Crisis als kans
Broeder Richard Hendrick uit Ierland schreef een prachtig gedicht over het coronavirus, met de titel Lockdown.
Wat het gedicht zo mooi maakt, is dat broeder Richard het goede benoemt dat je óók overal om je heen ziet.
Ja, er wordt gehamsterd, maar er zijn ook allerlei prachtige initiatieven van mensen die anderen helpen. Zoals blijkt uit dit bericht op Omroep Gelderland:
‘Oud-verpleegkundigen melden zich massaal om personeel en ziekenhuizen en andere zorginstellingen te ondersteunen.’
Hieronder het gedicht Lockdown zoals Richard Hendrick dat deelde op Facebook.
Lockdown
door Brother Richard
Yes there is fear.
Yes there is isolation.
Yes there is panic buying.
Yes there is sickness.
Yes there is even death.
But,
They say that in Wuhan after so many years of noise
You can hear the birds again.
They say that after just a few weeks of quiet
The sky is no longer thick with fumes
But blue and grey and clear.
They say that in the streets of Assisi
People are singing to each other
across the empty squares,
keeping their windows open
so that those who are alone
may hear the sounds of family around them.
They say that a hotel in the West of Ireland
Is offering free meals and delivery to the housebound.
Today a young woman I know
is busy spreading fliers with her number
through the neighbourhood
So that the elders may have someone to call on.
Today Churches, Synagogues, Mosques and Temples
are preparing to welcome
and shelter the homeless, the sick, the weary
All over the world people are slowing down and reflecting
All over the world people are looking at their neighbours in a new way
All over the world people are waking up to a new reality
To how big we really are.
To how little control we really have.
To what really matters.
To Love.
So we pray and we remember that
Yes there is fear.
But there does not have to be hate.
Yes there is isolation.
But there does not have to be loneliness.
Yes there is panic buying.
But there does not have to be meanness.
Yes there is sickness.
But there does not have to be disease of the soul
Yes there is even death.
But there can always be a rebirth of love.
Wake to the choices you make as to how to live now.
Today, breathe.
Listen, behind the factory noises of your panic
The birds are singing again
The sky is clearing,
Spring is coming,
And we are always encompassed by Love.
Open the windows of your soul
And though you may not be able
to touch across the empty square,
Sing.
March 13th 2020
Bron: Facebookpagina Brother Richard
Tot slot
Johan Cruiff zei het iets minder poëtisch, op z’n Cruijffiaans:
‘Elk nadeel heb z’n voordeel.’
Het is de kunst om ook de goede dingen te blijven zien.
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik heb Brother Richard een vriendschapsverzoek gedaan…
Zo iemand als hij hebben e nodig.
xxx
Wat leuk Marlou!
Wat een prachtige tekst! In Venetië wordt het water weer helder en komen de zwanen en vogels weer terug…de wereld en de natuur varen er eventjes wel bij..mooi om die andere kant ook te zien inderdaad!
Ja, mooi is dat hè? Maar ook wel schokkend dat wij mensen met z’n alleen de natuur normaliter blijkbaar zo vervuilen.
Ik denk dat we deze virus alleen kunnen verslaan als we ons met z’n allen bewust zijn van de risico’s en er juist in deze periode ook voor elkaar zijn, dan maar vooral virtueel maar het kan nog steeds.
Deze lockdown is juist on elkaar te helpen en zo veel mogelijk her leed te voorkomen. Ik hoop ook dat mensen zich bewuster worden van elkaar en van zichzelf
Zo waar. Ik had het al eerder gelezen. Hij zegt hele mooie dingen. Soms is het alleen moeilijk als de paniek omhoog komt, om die mooie woorden te recapituleren. Toch is het belangrijk om dat te proberen. Helemaal waar.
Het zet je wel aan het denken, he? Hadden we dit nodig misschien? Om even met onze neus op de feiten gedrukt te worden? Alsof iets (of iemand of wat dan ook) dacht “Oh, dus jullie willen vooral met jullie zelf bezig zijn? Nou, dan zullen we eens zorgen dat dat kan.” Vervolgens mist iedereen het contact met zijn collega’s, familie, met de ouderen in de zorginstellingen en noem maar op. Toch best apart. Misschien wordt de wereld straks écht een stukje beter. Prachtig gedicht, trouwens.
Het is inderdaad wel een soort wake-up call….
Ik vind het mooi om te zien, rotte appels daarbuiten gelaten, dat iedereen zo zijn best doet en de handen in elkaar slaan om ook de locale bedrijven te helpen.
Ik ook! Je ziet echt veel warmhartigheid en behulpzaamheid.
En die mooie gedachte moeten we zien vast te houden