Ouderparticipatie: Bemoeien ouders zich te veel met school?
Last updated on July 12th, 2023 at 01:37 pm
Scholen doen een steeds groter beroep op ouders vind ik. En dat heet dan ouderparticipatie.
Ze worden ingezet als leesouder, luizenmoeder en veel ouders zijn ondertussen ook druk met huiswerkbegeleiding na schooltijd.
En doordat ouders veel worden ingezet op school, is het denk ik ook niet zo raar dat ze zich er ook meer mee gaan bemoeien.
Persoonlijk ben ik er een groot voorstander om onderwijs over te laten aan de mensen die er voor geleerd hebben. En om dezelfde reden zal ik me ook niet zo gauw met de school bemoeien. Ik vind dus dat er grote grenzen moeten zitten aan ouderparticipatie.
Ouderparticipatie: Ouders bemoeien zich met feestje op school
Maar vorige week wilde een school in Arnhem de kinderen trakteren op een optreden van Dave Roelvink. Dave heeft een dubieuze reputatie, en ouders werden boos op de school dat ze zo’n type de school inhaalden.
De school heeft Dave Roelvink toen afgebeld.
Ik vraag me wel eens af: waar ligt de grens voor ouders? In hoeverre is het reëel dat je je met het beleid van de school bemoeit? En wanneer niet?
Is de school verantwoordelijk voor het sneeuwvrij houden van het schoolplein?
Terwijl ik vanmiddag bij de basisschool stond te wachten op mijn kinderen, raakte ik in gesprek met een collega-moeder. ‘Ik vind het echt schande!’ zei ze, en wees naar de ijsbaan waarin de stoep en het schoolplein waren veranderd.
Het is twee weken Kerstvakantie geweest, en het heeft gedooid! Hadden ze nou niet even kunnen strooien en sneeuw schuiven? Ik heb al vier kinderen zien vallen sinds ik hier sta.’
Ik kon haar geen ongelijk geven. De hele stoep naar de school is spiegelglad, en het schoolplein zou het goed doen als kunstijsbaan. Je kunt de ingang van de school dan ook niet normaal lopend bereiken. Alleen héél voorzichtig schuifelend.
Het zette me aan het denken: eigenlijk vind ik ook dat het de taak van een school is het schoolplein sneeuwvrij te maken, zodat de kinderen goed kunnen spelen. En wat te denken van al die arme opa’s en oma’s die hun kleinkinderen moet ophalen?
Dit zeiden jullie over je bemoeien met school
- Hier werd een paadje gemaakt van de poort naar de deur, door de concierge alleen
- Het schijnt dus dat de school niet aansprakelijk is als er iemand valt. Raar vind ik dat! De juf zei vanochtend dat ik de gemeente maar moest bellen?! Terwijl op de buurschool voor de vakantie wél een keurig paadje werd vrijgehouden door de juffen (en ouders die even tijd hadden). (Dijkstra)
- Ik werk zelf op een school waarbij we met de collega’s elke keer zorgen dat de ingangen goed bereikbaar zijn. Dat is toch ook normaal?
Het gigaplein vegen is niet te doen, maar daar hebben we kleuterbezempjes voor uitgevonden. Toch eens kijken of ze ook kleuter-sneeuwschuivers hebben. Ze doen het nu met allerlei karren en scheppen enzo. Heel leerzaam, hoor. En goed voor de grote motoriek… (Purperpolletje) - Ik werk ook op een school en wij hebben dus echt geen conciërge. De directeur heeft voor de kerstvakantie iedere dag staan vegen, strooien etc. om een pad schoon te houden. Een aantal kinderen die dat leuk vonden deden hun best om de rest van het plein bij te houden, maar dat was bijna geen doen. Nu na de vakantie is een groot deel van het plein ijsbaan omdat er twee weken niets aan gedaan is en het allemaal flink aangevroren is. Vandaag heb ik weer kinderen aan het werk gezet om het ijs weg te scheppen. http://www.jufanita.punt.nl
- Valhalla, ik vind een schoolplein niet vallen onder algemene gladheid. Inderdaad, gladheid en sneeuw horen bij de winter, en ik ben het met je eens dat je daar niet teveel over moet zeuren. Maar de school vind ik nou bij uitstek een plek met een voorbeeldfunctie. En net als Plukdedag Sandra vind ik dat een schoolplein onder je ‘eigen straatje’ valt. Dat juffen daar ‘geen zin in’ hebben kan ik me voorstellen, hoewel het niet zo sympathiek klinkt… Maar zijn daar de conciërges dan niet voor? Onze school heeft er nota bene twee! (Vlijtig Liesje)
- Ik als juf zie het niet zitten om iedere ochtend het plein sneeuwvrij te maken… een pad van de stoep naar de voordeur is meer dan genoeg. Glad hoort bij winter, uitkijken hoort daar dus ook bij. (Esther)
- Ja. De school moet de school “veilig” maken en dus ook ijsvrij zodat er geen gevaarlijke ongelukken kunnen gebeuren.
