5 x Gesprek opnemen met je huisarts?
Een gesprek opnemen dat je met je huisarts hebt.
Ik kan me daar best wat bij voorstellen!
Een gesprek met de huisarts doe je doorgaans niet voor je plezier. En als er veel emoties zijn, is het soms lastig om je later te herinneren wat er allemaal werd gezegd.
In 2016 gaf toenmalig minister van Volksgezondheid, Edith Schippers daarom de tip van een gesprek opnemen.
Gesprek opnemen met je huisarts?
Ik kom niet graag bij de dokter. Hoewel het wel beter is geworden, sinds we van huisarts zijn gewisseld. Onze nieuwe huisarts is een man, heel bedaard en heeft iets vaderlijks.
Je komt in de regel natuurlijk niet bij je huisarts omdat je je zo goed voelt. En als je je niet optimaal voelt is het wel eens moeilijk om goed te luisteren. En om de informatie die de huisarts je geeft goed tot je te nemen, te begrijpen en te onthouden! Dit geldt nog veel meer als er emoties aan te pas komen. Een goed gesprek is dan best een uitdaging.
Neem het gesprek met je huisarts op!
Minister Schippers herkent het verschijnsel dat je als patiënt vaak dingen vergeet die zijn besproken met de huisarts. En daarom geeft ze een interessant advies:
‘Neem het gesprek met je huisarts op!’
Zo kun je het later in alle rust nog eens naluisteren en laten bezinken. Haar idee spreekt me erg aan. Want ik ga vaak ook twijfelen aan wat er nou eigenlijk gezegd is. Dan weet ik niet meer of ik het wel goed onthouden heb. Dan is zo’n opname natuurlijk ideaal om dit even te controleren.
Haar brief waarin ze dit uitlegt vind je hier.
Voordelen van gesprek opnemen met huisarts
- Je kunt de informatie in alle rust nog eens beluisteren.
- Het voorkomt ruis op de lijn: zeker als je emotioneel bent tijdens een gesprek onthoud je dingen soms verkeerd. Een geluidsopname is objectief.
- Het helpt bij de emotionele verwerking.
- Het helpt om beslissingen te nemen.
- Het geeft rust tijdens het gesprek. Alleen al het idee dat je alles altijd nog eens kunt naluisteren kan al zoveel rust geven, dat je beter kunt luisteren.
Gesprek opnemen: maar mag dat wel?
‘Ja, dat mag,’ zegt minister Schippers. Zo lang je de opname puur voor jezelf gebruikt is de De Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) niet van toepassing. Je hoeft je huisarts zelfs niet eerst om toestemming te vragen. Hoewel het voor de onderlinge relatie denk ik beter is om dit wel te doen.
Wel zijn er een aantal regels. Je mag de opname dus alleen voor jezelf gebruiken, en je mag de opname niet verspreiden. En als je de opname met ‘meerdere personen’ wilt delen moet je de arts wel toestemming vragen. Dat meerdere personen vind ik een beetje vaag. Maar ik neem aan dat je de opname dan wel gewoon aan bijvoorbeeld je partner kunt laten horen.
Samenvatting gesprek opnemen
Minister Schippers constateert (terecht) dat veel patiënten niet alles onthouden van een gesprek met hun huisarts. Daarom vindt zij het een goed idee als je als patiënt een geluidsopname maakt van het gesprek. Je bent niet verplicht dit te melden aan je huisarts, maar het is natuurlijk wel zo netjes.
Persoonlijk vind ik het idee van een geluidsopname goed.
Zo’n gesprek opnemen zou mij beslist een stuk rust geven.
Gesprek opnemen met telefoon – update
Je kunt een gesprek opnemen dat je hebt bij je huisarts in zijn of haar praktijk. Maar je kunt ook een gesprek opnemen dat je telefonisch hebt met je huisarts. Hiervoor heb je dan een app nodig. Radar noemt voor gesprekken opnemen met een iphone de apps Tape a call en Rekk. Voor android smartphones adviseren ze Appliqato of Skype.
Helaas is de huisarts waar ik het in 2016 over had inmiddels met pensioen gaan. Zijn vervanger vind ik wel prima, maar ik mis de rust en bedaardheid van mijn oorspronkelijke huisarts.
Wat vind jij van het idee om een gesprek opnemen met je huisarts?
Deze post verscheen voor het eerst in 2016 en is geüpdate
Ik vind het heel goed om te doen. Mij zou het ook een stuk rust geven. Je kunt natuurlijk ook mee gaan met iemand of zelf iemand meenemen.
