Ouderparticipatie: Bemoeien ouders zich te veel met school?
Scholen doen een steeds groter beroep op ouders vind ik. En dat heet dan ouderparticipatie.
Ze worden ingezet als leesouder, luizenmoeder en veel ouders zijn ondertussen ook druk met huiswerkbegeleiding na schooltijd.
En doordat ouders veel worden ingezet op school, is het denk ik ook niet zo raar dat ze zich er ook meer mee gaan bemoeien.
Persoonlijk ben ik er een groot voorstander om onderwijs over te laten aan de mensen die er voor geleerd hebben. En om dezelfde reden zal ik me ook niet zo gauw met de school bemoeien. Ik vind dus dat er grote grenzen moeten zitten aan ouderparticipatie.
Ouderparticipatie: Ouders bemoeien zich met feestje op school
Maar vorige week wilde een school in Arnhem de kinderen trakteren op een optreden van Dave Roelvink. Dave heeft een dubieuze reputatie, en ouders werden boos op de school dat ze zo'n type de school inhaalden.
De school heeft Dave Roelvink toen afgebeld.
Ik vraag me wel eens af: waar ligt de grens voor ouders? In hoeverre is het reëel dat je je met het beleid van de school bemoeit? En wanneer niet?
Is de school verantwoordelijk voor het sneeuwvrij houden van het schoolplein?
Terwijl ik vanmiddag bij de basisschool stond te wachten op mijn kinderen, raakte ik in gesprek met een collega-moeder. 'Ik vind het echt schande!' zei ze, en wees naar de ijsbaan waarin de stoep en het schoolplein waren veranderd.
Het is twee weken Kerstvakantie geweest, en het heeft gedooid! Hadden ze nou niet even kunnen strooien en sneeuw schuiven? Ik heb al vier kinderen zien vallen sinds ik hier sta.'
Ik kon haar geen ongelijk geven. De hele stoep naar de school is spiegelglad, en het schoolplein zou het goed doen als kunstijsbaan. Je kunt de ingang van de school dan ook niet normaal lopend bereiken. Alleen héél voorzichtig schuifelend.
Het zette me aan het denken: eigenlijk vind ik ook dat het de taak van een school is het schoolplein sneeuwvrij te maken, zodat de kinderen goed kunnen spelen. En wat te denken van al die arme opa's en oma's die hun kleinkinderen moet ophalen?
Dit zeiden jullie over je bemoeien met school
- Hier werd een paadje gemaakt van de poort naar de deur, door de concierge alleen
- Het schijnt dus dat de school niet aansprakelijk is als er iemand valt. Raar vind ik dat! De juf zei vanochtend dat ik de gemeente maar moest bellen?! Terwijl op de buurschool voor de vakantie wél een keurig paadje werd vrijgehouden door de juffen (en ouders die even tijd hadden). (Dijkstra)
- Ik werk zelf op een school waarbij we met de collega’s elke keer zorgen dat de ingangen goed bereikbaar zijn. Dat is toch ook normaal?
Het gigaplein vegen is niet te doen, maar daar hebben we kleuterbezempjes voor uitgevonden. Toch eens kijken of ze ook kleuter-sneeuwschuivers hebben. Ze doen het nu met allerlei karren en scheppen enzo. Heel leerzaam, hoor. En goed voor de grote motoriek… (Purperpolletje) - Ik werk ook op een school en wij hebben dus echt geen conciërge. De directeur heeft voor de kerstvakantie iedere dag staan vegen, strooien etc. om een pad schoon te houden. Een aantal kinderen die dat leuk vonden deden hun best om de rest van het plein bij te houden, maar dat was bijna geen doen. Nu na de vakantie is een groot deel van het plein ijsbaan omdat er twee weken niets aan gedaan is en het allemaal flink aangevroren is. Vandaag heb ik weer kinderen aan het werk gezet om het ijs weg te scheppen. http://www.jufanita.punt.nl
- Valhalla, ik vind een schoolplein niet vallen onder algemene gladheid. Inderdaad, gladheid en sneeuw horen bij de winter, en ik ben het met je eens dat je daar niet teveel over moet zeuren. Maar de school vind ik nou bij uitstek een plek met een voorbeeldfunctie. En net als Plukdedag Sandra vind ik dat een schoolplein onder je ‘eigen straatje’ valt. Dat juffen daar ‘geen zin in’ hebben kan ik me voorstellen, hoewel het niet zo sympathiek klinkt… Maar zijn daar de conciërges dan niet voor? Onze school heeft er nota bene twee! (Vlijtig Liesje)
- Ik als juf zie het niet zitten om iedere ochtend het plein sneeuwvrij te maken… een pad van de stoep naar de voordeur is meer dan genoeg. Glad hoort bij winter, uitkijken hoort daar dus ook bij. (Esther)
- Ja. De school moet de school “veilig” maken en dus ook ijsvrij zodat er geen gevaarlijke ongelukken kunnen gebeuren.
