Comments

Op kamers student — 46 Comments

  1. Ik Ging op m´n 23ste.. Gewoon omdat ik er aan toe was. Jan woonde toen in Nijmegen op kamers (verhuisplicht van werk) en om nu helemaal daarheen te verhuizen, dat was me te gek… Na een half jaartje woonde ie trouwens al bij mij in maar dat ter zijde. Ik vond het prachtig, op kamers wonen en heb ook altijd tegen mijn kinderen gezegd dat ze dat zeker moeten doen. Op je 20ste is een mooie leeftijd, zei ik dan. Fleur is nu 19 en sinds 2 maanden woont ze inderdaad op zichzelf. Financieel lukt het. Haar kamer is niet duur en doordat ze in de weekenden in een boetiekje werkt en door de week bijles geeft en van ons nog een centje extra krijgt kan ze nét rondkomen. Als Mirte gaat studeren krijgt Fleur weer meer studiefinanciering, zo werkt dat hier in Nederland. Het bedrag wat je als ouders zou kunnen bijbetalen volgens de DUO wordt dan kleiner vandaar dat ze meer krijgen. Gelukkig maar anders zou het voor ons brood met water worden ; )

  2. Toen ik ging studeren ben ik nog een tijd thuis blijven wonen, zeker omdat het op je zelf wonen zo duur is. Bovendien was mijn opleiding zeer goed te bereizen. Ik kreeg 266,23 per maand toen ik op mezelf ging wonen toen ik 23 was.(het bedrag is wat hoger dan jij aangaf) Ik had in de tijd daarvoor flink kunnen sparen. Maar op een gegeven moment moet je toch echt op je eigen benen gaat staan.
    Ik woon zelf in Leiden en de kamers zijn daar behoorlijk duur! Ik betaal zelf 500 euro voor een kamer.

  3. Als je zelf niet veel verdient, kunnen je kinderen een aanvullende beurs krijgen. Afhankelijk van het inkomen van de ouders maximaal €509, daarnaast kun je als student bij studiefinanciering lenen: gewoon lenen (€ 286) en collegegeld krediet (€ 143). Dan ontvang je dus in totaal €938 per maand. Stel je studeert 4 jaar en je haalt je diploma niet, dan heb je na die vier jaar € 49.635,- STUDIESCHULD.
    Als je je diploma wel haalt, dan is je schuld: € 21.229,-

  4. Ik was op mijn zevende al bij mijn ouders weg, maar dat was wel een andere situatie dan de familie Doorsnee (nee,was geen uithuisplaatsing van Kinderbescherming). Mijn 2 zoons zijn afgelopen jaar, als vierdejaarsstudent op kamers gegaan. Ze waren toen 20 en 22 jaar oud, hebben drie jaar thuis gewoond tijdens hun studie.Wij betalen nu 400 euro per zoon per maand bij. Ja, dat is veel. In september stopt hun stufi, want dan is er 4 jaar voorbij, dat gaan wij dan bijpassen. En in september gaat ook onze jongste w.s. studeren. Het is maar goed dat we gespaard hebben voor deze financiele tropenjaren.

    @Trudy, de regeling dat studerende kinderen meetellen voor de te bepalen stufi voor volgende kinderen wordt w.s. afgeschaft. De staatssecretaris wil de stufi regelen vereenvoudigen, al die uitzonderingen zoals meerkinderenregeling, studieschuld van de ouders meetellen en partnertoeslag maken het systeem duurder en lastiger uitvoerbaar. Zegt hij. Dus misschien wel nuttig om te weten. Als de stufi inmiddels op dit moment nu al in het Catshuis niet al stilletjes ten grave is gedragen. Groet, Hsm.

  5. Antikraak kun je nog doen, dat is betaalbaar. En je kunt idd aanspraak maken op aanvullende potjes. Ik ben even het huis uit geweest, omdat het heel voordelig kon, maar ik had ook geen zin om een studieschuld op te bouwen, terwijl ik thuis ook een prima plekje had. Nu scheelde het ook dat ik niet extreem veel contacturen had, dus mijn dagen (incl. 4 uur reizen) waren nooit veel langer dan een uur of 8-10.

