No Impact Man: 1 jaar leven zonder tv en wegwerpluiers
Last updated on February 19th, 2024 at 02:51 pm
Tien jaar geleden hoorde ik over Colin Beavan, ook bekend als No Impact Man, die zijn leven drastisch veranderde om de aarde zo min mogelijk tot last te zijn. Eén van de dingen die hij deed, die het meest tot de verbeelding spraken, was geen toiletpapier meer gebruiken.
Dat riep vele vragen op bij mensen.
Hoe zou hij dat dan doen na een ‘grote boodschap’?
De recente hamsterwoede rondom toiletpapier vanwege de coronacrisis werpt nog weer een heel nieuwe licht op deze fascinatie.
Maar nu eerst naar 2010 en de review die ik destijds schreef over No Impact Man.
Boek No Impact Man
Eén van de vele geneugten van blogs is dat ze een bron van informatie zijn! Zo las ik op het blog van Meibloempje een bespreking van het boek No Impact Man, waar ik anders misschien nooit over gehoord had!
In No Impact Man beschrijft Colin Beavan hoe hij, een inwoner van New York, een jaar lang zo leefde dat hij de aarde en het milieu zo min mogelijk belastte.
In No Impact Man stijl heb ik het boek gereserveerd bij de bibliotheek. Als de plaatselijke bibliotheek een boek niet heeft, zoeken ze voor twee euro de hele provincie voor je af. En je betaalt alleen als ze het vinden. Zo kon ik zaterdagmorgen No Impact Man uit de bibliotheek halen!
Anders dan Meibloempje vond ik het boek niet lezen als een trein: ik had moeite mijn gedachten erbij te houden, en er schoten mij voortdurend dingen te binnen die ik nog moest doen, waardoor ik het boek vaak weglegde.
No Impact Man: De aarde gaat er aan!
No Impact Man neemt geen blad voor de mond als hij de impact van onze huidige manier van leven op de aarde beschrijft en daar werd ik niet vrolijk van. De problematiek is zo groot en veelomvattend, en No Impact Man had zoveel nare voorbeelden, dat de moed mij in de schoenen zonk. Tegelijkertijd is dat ook de kracht van dit boek: Colin Beavan heeft zich uitvoerig gedocumenteerd, en zijn verhaal is goed doortimmerd.
Milieuvriendelijk leven in de praktijk
Het leukst om te lezen vond ik de dagelijkse praktijk.
- Hoe is het om niets nieuws te mogen kopen?
- Hoe voorkom je dat je afval produceert en kom je tot een leven zonder afval?
- Hoe kom je van A naar B als je niet wilt bijdragen aan de CO2 uitstoot?
- En wat blijft er over van deze levensstijl als het jaar om is?
No Impact Man: hoe wil jij leven in het algemeen?
Daarnaast trekt Colin Beavan zijn nieuwe levensstijl naar een hoger plan:
Hoe wil je je leven leiden in het algemeen? Wat voor persoon wil je eigenlijk zijn?
Prachtig vond ik het om te lezen hoe de kwaliteit van zijn leven beter werd toen hij afstand nam van moderne verworvenheden als afhaalmaaltijden en lange vliegreizen! Hij bracht meer tijd door met zijn vrouw en kind, hun leven werd veel rustiger. Ze werden meer ‘mens’.
Dat riep bij mij een gevoel op van: ‘Dat wil ik ook!’ Ik wil ook minder afhankelijk zijn van de moderne technologie, en op een natuurlijker manier leven. Ik wil geen apparatuur nodig hebben om me te verplaatsen, en ik wil geen slaaf zijn van alle technische verworvenheden die bedacht zijn om ons leven makkelijker te maken, maar het uiteindelijk alleen maar drukker hebben gemaakt.
De impact van No Impact Man op mij
No Impact Man heeft impact gehad op mij. Toen ik vandaag kinderspaghetti kookte was ik mij pijnlijk bewust van de hoeveelheid vuilnis die ik op dat moment produceerde, namelijk
- 2 lege blikjes tonijn
- 1 leeg blikje mais
- plastic wikkel van spaghetti
- twee plastic bakjes waarin de roomkaas zat
- plastic flesje Finesse van Blue Band
Toch zie ik daar nog niet 1,2,3, een oplossing voor. Ik zie me niet als Colin Beavan met glazen potten naar winkels gaan, en producten ter plekke inscheppen. Ik vond mezelf altijd al erg ‘netjes’ omdat ik verse groenten kook, maar nu besef ik dat ook die verpakt zijn. Denk bijvoorbeeld aan broccoli die verpakt is in plastic, evenals komkommers.
Waar ik in ieder geval direct mee begin is het volgende: ik zal nooit meer een plastic tasje accepteren* in winkels. Voortaan zorg ik dat ik altijd een (stoffen) tasje in mijn schoudertas heb. Verder zal ik zo min mogelijk onze auto gebruiken, iets wat ik toch al zoveel mogelijk mijd. En ik ga het met de kinderen hebben over wat we als gezin kunnen doen om minder troep te produceren en zuiniger met energie om te gaan.
Het is een kleine stap, maar je moet ergens beginnen! Want gaat niet het spreekwoord: ‘A thousand mile journey starts with one step’? Vandaag begin ik mijn reis.
No Impact Man youtube anno 2020
Tien jaar later is er inmiddels zelfs een documentaire gemaakt van No Impact Man! Hieronder de trailer:
Colin Beavan was duidelijk een zogenoemde early adopter. Hij maakte zich al druk over zijn impact op de aarde voordat anderen dat deden. Anno 2020 spreekt men over een heuse klimaatcrisis….
