Van missen krijg je het koud + 8 inzichten
Ik leende in de bibliotheek het boek Van missen krijg je het koud en wat rouw nog meer met je lijf doet.
Een boek met aandacht voor de lichamelijke gevolgen van rouwen.
Van missen krijg je het koud
Dat verdriet en rouwen lichamelijk ook veel doet ben ik me zeker bewust. Toen het vreselijke nieuws over Lucy's overlijden langzaam maar zeker doorsijpelde in mijn leven kreeg ik het ijskoud en begon mijn hele lichaam te beven. In de dagen die volgden kon ik niet slapen en had ik geen enkele eetlust meer. En dat is nog maar een greep uit het spectrum aan lichamelijke verschijnselen.
Rouw heeft een grote impact op je lijf
Ik had erg veel zin om Van missen krijg je het koud te lezen. En zeker toen ik het eerste hoofdstuk las werd ik helemaal enthousiast. Want in het eerste hoofdstuk vertelt Sandra Jongeneelen hoe het voor haar was toen haar vriendin Helène compleet onverwachts overleed. Ze schrijft:
'Hoewel ik het anno 2021 soms moeilijk vind om te voelen wat ik toen voelde, weet ik wel dat het moment dat ik 112 belde het moment is dat ik voor altijd bij mij draag. Dat moment gooide mijn stress-systeem zo in de war dat ik jaren nodig had om mijn lijf te resetten, en nog steeds is het niet helemaal weg als zich stress voordoet.'
Je lichaam reageert op verlies en verdriet en kan ongemak veroorzaken. Sandra benadrukt dat het belangrijk is te luisteren naar de signalen die je lichaam geeft. En daar ook naar te handelen.
Ook Sandra's observatie dat ze geen goed antwoord kon vinden op de vraag: 'Hoe is het met je?' vind ik enorm herkenbaar. Zoals Sandra schrijft: 'Ik wist zelf niet hoe het ging!' Zie ook mijn post Ik doe maar wat.
Je verliest meer dan je denkt
In het hoofdstuk Het domino effect van verlies las ik dat gewone rouw veel meer is dan je verliest! Dit wordt bijkomende rouw of secundair verlies genoemd. Als iemand waarvan je houdt doodgaat dan heeft dat een domino-effect. Als ik dat op mezelf toepas: we zijn onze dochter Lucy verloren, en het domino effect is dat ons gezin daardoor ook nooit meer hetzelfde zal zijn.
Bijzonder vond ik de stelling: 'Doordat jij een dierbare bent verloren, kan een vriend van je jou ook kwijtraken. De bekende jij wordt een beetje een onbekende jij.' Je bent in zekere zin een vreemde geworden las ik.
Ben ik nou zo hardleers? Dagelijkse patronen
Eén van de dingen waarover ik mij verwonder is hoe hardnekkig ik lijkt te zijn in mijn verwachting dat Lucy mij belt op dinsdag. We hadden immers de gewoonte om elke dinsdag om 17.30 met elkaar te bellen. Ik betrap mezelf op dinsdag nog steeds op de gedachte: 'Ik moet op tijd koken, want ik moet om 17.30 wel klaar zitten voor Lucy!' Volgens Sandra komt dit door dagelijkse patronen en automatismen.
'In deze dagelijkse patronen en automatismen is die ander er nog gewoon (...) Voor je gevoel is je dierbare er nog, je systeem staat nog deels op de oude automatische piloot, waardoor je elke keer die schok van het verlies krijgt en het gemis opnieuw voelt.'
Vooral die schok van besef, die ik telkens opnieuw als een klap in mijn gezicht ervaar vind ik herkenbaar. Volgens Van missen krijg je het koud zal de tijd dit verzachten.
Rouwen is een slingerbeweging
Het idee dat rouwen een keurig proces is van stappen die je chronologisch doorloopt is inmiddels achterhaald. I n Van missen krijg je het koud beschrijven ze rouwen als een chaotische slingerbeweging. Je slingert heen en weer tussen het gemis en verlies aan de ene kant, en het opbouwen van het nieuwe aan de andere kant.
8 punten die mij troffen in Van missen krijg je het koud
- Rouw gaat niet voorbij. Het overlijden van een dierbare is een beleving die je blijvend met je mee zult dragen. het is aan jou om uit te zoeken hoe je dat vorm wilt geven.
- Mensen in rouw ervaren vaak onrust en chaos.
- Je hebt 21 keer meer kans op een hartinfarct 24 na het overlijden van een dierbare.
- Door een verlies ben je niet alleen die ander verloren, maar ook een stuk van jezelf.
- Rouw is geen ziekte.
- In de stilte kom je de werkelijkheid tegen en hoe het er nu voorstaat.
- De functie van het rouwproces is dat je uiteindelijk weer vol in het leven kunt staan.
- Ons lichaam weet vaak eerder hoe het met ons gaat dan ons brein.
Van missen krijg je het koud conclusie
Van missen krijg je het koud is een boek dat aandacht wil besteden aan de lichamelijke gevolgen van een verlies en van rouw. Daarnaast is de centrale boodschap van het boek dat rouw voor iedereen weer anders is. Er is geen goede of verkeerde manier van rouwen.