Bij ons op school viel ook een oma op ijs!
De school is verantwoordelijk daarvoor net zoals wij verantwoordelijk zijn voor ons voetpad (in België). (Pluk de dag Sandra) Maar dat is wat ik er van denk! - Ik vind dat mensen niet zo moeten zeuren en accepteren dat het winter is en dat het dan gewoon glad kan zijn. Zo ongelofelijk Nederlands om over zulke dingen te gaan miepen. Aansprakelijkheid, yadda yadda yadda. Het is een godswonder dat er nog zo veel Finnen, Zweden, Russen en Canadezen zijn. (Valhalla)
- Hier is aan de ouders gevraagd om als het gesneeuwd heeft zelf een bezem of sneeuwschuiver mee te nemen om zo samen het plein van sneeuw te ontdoen. Een praktische oproep tot ouderparticipatie. Ik weet niet waar de verantwoording of schuld ligt als er iemand letsel oploopt tgv gladheid op het plein maar eigenlijk maakt me dat ook niet uit. Ik geloof wel in zorg voor/om anderen maar ook in eigen verantwoordelijkheid. Zelf goed opletten en voorzichtig zijn, het is overal behelpen voor iedereen. (Liesbeth)
- Weet je dat als er iemand echt iets breekt door gladdigheid bij de school dat de school aansprakelijk is! Volgens mij is het trouwens ook zo als er iemand bij jou op het tuinpad valt terwijl jij het even had kunnen schoonmaken, teminste zo is het altijd geweest. (Eurootje)
- ‘k Denk idd dat de school cq. schoolbestuur verantwoordelijk is. Wat als er een postbode uitglijdt? of een leerkracht?
Sturen ze de gevallen juf (oei, rare woordspeling) ook naar huis met 70% ziekengeld?
Meestal blijft er op het plein ruimte genoeg om glijbanen te maken. (Kniepertje) - ík vind wel dat als een kind iets breekt de school verantwoordelijk is die moeten tenslotte voor een veilig plein zorgen waar kinderen kunnen spelen. (Huisvrouwtje)
- Hulde voor de school van mijn kids. Vanaf dat het ging sneeuwen hebben ze telkens heel netjes een paar paden over het schoolplein schoongehouden zodat alle ouders en kids, de deuren veilig kunnen bereiken. En niet alleen de conciërge was aan het vegen, de directeur werkte net zo hard mee.
Een plein hadden ze bewust omgetoverd als ijsbaan, de kids mochten hiervoor hun schaatsen meebrengen. Waar ik als overblijf weer wat minder gelukkig mee was…..
En ja, ik vind dat de school daar verantwoordelijk voor is, als ze daar ouders voor vragen, ook prima! Maar ik houd thuis ook mijn stoepje schoon. (Jolanda) - het was bij ons groot drama.. vorig jaar moesten de kids zelfs naar huis, omdat ze veilig bij school konden komen.. nu hebben de leraren ouders ingeschakeld die vlakbij school wonen, en die zorgen er per tourbeurt voor dat het plein en het pad er naar toe geen ijsbaan wordt/is.. cobi
- Bij ons hebben ze volgens mij niet het hele plein gestrooid maar wel sommige gevaarlijke plekken.. Niet alleen met zout maar ook zand uit de zandbak is gebruikt.. De kinderen vinden het zelf ook wel geweldig om glijbaantjes te maken trouwens.. (Tineke)
Zie ook afscheidscadeautje voor de juf.
