Geven is makkelijker dan krijgen?

Last updated on August 12th, 2024 at 08:29 am

In de bijbel staat:

‘Het is zaliger te geven dan te ontvangen.’

Ik dacht altijd dat daarmee bedoeld werd dat je een beter = zaliger mens bent als je veel geeft.

Maar nu denk ik soms dat het letterlijk zaliger is om te geven. Iets krijgen of iets ontvangen vind ik veel moeilijker!

Als iemand mij iets geeft dan vind ik dat enorm aardig. Dus vind ik het belangrijk om te laten merken hoe erg ik het waardeer. Oftewel, ik kom aan het stressen of ik mijn blijdschap en dankbaarheid wel genoeg laat blijken. Daarnaast geeft het me soms een ongemakkelijk gevoel.

Veel mensen geven liever dan dat ze ontvangen

En ik blijk niet de enige! Veel mensen vinden het in het algemeen makkelijker om te geven dan te krijgen. Denk maar aan advies : ) Het is veel leuker om dat te geven, dan het te krijgen. Niet voor niets wordt er veel gemopperd over ongevraagde advies. Een ander voorbeeld: als iemand ons de weg vraagt, dan vertellen dat graag. Maar zelf de weg vragen ligt vaak een stuk lastiger!

En toen ik een paar maanden geleden iemand hielp met haar blog, bleef ze er op aandringen om me daarvoor te betalen. Terwijl ik dat absoluut niet nodig vond, en het juist leuk vond om haar gewoon te helpen.

Waarom is ontvangen vaak lastiger?

Als je iets geeft dan word je daar in de regel blij van. Je doet iemand anders een plezier, en dat voelt goed. Het geeft je een prettig gevoel over jezelf. Tegelijkertijd heb je als gever de controle. Jij besluit iemand iets te geven.

Ontvangen is gecompliceerder.

Veel mensen voelen zich verplicht blij te zijn met iets dat ze krijgen. Maar wat als iemand je iets geeft waar je helemaal niet op zit te wachten? Bijvoorbeeld een boek van een genre waar je helemaal niet van houdt. Of een spuuglelijk boeket. Of iemand geeft je iets, maar je hebt het gevoel dat er een onzichtbaar prijskaartje aanhangt. Met andere woorden, iets ontvangen geeft je somshet gevoel dat jij nu ook iets moet geven.

Geven en ontvangen zijn 2 kanten van dezelfde munt

Ik las ergens dat geven en ontvangen 2 kanten zijn van dezelfde munt. Het één kan niet zonder het andere.

Je kunt niet geven, zonder dat er iemand is die het ontvangt.

Dit vind ik een prettige gedachte! Het vermindert mijn gevoel van ongemak als iemand mij iets geeft. Want ineens ben ik weer een gelijkwaardige partner. Ik maak het voor de ander mogelijk om iets te geven. Want ik ben de ontvanger : )

Sterker nog, als ik moeilijk doe over het cadeau, dan verpest ik het proces. Ik ontneem de ander de kans om te geven, en daar blij van te worden. Sterker nog, je kunt iemand bezeren door iets niet te accepteren en aan te nemen. Als je iemand iets wilt geven, en die persoon wil het niet, dan kan dat als een afwijzing voelen.

Ontvangen in de praktijk: dochter kreeg een Apple laptop cadeau

Afgelopen week was het probleem van ontvangen heel actueel bij mijn jongste dochter in China. Haar ‘host ouders’ gaven haar een Apple laptop cadeau. Zo’n ding kost zo’n 1200,-. Daardoor kreeg ze spontaan vlekken in de nek van de stress.

‘Hoe kan ik dat ooit op een gelijke manier terug geven?’ vroeg ze zich af.

Met andere woorden: mijn dochter had het gevoel dat blij en dankbaar ontvangen niet genoeg was. Ze vond dat zij op haar beurt ook iets moest geven. Eerlijk gezegd vind ik het ook een exorbitant duur cadeau.

En ik snap mijn dochters ongemak. Waar ligt de grens tussen iets gracieus accepteren, en iets afwijzen omdat het té is? Ik weet het niet precies. Maar ik denk dat mijn dochter het cadeau het beste met gratie kan accepteren.

Vind jij het makkelijker om te geven of te krijgen?