Iemand meenemen is denk ik zeker ook een goed alternatief. Twee horen meer dan een. En dan kun je ook nog eens navragen bij die persoon of jullie hetzelfde gehoord hebben.
Lijkt me heel goed inderdaad.
Mijn zus en ik, nemen de gesprekken die we met de oncoloog voeren voor mijn moeder ook altijd op, met toestemming van de oncoloog trouwens. Zij vond het ook een goed idee, juist omdat je soms te emotioneel bent om alles goed te “horen” en te onthouden.
Fijn dat de oncoloog het ook een goed idee vond! Helemaal mee eens, dat je soms te emotioneel bent om alles goed te onthouden.
Gistermiddag heb ik aan de neuroloog gevraagd of we het gesprek mochten opnemen. Ook zij gaf toestemming gegeven als we het maar niet zouden verspreiden. Het was het gesprek waarbij wij hoorde dat in moeder behalve een hersenbloeding ook uitzaaiingen van de borstkanker in haar hersenen, schedel en ruggewervels heeft.
Ik kwam het stuk ook net al tegen bij Margriet en het is misschien inderdaad wel iets om over na te denken. Alleen kom ik niet zo vaak bij de dokter dus geheid dat ik het weer vergeet als ik wel een keer ga.
Het ligt er natuurlijk ook erg aan waarvoor je de naar de dokter gaat. Als het gaat om een simpele blaasontsteking is opnemen minder relevant denk ik.
Ik ben mee voorstander om een tweede persoon mee te nemen naar een gesprek met de dokter, want twee horen meer dan een.
Daarnaast ben ik bang dat mensen in zo’n situatie op de verkeerde knop drukken en door de zenuwen helemaal niets opnemen. Zowel letterlijk als figuurlijk.
Ja, dat kan inderdaad ook nog! Dat de techniek, of de knopjes falen…
Mijn eerste reactie was, wat nu weer! Het had voor mij iets te maken met wantrouwen.
Maar nu begrijp ik het beter, je kunt er bij gebaat zijn als je het advies niet helemaal begrepen hebt of zaken vergeten. Blijft het gegeven, dat alles wat op band staat, ook tegen je gebruikt kan worden. Ik hoop dat er inderdaad voorzichtig mee omgesprongen wordt.
Ben ik nou zo wantrouwend geworden?
Het is beslist niet vanuit wantrouwen. Maar puur om zeker te weten dat je de juiste informatie krijgt. En jij als patiënt bent de enige met de opname, dus het is aan jezelf om er voorzichtig mee om te springen.
Ik vind het ansich wel een goed idee. Alleen ben ik toch bang dat je de relatie met je arts schaad. Hij deelt toch vertrouwelijke info met jou en zal zich toch gaan afvragen waarom je het gesprek opneemt, ook al hoef je hem niet voor toestemming te vragen. Liefs Marjon
Ik zou zelf uitleggen waarom ik het graag wilde opnemen. Een beetje goede huisarts zal dit begrijpen: emoties maken informatie tot je nemen echt moeilijker. Dus het is helemaal niet raar als je het wilt opnemen.
Bij ernstige dingen zou ik het gesprek graag opnemen en wat ik nog belangrijker vind, iemand meenemen naar het gesprek. Of een vragenlijstje mee.
Tot nu toe is het niet nodig geweest, al gaat mijn man altijd mee naar een specialist.
Ik heb een medische opleiding gedaan en dat scheelt met het onthouden.
Bij de huisarts zou voor mij niet nodig zijn (kom er toevallig net vandaan), maar destijds bij de gesprekken van de oncoloog zou het ideaal geweest zijn. Het viel me op dat mijn ouders, die allebei bij hetzelfde gesprek zaten, met compleet verschillende verhalen thuis kwamen. Dus in zo’n geval lijkt het me heel erg goed.
Ja wonderlijk is dat hè, hoe verschillende mensen dezelfde informatie heel anders oppakken! Dat herken ik.
Opnemen heeft voordeel m.b.t gespreksweergave,kernen een goed idee.
Maar de arts zal ook voorzichtiger zijn m.b.t info .
En zich w,s meer op de vlakte houden.
Dat zou ik wel maf vinden eigenlijk. Want het is toch belangrijk dat een patiënt de informatie krijgt?
Wat een enorm goed idee. Ik zou er zelf niet op gekomen zijn. Behalve de dokter vind ik het ook een goed idee voor oudergesprekken op school eigenlijk.