  6. Nabrander: Het is dus wel handig op de hoogte te blijven van alle veranderingen die in de stufi plaatsvinden. De regeling dat kinderen een aanvullende beurs kunnen krijgenals de ouders weinig verdienen, heeft bijvoorbeeld een remmende werking op de arbeidsparticipatie, stelt de staatssecretaris. Moeders gaan minder werken, of helemaal niet, omdat hun extra inkomsten dan opgaan aan een hogere ouderbijdrage voor een studerend kind. Dat is natuurlijk niet helemaal onwaar. De staatsecretaris stelt dat studenten dan beter alles kunnen lenen, dus geen inkomensafhankelijke regelingen meer. Tja, we zullen het over twee weken wel horen, wat er uit het Catshuis komt. Groet, Hsm.

  7. Ik ging op mijn 19e uit huis. Tijdens een grote ruzie riep mijn vader ‘daar is het gat in de deur rot maar op’. Waarop ik antwoordde dat ik dat best vond maar dat ik geen huur kon betalen. Toen zei mijn vader dat hij dan wel zou betalen en zo gezegd, zo gedaan. Ik had een kamer in Nijmegen voor 270 p/m, 15m2. Voor de band tussen mij en mijn ouders de beste stap die we konden zetten.

    Later ben ik anti-kraak gaan wonen in Breda, 90 euro per maand exclusief w/g/l. Uiteindelijk weer dicht bij mijn ouders gaan wonen, wel zo gezellig. Maar op het terrein, dat is wel erg dichtbij.

  8. Ik was net 18 toen ik voor mijn studie naar Amsterdam verhuisde vanuit mijn ouderlijk huis in Zwolle. Ik vond het heerlijk (mijn moeder had het er wat moeilijker mee ;)) De studiebeurs was toen ook al geen vetpot (a/h eind van mn studie 400 gulden/maand). Mijn broertje (19) heeft het wat handiger geregeld: hij woont sinds een half jaartje ook in Amsterdam, antikraak en hij krijgt flink wat huursubsidie.

  9. Ik ging het huis uit toen ik 20 was en met manlief trouwde. In de jaren ’80 was het heel gebruikelijk om rond je 18e, 19e uit huis te gaan.
    Nu studeren kinderen vaak veel langer en als dat de bereizen valt dan blijven ze ook vaak thuis wonen.

    Onze zoons zijn met 20 en 21 jaar op kamers gegaan vanwege studie. Ze krijgen uitwonende beurs. Geen aanvulling want daarvoor is ons inkomen te hoog.
    Het kost erg veel geld. Ik denk gemiddeld 700 euro per maand en dan komen daar nog het collegeld en de boeken bij. Gelukkig hebben we gespaard en kunnen we het betalen. Het zijn nu hele dure jaren, maar dat blijft geen 10 jaar duren. Ben wel blij dat we wat de kosten aangaat ‘maar twee’ kinderen hebben.
    Oudste zoon gaat er waarschijnlijk een bijbaantje bijnemen. Dat kan bij zijn studie. Bij de jongste gaat dat niet. Hij moet zoveel uren in zijn studie steken dat werken ten koste zou gaan van zijn resultaten. Jongste doet kunstacademie en is heel veel bezig met zijn techniek te verbeteren, onderzoek te doen etc.

    Het scheelt op een ander vlak weer aan kosten. Onze energierekening daalt meer dan verwacht en ik sta verbaasd over hoe weinig boodschappen ik hoef te doen.
    Met onze zoons hebben we afgesproken dat ze na hun opleiding altijd weer thuis mogen komen wonen. Waarschijnlijk zullen ze in de randstad werk vinden, daar is meer werk dan hier in het noorden. Op jezelf wonen is in 20 jaar flink veranderd. De kosten van levensonderhoud zijn giga gestegen. Het is leuk dat computers, tv’s, wasmachines goedkoper zijn geworden maar die hoef je niet elke maand te betalen.
    Ik zie in mijn omgeving dat het steeds vaker gebeurt dat mensen iemand in huis nemen die huur betaalt.

