Waarom je kinderboeken moet lezen zelfs al ben je oud en wijs
Waarom je kinderboeken moet lezen zelfs al ben je oud en wijs is de titel van een klein boekje van Katherine Rundell, één van de belangrijkste nieuwe kinderboekenauteurs van Engeland.
Ik was wel benieuwd naar de redenen waarom je kinderboeken moet lezen, dus nam ik het mee uit de bibliotheek!
Waarom je kinderboeken moet lezen
Hieronder een overzicht van de redenen die Katherine Rundell aanhaalt waarom je kinderboeken moet lezen.
- Kinderboeken geven ons de kans om dingen terug te vinden waarvan we misschien niet eens weten dat we ze kwijt zijn. Katherine schrijft: 'Kinderboeken vertellen ons niet alleen wat we vergeten zijn, maar ook dat we vergeten zijn dat we het vergeten zijn.' Kinderboeken kunnen dingen bij je naar boven halen die je in de weg naar volwassenheid verloren of vergeten bent.
- Fictie voor kinderen helpt je om weer onbevangen en ontvankelijk te lezen door.
- Kinderboeken gaan over hoop. Ze wijzen op het belang van dingen als empathie, dapperheid, ruimhartigheid en liefde.
- Fictie kan waarheden aan de orde stellen die je niet op een andere manier kunt uitleggen.
- Als je als volwassene een kinderboek leest kun je de wereld met dubbele ogen zien, zegt Katherine. Namelijk door je ogen als volwassene én door de ogen van het kind dat je ooit was.
- Door hun speelsheid bieden kinderboeken nieuwe perspectieven.
- Kinderboeken kunnen je herinneren aan 'het wonder en de opwinding van het lezen'.
Over het boek Waarom je kinderboeken moet lezen
Ondanks het onderwerp vond ik dit boekje niet makkelijk lezen. Nou hoeft dat ook niet persé, maar eerlijk gezegd vond ik het best lastig om te begrijpen. Voor een kinderboekenschrijver bedient Katherine Rundell zich in dit boekje van nogal doorwrocht taalgebruik. Ik moest sommige zinnen echt een paar keer lezen, en dan had ik soms nog moeite om te begrijpen wat ze nou precies zei.
Opzet van het boek
Het boekje begint met een inleiding door Manon Sikkel. Katherine Rundell neemt de lezer vervolgens mee naar haar kindertijd in Zimbabwe waar ze haar liefde voor lezen ontdekte. Ze geeft een korte historische schets van de ontwikkeling van het kinderboek. Zo leerde ik dat de allereerste kinderboeken vooral bestonden uit regels over hoe je je als kind diende te gedragen. Via sprookjes ontstond uiteindelijk het kinderboek zoals wij dat kennen.
Katherine Rundell verzet zich nadrukkelijk tegen het idee dat kinderboeken schrijven een vorm van minderwaardig werk is, en weinig voorstelt.
Het boekje heeft maar 73 bladzijden, en je hebt het dus zo uit.
Waarom zou je kinderboeken lezen?
De stelling 'Waarom je kinderboeken moet lezen,' zette me aan het denken. 'Wanneer las ik eigenlijk voor het laatst een kinderboek?'
Ben ik zo'n volwassene die haar neus ophaalt voor kinderboeken?
Het laatste kinderboek dat ik las waren denk ik de eerste twee delen van Harry Potter en die las ik als voorbereiding op het kinderfeestje met Harry Potter thema van mijn oudste dochter. Niet voor mijn lol. Sindsdien heb ik nog met regelmaat de boeken van Cissy van Marxveldt gelezen, maar ik weet niet of die onder de noemer kinderboeken vallen. Dat zijn misschien toch meer meisjesboeken.
Het is al met al een flinke tijd geleden dat ik een echt kinderboek las. Doorgaans heb ik het idee dat ik ze niet interessant zal vinden... En je kunt nu eenmaal niet alles, dus moet ik keuzes maken. Meestal kom ik dan toch uit bij boeken voor volwassenen.
Maar wie weet.
Eén van de oude kinderboeken die ik graag nog een keer wil lezen is Karbonkel van Barbara Sleigh. Oh ja, en ook Kruistocht in spijkerbroek!
Praktische informatie
Waarom je kinderboeken moet lezen is voor 7,50 te koop via bol.com of je lokale boekhandel.
Klik op de afbeelding voor het inkijkexemplaar!
Leestips: Gelezen boeken bijhouden en mijn interview met de schrijfster van Floortje Bellefleur. En natuurlijk mijn 4 tips voor goedkope kinderboeken.
