Hoe belangrijk zijn buitenschoolse activiteiten?
Hoe belangrijk zijn buitenschoolse activiteiten voor een kind?
Een goede vriendin combineert de zorg voor haar twee zoontjes van 9 en 7 met een drukke baan. Ze werkt 32 uur per week, en de uren dat ze vrij is, rijdt ze van hot naar her om haar zonen naar hun clubjes te brengen. Ze zitten op judo, zwemles, Algemene Muzikale Vorming, tennis en scouting.
Voor haar zijn deze activiteiten een verrijkend, en dus belangrijk onderdeel van de opvoeding.
Wat zijn buitenschoolse activiteiten?
Het woord zegt het eigenlijk al: buitenschoolse activiteiten zijn activiteiten die zich afspelen buiten de school, en buiten de schooltijden. Ze worden ook wel naschoolse activiteiten genoemd. Maar voor mij vallen naschoolse activiteiten wat meer onder de verantwoordelijkheid van de school. Buitenschoolse activiteiten vind ik de dingen die een kind op zichzelf doet, na schooltijd.
Buitenschoolse activiteiten beperkt
Ik hanteer de regel dat mijn kinderen enkel op clubjes mogen waar ze zélf naar toe kunnen, per fiets of te voet. Uitzondering is zwemles, want die vind ook ik een belangrijk onderdeel van de opvoeding. In de praktijk betekent dit dat voor de jongsten bepaalde buitenschoolse activiteiten afvallen omdat ze te ver weg zijn. Daar staat tegenover dat wanneer ze ouder worden de keuzemogelijkheden wel groot zijn.
Toen ik nog een jong en fris moedertje was, had ik die regel niet, en reed ik ze gerust overal naar toe. Maar de tand des tijds heeft ook aan mij geknaagd, en voor het behoud van mijn gezondheid en gemoedsrust, heb ik toen deze regel ingesteld. Wel gaat mijn jongste zoontje vrijdag een proefles judo volgen: ik moet hem weliswaar brengen, maar het is op loopafstand, dus niet zo stresserig als met de auto halen en brengen.
Zijn clubjes belangrijk voor de opvoeding?
Het verschil tussen mij en mijn vriendin intrigeert mij, want zou het niet meer in de lijn der verwachting liggen dat ík, als Thuisblijfmoeder, degene was die haar kinderen naar allerlei verrijkende clubjes reed? Het is een vraag die ik mezelf geregeld stel, en ik vond het volgende antwoord: ik vind clubjes geen belangrijk onderdeel van de opvoeding.
Ik beschouw het als waardevol dat een kind dat uit school komt even ‘niets’ meer hoeft. Dat ze zich soms kapot vervelen beschouw ik als een belangrijk onderdeel van de opvoeding, want uit verveling komen de mooiste dingen voort.
Kinderbijslag gebruiken voor buitenschoolse activiteiten?
Piet (7) kan er nog niet alleen heen, maar het is wel op loopafstand, dus wandel ik elke vrijdagmiddag om 15.45 naar judoles. Na een proefles wist Piet het zeker: ‘Ik vind het leuk mama.’ En voor de prijs van 21 euro per maand vond ik het ook ‘best leuk’.
Maar toen moest ik inschrijfformulier invullen, en dat zorgde voor onaangename verrassingen!
Judolessen zijn duur
Naast het lidmaatsschap geld kwamen er nog bij:
- 20 euro eenmalige administratiekosten
- 10 euro voor een verplicht cursusboek
- 5 euro voor een verplicht embleem
Judoband kopen
Je kon ook nog een judoband kopen voor 5 euro, maar dat doe ik lekker niet. Ik heb ergens nog de mottige judoband van het judopak dat Jan en Ot hebben gedragen liggen. Die knoop ik wel om Piet heen. Helaas is dat pak, Piet nog te groot, dus de kosten voor een judopak komen er ook nog bij.
Al met al ben ik aanzienlijk duurder uit dan ik dacht, en bovendien moet het geld via automatische incasso worden betaald. Aargh! Ben ik van de maandelijkse geldlekkage van mijn lenzen af, komt die van de judo er weer bij.
Ik had veel zin om het hele judogebeuren af te blazen, maar toen zag ik Piets stralende gezichtje, en zwichtte.