    Groetjes, VeggieMo

    • Daar komen wij ook op uit. Nu twee maal 400 pp, pmnd. Is nu 800 per maand. En straks als de stufi vervalt voor hen wordt het voor beiden 750 per maand. Dan moeten ze ook hun eigen collegegeld gaan betalen, dat deden wij tot dit jaar nog voor ze. Dus dan wordt het 1500 per maand. En derde kind gaat dan ook studeren. Het is dat ik alles vooruit plan, en een flinke spaarbuffer heb, en alle wet-en regelgeving bijhoud, daardoor gaat het goed. Maar het is pittig, en het moet geen jarenlang duren.
      Groet, Hsm.

  10. Beetje zelfde verhaal (want zo’n beetje zelfde lichting) als jij; na de middelbare school hup naar A’dam om te studeren, hoewel in mijn geval het nog wel te treinen zou zijn geweest.
    Ik was ook wel meteen echt weg; heb nooit bij mijn ouders gewassen en ging maar af en toe een weekend naar hen toe; ik vond het veel te ‘echt’ dat op jezelf wonen.

  11. Ik ga dat niet financieren, op kamers wonen. Ben niet gekkie om die huisjesmelkers duur te betalen. De ov zal over 10 ook wel niet meer bestaan. Ik investeer liever in een rijbewijs voor mijn kind dan. Als we het kunnen opbrengen wil ik best boeken en collegeld ed betalen.
    Ik zal wel alles op alles zetten dat mijn kind schuldenvrij uit de studietijd komt. Dat begint met financieel opvoeden en het goede voorbeeld geven.
    Zelf heb ik weinig leuke herinneringen aan mijn tijd ‘op kamers’. Je bent aan de goden overgeleverd op veel te jonge leeftijd. Als je uit de provincie komt, aard je niet makkelijk in het westen in de grote stad.
    Het kiezen van de juiste studie is ook erg belangrijk. Vind de wensen van je dochter nogal vaag. Ik zou er goed over praten en evt. laten testen en dan een overwogen keuze maken. Zowel journalistiek als de kunstacademie zijn nou niet echt opleidingen die goede kansen op werk geven. Als je hart er écht ligt, moet je het zeker doen. Maar daar lijkt niet het niet echt op met twee zulke verschillende opties. Zou er wat aandacht aan schenken dus.

    • Wij hadden ook liever gehad dat ze dicterbij naar school konden. Dat zit er niet in.
      Wij proberen er alles aan te doen dat onze kinderen geen studieschuld hebben. Uitgaan financieren we natuurlijk niet. Het zijn ook geen uitgaanstypes.
      Als er geen studiefinanciering was, dan was een rijbewijs plus auto goedkoper.
      Ik zie dat mijn zoons er ook heel veel van leren dat ze op kamers zijn. Ze aarden ook beter dan ik had verwacht in de randstad.

      Groetjes, VeggiemO

    • Hoi Zena, op zich weet ze wel waar haar hart ligt: bij schrijven. Ze wil schrijfster worden, maar ja, dat is een wel heel onzeker bestaan. En dus zaten we te kijken in welke degelijker beroepen ze ook kan schrijven. Maar het moet inderdaad nog uitkristalliseren allemaal, en gelukkig hebben we nog anderhalf jaar de tijd!