Hoe actief ben jij op school? Hoe groot is jouw bemoeienis met school?
Van mezelf hoeft bemoeienis met school niet zo. Ieder zo zijn expertise. Maar ja.... Met een kind met een rugzakje (en weinig kennis ervan op school) ontkom je er niet aan.
Overigens gaat het dan vooral om afstemming tussen school en mij mbt wat wel en niet werkt voor zoon.
Goede afstemming zorgt ervoor dat hij beter meekomt, niet te erg overvraagd wordt én dat ik me tussendoor minder met dingen hoef te bemoeien.
In zijn algemeenheid weet ik niet of ouders zich teveel met school bemoeien. Ik bedoel: het gaat wel om je kind. Dan mag je ook wel iets vinden van wat een school doet. Mét respect voor de expertise daar + het begrip dat niet alles precies zo is als je het zou wensen.
Dat klinkt heel reëel Bespaarzuinig. En als de expertise op school tekort schiet, wat helaas ook nog wel eens gebeurd, snap ik heel goed dat je je als ouder er meer mee bemoeit.
Dat wordt dan ook opgeroepen door de situatie op school.
Wij hebben geen schoolgaande kinderen meer, maar toen we dat wel hadden, zat ik op de basisscholen in de ouderraad en deed ik bij bepaalde groepen het knutselen op mij nemen.
Verder heb ik me alleen bemoeid met school als daarom werd gevraagd, nooit uit mij zelf.
Zodra de kinderen naar het voortgezet onderwijs gingen heb ik me terug getrokken.. er zijn grenzen tussen ouder en school, behalve als er problemen waren tussen kind en school, dan sprong ik wel in de bres ;-)
Bji mij lag het er ook wel aan wat er aan de hand was. Zo mocht mijn middelste zoon geen muts dragen op school. Persoonlijk vond ik dat flauwekul, maar het was wel een regel van de school.
In zo'n geval vond ik dat mijn zoon zich dan maar aan die stomme regel moest houden.
Wij hebben ons als ouders 1 keer bemoeit met de gang van zaken op school. De toenmalige directeur zat in een buddyproject met gevangenen. Op zich een mooi doel.
Maar om dan een tbs-er (een zedendelict) uit te nodigen op een basisschool en dan twee dagen van te voren de ouders hiervan op de hoogte te stellen (zeg maar voor het blok te zetten).
Daar waren we niet echt blij mee. En met ons veel meer ouders. Toen heb ik contact opgenomen en gezegd dat als hij dat door ging zetten, ik mijn kind die dag in huis zou houden.
Hij heeft nog geprobeerd om het naar het verenigingsgebouw van de kerk te verplaatsen maar dat lukte niet omdat er meer ouders waren die het niet met de gang van zaken eens waren.
Dat is een gevoelig onderwerp inderdaad. Struikelde je over de korte tijdspanne tussen de aankondiging en het gebeuren, of het idee op zich?
Een zedendelinquent op een basisschool!! Dat lijkt mij dus ook echt niet fijn!
Onze kinderen hebben de leeftijd dat je je niet meer met hun school mag bemoeien.
Toch doe ik het wel, meer om mijn kinderen te ontlasten. Want soms kunnen ze het er gewoon niet bij hebben.
Wat doet de school dat zoveel is Marion? Zijn dat extra activiteiten of zo?
Ik bemoei me nergens meer mee, heeft geen enkele zin op het VO.
Ik het begin kon ik mij ergens nog over druk maken, maar nu lossen ze het zelf wel op, ik laat het los;)
Elkaar een beetje helpen en ondersteunen is prima, maar er is ook een grens vind ik. Dat is weer ieder zijn eigen mening.
Dat je als ouder helpt op school vind ik best leuk! Niet te vaak overigens er zijn ook ouders die er altijd zijn en zo andere ouders niet eens de kans krijgen
Maar je echt bemoeien met wat er op school gebeurd vind ik te ver gaan
Je hebt zelf de keuze gemaakt je kind naar die school te sturen
Ik ga er vanuit dat je dat wel overwogen hebt gedaan
Dat je niet altijd alles leuk vind tja dat is dan niet anders :)
Dat vind ik wel interessant MamaIssues. Zouden er oprecht ouders zijn die verdrietig denken: 'Oh ik had zo graag geholpen en nu is iemand anders me voor?'
