Stel je hebt nog 1 jaar te leven: wat zou jij doen?
Last updated on September 2nd, 2024 at 09:27 am
Toen Bibian Harmsen (destijds 40) te horen kreeg dat ze amper een jaar te leven had noemde ze dat in haar boek Paniekspinnen de meest effectieve methode om haar duidelijk te maken wat belangrijk voor haar was. Daar kon geen therapie tegenop. Voor Bibian werd het kristalhelder dat haar gezin prioriteit was. En dus bracht ze haar laatste levensjaar vooral met hen door. Bibian:
‘In vijf minuten heeft die arts me heel duidelijk gemaakt wat ik belangrijk vind in mijn leven, namelijk bij mijn man en mijn drie kindertjes zijn, en schrijven.’
In zijn boek Lezen met ALS komt Pieter Steinz tot dezelfde conclusie als Bibian. Dus ging hij niet zwemmen met dolfijnen, of skydiven maar genoot van het dagelijkse gezinsleven.
Pieter Steinz:
‘Toen ik hoorde dat ik ALS had kwam er geen enkel verlangen bij me op naar Australië te gaan, parachute te springen of in een driesterrenrestaurant te eten. Mijn liefste wens was om – rondom het onvermijdelijke artsen-en ziekenhuisbezoek -0 een zo normaal mogelijk leven te leiden.
En wat te denken van de Wageningse hoogleraar Leonie Janssen-Jansen (41). Zij heeft dus nog maar 1 jaar te leven. Leonie:
‘Ik heb geen lijst met dingen die ik nog per se wil doen voordat ik doodga. Nee, joh. Zo’n bucketlist, dat is een verraad van het leven dat je tot nog toe geleid hebt. Je moet je hele leven door leuke dingen doen, niet alleen op het laatst.
Als de eindstreep ineens zichtbaar wordt
Bibian, Pieter en Leonie zijn 3 voorbeelden van mensen voor wie het leven eindig is geworden. Als je weet dat je nog een jaar te leven hebt dan zet dat aan tot nadenken. Je beseft bijvoorbeeld hoe belangrijk vrienden en familie voor je zijn. Wat vind je belangrijk? Wat zou je nog willen? En bovenal: hoe wil je afscheid nemen? Hoe wil je dat je uitvaart verloopt?
Kan stilstaan bij de dood je helpen beter te leven?
De titel van deze post is een gedachten experiment: ‘Wat als ik nog maar een jaar te leven heb?’ Deze vraag kan vaak helpen om een beslissingen te nemen en knopen door te hakken. Prioriteiten worden ineens helder. Het helpt je om te zien wat je wel en wat je niet wilt in je leven.
Twee heel verschillende uitvaarten die ik meemaakte
Het afgelopen jaar maakte ik twee heel verschillende uitvaarten mee. Twee heel verschillende manieren van afscheid nemen.
De grote uitvaart met stoet
De eerste uitvaart was van een oom van 90. Het was een uitvaart met een kerkdienst, waarna iedereen achter de rouw auto aan naar de begraafplaats liep. Daarna liepen we weer terug, en kregen we koffie en broodjes. Hier op Achterhoekse platteland is het de gewoonte dat ‘de buurt’ voor de koffie en broodjes zorgt. Dat heeft iets knus moet ik zeggen.
De kleine, persoonlijke uitvaart in een bos café
De tweede uitvaart was van een kennis die stierf aan de gevolgen van een hersentumor. Haar begrafenis vond ik heel bijzonder. Zo werd ze begraven in een ovalen rieten mand, en was het afscheid in een bos café. Het was heel klein en intiem, en ik vond het heel bijzonder. De familie ging in hun eentje naar het crematorium, en toen ze terugkwamen was er een uitgebreide lunch in het bos cafétje.
Op dit moment denk ik dat zo’n kleine, persoonlijke uitvaart het beste bij mij zou passen.
Afscheid Mogelijkheden anno 2017
Anno 2017 zijn er veel verschillende mogelijkheden voor je uitvaart. Het standaard protocol is losgelaten, en je kunt het nu heel persoonlijk maken. Hieronder een greep uit de mogelijkheden:
- Kist op fiets
- Begraven worden in lijkwade
- Gespecialiseerde begrafenis fotograaf
- Rouw clown
- Ballonnen oplaten
Hoe bereid je je voor op je eigen afscheid?
Menigeen denkt hier liever niet over na. Nadenken over hun eigen sterfelijkheid vinden veel mensen eng. Toch is het goed om er bij stil te staan. Al is het maar omdat je het je nabestaanden makkelijker maakt als ze weten wat je graag wilde. Hier onder 11 mogelijke aandachtspunten:
- Wil je in een kist begraven worden? En zo ja, in welke vorm kist en van welk materiaal?
- Of wil je liever in een doek begraven worden zonder kist? Dat kan namelijk ook.
- Wat voor muziek zou je willen?
- Is er iemand die je graag zou laten spreken?
- Wil je gecremeerd of begraven worden?
- Waar zou je begraven willen worden? Als je al een plek hebt uitgezocht: waar zijn de papieren?
- Wil je in kleding begraven worden of in een doek?
- Draag je een bril? Wil je met je bril begraven worden?
- Wil je dat mensen je nog kunnen zien tijdens de begrafenis?
- Heb je een testament en is dat up-to date?
- Hoeveel mag het kosten wat jou betreft?
Als je nadenkt over wat je belangrijk vindt in het leven, en hoe je dat vorm wilt geven komen onherroepelijk ook de financiën om de hoek kijken. Want je kunt wel van alles willen, maar het moet ook financieel haalbaar zijn. Als het aan mij ligt hoeft een begrafenis niet zoveel te kosten. Tegelijkertijd vind ik dat ook niet het moment om overal op te beknibbelen ; )
Afgelopen jaar is mijn schoonmoeder overleden, en zij en mijn vader hadden een uitvaartverzekering. Tijdens de voorbereidingen van de begrafenis merkte ik dat dit zorgde voor een ontspannen houding bij de verschillende mogelijkheden. Geld speelde voor mijn schoonfamilie geen grote rol.
Wat zou ik doen als ik nog 1 jaar te leven had?
Net als Bibian en Pieter zou ik veel tijd doorbrengen met mijn gezin. En ik zou denk ik mijn leven net zo verder leven als ik nu al doe. Want ik vind het fijn zoals het nu gaat. Dus voor mij geen bucket list, die ik in dat ene jaar nog wil afwerken.Wat me wel leuk lijkt om een keer te doen is zwemmen met een zeemeerminnenstaart.
Leestips
Wat zou jij doen als je nog 1 jaar te leven had?
Deze blog is gemaakt in samenwerking met Monuta in het kader van de campagne ‘Een bijzonder afscheid. Je kunt je er misschien weinig bij voorstellen. Je kunt je er wel op voorbereiden.’ Jezelf voorbereiden kan zowel emotioneel, door bijvoorbeeld het vastleggen van uitvaartwensen, als financieel, met bijvoorbeeld een uitvaartverzekering.
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ja wat heftig he! Ik weet heel goed hoe dat is, (bijna) dood gaan door een ziekte. Dat maakt heel helder wat belangrijk is.