  12. tja… wij wonen geografisch nogal in een doodlopend gebied, dus weinig hoge scholen inde buurt, dichtsbijzijnde is alkmaar maar we gaan het zien, denk ik altijd maar als het zover is/gaat komen :-)

  13. Moest wel lachen om je stukje over de Achterhoek en Utrecht. Ik ben opgegroeid onder de rook van Amsterdam en mijn vriendin woont in Vroomshoop. Haar vader en opa hadden altijd de bibbers als zij bij mij kwam logeren en wij uit gingen in de hoofdstad (20 jaar geleden). Opa en vader zagen Amsterdam als het wilde westen met Miami Vice taferelen want opa was bij zijn eerste Amsterdam bezoek ooit gelijk van zijn portemonnee bestolen.Ik kon dat gevoel altijd wel goed begrijpen maar moest er wel altijd een beetje om gniffelen.

    Ik ben op mijn 20e uit huis gegaan en gaan samenwonen. Ik hoop dat als onze zoon mocht gaan studeren hij thuis blijft wonen want op kamers is gewoon niet op te brengen en ik zou niet willen dat hij na het studeren met een enorme studieschuld zou zitten. Gelukkig duurt het nog een aantal jaar en een voordeel is dat wij vrij centraal wonen.

    Groet Isabelle

  14. Ik was net achttien toen ik uit huis ging (ben nu 25) en ging toen samenwonen dus konden we de kosten delen. Mijn zusje is pas op kamers gegaan in Groningen en woont antikraak in een enorme ruimte voor weinig. Nadeel is dat je er elk moment uit kan moeten. Als jullie als ouders onder een bepaalde inkomensgrens zitten kun je ook een goede aanvullende beurs krijgen die je alleen terug moet betalen als je de studie niet afmaakt…

  15. Ik was 17 toen ik ging studeren. Omdat ik in Den Haag woonde en studeerde hoefde ik niet op kamers – iets waar ik van gruwelde. Ik was er nog niet aan toe. Het leek me heel eenzaam. In mijn studententijd leerde ik mijn huidige vriend kennen en ik ging wel vaak bij hem langs toen hij op kamers zat in Breda. Vrijheid en gezelligheid!
    Op m’n 20e was ik afgestudeerd en een aantal maandjes later ben ik op mijn 21e bij mijn vriend ingetrokken in hartje Den Haag. Was een moeilijke periode voor mij omdat mijn ouders tegelijkertijd gingen verhuizen. Ik sloot mijn jeugd dus eigenlijk behoorlijk drastisch af omdat ik nooit meer terug kon naar mijn ouderlijk huis. Dat vond ik best lastig en m’n moeder vond het knap lastig dat haar oudste kind uit huis ging. Maffe tijd. :)

  16. mijn dochter is nu 24 en wil ook graag het huis uit, zij zit na 4 jaar werken inmiddels weer 2 jaar op school en betaald haar opleiding zelf, ze wil graag op zichzelf gaan wonen ,maar zit op kamers niet meer zitten en staat ingeschreven voor een huisje ,maar bij ons in zwolle zijn lange wachttijden ze staat inmiddels al anderhalf jaar ingeschreven en het gaat nog wel even duren voor ze wat heeft, voor een spoedwoning komt ze niet in aanmerking ,ze woont toch nog thuis, dus geen voorrang ,tenzij ze zwanger zou worden , maar nee dat hoop ik toch maar niet voorlopig.eerst maar eens school afmaken.

  17. Ik kan me voorstellen, Nicole, dat je met 5 opgroeiende kinderen financieel écht niet veel kunt bijdragen, als je oudste de deur uit gaat en op kamers gaat wonen. Of je moet een enorm spaarbudget hebben, natuurlijk.

    Wij hadden een spaarpotje vanwege de verkoop van ons huis, en onze (twee) kinderen kregen 250 euro p. mnd., 4 jaar lang. En op is op. Dat was het dan. Zoonlief heeft veel bijgeleend, en dochterlief niet, die heeft veel bijgewerkt. Een keuze. En het ligt ook aan de studie, hoeveel tijd je overhoudt daarnaast.