Hahaha nou verdrietig niet!
Maar ik heb best wel eens irritaties over ouders die altijd vooraan staan en waardoor andere ouders amper de kans hebben om zich bijvoorbeeld op te geven om te helpen.
Of ben ik de enige met die irritaties hihi
Als je graag wou willen helpen kan ik me voorstellen dat je het jammer vindt als je de kans niet eens krijgt. Zelf vind ik het helemaal prima als andere ouders willen helpen.
Maar ik heb dan ook zoiets van: 'Als ik actief op school wilde zijn was ik wel juf geworden.'
Ah interessant onderwerp waar ik ook niet zo 1,2,3 een antwoord op zou kunnen geven. Het mes snijdt aan twee kanten. Ik ben zelf over het algemeen niet heel actief op school. Ben wel eens luizenmoeder geweest en wel eens klassenmoeder maar zelfs toen zou ik me niet bemoeid hebben met een optreden van Dave Roelvink, om maar eens met jouw voorbeeld aan de haal te gaan :)
Ik had Dave Roelvink ook gewoon laten gebeuren. Hoogstens had ik er van te voren met mijn kinderen over gepraat dat hij een dubieuze reputatie heeft.
Ik denk niet dat het reeel is om je met het beleid van de school te bemoeien. Maar het is wel reeel om je met bepaalde invullingen van het lesprogramma te bemoeien. Er zijn dingen die kinderen moeten kunnen en daar is school voor. Al het extra's vind ik leuk. Mogen ze grotendeels aan mee doen. Maar er zijn wel grenzen. Ik ben bijvoorbeeld heel streng in het delen van foto's op social media, website etc. Elk jaar bekijk ik opnieuw de situatie en zet ene handtekening. Zul je zien dat ik in de loop van het jaar nog een paar keer mijn handtekening moet zetten omdat er blijkbaar geen gastles of uitstapje met inmenging van derde plaats kan vinden zonder dat het het internet op geslingerd moet worden. Sorry, maar is dat nodig?
Verder ben ik best actief of beter gezegd betrokken bij school. Maar dat mijn kind daar wettelijk verplicht een aantal uren verblijft, betekent voor mij niet dat school dan maar alles kan doen.
De invulling van het lesprogramma vind ik iets voor de professionals. Maar ik snap zeker je punt dat je niet blij bent als er zo maar foto's van je kind publiek worden gezet. Dat vind ik ook niet nodig.
Ik denk dat de meeste kinderen heel goed aansluiting vinden op het hoger onderwijs zonder dat daar een Dave Roelvink voor uit de kast getrokken wordt. En soms mag er best paal en perk gesteld worden aan wat scholen in het kader van 'onderwijs' aanbieden. Het schijnt dat die rekentoets is ingevoerd om jongeren beter te leren rekenen omdat dat belabberd slecht is...dus er zijn uitdagingen zat zonder makkelijk scoren hap-snap lesjes.
Oh die vreselijke rekentoets! Die begrijp ik totaal niet. Die is ingevoerd omdat ze ontdekten dat kinderen belabberd kunnen rekenen. Maar van testen worden de rekenvaardigheden echt niet beter....
Ze kunnen beter het rekenonderwijs op basisscholen verbeteren. Dan pak je het probleem tenminste bij de wortel aan.
Wat een mooie discussie. Ik vind het heel leuk om op school te helpen, en bemoei me er verder niet mee. Zij zijn de professionals en ik vind het gewoon leuk om betrokken te zijn bij mijn kinderen en ze soms een paar uurtjes extra te zien in een hele andere wereld. Ik zie het echt als een voorrecht om erbij te mogen zijn.
Een keer was er een ouderavond op school, waarbij we gevraagd werden om mee te praten met het beleid. Toen ik daar was, merkte ik dat ik er eigenlijk helemaal geen mening over had. Sindsdien ben ik niet meer geweest.