Hoewel de lichamelijke gevolgen van rouw inderdaad vaak worden, blijven die wel wat algemeen. Ik vroeg me na het lezen van het boek af:
'Hoe moet ik dit nu gaan doen? Hoe luister ik naar wat mijn lichaam mij wil vertellen? Hoe werkt dit praktisch?!'
In een hoofdstuk waarin ze algemene hulpbronnen noemen, komen ook een aantal therapeuten voorbij die fysiek werken. Je kunt dan denken aan een haptotherapeut, masseur, psychosomatisch fysiotherapeut, wandelcoach of een ademtherapeut.
Aan het eind van elk hoofdstuk staan reflectievragen die je kunnen helpen om te bepalen hoe het voor jou is.
Van missen krijg je het koud kopen?
Van missen krijg je het koud is voor de vriendelijke prijs van 17,99 te koop bij bol.com of je lokale boekhandel. Van missen krijg je het koud is een initiatief van het bedrijf White Elephant. Je vindt daar informatie over rouwen, gratis downloads en nog veel meer.
Leestip: Pappa's rouwen ook
Wat zijn jouw ervaringen met rouw en je lichaam?
Toen ik hoorde dat onze zoon een zeer ernstig ongeluk gehad had en het wel een wonder zou zijn als hij het overleefde (wat dus ook niet gebeurd is) begon ik te klappertanden en dat heeft bijna de hele nacht geduurd. Heel bijzonder vond ik dat.
Verder voel ik vaak echt lichamelijke pijn als de herinneringen aan die tijd weer boven komen. Of soms krijg ik een beklemmend gevoel op de borst als ik iets hoor of zie wat ik associeer met Bernard. Bijvoorbeeld als één van zijn vrienden vader geworden is of zo iets.
Dat blijven lastige dingen ook al komt er in de loop der jaren een soort berusting en is de pijn niet zo heftig meer en ben je niet zo'n warhoofd meer als in het begin.
Die lichamelijke reactie met dat klappertanden vind ik heel herkenbaar Mirjam. En wat je zegt over een warhoofd zijn: dat heb ik inderdaad ook. Ik ben erg vergeetachtig, en er gaat steeds van alles mis.
Ik voel met je mee over je zoon!
Wat fijn dat er dit boek is dat je helpt.
Ik mis mijn vrouw best wel nu ze in Denemarken voor haar vader zorgt. Het geeft een onrustig gevoel, maar ik heb het zelden koud.
Mooi dat dit boek er is. En rouw is zéker geen ziekte, maar ik denk dat de lichamelijke en psychische gevolgen van rouw je wél ziek kunnen maken, realiseerde ik me toen ik dat las.
Dit herken ik. Ik heb het nog nooit zo koud gehad als in de winter ,waarin mijn ouders verongelukten. Eten kostte ook moeite en in korte tijd verloor ik 7 kg. Mijn houvast was wat iemand zei. "als je wakker wordt en de eerste gedachte is niet meer het missen,heb je een stap gezet" Ook dat klopte.
Ik vind dat een hele mooie vuistregel/wijsheid Izerina.
Ik denk dat het voor ieder mens anders is, voor mij is het een fait accompli. Na de eerste schrik begint het aanvaarden ervan. Koud heb ik het alleen gehad op de dag van de crematie.
Een te lastige vraag om hier even te beantwoorden. Ik moet rouw eerst toelaten, dan kan ik gaan voelen.
Ik bleef maar rillen. Na de begrafenis moest ik naar een kaakfysio omdat ik zo'n pijn in mijn kaakgewricht had. Nu weet ik dat ik gewoon een te hoge spierspanning had. Toen dacht ik: help, wat is er aan de hand.
Bedankt voor je review. Ik denk dat het een heel goed boek is.
Zou jij het cadeau doen?
Dat is een goede vraag Aritha. Daar twijfel ik een beetje over. Na een veelbelovende start vond ik de rest van het boek toch wat algemeen en daardoor minder veelzeggend.
Als je iemand moet missen waar je veel van houd lijkt het of alles veranderd in je leven.
Die rillingen zijn er en pijn van binnen en buiten.
Fijn dat je wat aan dit boek hebt Nicole.
Ik denk vaak wel eens aan je, al ken ik je niet persoonlijk.
En Lucy, ik vind het zo'n mooie naam.
Heel veel warmte wens ik jou toe,
Hilly
Ze koos die naam zelf. De betekenis vind ik ook mooi: licht.
Dit klinkt als een mooi boek. Het lichaam heeft een goed geheugen voor schok en verdriet.
Rouw heeft een enorme impact op een mens, op alle facetten van van het leven, het leek of ik nooit meer warm werd, ik voelde een kou van binnen en buiten, een verstijven met als gevolg een rillen.
Het is als een aardverschuiving…niets is meer als voorheen….
De vraag die ik me stelde na het overlijden van mijn man was, wie ben ik zonder….
Het is een labyrint… een eenzaam zoeken, velen kunnen om je heen staan, in liefde met warmte, doch de weg moet je persoonlijk gaan.
Met schroom schrijf ik neer, want het is zo persoonlijk, doch lezenswaardig,
zoals een vader die zijn zoon verloor mij vertelde, ik heb veel aan het boek van Manu Kierse, helpen bij verlies en verdriet, gehad.
Dat van dat labyrint vind ik ook heel herkenbaar. Het is echt aftasten en je een weg zoeken....