Bij ons op school viel ook een oma op ijs!
De school is verantwoordelijk daarvoor net zoals wij verantwoordelijk zijn voor ons voetpad (in België). (Pluk de dag Sandra) Maar dat is wat ik er van denk! - Ik vind dat mensen niet zo moeten zeuren en accepteren dat het winter is en dat het dan gewoon glad kan zijn. Zo ongelofelijk Nederlands om over zulke dingen te gaan miepen. Aansprakelijkheid, yadda yadda yadda. Het is een godswonder dat er nog zo veel Finnen, Zweden, Russen en Canadezen zijn. (Valhalla)
- Hier is aan de ouders gevraagd om als het gesneeuwd heeft zelf een bezem of sneeuwschuiver mee te nemen om zo samen het plein van sneeuw te ontdoen. Een praktische oproep tot ouderparticipatie. Ik weet niet waar de verantwoording of schuld ligt als er iemand letsel oploopt tgv gladheid op het plein maar eigenlijk maakt me dat ook niet uit. Ik geloof wel in zorg voor/om anderen maar ook in eigen verantwoordelijkheid. Zelf goed opletten en voorzichtig zijn, het is overal behelpen voor iedereen. (Liesbeth)
- Weet je dat als er iemand echt iets breekt door gladdigheid bij de school dat de school aansprakelijk is! Volgens mij is het trouwens ook zo als er iemand bij jou op het tuinpad valt terwijl jij het even had kunnen schoonmaken, teminste zo is het altijd geweest. (Eurootje)
- ‘k Denk idd dat de school cq. schoolbestuur verantwoordelijk is. Wat als er een postbode uitglijdt? of een leerkracht?
Sturen ze de gevallen juf (oei, rare woordspeling) ook naar huis met 70% ziekengeld?
Meestal blijft er op het plein ruimte genoeg om glijbanen te maken. (Kniepertje) - ík vind wel dat als een kind iets breekt de school verantwoordelijk is die moeten tenslotte voor een veilig plein zorgen waar kinderen kunnen spelen. (Huisvrouwtje)
- Hulde voor de school van mijn kids. Vanaf dat het ging sneeuwen hebben ze telkens heel netjes een paar paden over het schoolplein schoongehouden zodat alle ouders en kids, de deuren veilig kunnen bereiken. En niet alleen de conciërge was aan het vegen, de directeur werkte net zo hard mee.
Een plein hadden ze bewust omgetoverd als ijsbaan, de kids mochten hiervoor hun schaatsen meebrengen. Waar ik als overblijf weer wat minder gelukkig mee was…..
En ja, ik vind dat de school daar verantwoordelijk voor is, als ze daar ouders voor vragen, ook prima! Maar ik houd thuis ook mijn stoepje schoon. (Jolanda) - het was bij ons groot drama.. vorig jaar moesten de kids zelfs naar huis, omdat ze veilig bij school konden komen.. nu hebben de leraren ouders ingeschakeld die vlakbij school wonen, en die zorgen er per tourbeurt voor dat het plein en het pad er naar toe geen ijsbaan wordt/is.. cobi
- Bij ons hebben ze volgens mij niet het hele plein gestrooid maar wel sommige gevaarlijke plekken.. Niet alleen met zout maar ook zand uit de zandbak is gebruikt.. De kinderen vinden het zelf ook wel geweldig om glijbaantjes te maken trouwens.. (Tineke)
Zie ook afscheidscadeautje voor de juf.