Wat je zegt over een kijkje in de wereld van je kinderen krijgen herken ik Sjoukje. Dat vind ik ook altijd wel bijzonder. Ze hebben daar een leven dat je verder niet zo te zien krijgt. Dat vind ik altijd een apart besef.
In tegenstelling tot de meeste reacties ben ik wel een betrokken moeder geweest, niet overdreven en bij alles betrokken, maar ik vond het wel prettig om de kinderen in de klassen op de basisschool te leren kennen, waarover mijn kinderen spraken na een schooldag.
Op het voortgezet onderwijs heb ik in de ouderraad en in de medezeggenschapsraad gezeten en was echt interessant om de visies van de school te horen, maar ook de beslissingen, zeker in een alsmaar wisselend beleid vanuit de overheid.
Het gedwongen fusie-beleid heeft menig goede school de das om gedaan en ja, moest ik het overdoen zou ik zeker weer betrokken willen zijn bij de klassen van mijn kinderen als ook het beleid.
Gewoon om goed op de hoogte te zijn van het reilen en zeilen op een school, maar ook om leerkrachten beter te leren kennen en zij jou, wat een goed stuk communicatie bevordert.
Het heeft niets te maken met dominantie vanuit eigen mening, maar gewoon volgen, wat er in en op school gebeurt en daarin je kinderen begeleiden.
Excuus, als ik een wat tegendraadse mening heb, maar ik kan er echt achter staan!
Lily
Ik denk dat iedereen hierboven wel een betrokkken ouder is. Bij de één vertaalt zich dat in actief bezig zijn op school, bij een ander op een andere manier.
Het is mooi dat er ouders zijn die plezier hebben in deelname aan ouderraden en medezeggenschapsraden.
Zou houden we elkaar als ouders mooi in evenwicht. Allemaal op onze eigen unieke betrokken manier : )
En je hoeft je nooit te verontschuldigen voor een andere mening wat mij betreft Lily. Juist fijn om verschillende perspectieven te lezen. Zo kunnen we van elkaar leren.
Ik sta aan twee kanten...
Ik geef les en ik zie dus daar hoe soms de ouders zich inderdaad te veel bemoeien.
Maar ook het tegenovergestelde is waar... te weinig - dat bestaan dus ook!
En ik ben voorzitter van de oudervereniging op de school van mijn kinderen.
Daar ben ik dus de tussenpersoon tussen directie en ouder.
Omdat ik zowel de kant van de school kan begrijpen door mijn job en de kant van de ouders door mijn eigen kinderen, voel ik me wel goed in die rol.
Ik denk dat de meeste ouders het echt wel goed voorhebben en dat de school best eens wat vaker luistert naar 'de ouders'.
Maar er zijn er altijd die menen dat ze gelijk hebben omdat ze het hardst kunnen schreeuwen en dat is helemaal niet zo!
Hoe ziet het er uit Ilse als ouders zich te weinig bemoeien met school?
Ze komen niet naar oudercontacten, komen geen rapportkaarten afhalen.
Nemen de telefoon niet op als je hen telefoneert...
Als hun kind iets 'naar voor' moet brengen zeggen ze letterlijk tegen het kind dat het hen allemaal niks uitmaakt...
Héél zielig hoor!
Dat klinkt inderdaad erg sneu voor het kind zeg!
De bemoeienis van de ouders is voor mij 1 van de redenen geweest om ooit te stoppen met de PABO. Toen een ouder mij ging vertellen dat ik haar dondersteentje (heel, heel erg zacht uitgedrukt) niet apart mag zetten als hij strontvervelend is, ging mij een beetje ver. Zeker omdat zoonlief zich daarna keurig gedroeg en mijn stagebegeleider het helemaal eens was met de ouder "als een ouder het anders wil, moeten we daarnaar luisteren". Ehh, wat was zij bij ons in de klas ofzo?! Nee, dat was dus niet mijn beroep, zou me doodergeren als er meer van zulke ouders zouden zijn.. (en er waren natuurlijk nog een paar andere redenen op het lijstje om te stoppen ;) )
Aargh, dat klinkt inderdaad vervelend. Ik snap zeker dat ouders betrokken zijn en dat is ook goed, maar er zijn wel grenzen denk ik.