Traktatie maken: 32 keer Sponge Bob fröbelen?
Een traktatie maken voor je kind kan tegenwoordig een hele klus zijn. Als je geluk hebt, dan houd je van knutselen en beleef je veel plezier aan het maken van kindertraktaties. Zoals Lieveheersbeestje in de comments!
Maar als je weinig creatieve aanleg hebt, dan kan een traktatie maken een grote opgave zijn, die ook nog eens voor veel stress kan zorgen.
Op zoek naar snelle en makkelijke kindertraktaties?
Ben je op zoek naar ideeën voor snelle en makkelijke kindertraktaties? Ga dan naar mijn post Kindertraktaties met tips en tricks uit de praktijk! Ook voor moeders die niet handig zijn!
Maar dan nu over naar de column van voedingsdeskundige Karine Hoenderdos! Zij schreef vijftien jaar geleden een column over wat zij 'trakteerterreur' noemt die nog steeds actueel is.
Traktatie maken: 32 keer Spongebob fröbelen
met dank aan Karine Hoenderdos, Voedingsdeskundige
Eén keer ben ik er ingetrapt. Maar toen bekroop me, nog terwijl ik de dropveters en winegum visjes aan de soepstengels aan het knopen was, voor in het kartonnen nepaquarium, al een groot gevoel van treurigheid. Als je kind jarig is, ben je als moeder (ik ken weinig vaders die hier intrappen) de pineut.
Trakteerterreur
De trakteerterreur op de crèche, peuterspeelzaal en basisschool is tegenwoordig namelijk ongekend. Vroeger kwam je nog goed voor de dag met een schaal vol minimarsjes of een trommeltje met spekkies. Maar zo simpel is een traktatie maken tegenwoordig echt allemaal niet meer.
Eerst moet je - ter inspiratie - een abonnement op een verantwoord ouderblad nemen. Daarin kun je je dan maanden van tevoren alvast gaan verdiepen in de culinaire en creatieve mogelijkheden van een traktatie maken. Wat wordt het dit jaar?
- Vijfentwintig leuke berenkopjes knutselen van filterzakjes?
- Lekker vierentwintig keer een blokje kaas snijden in de vorm van een muisje, en daar dan achtenveertig piepkleine snorhaartjes van dropveter in priegelen?
- Of tweeëndertig keer Sponge Bob fröbelen van plakjes cake, glazuur, dik karton en ouwel?
De keuze is zwaar, maar hangt natuurlijk ook af van het School Traktatie Beleid. Wel of geen suiker, niet te veel calorieën, koosjer of halal, geen agressie oproepende kleurstoffen. En dan nog rekening houden met de kinderen die allergisch zijn, dat spreekt voor zich.
Traktatie maken - trakteer stress!
Vroeger kon je als kind niet slapen voor je verjaardag, nu doen ouders de dag van tevoren geen oog meer dicht. Want natuurlijk komt alles op het laatste moment aan. Geeuwend, gapend en vloekend ben je de hele avond en dan nog een groot deel van de nacht aan het bakken, knippen, versieren en plakken.
En waarom?
Waarom doen we dit?
Doen wij dit voor onze kinderen? Welnee. De wilde horde hieperdepiep kinderen in de klas rukt razendsnel al het eetbaars van de traktatie en heeft het in no time naar binnen gepropt. De overige versierselen verdwijnen achteloos in de prullenbak, als je geluk hebt.
Doen wij het dan voor onszelf? Nee, al helemáál niet, mag ik hopen. Doen we het dan voor onze medemoeders, om ze de ogen uit te steken? Ik ben bang van wel. Met de perfecte traktatie maken laten we zien hoe goed, verantwoord, leuk en gezellig wij als ouder zijn.
Of willen zijn.
Traktatie maken? Ik doe er niet meer aan mee!
Nou, ik doe er niet meer aan mee. Mijn kroost gaat voortaan gewoon met een zak lekkers naar school. En daarom ben ik nu ineens ook zo’n enorme fan van Daphne Deckers, ondanks haar truttige en tenenkrommende boekjes. Want Daphne heeft pas echt lef, die heeft écht lak aan de trakteerterreur. Ongegeneerd stuurt zij haar koters met een schaal vol Chupa Chups de klas in.
Lolly’s!
Gewoon, pure tandwegvretende suikerbommen, met niks eraan geknutseld!
Die Daphne toch, echt een modelmoeder. Laten we een voorbeeld aan haar nemen.
Nawoord
Menig ouder zal zich herkennen in deze column. De lat voor een traktatie maken is de laatste jaren steeds hoger komen te liggen. Het snoep van vroeger kan nu echt niet meer.... Het doet me denken aan de surprises voor Sinterklaas: ook daar worden steeds hogere eisen aangesteld. Het is vaak allang niet meer het kind die een surprise maakt, maar de ouder.
Het is een wonderlijke paradox: steeds meer ouders hebben allebei een baan buitenshuis, en zijn daardoor drukker dan ooit. Tegelijkertijd zijn een traktatie maken, en ouderparticipatie in het algemeen, nog nooit zo veeleisend geweest!
Lees ook mijn post over Engels drop en mijn post over een vliegtuig vouwen van papier. En bewonder mijn komkommertrein!
Toch nog een traktatie idee: Cake pops maken! En nog eentje: Action traktatie bekers!
Zie ook Nieuwe Dora en Harry Potter surprise maken.
Wat vind jij van het fenomeen trakteerterreur?