Wat vind jij van de stelling dat het als volwassene belangrijk is om ook kinderboeken te lezen?
Je kunt beter meteen een kinderboek aanschaffen en dat lezen... Harry Potter vind ik niet echt een kinderboek. Ik denk meer in het genre van Annie MG Schmidt...
De meeste kinderboeken tegenwoordig gaan over moeilijk leren, pesten, watervrees en scheidende ouders.
Zware kost. Ik was vroeger dan van kabbelboeken. Gewoon een kind uit een huis met een tuin speelt die middag in de tuin, buurkind speelt mee, tijd voor avondeten, slapen, zaterdag, naar dierentuin, koffie met lekkers daar, broodje uit de tas, thuis patat en ijs, tv..
Dat is eigenlijk wel intrigerend Petra, dat kinderboeken over dergelijke onderwerpen gaan. Ik weet nog dat mijn oudste dochter het boek Afblijven las van Carry Slee. In mijn onschuld dacht ik dat het wel kon, bleek het over drugs te gaan. Ik had dat helemaal niet door, omdat ik dat niet verwachtte van een kinderboek.
Bij de huidige kinderboeken moet je inderdaad goed kijken wat je meeneemt... Je zit zo in een verhaal over een ouder die doodgaat of zo...
Ik kijk kinderfilms vaak mee en die vind ik erg leuk (kerstfilms ;-)))
Leuk onderwerp!
Ik lees graag Young Adult, maar net als bovenstaande reageerders: veel van die boeken blijken zware kost. Als ik een schrijfster mag adviseren: Bianca Mastenbroek. Zij schrijft ook speciale leesboeken voor het Christelijk onderwijs.
Eigenlijk kun je stellen dat je nooit het kind in je moet verliezen.
Boeken uit mijn jeugd vond ik toen spannend en kan ze nu met de zelfde toewijding weer lezen. Hans
Jip en Janneke blijven favoriet, net als Ot en Sien, en Dicht bij Huis bijv. Later, heel toevallig? Precies op de leeftijd van mijn kind, de serie Hoe Overleef ik... en we hebben ze allemaal, tot ze volwassen is zelfs. Dolfje Weerwolfje, ook allemaal gelezen geloof ik, of tenminste, tot de laatste toen uitkwam, dat waren al vier delen.
De Brief voor de koning van Tonke Dragt lees ik nog altijd, al zo vaak gelezen en heerlijk! Mijn favo kinderboek. Maar ook Rupsje Nooitgenoeg, al van jongs af aan gevonden ooit en toen ik zwanger was, was dit het eerste boek wat ik kocht, hahaha Nu haak ik ze zelfs, de rups dus... als cocon voor pasgeborenen. Met mutsje.
Harry Potter, niet alle delen even mooi, en het wordt natuurlijk duisterder naarmate je vordert in de serie, en zelfs de films, ze starten bij 9 geloof ik, de laatste is voor 16 jaar en ouder? Wat moet je daarvan denken dan, jong adult noemen ze dat dan.
Ik lees dus graag kinderboeken nog, al is dat nu even niet, maar dat komt wel weer nu mijn kleinzoon er is. :D Jip en Janneke wordt alweer voor gelezen nu.
Jip en Janneke blijven ook gezellig inderdaad : )
Van Tonke Dragt vond ik vooral Meester van de zwarte molen erg mooi.
Nog altijd in mijn boekenkast:
De Scheepsjongens van Bontekoe van Johan Fabricius
Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman
En vrij nieuw maar zeker favoriet is Lampje van Annet Schaap
Ik heb ooit kinderboeken gehad voor Sinterklaas bij het bedrijf waar m'n vader werkte. Heb ze geloof ik nog alle 4, maar weet me er niets van te herinneren. Er stonden geen plaatjes in dus las ik ze niet. Later ook vrijwel niet gelezen. Lezen is voor mij geen ontspanning maar huiswerk. Een krant of een kort blogbericht lezen doe ik wel graag. Er is een uitzondering en dat zijn de boeken van Tom Poes. Ik zou dat geen kinderboeken willen noemen, eerder jeugdboeken of zoiets. Het leuke van die boeken is dat je er hedendaagse dingen in herkend over management (dhr. Slagslager) en bijv. wetenschap (verzuring), die al geschreven zijn tussen 1955 en 1965.
Als lezen als huiswerk voelt, kan ik me best voorstellen dat je het niet zo graag doet Ximaar.
