Wat hebben een Syrische kleermaker, een ex-psychiater en Jezus gemeen?
Een tijdje terug stond er een artikel in de huis-aan-huis krant over ene Hasan uit Syrië. Hasan is in het dorpje Zelhem in de Achterhoek succesvol een kledingreparatiebedrijf gestart. In het artikel vertelt Hasan dat hij het lastig vindt om mensen met weinig geld de volle prijs voor zijn diensten te rekenen. Hasan:
‘In mijn cultuur is het zo dat je rekening houdt met arme mensen. Je mag mensen die weinig te besteden hebben niet de volle prijs rekenen. ‘
Zijn coach heeft Hasan duidelijk gemaakt dat het in Nederland niet zo werkt, en dat hij gewoon het volle pond moet rekenen voor iedereen. Of ze nou veel of weinig geld hebben. Eerlijk gezegd vond ik dat een beetje treurig om te lezen, want ik vind Hasans mededogen met mensen met een kleine beurs mooi. En laat nou vooraanstaand ex-psychiater Bram Bakker in zijn boekje Verslaafd aan geld hetzelfde zeggen!
Bram Bakker gelooft niet in dezelfde prijs voor iedereen
Bram Bakker, voormalig psychiater en kritisch denker, schrijft heel treffend:
‘Honderd euro is peanuts voor een miljonair en een fors bedrag voor iemand met een bijstandsuitkering.’
Dat deed me vervolgens denken aan één van de bijbelverhalen die de Meester op mijn basisschool voorlas. Namelijk het verhaal in Lucas 21 over een arme weduwe die geld doneert aan de tempel. Ze doet een paar muntjes in het geldkistje, terwijl rijke mensen er veel meer geld in doen. Jezus zegt:
‘Luister goed naar mijn woorden: Die arme vrouw heeft het meest gegeven van allemaal. Want de anderen gaven een deel van het geld dat ze over hadden. Maar die vrouw gaf geld dat ze niet kon missen. Al het geld dat ze had, geld waar ze van moest leven.’
Betalen op basis van je inkomen?
Hoeveel belasting je moet betalen hangt af van je inkomen, maar verder zijn prijzen voor iedereen in theorie hetzelfde. Toch zie ik in de wereld van coaches soms dat die verschillende tarieven hanteren op basis van inkomen. Een cliënt moet dan wel een salarisstrookje laten zien om het inkomen aan te tonen, maar dan kun je bij sommige hulpverleners voor een lager bedrag terecht.
Omdat ik stress krijg van afspraken, volg ik het online rouwprogramma van Amerikaanse rouw expert David Kessler vanwege het overlijden van mijn dochter Lucy. Per maand betaal ik 34 USD. Maar op zijn Facebookpagina staat te lezen:
‘If you cannot afford the $34 for a month, we have reduced rates and scholarships. No one is turned away for lack of funds.’
Dat vind ik een mooi principe, zeker in het kapitalistische Amerika. Het doet me denken aan Hasan, Bram Bakker en Jezus ; )
Leestip
Wat vind jij van eenheidsprijzen versus prijzen afhankelijk van inkomen?
ze zijn allemaal mensen, we leven allemaal op dezelfde planeet
Een @->- voor je.
Ik vind het een goed idee, variabele prijzen. De welvaart is niet eerlijk verdeeld in Nederland. En helaas al helemaal niet in de wereld…
Lastig, want hoe bepaal of iemand meer of minder kan betalen? Weet nog dat mijn vader vroeger een paar ongetrouwde achterneven en achternichten had. Zij woonden samen op de oude boerderij van hun ouders. Kleding kochten ze bij de kringloop net als meubels en dergelijke. Veel mensen van de familie vonden het maar zielig dat ze zo weinig hadden. Tot dat de laatste van het stel overleden was en de erfenis naar de naaste familie ging. Erfenis ? was de verbaasde reactie. Ja, er was een erfenis van ruim een miljoen gulden in die tijd die verdeeld werd onder de naaste familie. Niks armoede, maar een stel vrekken en gierigaards.