    Je kinderen leren wél met geld omgaan op die manier, dat vind ik een voordeel. En op eigen benen staan. (nu hadden wij toch al van die ‘zéllef doen, mama’ kinderen ;)

    Ik denk dan, laat ze maar. het komt wel goed. Proberen de woonlasten zo laag mogelijk te houden door evt. anti-kraak of zelfs kraak (er zijn ook nette kraakpanden met hele leuke mensen, weet ik uit eigen ervaring). En bijbaantjes,natuurlijk.

    Het wijst zich vanzelf (is mijn ervaring).

    groet,
    Liesbeth

  18. Ik schrik wel van die hoge studiekosten :-(
    Studeren in Nederland lijkt me stukken duurder dan in België. Ik heb zelf ook 5 kinderen, woon wel alleen met de kinderen, dus zonder partner, maar er zijn al 2 kinderen afgestudeerd (allebei een master, vroedkunde en kinesitherapie), eentje studeert nog (master diergeneeskunde) en de 2 jongsten zitten nog in het middelbaar.

    Misschien is studeren in België wel wat voor je kinderen, Nicole? ;-)

    Per kind krijg ik ongeveer een studiebeurs (dus niet terug te betalen) van ongeveer 3300 € per jaar, dat is ruimschoots voldoende voor een gemeubelde kamer (in een universiteitsresidentie kost dat 90 € per maand, elektriciteit, internet, water e.d. inclusief (en je hoeft maar 10 maand per jaar te betalen)). Dus dan blijft er nog meer dan 2000 € over voor de studiekosten, eventueel laptop, printer en zo (maar dat is maar een eenmalige uitgave). Inschrijving aan de universiteit kost als beursstudent 100 € per jaar (anders 500). Uiteraard komen er nog kosten van boeken en ander studiemateriaal bij, maar dat vind ik eigenlijk al bij al erg meevallen

    Eten betaal ik uiteraard zelf, een budget van ongeveer 200 € per maand.

    Maar eerlijk, ik durf het haast niet zeggen: studeren is goedkoper dan kinderen gewoon thuis hebben wonen en middelbare studies… Bovendien is er ook nog een maandelijks kindergeld van ongeveer 200 € per kind, tot een kind 25 is. (dat dekt dan die kosten voor eten e.d.)

    Uiteraard kan je ook een duurdere privékamer huren, maar dan betaal je minimum 250 € per maand en dan heb je daar niet echt iets deftigs voor. De prijzen gaan privé zeker richting 300 € en meer.

    Dit zijn de prijzen in Leuven, In Antwerpen waar mijn jongste dochter studeert zijn de prijzen wat hoger, zij betaalt nu ongeveer 130 € voor een kamer alles inclusief.

    Het systeem van studieleningen en dus aan je werkende leven beginnen met een grote schuld is hier bijna niet denkbaar? Dat lijkt me vreselijk…

    Ik kan nu van de studiebeurzen die ik krijg zelfs nog spàren elk jaar, en dat sommetje krijgen de kinderen dan als ze het huis uit gaan.

    • Wauw, wat een enorm verschil met Nederland!!! 130 euro voor een kamer alles inclusief, is echt spotgoedkoop.

      Het lijkt mij ook helemaal niet fijn om zo jong al met een schuld te zitten; we moeten ons nog eens goed beraden hoe wij het allemaal gaan aanpakken met onze kinderen.

    • Als je meerdere kinderen hebt die in de zelfde stad studeren is het misschien ook een optie om een appartementje of zoiets te huren, dat wordt hier ook vaak gedaan, dan kan je heel veel kosten delen. of dat ze dat doen met vrienden / vriendinnen.

    • Dat is inderdaad een heel groot verschil! Ik ben student en betaal bijna 500 euro per maand voor mijn kamer in Amsterdam. Gas, water en licht e.d. inclusief, dat wel.