Bovendien: daarvoor gebruiken we tenslotte de kinderbijslag. Om de kinderen te schoeien, te kleden, en voor ieders één buitenschoolse activiteit.
Lang leve de kinderbijslag!
Judolessen best een dure hobby!
Piets judolessen blijken keer op keer een veel duurdere hobby dan ik had gepland. Eerst waren er al de onverwachte ‘aanloopkosten’ zoals een verplicht judopak, verplicht embleem en werkboek. En dat terwijl ik mijn toestemming had gegeven op basis van het lesgeld van 21 euro per maand. Maar goed Piet heeft er veel plezier in, en doet erg zijn best. En aan plezier kun je immers geen prijskaartje hangen. Toch?
Maar gisteren kwam hij juichend de les uitgerend met de aankondiging: ‘Mama, ik mag examen doen!’ Op het aanvraagformulier stond: ‘Wij denken dat jij er aan toe bent om examen te doen voor de blauwe slip’. Zover zo goed, maar toen stond er: ‘De kosten zijn vijf euro.’
Nou is dat geen wereldschokkend bedrag, maar bovenop alle extra, onverwachte kosten die we al hebben gemaakt vond ik het toch vervelend. En dus zei ik voorzichtig tegen Piet: ‘Mama, zal het eens even met papa overleggen,’ en ik zag zijn gezichtje betrekken. Toen wist ik al: ‘We laten hem natuurlijk gewoon dat examen doen.’
Het is net als met de foto’s van de schoolfotograaf: als het om je kind gaat, ga je ‘door de plomp’.
Huisvlijt bezoekers over kinderbijslag
- Ik gebruik de kinderbijslag momenteel voor sparen voor onze dochter, zakgeld en ik zet wat apart voor feestdagen. (Marielle)
- Hoi, bij de judoles van mijn dochter heb ik gemeld dat ik niet aan automatische incasso doe. Was geen probleem, kreeg een factuur. Misschien volgende keer gewoon vragen of het anders kan. Succes, Marrion
- Hier gaat de kinderbijslag gewoon naar een aparte rekening. Ik betaal daar de judo ook van (12 euro per maand en verder niets..!)en af en toe een dure aanschaf als een fiets of zo. Maar we kunnen lekker voor de kinderen sparen van de kb. (Het lieveheersbeestje)
- Ik doe van de kinderbijslag geen aparte dingen. Ik betaal voor de kinderen wat nodig is (behalve hun kleding, dat doen ze van hun kleedgeld) en tegen de tijd dat de kinderbijslag komt vullen we zo de rekening weer aan. Ik heb nooit precies gesnapt waarom je dat geld specifiek aan de kinderen moet besteden. Ik zie het meer zo: Ouders hebben veel kosten voor kinderen, de kinderbijslag komt daar (ACHTERAF!! Je hebt die kosten allang gehad!) een beetje in tegemoet. Dus het komt bij ons gewoon op de rekening. (Meibloempje)
- Kinderbijsalg werdt hier voor extra dingen voor de kids gebruikt als hun medicijnen bv of andere dingen maar ging ook weleens op in de grote hoop kosten. (Ons gezin en de stichting)
- Wij storten elke 3 maanden de kinderbijslag (236 euro) naar de spaarrekening van onze zoon + elke maand 35 euro. Van deze rekening betalen wij zijn judolessen (53 euro per kwartaal, zijn kleding, sinterklaascadeaus, verjaardagscadeau en een boek tijden de kinderboekenweek. Wat overblijft wordt doorgespaard. (Isabelle)
- Sportschoenen en sportkleding en sportabonnementen, dus net als bij jou en de rest gaat op hun spaarrekening (waar ze niet bij kunnen tot hun 18e), dat is ongeveer fifty-fifty bij ons. Soms in dure maanden (vakantie, schoolkamp, schoolreis) gaat er niks naar de spaarrekening… (Roelien)
- Kinderbijslag gaat hupsakee de huishoudpot in of een gedeelte naar de spaarrekening. (Tineke)
4 Leestips
Hoe belangrijk vind jij buitenschoolse activiteiten?
Op hoeveel activiteiten per week mag jouw kind? Een, twee, drie of meer?