LOL. Ik moet glimlachen om het idee van opnames van 10 minuten gesprekken. Ik zie er zeker de waarde van in, maar ik denk dat het een wespennest is.
Dat vind ik een goed idee. Ik vind het wel zo netjes om het van tevoren aan te geven.
Inderdaad, ook naar de arts toe.
Ik vind het een goed idee. Net als je vragen thuis al op papier zetten want geheid dat je iets vergeet als je daar zit en er komt veel info op je af.
Opnemen zou ik zelf alleen doen al het om iets ernstigs gaat, voor eenvoudige dingen zou ik het zelf niet doen omdat dan inderdaad je niet veel emoties erbij hebt.
Precies. Maar als het niet om iets ernstigs gaat spelen emoties ook niet die saboterende rol bij het verwerken van de informatie, dus dan is het ook niet nodig.
Wat een fijne tip, ga ik zeker wel gebruiken ja!!!
Voor een gesprek met een huisarts is het nog nooit voorgekomen dat ik het niet kon volgen/onthouden of te emotioneel was. Daarvoor kan ik me niet voorstellen dat ik dit zou gebruiken. Maar ik vind het wel een goede tip voor een kwestie in een ziekenhuis als er sprake is van een belangrijke situatie waarop keuzes gemaakt moeten worden. Ik had er niet aan gedacht, maar ik ga dit zeker onthouden. Want zoals je zegt, als je dan vol zit met emoties.. is het moeilijk om je hoofd erbij te houden. Ik neem in zo’n geval sowieso altijd iemand mee. Juist ook om mee te luisteren. Maar dit is absoluut een waardevolle aanvulling.
Slim dat je in ieder geval al iemand meeneemt als extra luisterend oor Sheila. Twee horen meer dan een.
Ik dacht er ook aan om erover te bloggen :P
Maar ik ben zeker een voorstander, mijn moeder had een best zware tijd achter de rug. Dan had ze een gesprek met een arts voor wel een half uur lang nou dat onthoud je na een paar dagen allemaal niet hoor. Ze vindt het nu nog steeds fijn om naar dat gesprek te luisteren.
Fijn dat je moeder destijds die gesprekken heeft opgenomen, zodat ze er nu naar kan luisteren als ze daar behoefte aan heeft. Zo beschouwd scheelt het de dokter ook tijd: want anders zou je moeder misschien telkens even moeten bellen of de boodschap nog eens opnieuw te horen.
Gesprekken heb ik nooit opgenomen, maar het helpt mij wel om een lijstje te maken met mijn vragen voor ik ga. Als ik dan thuis ben na afloop, weet ik aan de hand van die vragen nog wel wat er besproken is. Maar ik kan me zeker voorstellen dat zo’n geluidsopname bij spannende gesprekken heel handig kan zijn.
Bij de huisarts ga ik voor de gewone dagdagelijkse dingen. Geen behoefte om die gesprekjes op te nemen.
Toen ik de eerste keer op gesprek moest na mijn kankerdiagnose heb ik het gesprek wel opgenomen.
Dat kan ik me goed voorstellen Myriam. Bij zo’n belangrijk en serieus gesprek is het wel fijn als je het nog eens in alle rust kunt terugluisteren.
Ja, dat zou een goed idee zijn. Of zoals iemand in de reacties al opperde, een tweede persoon meenemen.
Ik was laatst weer bij de POH voor een longfunctietest en dan merk je toch dat je een dag later toch wel met vragen zit en je afvraagt of je dingen wel goed begrepen hebt. Dan is naluisteren van het gesprek wel een goed idee, denk ik.
Vind het een goed idee en zeker bij slecht nieuwsgesprekken.
Kan je dichtslaan en niks meer opnemen…
Ik vind dat huisartsen gewoon niet met pensioen mogen gaan. Daar heb je als je een goede band met hem/haar hebt zoveel behoefte aan.
Love As Always
Dimario
Goed punt! Mijn huidige huisartspraktijk koos ik vanwege een bepaalde dokter, en die ging met pensioen vervolgens.
Ik heb er eigenlijk nooit aan gedacht. Maar ik vind het wel een goed idee.
Het is een goed hulpmiddel, ook om later thuis nog eens terug te luisteren. Bij sommige specialisten is het al een normale gang van zaken.
Wat fijn dat het bij sommige specialisten al helemaal is ingeburgerd Ferrara.