      Het collegegeld (= de kosten voor inschrijving aan de universiteit) bedraagt in Nederland ongeveer 1700 euro per jaar voor je “eerste” studie.
      Wil je na een eerste studie nog verder studeren om je te specialiseren (bijv. als je al een Master hebt en je hierna nog een tweede Master wilt doen), dan betaal je, afhankelijk van de studie, maar liefst tussen de 10.000 en 30.000 euro per jaar aan collegegeld.

    • Dat is peperduur inderdaad, daar schrik ik enorm van. Voor 500 € heb je hier een volledig appartement… En de collegegelden, wow … hier maakt het niet uit wat je doet, hoeveelste studie, je betaalt gewoon 500 € per jaar en als beursstudent 100 €.
      Een studiebeurs is wel beperkt tot je één bachelor- en één masterdiploma hebt, plus een “jokerbeurs”: als je een jaar opnieuw doet, of een andere studie begint of zoiets, dus een jaar extra eigenlijk.

      Maar mijn kinderen weten dat wanneer ze meer willen studeren dan dat ze het zelf moeten bekostigen.

    • Dat is inderdaad spotgoedkoop, zeg. dat heel Nederland niet in Belgie studeert, daar verbaas ik me dan weer over. Het collegegeld gaat in Nederland per 1 september 2012 naar de 1800 euro. En een klein 1 kamerstudentenflatje kost hier in Amsterdam, incl energie en water, al 380 euro per maand.Groet, Hsm.

  19. En, ik heb ook bedacht: In B is een auto om heen en weer te rijden naar Leuven en bv. Antwerpen totaal niet te doen. Ook al wonen we maar op 20 minuutjes rijden van Leuven en 25 minuten van Antwerpen, maar: de parkeerkosten zijn gigantisch hoog, en haast nergens kan je langer dan 2 u achter elkaar geparkeerd blijven, en om nu peperdure ondergrondse parkings te betalen… Bovendien krijg je als je niet op kamers gaat een veel lagere studiebeurs.

    Rijbewijs is iets wat de kinderen hier sowieso moeten halen voor ze afgestudeerd zijn. maar dat is hier best betaalbaar: 15 € voor het theoretische examen, en 35 € voor het praktijkexamen. Het leren rijden zélf doe ik, als begeleider, dus dat kost me enkel mijn tijd en de benzine uiteraard. Met een rijschool kan in België ook, maar dan kost dat minimum 1000 € per kind… De drie oudsten hebben ondertussen hun rijbewijs en de jongsten in het middelbaar ben ik nu aan het leren rijden (je kan op je 17e theoretisch examen doen en dan kan je ten vroegste op je 18e verjaardag je praktijkexamen afleggen.)

    • Ehm, zullen wij als consuminderaars maar naar Begië verhuizen?
      Het Goede Doel had het in de jaren ’80 al helemaal goed gezien ;-)
      En het weer is ook nog beter bij jullie.
      Groetjes, VeggieMo (die in het noorden van Nederland woont)

    • Ook ik woon in B. Wil ook niet terug naar NL zolang de kinderen studeren. Mijn oudste woont wel thuis, studietegemoetkoming voor een thuiswonende is iets van 1300 euro ( en daarop de kinderbijslag). Verschil met NL is ook dat voor de ziektekostenverzekering de kinderen tot hun 25 bij de ouders bijgeschreven blijven en dus niet een eigen moeten betalen. Wat rijles betreft wordt er wel degelijk aanbevolen om een paar echte rijlessen te nemen, verplicht als je zakt voor je praktijkexamen ( heb gehoord dat die rijlessen 100 euro per uur kosten). Mijn zoon heeft een treinabbonement voor studenten, kost ong 160 euro per 12 mnd. Met een laag salaris kom je in aanmerking voor een omniostatuut, daar zitten allerlei voordeeltjes aan als lagere bibliotheek abbo ( was maar 4 euro per jaar en is nu 2), maarook een lager tarief busabbo, lagere belasting onroerend goed, enz. Soms kleine voordeeltjes maar veel kleine vormen samen toch veel voordeel. Ook de inkomensbelasting kijkt naar het totaal inkomen van de gezinsleden en naar hoeveel ervan moeten leven, voor ons betekend het dat wij geen belasting betalen en toch de hypotheekkosten terugkrijgen. Is heel gek van de belasting terug krijgen terwijl je niets betaald hebt. Verzekeringen en supermarkten, gas/ water en electra zijn wel duur, ook telefoon en internet zijn duurder dan NL.

