1,5 meter: Is dat nou echt zo moeilijk?
In de basis zijn maar twee regels écht belangrijk,' zei premier Rutte tijdens een nationale coronacampagne in Den Bosch.
'Anderhalve meter afstand houden en ‘je handen stuk wassen’. Is dat nou echt zo moeilijk?'
Nou vind ik dat 'handen stuk wassen' nogal klungelig geformuleerd, maar verder heeft hij een punt.
Zo moeilijk is dat toch niet?
Waarom vinden veel mensen het dan blijkbaar wel moeilijk?
Ik besloot het eens te googelen!
En dat leverde de volgende verklaringen op:
- Een gewoonte veranderen is niet eenvoudig. Onze gewoonte om dichtbij elkaar te willen zijn, is niet zomaar doorbroken.
- Een sterk verlangen naar contact weegt soms zwaarder dan het risico op corona.
- Het idee: 'Het zal zo'n vaart niet lopen,' of 'Mij overkomt dat niet.'
- Het gevaar van corona is niet direct zichtbaar. Pas als je het direct meemaakt wordt het gevaar van corona reëler. Dan zie je ook dat mensen gaan oproepen om je toch aan de regels te houden.
- De cultuur van het land waar je woont.
Dus ja, dat is best moeilijk
Het antwoord op premier Rutte's vraag is dus: 'Ja, het kán soms nog best lastig om ons aan die 1,5 meter te houden.'
Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan!
Zelf probeer ik er in ieder geval goed op te letten.
'Zo moeilijk is het toch niet?!' denk ik dan ; )
Geraadpleegde bronnen o.a. Gelderlander, Stadszaken, NOS, NU, BBC
Hoe vergaat het jou?
Het is helemaal niet moeilijk. Wat ik hoor, is dat mensen het gewoon niet eens willen proberen, omdat ze vinden dat ze worden beperkt in hun vrijheid en dat soort kreten. Complottheorieën te over, ook bij collega's, soms verbijsterend, zoals dat vaccins chips zouden bevatten om je te volgen enzovoorts.
Ik houd me wél aan de oproep, ga naar mijn werk (waar we verplicht mondkapjes dragen), houd afstand van de klanten (erg lastig omdat veel klanten dat niet doen), ga eens per week op een rustig moment naar de supermarkt en verder blijf ik thuis. Dit jaar niet op vakantie geweest, geen uitstapjes, niet uit eten, ik begrijp niet waarom het zo lastig is voor mensen om dat ook te doen. Kennelijk hebben veel Nederlanders een ikke-ikke-ikke mentaliteit. Helaas!
De complot theorieën die de ronde doen zijn inderdaad zeer verwonderlijk Anja. Simpelweg vertikken om je aan het advies te houden om corona onder controle te krijgen vind ik ook moeilijk te begrijpen. Het is feitelijk een kleine moeite.
Afstand houden van onbekenden gaat me prima af, het is wel lastig als je met iemand (een bekende) staat te praten. Je beweegt vaak ongemerkt dichter naar elkaar toe en dan opeens realiseer je je dat je te dicht bij elkaar staat. Verder houd ik me ook goed aan de oproep: thuiswerken, op rustige momenten naar de supermarkt of boodschappen laten bezorgen, niet uit eten, etc. etc.
Ik heb het wel echt heel moeilijk wat er rondgaat (online) aan complottheorieën e.d. Dat vind ik echt een klap in het gezicht voor alle medewerkers in de zorg die zo keihard werken. Soms blijkt dat mensen toch heel anders in elkaar zitten en anders denken dan ik had gedacht.
Ook zie ik nog steeds mensen alle adviezen negeren. Dat valt me ook heel zwaar: heb zowel mijn ouders als schoonouders niet meer in het echt kunnen zien sinds maart omdat ze in de risicogroep vallen. Om dan te zien hoe anderen hun gang gaan en alleen maar aan zichzelf denken, dat vind ik ronduit pijnlijk.
Dat kan ik me heel goed voorstellen M! Wat naar dat je je ouders en schoonouders al zo lang niet meer hebt kunnen zien zeg.
Ik heb totaal geen moeite met de maatregelen, mijn man trouwens ook niet.
Helaas kom ik wel mensen tegen die er schijt aan hebben. Dan staan ze raar te kijken dat ik dan meer afstand neem of zoals gisteren bewust uit de lift stapt omdat je daar geen 1,5 meter afstand kan houden. Maar ook omdat de lift een slecht geventileerde ruimte is.