Ik lees veel en graag kinderboeken. Maar of ik het belangrijk vind? Nee hoor, waarom?. Lezen is belangrijk. Niet de soort boeken die je leest
Ik ben - op zijn tijd - dol op kinderboeken: ze geven vaak een moraal die niet zo moeilijk is "verpakt" als in boeken voor grote mensen. Wat mooi is: Lampje! En de boeken van Thea Beckman, Tonke Dragt, Anna Woltz, Gebr. van Ted van Lieshout, Moshe en Reizele van Karlijn Stoffels, oude meisjesboeken van Sanne van Havelte en Max de Lange-Praamsma (maar dat zijn niet echt kinderboeken meer, vind ik...). Toon Tellegen, Bart Moeyaert..... ZO jammer dat ik geen kinderen heb die ik voor kan lezen....
Lampje wordt door meer mensen genoemd! Nu ben ik er helemaal benieuwd naar. Ik had er nog helemaal niet van gehoord.
Ik vind het heerlijk om af en toe een jeugdboek te lezen. Ik heb vorig jaar 'Kruistocht' gelezen en dit jaar 'Oorlogswinter'. Die boeken doorstaan de tand des tijds. Even geen 'problemen voor volwassenen' waar gewone romans meestal bol van staan. Eerder dit jaar las ik een boek dat ik op mijn twaalfde verjaardag heb gekregen, maar nog nooit had gelezen. Heel ontspannend.
Lampje van Anne Schaap, gouden griffel 2018, prachtig boek! Fantasie en realisme door elkaar. Echt een mooi "kinderboek". Francine
Doordat ik kleinkinderen heb, ben ik weer in de kinderboeken gedoken. En vooral nu gezien de leeftijd van oudste kleinkind - net 4 geworden - de voorleesboeken. Fijn als ze aansluiten bij wat er in hun leefwereld speelt. Zo las ik kleinkind voor over een konijn die op het potje 'moet'. Heeft zij toevallig hetzelfde groene potje als dat konijn!
Zo leuk, voor deze oma dan, maar ook om kinderen bekend te maken van het plezier van lezen. Fantaseren, kunnen opschrijven (later dan he) waar je mee bezig bent, of je dromen. En dat begint vaak in je jeugd.
Wat leuk eigenlijk dat je door kleinkinderen weer de wereld van de kinderboeken betreedt!
Of het boek dat je leest nu voor kinderen of volwassenen bedoeld is maakt volgens mij niets uit. Belangrijk is dat je het boek graag leest en je laat meeslepen. Idem met films.
Ik lees veel kinderboeken omdat ik ze leuk vind, maar ook omdat ik met kinderen werk. Ik ben TSO medewerkster en het is wel fijn om een beetje op de hoogte te zijn van wat er nu in de wereld van kinderen speelt. Cissy van Marxveld en Enid Blyton kennen ze helemaal niet meer. Veel te ouderwets. Maar daar staat dan wel weer een Paul van Loon, John Flanagan en Carry Slee tegenover. Dat lezen ze volop. Er slingert altijd wel een boek van Paul van Loon in mijn groep 5 rond. Voor Carry Slee zijn ze nog te jong.
Ja, Carry Slee is best heftig inderdaad.
Jammer dat het boek lastig las, want de titel sprak me gelijk heel erg aan. Voor mijn werk heb ik nog veel kinderboeken gelezen de laatste jaren en dat vond ik heerlijk. Ik ben het helemaal eens met de titel van dit boek.
Nooit over nagedacht zelf weer kinderboeken te gaan lezen .
Heb met jouw boek en blauwe plekken in mijn handen gestaan en ze weggegeven. Ik denk vooral dat het niet uitmaakt wat je leest als je er maar van geniet. En dat je de stof af en toe aan moet passen om je humeur. Ik noem ze tussendoortjes omdat ik anders de oorlogsboeken door elkaar ga halen.
Naast de brave en lieve boeken zijn er al jaren reeële verhalen. Overlijden, ziekte, scheiden, het kan allemaal, net als griezels.
Heel goed.
Denk maar eens terug aan 'Alleen op de wereld', veel kinderen genoten van de narigheid en ellende.
Die vond ik ook mooi! En wat heb ik gehuild toen die oude man doodging. Vitalis heette hij geloof ik?
Lezen is altijd goed. Wat voor boeken het zijn, maakt volgens mij geen verschil. Ik heb laatst wel een kinderboek herlezen. En toen bleek dat ik maar een klein gedeelte onthouden had. Dat vond ik wel grappig.