Met de Eurostar trein van Amsterdam naar Londen

Deze huismus verliet huis en haard en reisde naar Engeland — iets wat ik nooit zou hebben gedaan als mijn oudste dochter daar niet woonde. Maar als moeder doe je veel voor je kind, ook dingen waar je helemaal niet van houdt en die eigenlijk niet bij je passen, zoals reizen.

Nu ik weer heelhuids terug ben, dacht ik dat een kort verslag van de reis naar Engeland misschien interessant zou kunnen zijn. Misschien ook niet, want zelf val ik onmiddellijk in een diepe slaap als mensen beginnen te vertellen over hun reizen en vakanties. Maar goed. Voor wie een reis naar Engeland overweegt per trein, is het wellicht toch wel handig. Dus daar gaan we!

Huismus reist naar Engeland

Vanuit milieuoverwegingen reisden we met de Eurostar trein naar Engeland voor een bezoek aan onze oudste dochter die in Engeland woont. Volgens mijn jongste dochter Teuntje is de reis per trein ook nog eens veel minder stressvol dan met het vliegtuig, dus dat was mooi meegenomen. Hoe is het om met de Eurostar trein naar Engeland te reizen? Zeker als je iemand bent die het liefst thuis blijft, en zelden tot nooit reist? Hieronder mijn ervaringen.

Met de Eurostar trein van Amsterdam naar Londen

Laat me beginnen met te zeggen dat ik het al een hele reis vond om van de Achterhoek naar Amsterdam te komen — en toen moest de échte reis nog beginnen. Maar goed, eenmaal in Amsterdam hebben we eerst maar eens geluncht in Grand Café Restaurant 1e Klas. We namen allebei brood met een kroket en iets te drinken, en ik vond het er bijzonder leuk. Het deed me denken aan Agatha Christie-boeken; heel sfeervol en nostalgisch. En er stond een kooi met een heuse kaketoe!

In de rij voor de Eurostar

Na de lunch gingen we richting Eurostar, waar ik onaangenaam werd getroffen door de lange rij. Het was zelfs zo’n slalomrij die me deed denken aan rijen op Schiphol en in de Efteling. Maar de rij bewoog gelukkig vlot naar voren, en we kwamen vrij snel door de Nederlandse douane en vervolgens de Engelse douane.

We waren vrij vroeg, waardoor we ruim anderhalf uur in de wachtruimte doorbrachten voor het vertrek. De wachtruimte was prima, en er was zelfs een watertappunt waar mensen hun plastic flessen gratis konden vullen met water. Ik heb me vermaakt met een boek op mijn eReader, en mijn man deed ‘stomme spelletjes’ op zijn smartphone. De sfeer in de wachtruimte was rustig, zeker omdat we konden zitten. Door een vertraging van ongeveer twintig minuten duurde het allemaal nog wat langer, maar toen mochten we de Eurostar in.

In de Eurostar van Amsterdam naar Londen

Op onze tickets stonden het nummer van het treinstel en de nummers van onze zitplekken. Eenmaal in de trein bleek er een spoorprobleem, waardoor we tussen Amsterdam en Rotterdam over het ‘gewone’ spoor moesten en dus langzamer gingen. Maar na Rotterdam waren er geen vertragingen meer, gelukkig. De zitruimte was niet heel ruim, maar goed genoeg. Wel vond ik de hele trein enigszins claustrofobisch aanvoelen.

De voor- en nadelen van de Eurostar

Klantvriendelijk vond ik de mogelijkheid om een tafeltje uit te klappen en de usb-poorten om smartphones en ereaders onderweg op te laden. Ergens halverwege de Eurostar zat het ‘restaurant,’ maar ik ben daar niet naartoe geweest. Ik ben alleen van mijn plek geweest om naar het toilet te gaan, dat overigens supervies was en enorm stonk. Dat paste eigenlijk niet bij de verder keurig ogende trein. Boven het gangpad hing een scherm met weetjes over de lengte van de tunnel en de snelheid van de trein. Maar er stond helaas nergens waar we ons bevonden, en er was ook geen informatie over de verwachte aankomsttijd, zoals je die bij gewone treinen ziet.