Schijt hebben aan de maatregelen, en je er actief niet aan houden vind ik ook moeilijk te begrijpen. Zelfs al vind je het overdreven, dan nog is het een kleine moeite om je eraan te houden.
Ik keer mensen tegenwoordig heel genakkelijk de rug toe, of doe een flinke stap opzij. Of zeg dat ik er langs wil, of iets wil pakken.
Gewoon communiceren.
Het is en blijft een kwestie van willen ....
Bezorgde groet,
Helaas heb ik de ervaring dat een bepaalde groep mensen er moeite mee heeft, de groep die het eerste loop te mopperen.
Negatieve ervaring met oudere die zich niet aan de 1,5 meter willen houden, in de winkel of gezondheidscentrum en in het appartement.
Ze doen het gewoon niet, maar hebben wel veel kritiek naar andere toe. Hans
Het is wel moeilijk.
Om van vreemden afstand te houden is gewoon gemakkelijk, maar afstand houden van degenen die je kent....da's best moeilijk!!
Het is gewoon heel moeilijk in de supermarkt waar iedereen maar langs elkaar heen loopt .Als er in verschillende paden waar ik iets nodig heb vakkenvullers bezig zijn blijf ik omlopen om niet te dichtbij te komen .Ook de gemiddelde scholier houd er geen rekening mee ,soms blokkeren ze met 5/6 tegelijk een pad . Ik draag dan toch maar een mondkapje
Het is zo lastig als je in een (smal) gangpad in wilt lopen en daar is al iemand (die daar langdurig blijft staan). Als dan in alle andere gangpaden ook iemand staat, dan kun je heel lastig omlopen.
Of de medewerker die ik een vraag stelde en die steeds een stukje dichterbij kwam... En ik maar stapjes achteruit doen :-) Net alsof je iemand verafschuwd. Ik heb het aangegeven, maar kennelijk was .zijn anderhalve meter gewoon kleiner dan die van mij. Ik vind het dus soms echt lastig om die anderhalve meter te bewaren.
De persoonlijke levensruimte kan inderdaad voor iedereen weer anders voelen.
Ik werk in een openbaar bedrijf, nl de bibliotheek. Afstand houden is heel moeilijk voor sommige mensen, soms gebeurt het onbewust maar vaak hadden mensen zoiets van, ach het loopt wel los. Nou, zoals je ziet de afgelopen week de besmettingen lopen op. Nu zijn de meeste weer alert en wordt er beter afstand gehouden en toch zijn er een hoop 'zeikerds' hoor. Ook jongeren hebben er schijt aan maar nemen zonder morren afstand als je dat vraagt. Sommige ouderen daarentegen...wauw!
Vanmiddag had de vrijwilligster in het bieb-uitleenpunt een mondkapje op. Voor mij een extra herinnering om afstand te houden. Als het gesprek leuk is,zou ik als vanzelfsprekend dichterbij kunnen komen.
Het mondkapje wekt inderdaad ook wel als een soort reminder aan de maatregelen.
Dat is intrigerend: jongeren respecteren zo'n verzoek dus eerder dan ouderen?
Van de week las ik vol verbazing over de mensen die verplicht een nacht op het vliegveld in Sicilie door moesten brengen. Het was een hel werd er letterlijk gezegd vol ontberingen. Huh ???? Je gaat in deze tijd vrijwillig op vakantie naar een land met corona en bent dan vervolgens verontwaardigd als je gedwongen word om weer terug te gaan. Deze mensen weten niet wat ze zeggen. De hel is leven in een oorlogsgebied, de hel is aan de beademing liggen op de ic, omdat je niet zelfstandig kunt ademen. De hel is werken op zon ic en alle leed aanschouwen en werken in beschermende kleding om mensen levens te redden. Wij zijn als westerse beschaving door geslagen met waar wij recht op menen te hebben. 1,5 meter afstand en je naasten niet kunnen zien is dat erg? Ja, maar heel wat mensen op deze wereld zouden deze beperkingen graag op zich nemen als ze verder het leven kunnen leiden in veiligheid en vrede.
Ontberingen... Dat is inderdaad wel erg heftig geformuleerd voor een nachtje gestrand zijn op een vliegveld lijkt me.
Veel mensen hebben daar geen problemen mee. Het mondkapje daarentegen zorgt wel voor problemen.
Gewoon doen toch...
