Is op vakantie gaan een grondrecht?
Volgens onderzoekers gaan Nederlanders over zes jaar 40 miljoen keer op vakantie, en geven we daar ook flink meer geld aan uit. In het artikel in het Parool waarin ik dit las zegt ABN-analist Stef Driessen hierover:
'Het kopen van herinneringen en ervaringen staat bij veel generaties hoger aangeschreven dan het verwerven van spullen.'
In zijn column schrijft Thomas Verbogt dat hij dit een 'tragische' mededeling vind. Hij ziet het als een symptoom van het idee dat alles te koop is. Ook herinneringen en ervaringen. Thomas Verbogt:
'Op weg naar het reisbureau denk je dus: ik ga herinneringen en ervaringen bestellen.'
Herinneringen maken?
Zowel het idee van op vakantie gaan als een grondrecht, als het kopen van herinneringen trof mij. Want ik hoor inderdaad regelmatig mensen om mij heen verklaren dat ze mooie herinneringen willen maken. Het is een uitspraak die me verwondert, omdat ik altijd dacht dat herinneringen je als het ware toevallen. Ze ontstaan simpelweg; ik heb nooit zo gedacht dat je ze actief kunt gaan maken, zoals je als kind een asbak kleit voor je moeder die niet rookt.
Op vakantie gaan: een herinneringen bank opbouwen
In een Instagram post vertelt Trinny Woodall over haar recente vakantie naar Tanzania, waar ze met veel genoegen op terugkijkt.
'It was family time. It's those precious memory building. Whenever I think about spending money on a holiday, and it wasn't a cheap holiday, I think of the memories we cherish by that incredible special thing you're experiencing together. (...) And it's something you refer back to over the years. You build up that memory bank of things you did together.'
Leestip: Ik ga niet op vakantie
Toch vraag ik me af: kun je niet ook gewoon herinneringen kríjgen door simpelweg te leven? Zonder daarvoor speciale dingen te doen?
Ontdek meer van Huisvlijt
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Af en toe eens een dagje uit, dat is het dan. Echt op vakantie hebben we alleen met de kinderen gedaan, en dan ook niet te ver weg. Voor ons hoeft het niet zo nodig.
Nou, een grondrecht is wel wat overdreven, het is een recht.
'Herinneringen maken' klinkt als een modieuze term, het doet denken aan de eindeloze stapels dia's die je vroeger moest bekijken: moeder onder de Eiffeltoren, Toren van Pisa tegenhouden enzovoorts. Herinneringen sparen.
Herinneringen sparen vind ik alweer mooier klinken dan herinneringen maken.
Je maakt toch ook herinneringen,als je bv.door het keukenraam naar een mooie zonsondergang kijkt?
Ja, dat is ook mijn gedachte inderdaad. En dat gaan vanzelf. Daarvoor hoef je niet persé op vakantie.
Herinneringen maken doe je eigenlijk constant en vaak onbewust. Raar om te denken: nou, ik ga met de koters naaf Finland om herinneringen te maken.
Op vakantie gaan ‘n grondrecht? Belachelijk. Het zou geweldig zijn als leven in vrede. genoeg voedsel, medische verzorging en een dak boven je hoofd een grondrecht was voor iedereen, maar vakantie…
Helemaal mee eens Thea.
Ja dat is het verrassende in het leven. Dat je die of dat toevallen. Je moet ze wel willen zien En niet alleen het lot.
Voor beeld ; . Ik heb gevaren met groepen mensen.
Kon dat allang niet meer. Ging met een vriendin mee. Met haar gasten. Prachtige zonsondergang droog vallende op het wad. Zo genieten want ik had het zo gemist. Vragen de dames redactrices dames blad . Die een koelbox zo groot als een Amerikaanse koelkast vol rose mee hadden. En dat best weg werkten. Met de speakers heel hoog. Arme vogels.
Genieten jullie hier nu nog van ? ,die rode lucht. Die waren al weer bezig met hun volgende uitje aan het plannen en aan het opscheppen over hun andere trips .
Wij samen jajahha. Natuurlijk.
Vonden ze maar raar. Zit er zestig jaar vaar ervaring naast elkaar ,elk dertig.
Ik vind het zo beledigend en afgestompt . Nou waren ze dat toch al van de drank en de herrie. Wat maak je dan nog mee ?
Wat jammer dat ze het mooie van de natuur daardoor misten Goudsjeblom. Het heeft inderdaad ook te maken met je bewust zijn van dingen.
We zijn de letterlijke betekenis van het woord vergeten. Het is een meerdaagse periode waar je vrij bent van je dagelijkse verplichtingen zoals school en werk. Tegenwoordig word er raar opgekeken als je in die periode thuis blijft. Mij word ook vaak gevraagd waar ga je heen met vakantie? Mijn antwoord is 9 van de 10 keer, naar de Zwolse Zuidkust oftewel, mijn achtertuin. Ach wat sneu is dan vaak de reactie, Alsof je zielig bent als je nergens heen gaat, terwijl dat mijn eigen keus is,als ik zo willen zou ik best een paar dagen wegkunnen. Maar voor mij hoeft dat niet perse. Gewoon lekker een beetje aanrommelen, bij lekker weer een boek lezen in de tuin en daar mijn eten op eten vind ik al heerlijk.
Jouw manier van vakantie vieren klinkt verrukkelijk.
Vrije tijd is van na de oorlog, jaren 50.
men werkte eerst nog op de zaterdag ochtend maar dat is afgeschaft.
Vakantie en vrije tijd is gewoon welvaart waar sommige geen genoeg van kunnen krijgen. Hans
In mijn ervaring ontstaan herinneringen spontaan. Wat een deel van de lol is, zelfs meet onprettige herinneringen: als je spontane mooie momenten kunt plannen mis je een deel van het gevoel dat erbij komt. Het is juist het moment dat je op een lange wandeling een hoek omslaat en iets moois ziet: een persoon, een gebouw, een boom, een scene op een terras...Onlangs in een kathedraal in Belfast sprak ik toevallig een vrijwilligster die er werkte. Zij vertelde mij - inmiddels 80 - dat haar studietijd in Amsterdam haar indertijd de hoop gaf dat protestanten en katholieken wel degelijk in vrede kunnen samenleven en besloot er haar levenswerk van te maken om anderen dat te helpen inzien. In haar werk als maatschappelijk werkster en na haar pensioen als vrijwilligster in de kerk. Prachtig mens. Die door haar herinneringen met mij te delen op haar beurt míj een mooie herinnering gaf. Zomaar een willekeurig voorbeeld.
Wauw, wat een bijzondere ontmoeting en fijn gesprek Terrebel. Dat is zeker een prachtige herinnering die je daar toeviel.
Hm, herinneringen zijn bij mij inderdaad ook vooral van dingen die me zijn 'overkomen' in het leven. Dingen die op mijn pad zijn gekomen. Ik vind het mooi om herinneringen te hebben aan fijne dingen, maar koppel daar nu niet direct een vakantie aan. Sterker nog: mooie herinneringen zijn bij mij niet in eerste instantie herinneringen aan vakanties.
Ik houd helemaal niet van op vakantie gaan (net als jij). Toch heb ik een heleboel mooie herinneringen. Van hele gewone dingen vaak. Ik heb geen vakantie nodig om herinneringen te maken. Gelukkig maar.