Studieschuld
Last updated on July 11th, 2019 at 08:50 am
Toen ik ging studeren kreeg ik zo’n 600 gulden per maand als studiefinanciering. En een ov-studentenkaart. Daarmee kon ik gratis reizen.
Vergeleken met de generatie studenten die volgend jaar begint, bofte ik dus enorm. Want zij ontkomen bijna niet aan een studieschuld. En mijn kinderen dus ook niet. En ik vind dat maar niks. Want ik houd niet van schulden! Ik vind een hypotheekschuld wel genoeg. Maar mijn jongste zusje zegt dat een studie een investering is in jezelf. En dus een studieschuld waard. Ze vindt dat ik het ruimer moet zien.
Studieschuld: hoe zit het nou precies?
Vanaf september 2015 krijgen studenten een ‘studievoorschot’. Je krijgt 35 jaar de tijd om die studieschuld af te lossen. Nu is dat nog 15 jaar. Op dit moment is de gemiddelde studieschuld van studenten die moesten lenen zo’n 17.500,- . Maar vanaf september wordt de basisbeurs dus ook een lening.
Het Centraal Planbureau heeft uitgerekend dat de studieschuld in de toekomst zo’n 24.000 zal worden.
Maar deze voorspelling van de studieschuld is waarschijnlijk een beetje te rooskleurig. Want het CPB gaat uit van:
- Een gemiddelde student
- Een doorsnee studie
- Ouders die bijspringen
- Bijbaantje
- Het CPB heeft bovendien het gemiddelde genomen van uitwonende en thuiswonende studenten! Dus als je alleen kijkt naar uitwonende studenten kom je al gauw op een studieschuld van 45.000. Tenzij de ouders weer bijspringen.
Het Nibud waarschuwt studenten dat ze al gauw tot hun zestigste hun studieschuld aan het aflossen zullen zijn.
Lees ook: Wat kost studeren?
Waarom wordt dit systeem ingevoerd?
Minister Jet Bussemaker presenteerde het leenstelsel + studieschuld als een manier om het onderwijs beter te maken. Het geld dat niet naar studenten gaat, wordt in het onderwijs gepompt. Dit is een eenmalig bedrag van 1 miljard euro.
Ik zou graag horen van mensen die een studieschuld hebben. Was het het waard? Hoe kijk je nu naar je studieschuld?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Goh bijzonder, in België heeft eigenlijk zo goed als niemand een studielening. Alles valt best mee van prijs en als de kinderen op kot gaan wordt dat grotendeels door de ouders bekostigd.
Er schijnen ook steeds meer Nederlandse jongeren in België te gaan studeren omdat daar de kosten lager zijn.
Ik vind het eerlijk gezegd een schandalige beslissing, de invoering van het leenstelsel, maar dat is een ander verhaal. Ik heb tijdens mijn studie genoten van een uitwonende beurs & ov-kaart, had een bijbaantje en heb in het laatste jaar bijgeleend voor een jaar buitenland die op het laatste moment niet doorging. Maar ja. Toen was een deel van het geld al uitgegeven en oooooh, hoe verleidelijk voor iemand die altijd op elke cent moest letten.. nou ja, hoe dan ook, ik eindigde mijn studie met een studieschuld van 10.000 gulden. Daarna liep ik een verkeerde vent tegen het lijf etc etc etc. In die jaren was mijn gezond verstand effe op vakantie geloof ik.
Op mijn 30e was de schuld 30.000 gulden en dacht ik ‘oeps’ en ben ik versneld gaan aflossen. Gelukkig een goede baan in die tijd. Na 5 jaar schuldenvrij. En nu nooit meer. We sparen voor de vervolgopleidingen van onze kinderen, los van het gegeven dat ze tegen die tijd wel een bijbaan kunnen nemen, omdat we vinden dat beginnen met een (studie)schuld, beginnen met een achterstand is.
Probeer die schuld te vermijden of houd ‘m zo laag mogelijk!
Het gaat straks wel degelijk meetellen bij het afsluiten van een hypotheek, en hoe dan ook, je trekt dat bedrag nog decennia lang met je mee. Ik had gelukkig geen studieschuld na 5 jaar universiteit: basisbeurs, bijbaan en steun ouders. Manlief had helaas wèl een flinke schuld opgebouwd (zo’n 35.000 gulden). Vreselijk! Het gaat iedere maand weer van je budget af, en het heeft ons jaren gekost om er helemaal van af te komen.
We sparen nu al 14 jaar hard voor de studie van dochterlief. Ze zit nu in de derde van het gymnasium, dus we hebben gelukkig nog even. Hoop dat ze het belang van een schuldenvrij leven inziet, en niet direct op kamers gaat / aan het lenen slaat. Een studie is namelijk wel een investering in jezelf (zoals je zus ook zegt), maar er is geen enkele garantie dat je die investering er ook weer uit haalt! Dat hangt mede af van zaken als de werkgelegenheidssituatie bij je afstuderen, je eigen gezondheid (ik kon bijvoorbeeld door kanker maar kort werken na mijn afstuderen) en die van je eventuele partner/kinderen etc. Helaas heb je maar beperkt invloed op die zaken. Op je studieschuld heb je wel invloed: hou ‘m laag zou ik zeggen!
Wij hebben zelf geen studieschuld (gehad) Gelukkig niet. Manlief was nog maar kort van school toen we trouwden. Toen kregen wij een hypotheek. Met dan ook nog een studieschuld erbij was dat wel veel geworden.
Onze oudste is 14 jaar, dus van studie en studieschuld is hier nog geen sprake. Gelukkig! Ik hoop dat onze kinderen geen hoge schuld zullen opbouwen bij hun studies.
Het lijkt mij moeilijk om dat als je net werkt en dan een zelfstandig leven (met eventuele partner met studieschuld) wil opbouwen.