Nel zoals anderen al zeggen, is het best moeilijk als het om bekenden gaat. In de winkels gaat het me best wel goed af. Na een half jaar zit het er inmiddels toch al een beetje bij me ingebakken.
Sinds vorige week zie je hier in de winkels veel mensen die een mondkapje dragen.
Wij houden ons zoveel mogelijk aan die anderhalve meter, maar helaas zien we er steeds meer die het niet doen.
1.5 m daar ga ik voor
het probleem is dat het niet alleen van jezelf afhangt
als het niet kan, moet je hier bij ons een mondkapje gebruiken
Wat ik zelf het lastigst vind, is om anderhalve meter afstand te (blijven) houden terwijl ik ervan overtuigd ben dat dat niets helpt en me daarom steeds moet afvragen: waarom doe ik dit eigenlijk? Hetzelfde geldt voor het dragen van een mondkapje.
Ik denk er over om een crinoline te gaan dragen. Daarmee zal het vast beter gaan!
Nu nog een koetsje regelen..
Mensen denken nu ik draag een mondkapje maar pakken de broodjes zo uit de bak en houden geen afstand. Schijnveiligheid en weinig duidelijkheid vanuit de regering is te zien in de cijfers.
'k Probeer me aan het opgelegde/gevraagde te houden. Mondkapje is hier reeds een gewoonte, hoe lastig ook. Op overvolle bussen is 't gevaarlijk, dan zit er zelfs een in je nek te hoesten..., bangelijk!
Lie(f)s.
Hier op het platteland is het probleem van de volle bussen een stuk minder realiseer ik me Lies.
Hier niet zo moeilijk, wat ik lastiger vind? Die mensen die in mijn nek staan te hijgen en gewoon dicht op mij komen staan bij de kassa in de rij waar je geen kant op kunt op den duur. Mensen die er nog altijd om lachen, die doen of er niets aan de hand is.
En ik betwijfel of Rutte zelf wel die anderhalve meter afstand houdt onderweg waar geen camera's zijn...
X
Ik hou me er zoveel mogelijk aan maar met boodschappen maken anderen het onmogelijk. Dat vreemde mensen zo dichtbij een ander willen komen snap ik gewoon niet.
Ik let er ook goed op, maar merk wel dat het met familie lastiger is dan bijvoorbeeld in maart. Toen was alles nog 'gek' en hield ik angstvallig afstand. Nu merk ik dat ik soms toch ineens 'te dichtbij' kom.
Een paar dagen geleden maakte de WHO bekend dat het overlijdenspercentage per 1000 inwoners nog lager is geworden. Dat is nu 0,13%.
Staat dat in verhouding tot de maatregelen?
Ruim 1 miljoen doden en jij vindt de maatregelen erg? Als er niks wordt gedaan dan ligt het overlijdenspercentage straks op 25% omdat de ziekenhuizen het allemaal niet meer aan kunnen, denk je daar wel eens aan?
Een miljoen over de hele wereld, bedoel je. Neem dan ook mee dat veel mensen MET ipv AAN corona zijn overleden.
De bevolking adviseren om extra vitamine D te slikken levert meer op dan de maatregelen. Het verlaagt het risico met meer dan 50%.
Van de mensen die op de IC komen heeft meer dan 80% overgewicht. Dat is een mega groot probleem. Corona is vergelijkbaar met griep, en er overlijden dezelfde personen aan. In 2018 stierven 8000 mensen aan de griep. Dit jaar volgens de officiele cijfers maar 400. Die 400 opgeteld bij mensen overleden aan corona kom je op een lager getal uit dan de griepepidemie van 2018.
Verder zijn er medicatie zoals HCQ in combinatie met zink en antibiotica (vreemd genoeg dit jaar verboden in Nederland maar dit wordt al tientallen jaren gebruikt), en middelen als Remdesvir.
In Nederland overlijden per jaar 37.600 mensen aan hart- en vaatziekten. Zo’n 50.000 aan kanker.
Natuurlijk denk ik aan de ziekenhuizen en nog meer aan al die mensen die dit jaar geen diagnose hebben gehad, geen behandeling en daardoor overlijden.
Verder meer ellende van depressie, mishandeling, zelfdoding, eenzaamheid, grote werkeloosheid, bedrijven failliet, verwoeste levens.
Denkt u daar wel eens aan? Of dat Rutte de hoeveelheid IC bedden heeft gehalveerd? Of dat de economie straks zo kapot is dat onze hele welvaart niet meer bestaat?
Wie betaalt dan nog de ziektekosten?