Clubs en sport mogen, als het kind het graag wil. Zwemmen moet inderdaad.
En nee, ik vind het geen verrijking voor de opvoeding.
Wat sociale contacten betreft, is de school heel goed en daaruit voort vloeien allerlei afspraken.
En inderdaad, vervelen is zo nu en dan heel gezond.
Wat een perfekte regel! Loop- of fietsafstand!
Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen aan sport doen. Hier zitten er 3 op voetbal en 1 op atletiek, en dat houd dan inderdaad in dat we heel wat wedstrijden met ze af moeten. Leuk met mooi weer, en iets minder als het slecht weer is :-)Verder gaan ze allemaal zelfstandig naar de trainingen.
Bewegen vind ik inderdaad ook belangrijk. Door de dagelijkse wandeling naar school en terug, lopen ze in ieder geval elke dag vier kilometer.
Twee zonen gaan daarnaast drie keer per week hardlopen (goedkoop, en dichtbij huis!) en de oudste dochter gaat één keer per week naar yoga op de fiets.
Mijn jongste zoon wil nu dus op judo, en eigenlijk doet alleen de jongste dochter niets aan sport op dit moment!
wij wonen in een dorp en dus zijn ip alle sporten op loop/fiets aftand tenzij je op iets geks als ehmmm schermen gaat ofzo dan moet je 100 km rijden…maar goed ik vind buitenschoolse activiteiten wel belangrijk want niet ieder kind heeft op school ( leuke) contacten.En ik vind een beetje bewegen/sporten wel een onderdeel van den opvoeding, net als vervelen zeg maar ;-)Maar de oudsten gaan hier zelf naar hun sport, zoon;voetbal dochter paardrij en tennis( alleen voor de tennis mmoet ze voor de competitie wel eens verder weg dan rij ik haar, maar dat zijn 2 toernooien per jaar de rest doen we in de buurt )
de 2 jongsten doen aan huiselijke sporten als duplo+blokken smijten en zandbakken , maar dat is gewoon lekker thuis :-)
Ik ben zelf op al die clubjes geweest en zoals je weet ben ik er geen wonderkind mee geworden.
Ik zal een wedstrijdsport dan ook ontmoedigen en buiten zwemles idd alleen ergens bij als hij zelf kan gaan en ik niet drie per week hoef te supporteren. Als hij echt iets wil gaan doen, doet ie dat wel als de tijd rijp ervoor is. Tot die tijd vind ik speelafspraakjes voldoende. Soms ben ik blij als het betreffende kind naar de opvang moet, is ie weer eens lekker thuis bij mama;)
Ik vind ze…. helemaal niet belangrijk! Tenminste.. de activiteiten kunnen best belangrijk zijn (zoals leren zwemmen) maar de clubjes zelf niet.
Wat is er nou leuker dan je kinderen zélf dingen leren? Toegegeven, gitaarles zou ik ze niet kunnen geven, maar mijn man kan prachtig piano spelen en op die manier dus toevoegen aan hun muzikale opvoeding.
En zwemmen.. dat is toch ook veel leuker als gezinsactiviteit..? :)
Mochten ze ergens écht hart voor hebben dan mogen ze uiteraard gaan, maar ik vind één zo’n activiteit dan eigenlijk wel genoeg..
grappig, ik ben ook tbm en bij mij zitten ze ook alleen (nog) op zwemles. Als ze iniedergeval A en B hebben mogen ze iets anders kiezen, maar ook maar 1 sport. We gaan regelmatig op de fiets naar school (6 km) en buiten dat ik geen zin heb in chaotische toestanden, heb ik ook geen geld om 3 kids op verschillende sporten en muziek te doen.. Kost nogal niet wat!
groetjes
Ik dacht altijd dat ik erg egoistisch was omdat ik dezelfde regel hanteerde: Clubjes? Oke, zelf naartoe fietsen etc. Gelukkig zijn er dus meer mensen die er zo over denken!
