Meditatie gone wrong
Wat is het met dat stomme hoofd van mij dat, als ik me dan eindelijk eens bewust wordt van mijn lichaam tijdens een meditatie, mijn hoofd prompt op de proppen komt met dit poëziealbum versje:
‘Potverdikke,
hier sta ikke.
Zo maar op je albumblad.’
Leestip
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik ben absuluut meditatie fan, mede door jou, dank je wel. Ik heb Calm en mediteer nu al jaren 2x per dag 25 minuten. Het heeft mijn leven veranderd. Totaal. Had ik nooit verwacht, en toch. Het begin was moeilijk maar dat is oké. Nu is het een gewoonte.
Haha, daarom mediteer ik dus niet, want dat soort dingen gebeurde mij ook steeds.
En het feit dat ik het versje zo kan aanvullen bewijst waarschijnlijk dat we van dezelfde leeftijd zijn. ;-)
Kon je er om lachen?
Haha. Je denken heeft het heel snel weer van je overgenomen.
De vraag komt dan in me op: wat denkt jouw hoofd over het versje? En waarom kwam precies dit versje in je op, op het moment dat je je lijf voelde.
Daar zeg je me wat Anita! Dat vind ik een hele goede vraag, en het doet me nu beseffen dat de meditatie eigenlijk heel goed ging! Want dat poezieversje kwam uit vanuit een ervaring van mezelf voelen. Me bewust worden van mezelf! Dankjewel voor dit inzicht : )
Ik vind meditatie ook heel lastig.
Hahaha, dit is precies waarom ik niet aan meditaties begin;).
Ik roep ‘Victorie!’ want jandorie! Erg plezierig vind ik dat. Wie kent hem niet. Ik mediteer niet maar ik ben altijd verbaasd als bijvoorbeeld ‘s avonds op de bank me ineens iets te binnen schiet wat ik op het werk vergeten ben te doen. ‘Plop’ doet zo’n gedachte dan. Hoe dan?