    • Euh Gerd , misschien wonen we wel bij elkaar in de buurt… Leuven de ene kant op Antwerpen de andere. Hangt er maar net vanaf in welke trein je stapt ( of naar Brussel of Gent)

    • Ja, inderdaad, er zijn in België massa’s voordelige regelingen (al vrees ik dat vaak mensen die er recht op hebben dit niet weten en dus niks aanvragen…)

      Rijlessen? kijk eens: https://www.rijschoolmercator.be/admin/bibliotheek/document/47_Rijopleiding_categorie_B.pdf
      Goedkoper is toch van het zelf aan te leren , er zijn tal van handige sites! gratisrijbewijsonline.be : mijn steun en toeverlaat in bange dagen :-) Mijn kinderen hebben zich zelf op de theorie voorbereid via die site, en geen van hen heeft maar ooit één uur professionele rijles gevolgd, en toch waren ze van de eerste keer geslaagd. je kan trouwens 2 pogingen doen, en pas als je na 2 pogingen niet geslaagd bent moet je een aantal praktijklessen volgen.
      Mijn dochters hebben een busabonnement (geldig in heel België een gans jaar) voor 30 €.

      Ik betaal ook geen belastingen, en krijg toch elk jaar een fiks bedrag terug. Heerlijk is dat.

      Ik heb zonnepanelen, dus ik betaal eigenlijk geen elektriciteit, omdat die panelen mijn eigen verbruik dekken (en zelfs wat meer). En ook voor die zonnepanelen krijg ik 20 jaar lang 300 € contant per elke geproduceerde 1.000 kWh.

      Mij hoor je ook niet zeggen dat kinderen zo vreselijk duur zijn. Zeker niet wanneer ze nooit merkkleding en andere merkspullen krijgen, en niet al van jong een eigen laptop en andere luxe (hier krijgen ze pas een eigen laptop na de middelbare school.) Ze gaan met de fiets naar school, doen zelf hun fietsherstellingen, enz.
      Je maakt het uiteindelijk zo duur of zo goedkoop als je wil.

      Wel interessant, al die commentaren hier!

      Enne, ik woon in het Mechelse ;-)

  20. Wij hebben drie kinderen, en de oudste gaat over 4 jaar studeren. Hiervoor hebben wij momenteel 22.000,00 euro gespaard, dit staat op een deposito met variabele rente. Ik hoop hier de studie van de oudste mee te kunnen bekostigen. Ik ben nu hard aan het sparen en consuminderen voor de overige twee. Waarom wij alles betalen, indien mogelijk? Ik wil liever niet dat mijn kinderen een studieschuld hebben. Dit heeft ook gevolgen voor het kopen van een huis later en als een eventuele partner dan ook nog een studieschuld heeft… Genoeg mensen in onze omgeving vinden dat het opbouwen van een studieschuld ook een zekere verantwoordelijkheid en zelfstandigheid geeft. Jongeren weten dat de studie niet voor niets is en dat ze deze zelf moeten betalen. Zijn dan misschien ook bewuster aan het kiezen en gaan bewuster met hun tijd om.