Aankomst in Londen St. Pancras

Eenmaal in Londen vond ik de Eurostar aangenaam eenvoudig. We stapten simpelweg uit en waren meteen in Londen. Geen gedoe met bagage of door de douane hoeven. Vanaf St. Pancras namen we de metro naar Paddington Station, en vanaf daar wandelden we naar ons hotel. De volgende dag reisden we per trein naar onze dochter, die in de buurt van Taplow woont. Hieronder zie je een foto van mij en mijn dochter. Dit is de plek waar ze altijd de honden uitlaat:

Weer terug naar huis met de Eurostar

Op vrijdagochtend reisden we terug van Londen naar Amsterdam. Omdat er vanaf Londen St. Pancras veel meer Eurostar-treinen naar Europa vertrekken, was het daar aanzienlijk drukker dan in Amsterdam. Ook hier dus weer zo’n slingerende rij, maar ook hier was die wel ‘goed te doen’. Door de drukte was het lastiger om een zitplek te vinden in de wachtruimte dan in Amsterdam, maar gelukkig vonden we toch twee lege stoelen. Eigenlijk verliep alles soepel, en voor mijn gevoel ging de terugreis sneller dan de heenreis.

Mijn conclusie over reizen met de trein naar Londen

In eerste instantie was ik een beetje teleurgesteld dat we alsnog in zo’n Efteling-achtige rij voor de douane kwamen, maar dat is waarschijnlijk onvermijdelijk bij een reis naar het buitenland. Ik vond wel dat de rij vrij snel ging. Eenmaal in de trein naar Londen duurde het zo’n vier uur voordat we in Londen aankwamen, wat ik best vlot vind. Op het moment zelf vond ik het allemaal  vrij stressvol, maar nu ik erop terugkijk, vind ik de trein een prima manier van reizen. Als ik nog een keer naar mijn dochter wil, zou ik dat denk ik weer met de Eurostar doen. En dan vooral omdat, als je eenmaal in de Eurostar zit, het grootste leed geleden is. Het is dan vooral een kwestie van jezelf vermaken. Wij reisden helaas ‘achteruit’ vanwege onze zitplaatsen, waardoor naar buiten kijken matig vermaak was.

Observaties van een huismus op reis

• Ook met de trein krijg je te maken met een lange rij voor de douane.
• De wachtruimte voor de Eurostar in Amsterdam is comfortabel en de wc’s zijn daar prachtig schoon en fris.
• Als je maar eenmaal in de Eurostar zit, is het ‘goed te doen’.
• We reisden beide keren ‘achteruit’. Ik vraag me af hoe je kunt regelen dat je voorwaarts reist.
• Het is heerlijk dat je bij aankomst geen gedoe met de douane hebt.
• Wij waren achteraf erg vroeg in Amsterdam. Dat maakte de wachttijd langer. Een volgende keer toch maar proberen om wat later van huis te gaan.
• De wc’s in de Eurostar zijn super goor.
• Mijn jongste zoon, die helemaal naar Japan reisde, raadde me aan om de volgende keer wat Netflix-films te downloaden voor onderweg. Een goede tip, vind ik zelf.
• Het is handig om een flesje water mee te nemen.
• Een aantal mensen droeg een mondkapje. Omdat je in de trein best op een kluitje zit, lijkt dit mij best een goed idee om bijvoorbeeld een verkoudheid te voorkomen.
• In de Eurostar moet je geluk hebben met je medepassagiers. Op de heenweg stapte bij Brussel een luidruchtige oma met haar kleinkind in.
• Ik had geen zin in gedoe en nam daarom alleen twee schone onderbroeken en een extra T-shirt mee. Gelukkig greep mijn dochter Teuntje in en zorgde dat ik ook een extra rok meenam — waar ik de volgende dag heel dankbaar voor was.

Wat kostte de reis van Amsterdam naar Londen per Eurostar?

De retourtickets Amsterdam-Londen met de Eurostar kostten ons samen 225 euro. We verbleven twee nachten in het Rhodes Hotel, een mooi oud ‘Georgian townhouse’ met ouderwetse traplopers en een vriendelijke ontvangst. Voor twee nachten betaalden we ongeveer 237 euro. Daarnaast kostte de reis van Doetinchem naar Amsterdam en terug 69 euro.

En hoe was het nou om te reizen?

Het was heel goed om mijn oudste dochter te zien én het was ook allemaal heel stressvol en ontregelend. Tijdens de reis dacht ik regelmatig: ‘Waarom dóen mensen dit in vredesnaam?!’ Maar het is wonderlijk hoe de reis, eenmaal thuis en in de rust, achteraf een mooie glans krijgt. Het doet me een beetje denken aan bevallen: tijdens de bevalling denk je ‘dit dus echt nooit meer’, maar daarna vergeet je hoe erg het was en trap je er tóch weer in.

Hieronder een screenshot van mijn gezondheidstoestand op weg naar Amsterdam:

Zooo leuk, dat reizen!