Zullen we dan maar heel lang leven: ouderenzorg en psychiatrische

Wat een mooi en liefdevol boek is Zullen we dan maar heel lang leven van Thomas van der Meer! In dit boek beschrijft Thomas van der Meer zijn ervaringen in de ouderenzorg en psychiatrie.

Het is wat je noemt een boek met een lach en een traan. De situaties van de mensen die Thomas verzorgt zijn vaak triest, maar tegelijkertijd roepen zijn beschrijvingen van voorvallen en gesprekken regelmatig een glimlach op. Zonder dat het boek ooit zogenoemd ‘hilarisch’ of ‘humoristisch’ is. Ik heb het echt met heel veel plezier en medeleven zitten lezen.

10 x Zullen we dan maar heel lang leven

Hieronder 10 passages uit Zullen we dan maar heel lang leven die mij troffen.

1. Thomas beschrijft een mevrouw Hulshof die soms dagenlang niets zegt, maar die er wel degelijk ‘is’,’ schrijft Thomas. Als voorbeeld noemt hij een voorval op een dag dat hij ergens over liep te piekeren. Ineens zei mevrouw Hulshof na drie dagen zwijgen: ‘De mens wikt, maar God beschikt.’
2. In de psychiatrische kliniek waar Thomas werkt kijken de patiënten naar het journaal. Daarin vertelt een verslaggever dat politieke partijen zich zorgen maken over Thierry Baudet. Een patiënt concludeert dat Thierry Baudet lijdt aan schizofrenie. Het gesprek komt erop dat hij misschien op hun afdeling moet komen wonen. ‘Nee hoor. Nee, laat hem maar op de Zonnebloem.’ zegt een patiënt. Thomas eindigt het hoofdstuk fijntjes met: ‘De Zonnebloem is de afdeling voor crisisgevallen.
3. ‘In het verpleeghuis is bijna iedereen verbijsterd dat-ie oud is,’ schrijft Thomas.
4. Het verhaal van mevrouw Bonnema maakte indruk op mij. Deze dame kondigde op een ochtend aan dat ze die dag zou doodgaan, zonder duidelijke aanleiding. En vervolgens stierf ze ‘s avonds inderdaad.
5. Thomas schrijft dat vrouwen goed reageren op de psychiatrische patiënt Patrick. ‘Ze weten hem op afstand te houden zonder dat hij zich afgewezen voelt of het idee krijgt dat ze hem raar vinden. Dat komt doordat vrouwen daarin zijn getraind. Als vrouw moet je dat kunnen, omda je anders de hele tijd in de problemen komt.’ Dit deed me denken aan de Beer of man meme.
6. Verpleeghuisbewoners gaan één keer per week onder de douche.
7. Er is een psychiatrische patiënt die opvalt door de gevolgen van zijn medicatie (kwijlen, houterig loopje) en niet door zijn psychische aandoening.
8. In een interview met Het Parool vertelde toenmalig minister Conny Hederl over de zogenaamd innovatieve oplossing om mensen te wassen met washandjes in plaats van te douche. ‘Maar,’ schrijft Thomas, ‘in de meeste ziekenhuizen wórdt iedereen al gewassen met een washandje.’ Als zorgmedewerker, en toekomstige oudere, maakt hij zich zorgen over het tekort aan helpende handen in de ouderenzorg.
9. Thomas schrijft dat de zorg voor ouderen met dementie wordt gezien als iets waar je weinig eer aan kunt behalen en weinig voor hoeft te kunnen.
10. Mevrouw Blokzijl (93) is mistroostig over haar bofsten die ze omschrijft als ‘twee lege theezakjes’. Als ze hoort hoe oud ze is, lacht ze schamper en zegt: ‘Dat is toch geen leeftijd?’ Nadat Thomas van der Meer haar in haar bh heeft geholpen reageert ze: ‘Daar knapt de boel van op.’

Tot slot

Zullen we dan maar heel lang leven is een prachtig boekje dat fijn leest. Je krijgt een kijkje in het dagelijks leven van een verpleeghuis en psychiatrische kliniek. Dankzij de schrijfstijl van Thomas van der Meer is dat zowel een genoegen als confronterend.

Thomas van der Meer en Teun Toebes

Ik ben wel benieuwd wat Thomas van der Meer vindt van de boeken van Teun Toebes. Deze student woont in een verpleeghuis en schrijft over zijn ervaringen. Teun Toebes schrijft onder andere dat de verzorgers vaak vast zitten in protocollen en dat er teveel gekeken wordt naar veiligheid ten koste van leefbaarheid van ouderen. Ik zou weleens willen weten wat iemand die in de zorg wérkt vindt van Teuns observaties.

Meer lezen over werken in de ouderenzorg

Wil je meer lezen over leven en werken in de ouderenzorg? Zullen we dan maar heel lang leven is te koop bij bol.com en je lokale boekhandel.

Leestips

Thomas van der Meer schreef eerder het boek Welkom bij de club. Hierin vertelt hij over zijn transitie:

‘ In ‘The Office’-achtige scènes schetst Van der Meer met de nodige hilariteit een eerlijk beeld van hoe het is om in transitie te gaan en hoe de omgeving daarop reageert, en legt daarbij de vinger op de zere plek: uiteindelijk willen we allemaal toch graag gewoon normaal zijn, en bepaalt dat voor een deel ons gedrag naar anderen toe.’

Hoe zijn jouw ervaringen met ouder worden? En met de ouderenzorg?