Praktische informatie
No Impact Man is een inspirerend boek, geschreven vanuit de praktijk, maar theoretisch uitstekend onderbouwd. En dat maakt het beslist een aanrader! Als je van persoonlijke documentaires houdt, is Supersize Me 2 ook leuk voor je misschien.
Het is tweedehands verkrijgbaar via bol.com voor 7 euro en natuurlijk in de bibliotheek. Je kunt ook Colin Beavans blog bezoeken voor informatie en inspiratie.
Je kunt de documentaire kijken via Amazon Prime, of de dvd kopen via amazon.nl
Ben jij bewust bezig met je ecologische voetafdruk?
Leestips
- Energieverbruik huishoudelijke apparaten meten
- Verborgen impact test
- *Anno 2020 zijn gratis plastic tasjes verboden!
- The biggest little farm
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
No impact man staat hier in de boekenkast , ik lees hem elk jaar wel een keer. Heerlijk inspirend boek.
Qua WC papier verbruik ik voor 5 euro per jaar. Dat gerecyclede papier gebruik ik ook als zakdoek en keukenrol. Valt dus weinig mee te scoren. Waarschijnlijk staat een jaar geen WC-papier gelijk aan 2 dagen geen rund of varkensvlees eten. Zelf ben ik gestopt met werken. Als je geen geld verdient, dan kan je het ook niet aan onzin uitgeven. Zo ben ik nog niet aan een smartphone, auto, wasdroger of oven begonnen en doe ik het al 15 jaar zonder TV. Ik mis die dingen dan ook niet. Als het even kan koop ik dingen 2de hands. Maar veel is dat niet. Een paar jaar geleden heb ik na 20 jaar weer eens gevlogen. Dat had met m’n vrijwilligerswerk te maken.
Dat is echt heel weinig Ximaar, maar 5 euro aan toiletpapier per jaar! Hoeveel rollen zijn dat als ik vragen mag.
Ik probeer er op te letten maar hier zou ik niet aan beginnen. Als je er door die manier van leven ineens meer tijd hebt voor je gezin heb je wel een heel vreemd leven geleid.
Dat lijkt me inderdaad wel confronterend Nicky…
Ik hou wel van zulke uitdagingen! Een jaar lang zo’n avontuur aangaan, ik zou het wel willen hoor, maar ik krijg mijn gezin niet mee. Ik leef zo zuinig en eenvoudig mogelijk als binnen mijn mogelijkheden en daarin doet mijn gezin wel mee.
Goed zijn voor het milieu moet onderdeel zijn van de opvoeding. Als kind kreeg ik – op vakantie of dagje uit – af en toe een snoepje en eenmaal thuis moest het aantal wikkeltjes in mijn broekzak gelijk zijn aan het aantal snoepjes wat ik gekregen had. Voor het aantal wat ontbrak kreeg je het aantal klappen. Simpel en zeer doeltreffend voor de eerste milieubewustheid. Veel gewandeld en gefietst, wat minder werd bij mijn eerste tweedehands autootje op m’n 24ste.
Ik vind niet dat ik me tegenwoordig extra hoef in te spannen om mee te helpen aan het behoud van de aarde. Het enige wat je nodig hebt is gezond verstand en tevreden kunnen zijn met iets minder. Liever ingeblikt voedsel dan in glas en liever drank in karton dan in plastic of glas. Brood, aardappels, groenten, fruit, kaas, vis en vlees haal ik – op de fiets, parkeren op de stoep ;-) – bij de detaillist, net als vroeger, waar het ter plekke – eventueel – wordt verpakt in papier. Niet altijd duurder dan in de budgetsupermarkt maar oh oh oh zoveel verser, puurder en dus lekkerder! Eens per maand met de auto naar de supermarkt voor houdbare zuivel, droge kruidenierswaren en huishoudelijke artikelen dus ook maar 1x rijden en sjouwen.
Thuis eerder een trui aan dan de thermostaat een graadje hoger en een uur voor bedtijd gaat ‘ie sowieso “uit”, 2x doordeweeks 5 min. douchen maar zondag een grote beurt van 15-20 min., alle verlichtingsarmaturen binnen en buiten zijn inmiddels voorzien van topkwaliteit LED-lampen (investering al in 14 maanden terugverdiend) die per ruimte draadloos aan-/uitgeschakeld kan worden, sluipverbruiker-bewaking op lastig bereikbare wandcontactdozen, mechanische ventilatie met energiezuinige gelijkstroommotoren (50-80 procent zuiniger) etc. Wel bereken ik vooraf of een verbetering rendabel is, uiteindelijk speelt budget ook een gedeeltelijke rol.
Op vakantie in Europa rij ik liefst dwars door de landen heen (weg van de snelweg), dan er zo snel mogelijk overheen te vliegen. De auto (of motor) inclusief eventuele hotelovernachtingen is veel duurder, maar de reis is op zich al een avontuur waar ik met volle teugen van geniet, ik ben van niemand afhankelijk en ik ontmoet gaandeweg ook de meeste fantastische figuren. Soms bereik ik niet de oorspronkelijk bedachte bestemming, heerlijk om jezelf zo vrij te kunnen voelen!
Ben een beetje afgeweken van het onderwerp geloof ik… ;-)
Afijn, ik heb een superfijn leven met enige luxe maar MET aandacht voor het milieu doch ZONDER overdaad dus voel ik me ook geenszins schuldig. Dat is mijn mening maar veroordeel andere meningen ook niet.
LEEF bewust en GENIET, meer niet.
Dankjewel voor Rene voor je bijdrage! Het klinkt alsof je behoorlijk duurzaam leeft. Die klappen per verloren geraakt snoeppapiertje vind ik wel rot voor jou als kind!