had gejaagd, kwam hij gelukkig ook met een oplossing.
‘Blijf met je voeding zo dicht mogelijk bij de natuur. Eet zoveel mogelijk als je voorouders in de tijd voor fabrikanten zich met ons eten gingen bemoeien.’
Hoe pas je dit nou toe in de praktijk? Hieronder een aantal tips voor tijdens het boodschappen doen!
1. Let op de verpakking
Let op de verpakking. Verpakkingen van kunststof, blik en aluminium bevatten ‘xeno-oestrogenen’. Dat zijn kunststoffen die lijken op het vrouwelijke geslachtshormoon. Ze lekken blijkbaar in het voedsel. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor die handige kuipjes melk! Die koop ik dus ook niet meer zeg. Gelukkig was ik al overgestapt naar een fles koffiemelk. Glas is wel veilig. Evenals emaille, keramiek, hout, kurk, onbewerkt papier en natuurtextiel.
2. Koop zoveel mogelijk biologisch
In biologisch voedsel zitten geen chemische E-nummers, geen genetisch gemanipuleerde ingrediënten en minder resten van chemische bestrijdingsmiddelen. Overigens koop ik om die reden vaak groente bij de Lidl. Die winnen al een paar jaar achter elkaar een prijs dat hun groente relatief schoon is.
Mijn acties na het lezen van De Boodschappencoach
Ik vond het geen prettig leesvoer, maar wel nuttig. Ik ben dol op de romige tomatensoep in een zak van Unox, maar die koop ik nu niet meer… Evenmin als mais in blik. Hamburgers kocht ik nog wel eens kant en klaar, maar maak ik voortaan wel zelf van biologisch rundergehakt van de Lidl.
Cashewnoten zijn fout
Cashewnoten zijn helaas ook in diskrediet gebracht! Want ze zijn gebrand en gezouten. En die lekkere, knaloranje zigeuner gehaktschnitzels komen er ook niet meer in. Die vond ik toch al een beetje twijfelachtig, maar ik vond ze zo lekker. Maar na het lezen over plakvlees lust ik ze niet meer… Ik had er nog nooit van gehoord, van plakvlees. Alleen het woord vind ik al vies klinken. Plakvlees wordt gemaakt van goedkoop restvlees. Dat wordt aan elkaar gelijmd met transglutamine.
En misschien wordt het toch echt tijd om mijn lekkere, en handige Knorr mixen vaarwel te zeggen.
Conclusie
De boodschappencoach is geen ontspannende lectuur. Wel is het prettig geschreven, en handig opgezet. Ralph Moorman biedt handige lijstjes en overzichten van welke producten prima zijn, en welke juist afraders. Wel bekroop me zo nu en dan het gevoel van: ‘Wat mag ik eigenlijk nog wel eten, dat ik lekker vind?!’ De Boodschappencoach is interessant voor iedereen die wel wat meer wil eten over het voedsel dat we eten. En om informatie te krijgen hoe je gezonder kunt eten.
Na het lezen van De Boodschappencoach ga ik in ieder geval het boek Koken met Karin; zonder pakjes en zakjes, maar eens uit de bibliotheek halen. En ik ga mijn neef Henk, die slager is, eens vragen wat hij er nou allemaal van vindt!
Tien jaar later
Het is tien jaar geleden sinds ik deze blogpost schreef. Zoals je hierboven kunt lezen was ik flink geschrokken van de informatie in De Boodschappencoach en zat ik vol goede voornemens. Het spijt mij dan ook te moeten zeggen dat ik, na de eerste schrik, veel dingen weer vergeten ben. Zo was ik helemaal vergeten dat Soep uit een zak ‘eng’ is, en hebben we inmiddels ook wel weer eens van die oranje zigeunergehaktschnitzels….
Eerlijk gezegd was ik vergeten dat die kwalijk zijn.
Hieruit blijkt maar weer eens dat een blijvende verandering in gedrag nog niet zo makkelijk is. Weliswaar had ik grote plannen, maar die zijn in de loop van de tijd als het ware verbleekt.
Lees ook: Boodschappen per maand: wat is reëel?
Hoe doe jij je boodschappen? Koop je gewoon wat je lekker vindt, of let je op e-nummers etc.?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Dat boekje had men toen niet in de bieb. Maar ik let wel op de ingredienten en verpakking. Weet de echt slechte e-nummers uit het hoofd. En zoveel mogelijk zelf maken
Ik schaam me bijna als ik de reacties hier lees. Maar ik maak me nooit druk om E-nummers of wat er wel of niet in mijn eten zit. Ik heb niet de ambitie om 120 te worden; misschien ligt het daaraan. Een beetje gezond blijven is meer dan prima. Dus ik beweeg genoeg en probeer gezond te eten. Maar dat is het wel. Of zoals Robert Long zong; van leven ga je dood.
Ik moet glimlachen om Robert Long : )
Wat is er mis met de soep in zak? (Behalve natuurlijk dat zelf maken altijd gezonder is dan iets wat uit de fabriek komt) Knorr mixen gebruik ik al heel lang niet meer. Toen ik net op mezelf ging wonen deed ik dat nog wel eens als ze in de aanbieding waren, maar zelf maken is lekkerder, gezonder en over het algemeen ook een stuk goedkoper.
En weet je, met alles is wel wat. Noten zijn gezond, maar gebrande cashewnoten zouden dat niet zijn, terwijl andere onderzoeken weer zeggen dat ongebrande cashews kankerverwekkend zijn. Als je alles wat er geroepen wordt toepast kun je helemaal niks meer eten.
Ik geloof dat er enge stoffen aan de binnenkant van die zak zouden zitten Jenn.
Ik kijk al decennia naar KeuringsDienst van Waarde, waar dit soort zaken regelmatig in worden behandeld. In de afgelopen Focus (NTR) werd aandacht besteed aan ziekmakende nadelen van utra bewerkt voedsel. 80% wat in de supermarkt ligt is utra bewerkt. Toch handel ik er onbewust een klein beetje naar. Liever iets in glas dan in blik of platic Haal ook liever bij de Indonees, dan dat ik iets indonesisch uit de supermarkt haal. Qua kosten scheelt het overigens weinig. Punt is wel dat ik een alleeneter ben en dan sneller voor gemak kies.