Kinderen die in angst opgroeien, jongeren die een flink stuk van hun sociale ontwikkeling missen en hun opleiding niet kunnen doen.
Demente mensen wiens ziekte veel harder gaat vanwege de maatregelen en doodongelukkig zijn. De eenzaamheid. Zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
Maar kritisch zijn op de maatregelen is blijkbaar ‘egoistisch’.
Probleem is dat Kanker en Hart- en vaatziekten e.d. niet besmettelijk zijn, dus das niet te vergelijken, vandaar de maatregelen!
Maar goed waarschijnlijk is dat voor veel mensen te moeilijk om te begrijpen.
En zeggen dat vitamine D slikken e.d. zou helpen is op geen enkel wetenschappelijk feit gebaseerd!
Feit is dat veel mensen alleen maar aan geld denken en dat belangrijker vinden dan een mensenleven.
Zelfs RIVM, Rutte, Aboutaleb, Ollongren geven toe dat mondkapjes niet werken. De laatste drie geven als uitleg dat het gaat om ‘gedragsverandering’.
Die anderhalve meter is trouwens ook nergens wetenschappelijk op gebaseerd.
Heeft u de rest niet gelezen? Waar je uit kunt opmaken dat corona nog veel meer slachtoffers gaat maken? Niet door het virus, maar door de maatregelen.
Echt moeilijk is het niet, als je maar wil. En doe je het niet voor je zelf, doe het dan voor een ander.
Helaas zijn er veel eigenwijze mensen die denken dat ze het allemaal beter weten, maar dat is dan nu ook wel aan de cijfers te zien, we stevenen weer op een ramp af.
De WHO ging aan het begin van corona uit van een sterftecijfer van meer dan 4%.
Ik stond er helemaal achter dat we in maart in een lockdown gingen om af te wachten wat er zou gebeuren en dat de IC’s niet zouden overstromen.
Ondertussen heeft de WHO het sterftecijfer naar 0,13% afgeschaald.
We kunnen dus weer over naar de orde van de dag. Onderzoek door WHO heeft dus laten zien dat corona niet dodelijker is dan de griep.
Door naar de orde van de dag? Vertel dat maar eens aan de mensen die nog steeds leven met de nasleep van corona. Enkele symptomen: reukverlies, smaakverlies, na maanden nog steeds niet in staat om weer gewoon aan het werk te gaan. Ademhalingsproblemen . En ik heb het hier niet over mensen die in het ziekenhuis op de ic gelegen hebben, maar over mensen met relatief milde corona klachten . Het zijn ook geen ouderen met onderliggende klachten, maar mensen tussen de 35 en 50 jaar, ken toch weinig mensen die dezelfde klachten hebben na de griep. Bijzonder dat gewone mensen ineens deskundigen zijn van een virus waarvan de deskundigen zeggen dat ze nog niet weten wat verdere gevolgen van corona op de lange duur kunnen zijn.
Dan kent u weinig mensen. Ik ken ze wel die jaren geleden door griep hun reuk- en smaakvermogen zijn kwijtgeraakt. Die longschade kregen na griep of een ander virus, die chronische vermoeidheid overhielden aan een virus.
Tot nu toe lijkt het Stockholmsyndroomvirus de meest gevaarlijke te zijn.
Problemen met hart en vaten, neurologische schade, longbeschadiging ook. Allemaal naweeeen die ook hun stempel zullen drukken op samenleving, zorg en economie.
Ja, toch wel moeilijk. Het voelt net een beetje te ongemakkelijk, zeker bij bekenden sta je al gauw net iets te dichtbij.
In principe is het niet zo moeilijk natuurlijk, maar ik merk wel dat ik zelf toch snel geneigd ben om wat dichter naar iemand toe te gaan staan als ik met iemand praat. Gelukkig merk ik het wel op, dus kan ik weer even een stapje achteruit doen.
Het is ook een gewoonte van jaren natuurlijk, en het kost even moeite om die om te buigen.
Ik vond voor Corona al vaak dat mensen te veel in mijn ‘Personal space’ kwamen, dus ik vind het een prima maatregel. Ik mis alleen de knuffels van mijn dochter en mijn moeder. Het mondkapjesadvies werkt volgens mij juist averechts als je ziet hoe mensen met die mondkapjes omgaan. Ze hangen onder hun kin, ze doen ze op en af en frommelen zo’n ding in hun zak terwijl je er júist niet met je handen aan mag komen. Ik heb dus meer vertrouwen in de 1,5 meter regel.