hoi ik werk 20 in de week heb geen auto ter beschikking elk kind mag naar de jeugdbeweging op zaterdagnamiddag en 1 week op kamp in de zomer met diezelfde jeugdbeweging en ze kan alleen met de fiets ernaar toe kostprijs 35€ voor een jaar en groot kamp 115€ en 1 soort sport dans 160€voor één jaar 1x per week en dit is genoeg er nog school en schoolwerk en dit is in vlaanderen niet voor de poes! zoontje ook als hier boven meerdere sporten zijn ook te duur sorry ik had wel graag muziek erbij gehad maar weer lidgeld en ook wanneer als ze pas om 17h met de schoolbus thuiskomen dan warm eten en huiswerk maken …zoontje is pas zeven krijgt ook 3x per week logopedie en ook op tijd naar bed want ik moet elke dag om 6 op! dus genoeg is genoeg en ze mogen gerust zich is vervelen net zoals mariek henselmans al zei in haar super toffe boek ! het zijn nog altjd kinderen hé lieve groet Jezebelle
Toen mijn kinderen jonger waren was er ook een periode dat ze op meerdere clubjes/sporten zaten.
Toen ik merkte dat ze vaak niet wilden omdat ze anders niet konden spelen met een vriend of vriendinnetje of gewoon moe waren ben ik daar snel mee gestopt en vanaf dat moment ging het veel beter.
Groot gelijk vind ik.
Vroeger reed ik ook van hot naar
her met de kids.
ballet, muziekschool, voetbal enz enz…
Want vrienden en vriendinnekes deden dat dus dacht ik misschien
een beetje dat dat zo moest?
Nu doen ze nog alleen de dingen
die ze echt graag doen, want als
ze na de lagere school verderstuderen hebben ze al veel
minder tijd voor hobby’s. Nu doen
ze één of twee dingen maar ze gaan
dan ook (bijna)altijd. Ik kende
kinderen (vooral van werkende moeders en vaders) die elke avond
naar een activiteit moesten, viool
spelen, tennis, atletiek, ballet…
en overal moesten ze de besten in
zijn! waar zijn we mee bezig?
Het valt inderdaad op dat vooral
de kinderen van thuisblijfouders
zelfs minder hobby’s doen dan andere kinderen terwijl je het
eigenlijk andersom zou verwachten hé :)
heel veel liefs
Nog even…
Ik was nog vergeten dat al die
dingen ook verschrikkelijk veel
centjes kosten en als je thuisblijfmoeder bent dat ook niet
zo evident is om (bij ons met 3)
kinderen naar al die clubjes te
laten gaan als je man alleen voor
het inkomen zorgt.
Bij ons hebben ze nog niet zoveel behoefte aan clubjes en dingen buiten school om. Het begint gewoon met zwemles (zo rond 6 jaar), daarna op één sport. Verder heb ik de oudste twee opgegeven voor de scouting, daar hebben ze echt zin in. En dat is dan ook genoeg vind ik, twee activiteiten.
Dochter is nu tijdelijk zonder sport, wel heeft ze wekelijks schoolzwemmen. Ze gaat dit jaar naar de muziekschool. Want dat ‘moet’ wel van ons: een jaartje muzikale vorming volgen zodat ze noten kunnen lezen en kunnen ‘ruiken’ aan allerlei muziekinstrumenten.
Grappig, ik verbaas me er ook vaak over dat daar waar 2 ouders werken er veel meer activiteiten van de kinderen zijn, en vaak gaan de ouders zelf ook nog geregeld een avond sporten o.i.d. Misschien zijn dat in basis al mensen die andere ambities hebben? In onze buurt zijn veel van dat soort gezinnen, wij sloegen het in het begin met verbazing gade, na 3 jaar zijn we er een beetje gewend. Zoveel uithuizigheid, wat voor een jeugdherinneringen heb je dan later aan thuis? Onze kinderen komen de wijk bijna niet uit, gelukkig hebben we hier ook alles, behalve een zwembad. Laatst zei een vriendje van één van de kinderen: jullie zijn altijd lekker thuis. En zo is het ook!
Vroeger mocht ik zelf twee buitenschoolse activiteiten doen. Of het nou twee sporten of sport en muziek was. Alles was bij ons in het dorp, het is nooit in me opgekomen om iets te doen buiten het dorp.
Toen ik uiteindelijk buiten het dorp mijn sport ging beoefenen was ik al 12 en kon ik zelf.
Ik heb de neiging om dezelfde regel toe te passen als jij want dat van hot naar her rijden zie ik niet zitten, nu al niet zonder kinderen. ;)