Wat een humor heb je! Toch zijn er ook moeders die het gewoon hartstikke leuk vinden om een tractatie in elkaar te knutselen hoor! Ik wel tenminste. En de andere moeders zien het nooit, het is al opgegeten als de kinderen thuis komen. Ik hoor mijn kinderen nooit over andere tractaties... Ze vinden een zakje chips overigens het lekkerste.... Voor de oudere kinderen neem ik vaak de toevlucht tot een lekker ijsje.
Die tijd is voor mij al lang voorbij. Maar ik vond het wel leuk om te doen. Stond eens 24 egeltjes van kaas met minifrietjes te maken. Maar zo'n concurrentiestrijd is slopend. Niks voor mij. Een krentenb is ook prima.
Ik vind het knap van je, 24 egeltjes maken!
Op dit moment (als de scholen weer open zijn) mag er alleen verpakt getrakteerd worden. Gelukkig hebben we nog tot de zomer en veranderd dat.
Love As always
Di mario
Ik was een thuismoeder, maar het was mijn kind zelf die altijd mocht kiezen wat ze uit wilde delen, laat ik dat even voorop stellen, en gelukkig was het nog net de tijd dat een zakje croky chips normaal was en goed genoeg, hahahaha meestal wilde ze dat ook.
Het meest grappige is misschien, ik ben zelf op 6 dec. jarig, dat mijn moeder toen al in de seventies zeer verantwoord was, dat het gewoon goedkoop was eigenlijk, merkte ik pas veel later op. Wij knutselden samen toen ik het eenmaal kon, vond ik leuk ook om te doen, altijd in crepepapier, 2 mandarijntjes met een doosje rozijnen, je weet wel van dat merk, die rode doosjes, bestaan nog steeds... dus bij elkaar en dan in crepepapier gevouwen met een toefje , en met een lintje of wat garen bij elkaar strikken. Altijd in rood en groen meestal. Maar goed, mijn dochter is in mei jarig en dan zijn er geen mandarijnen, of nu wel misschien, maar niet lekker.
X
Die rode rozijnendoosjes herinner ik me zeker. Ik zie het gewoon voor me!
Gelukkig ben ik daar vanaf, trouwens wie kan er trakteren, de scholen zijn dicht...
ha Nicole,
dat waren nog eens tijden!
De traktatie voor de verjaardag fröbelen.
Ik mis dat wel!!
groetjes, Marlou
Al die jaren bakte ik cupcakes met een chocolaatje van Lego, dit op verzoek van de jongens, dit jaar mochten ze alleen dichte spullen uitdelen, dus toen werd het chips, ik deed ze nog wel even in een leuke mand :) Ik ben niet zo van het opboksen tegen andere ouders, ik ben al snel tevreden en mijn kids ook.
Wat leuk een chocolaatje van lego. Hoe maakte je dat Lodi?
Heel wat gefröbeld voor traktaties, maar is voorbij.
Wel een logje voor inspiratie voor ouders met kinderen. Hans
Pfff, ja, die trakteerterreur bestaat zeker nog. Gelukkig zijn er ook nog moeders (ja, het zijn inderdaad altijd moeders) die het gewoon simpel houden. Ik zie tegenwoordig trouwens dat er ook vaak kleine cadeautjes bij het lekkers worden gedaan. Vind ik ook iets van;).
Ik struikel er ook een beetje over inderdaad...
Wow wat moet je met veel rekening houden tegenwoordig, zo wordt een tractatie inderdaad een heel karwei 😅
Waarom de aanname (die ik overigens vaker hoor) dat moeders dit doen om medemoeders de ogen uit te steken? Zoals hierboven al terecht is opgemerkt: die andere moeders zien de traktatie niet eens! Ik doe mijn best voor de traktaties voor mijn kinderen, omdat mijn kinderen zo trots als een pauw zijn als ze een mooie/leuke traktatie hebben. Ik doe het voor mijn kinderen, geen medemoeder die het ziet. Als je zelf kiest voor een ander soort traktatie is dat toch prima? Maar negatieve intenties toedichten aan moeders die het leuk vinden wat meer werk van traktaties te maken - voor hun kind, niet voor de buhne!- zegt meer over degene die dat zegt dan over deze moeders.
Wat fijn dat je er zoveel plezier aan beleeft Kaat! En je kinderen ook.
Jeetje, het wordt als maar gekker met de traktaties van tegenwoordig! Vroeger was je blij met cakejes of een sate prikker met kaas en komkommer....
hahaha mijn vriendin en ik waren meesters / ik bedoel juffen/ in het bedenken van 5 minuten tractaties die er zeer fraai uitzagen
In mijn kindertijd trakteerde ik gewoon op van die kleine zakjes chips of ander snoepgoed zonder dat daar heel frutsels aan te pas kwamen.
Ik weet dat je vroeger makkelijk weg kwam met een zakje chips met een kaartje eraan of iets dergelijks.
Bizar, he? Ik zou me zeker niet op laten jutten. Maar ik vond het altijd wel leuk om traktaties te maken dus ik heb me altijd flink uitgeleefd (al dan niet met hulp van dochterlief). Haar eerste traktatie (ze werd 1 dus ze had géén idee) was op het kinderdagverblijf. Ik had soepstengels in een bekertje en daar plaatjes van Nijntje opgeplakt. Maar ja, dat was nog in het tijdperk dat er geen printer in huis waren. Dus natekenen en inkleuren :-)
Wat een klus moet dat zijn geweest Nicky. En hoe plakje je zo'n Nijntje nou aan de soepstengel?
Goede herinneringen zeg! Traktaties. Vond het vroeger echt leuk om de klas rond te gaan. Mijn moeder deed vaak wel moeite maar anderen hadden vaak een grote zak met uitdeel chips of zakken met chocola