Hoe actief ben jij op school? Hoe groot is jouw bemoeienis met school?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
In tegenstelling tot de meeste reacties ben ik wel een betrokken moeder geweest, niet overdreven en bij alles betrokken, maar ik vond het wel prettig om de kinderen in de klassen op de basisschool te leren kennen, waarover mijn kinderen spraken na een schooldag.
Op het voortgezet onderwijs heb ik in de ouderraad en in de medezeggenschapsraad gezeten en was echt interessant om de visies van de school te horen, maar ook de beslissingen, zeker in een alsmaar wisselend beleid vanuit de overheid.
Het gedwongen fusie-beleid heeft menig goede school de das om gedaan en ja, moest ik het overdoen zou ik zeker weer betrokken willen zijn bij de klassen van mijn kinderen als ook het beleid.
Gewoon om goed op de hoogte te zijn van het reilen en zeilen op een school, maar ook om leerkrachten beter te leren kennen en zij jou, wat een goed stuk communicatie bevordert.
Het heeft niets te maken met dominantie vanuit eigen mening, maar gewoon volgen, wat er in en op school gebeurt en daarin je kinderen begeleiden.
Excuus, als ik een wat tegendraadse mening heb, maar ik kan er echt achter staan!
Lily
Ik denk dat iedereen hierboven wel een betrokkken ouder is. Bij de één vertaalt zich dat in actief bezig zijn op school, bij een ander op een andere manier.
Het is mooi dat er ouders zijn die plezier hebben in deelname aan ouderraden en medezeggenschapsraden.
Zou houden we elkaar als ouders mooi in evenwicht. Allemaal op onze eigen unieke betrokken manier : )
En je hoeft je nooit te verontschuldigen voor een andere mening wat mij betreft Lily. Juist fijn om verschillende perspectieven te lezen. Zo kunnen we van elkaar leren.
Ik sta aan twee kanten…
Ik geef les en ik zie dus daar hoe soms de ouders zich inderdaad te veel bemoeien.
Maar ook het tegenovergestelde is waar… te weinig – dat bestaan dus ook!
En ik ben voorzitter van de oudervereniging op de school van mijn kinderen.
Daar ben ik dus de tussenpersoon tussen directie en ouder.
Omdat ik zowel de kant van de school kan begrijpen door mijn job en de kant van de ouders door mijn eigen kinderen, voel ik me wel goed in die rol.
Ik denk dat de meeste ouders het echt wel goed voorhebben en dat de school best eens wat vaker luistert naar ‘de ouders’.
Maar er zijn er altijd die menen dat ze gelijk hebben omdat ze het hardst kunnen schreeuwen en dat is helemaal niet zo!
Hoe ziet het er uit Ilse als ouders zich te weinig bemoeien met school?
Ze komen niet naar oudercontacten, komen geen rapportkaarten afhalen.
Nemen de telefoon niet op als je hen telefoneert…
Als hun kind iets ‘naar voor’ moet brengen zeggen ze letterlijk tegen het kind dat het hen allemaal niks uitmaakt…
Héél zielig hoor!
Dat klinkt inderdaad erg sneu voor het kind zeg!
De bemoeienis van de ouders is voor mij 1 van de redenen geweest om ooit te stoppen met de PABO. Toen een ouder mij ging vertellen dat ik haar dondersteentje (heel, heel erg zacht uitgedrukt) niet apart mag zetten als hij strontvervelend is, ging mij een beetje ver. Zeker omdat zoonlief zich daarna keurig gedroeg en mijn stagebegeleider het helemaal eens was met de ouder “als een ouder het anders wil, moeten we daarnaar luisteren”. Ehh, wat was zij bij ons in de klas ofzo?! Nee, dat was dus niet mijn beroep, zou me doodergeren als er meer van zulke ouders zouden zijn.. (en er waren natuurlijk nog een paar andere redenen op het lijstje om te stoppen ;) )
Aargh, dat klinkt inderdaad vervelend. Ik snap zeker dat ouders betrokken zijn en dat is ook goed, maar er zijn wel grenzen denk ik.