    • Wat goed zeg, dat jullie dat bedrag bij elkaar hebben gespaard! Dat is een flinke smak geld.
      Ik houd mijn kinderen inderdaad ook liever schuldenvrij. Ik heb liever dat ze op een andere manier verantwoordelijkheid en zelfstandigheid leren dan met het opbouwen van een studieschuld…

  21. Bij de geboorte van onze kinderen hebben opa en oma een studieverzekering afgesloten voor ze. En hoewel dit lang niet zo voordelig uitpakt als beloofd (maarja wat wel tegenwoordig) is er een flink bedrag per kind om te studeren. Zoon gaat volgend jaar naar de Havo dus het is nog een tijdje weg. We wonen in een dorp naast Amsterdam dus hij hoeft niet zo snel op kamers.
    Groetjes Nicole

  22. Ik was 17 toen ik op kamers ging. Ik heb dit betaald door te werken en een vergoeding van mijn ouders. Ik ben heel blij dat ik op kamers ben gegaan, het heeft met veel ervaringen bijgebracht. Ik vond mensen die thuis bleven wonen vaak erg kinds blijven. Ik zeg niet dat je gelijk op kamers moet, ik vind wel dat je op tijd je vleugels mag uitslaan.
    Het valt me bij de reacties op dat hier veel ouders willen bijspringen voor hun kinderen, zodoende dat de kinderen geen schuld hebben. Een studieschuld bevordert niet direct de zelfstandigheid, het kan wel maken dat een kind zich eerst bedenkt voordat hij wat uitgeeft.
    Mijn ervaring is dat er een heel groot verschil zit tussen ouders en wat ze er voor doen. Ik had een groep mensen om me heen die bijna allemaal de zomervakantie werkten om hun collegegeld bij elkaar te krijgen. Velen werkten ook nog een avond of een dag om door het jaar heen hun boeltje te financieren. Ook hadden veel mensen een spaarrekening waar ze soms gebruik van maakten. Een groot gedeelte kocht de boeken tweedehands of kopieerden een exemplaar uit de bieb! We kochten niet elke week kleding en gingen niet wekelijks stappen. Ook het leren autorijden werd af te toe uitgesteld. Ook kan je heel goed kijken naar bij wie je huurt. Via woningcorporaties is het vaak veel goedkoper. Wel tijdig inschrijven! Ik stond twee jaar voordat ik ging studeren in drie steden ingeschreven. Ook samen een woning huren met vrienden kan de kosten drukken.
    Mijn tweede studie heb ik deels gefinancierd met lenen. Ik heb later uitgerekend dat ik veel ben gaan verdienen door meer opleiding genoten te hebben. Het terugbetalen van 50 of 75 euro in de maand is dan heel weinig, bedenend dat ik anders waarschijnlijk 400 euro netto minder in de maand had verdiend. Ook is het percentage rente over de lening laag! Begrijp me goed, ik ben ook geen voorstander van megahoge schulden, denk aan 20, 30, 40.000 euro.
    Wij sparen zelf voor onze dochter om haar ook een bijdrage te geven in de studie. Ze zal echter ook moeten gaan werken. Door een activiteit (bijv werken) naast de studie te doen, leer je ook zaken als plannen, sociale vaardigheden etc. Door bedrijven wordt hier ook heel veel naar gekeken bij sollicitaties!

  23. Ik ben er ook erg voor dat kinderen de waarde van geld leren kennen!

    Ook al krijgen de kinderen hier allemaal een studiebeurs, toch doen ze allevijf vanaf dat ze 16 zijn een vakantiejob van minstens een maand (en/ of door het jaar een weekendjob). Dat geld mogen ze dan wel houden, daar gaan ze al wel eens mee op vakantie, of kopen iets mee dat duur is ( en dat ik niet wil betalen) maar dat ze toch graag willen hebben, maar gelukkig merk ik dat het grotendeels gespaard wordt. Als ze zelf iets moeten betalen dat duur is, denken ze toch wel meer na voor ze het dan uiteindelijk kopen.

    En inderdaad ze leren veel uit die vakantiejobs: mijn kinderen hebben al aan de kassa gezeten, met de vuilnisophaaldienst meegereden, opdienen in een restaurant, kantoorjobs, … Zo leren ze omgaan met veel verschillende soorten mensen van allerlei leeftijden.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>