Plonia Loeve: blog uit het jaar 1912!
Plonia Loeve werd geboren in 1889, en ze heeft een blog! Lees nu hoe dat kan!
Kijk jij wel eens naar die oude, bruinige foto’s van verre voorouders, waarop ze je nors toeblikken omdat het in die tijd niet de gewoonte was om vriendelijk te lachen? En vraag je je dan ook wel eens af hoe zo iemand was? Zou het gezellig zijn om met hem of haar te praten?
Ervaringen uit te wisselen?
Ik wel!
Plonia Loeve hoe het leven was in 1912
Zo ook, schrijfster en journaliste Anne Marie Hoekstra uit Ottoland. En zij had de briljante ingeving om haar overgrootmoeder, Plonia Loeve, een heus blog en een twitteraccount te geven!
Daarop vertelt Plonia sinds dit voorjaar over haar leven en huishouden in het Hardinxveld van 1912. En Anne Marie Hoekstra schrijft haar overgrootmoeder Plonia terug, waardoor op het blog een interessante briefwisseling ontstaat van twee vrouwen, in verschillende eeuwen.
Hoe het was om huisvrouw te zijn in 1912
Op het blog lees je hoe het toen was om huisvrouw te zijn. Maar je leest er bijvoorbeeld ook dat vrouwen vroeger geen elastiek in hun onderbroeken hadden en dat die met linten omhoog werd gehouden. Dat klinkt lastiger dan het is, want aan de achterkant zat een flap, die vrouwen konden losmaken, zodat ze gemakkelijker hun behoefte konden doen! Ook vind je er recepten uit 1912, die Anne Marie anno 2012 toepast. Superleuk om te lezen allemaal.
Boek Plonia Loeve
Er is zelfs een heus boek uitgekomen.
Dit bijzondere blog is beslist een bezoekje waard, en hier is de link: www.plonialoeve.com
Leestip als je van dit soort boeken houdt: Eenvoudig leven.
Ben jij geïnteresseerd in je voorouders?
Deze post verscheen eerder in 2012.
He balen, de link doet het niet bij mij. Lijkt me erg leuk om te lezen :)
Valhalla, probeer het nu nog eens? Nu zou de link wel moeten werken!
Ooh, leuk! Wel grappig, zocht ernaar via google en toen kwam ik op een verhaal over de buurvrouw van drie huizen verder van mijn schoonmoeder van 80 jaar terug. Maar goed, ik ga eens lekker lezen :)
Geweldig heb hem gelijk aan mijn favorieten toegevoegd ;-)Heb namelijk laatst ook een petroleumstel gekocht en maak daar heerlijke maaltijden op, ik zag de broeder staan en was gelijk geïnspireerd!
ik zou dolgraag meer over mijn voorouders willen weten, mijn ouders kan ik niets meer vragen , zi zijn op oudere leeftijd getrouwd en tegen de tijd dat ik eigenlijk meer wilde weten overleden. contact met andere familieleden is er helaas niet.
Ik ga het zeker even lezen, leuk! Ik kom namelijk van oorsprong uit die regio, dus wie weet zit er wat dat betreft ook nog wat herkenning in!
Wat leuk! Heb hem meteen bij mijn favorieten gezet.
Groetjes, VeggieMo
Wat leuk!
groet
Ja heel erg geintresseerd. Kwam er pas gisteren achter hoe mijn opa heette doordat mijn neef was overleden. Mijn vader en zijn zus droegen de naam van zijn moeder, dat wist ik wel.
Leek me een leuk leven maar in verhouding bij nu best zwaar. Ze leefden heel anders.
Ik las over deze blog in de krant, een paar weken terug. Daardoor werd ik weer nieuwsgieriger – ik heb wat voorgeslacht zitten googelen…. Want verder is mijn situatie zo’n beetje als die van anonymus.
Oh wat een goed idee, ik ga meteen om de blog kijken. Ik ben erg geïnteresseerd in mensen, van nu, van vroeger, maakt me niet uit, ik houd van het verhaal van mensen. Mijn eigen voorouders hebben een verhaal dat zo uit een avonturenfilm kan komen, dus die heb ik ook helemaal uitgezocht ja haha
Een leuke blog, heel mooi opgezet. Ik ben wel geïnteresseerd in de historie, maar niet speciaal in mijn voorouders. Ik heb overigens wel de volledige stamboom van mijn vaders zijde. Die heeft een neef van mijn vader gemaakt.
Wat leuk dit! Misschien ga ik het boek wel lezen.
Wat interessant. Ik ga die blog eens uitpluizen.
Leuk om je voorouders op deze manier digitaal verder te laten leven.
Leuk.. ik ga even kijken.
Love As Always
Dimario
Wat leuk! Ik vind het ook altijd leuk om de gewonen alledaagse verhalen te horen over mijn grootouders. Ik heb ooit met/voor mijn moeder zo’n boek ingevuld over haar jeugd enzo. Heel leuk om te horen hoe ze leefden, toen.