Denk jij na over de overgang?
Sommige onderwerpen blijven altijd actueel. Zoals de overgang.
Achter jaar geleden schreef ik onderstaande post met als titel: Denk jij na over de overgang? Ik deed dat naar aanleiding van het boek De Hormonologen van Yvonne van den Hurk. Destijds meende ik dat de overgang zich vooral kenmerkte door zogenoemde 'opvliegers' waarbij je het als vrouw ineens enorm warm krijgt.
Het boek De hormonologen hielp me uit die droom.
Het bleek veel erger dan 'alleen maar' opvliegers.
Lees maar mee!
Denk jij na over de overgang?
Ik heb eigenlijk nooit echt over de overgang en overgangsklachten nagedacht. Behalve als iets waarvan ik weet dat iedere vrouw er een keer mee te maken krijgt, maar verder niets om mij in te verdiepen.
Weinig bekend over de overgang
Maar Yvonne van den Hurk, vond de overgang een heuse voorstelling én een boek waard. Ze schrijft in de hormonologen dat het eigenlijk maar raar is dat de moderne vrouw 'die alle informatie en middelen die er over en voor deze levensfase te verkrijgen zijn voorhanden heeft' toch geen flauw benul heeft wat ze kan verwachten van de overgang.
En dat zette me aan het denken! Want ik bereid me graag voor, en vind informatie inwinnen belangrijk. Zeker als het ergens over gaat, waarvan ik weet dat ik er mee te maken krijg. Voor mij is de overgang synoniem met: opvliegers en niet meer ongesteld worden. Tot zover gaat mijn kennis.
Zie ook mijn post over zelf een uitstrijkje maken.
Overgang is meer dan alleen maar opvliegers!
Maar in de hormonologen lees ik dat er veel meer bij kan komen kijken dan alleen maar opvliegers, en niet meer ongesteld worden. De symptomen zijn eindeloos, en variëren van hele heftige bloedingen, zanderige ogen, een foodbaby, lichamelijke pijnen en het hele bed nat zweten, tot woedeaanvallen. Blij word je er niet van!
De overgang: een onaantrekkelijk onderwerp
Wat Yvonne van den Hurk opviel tijdens de voorbereidingen voor de Hormonologen is dat het onderwerp overgang helemaal niet aanslaat. Van den Hurk had bijvoorbeeld moeite vrouwen te vinden om te interviewen. De generatie van onze moeders vond de overgang een onderwerp waar je niet over moet zeuren, en onze generatie vrouwen was er niet mee bezig, en wilde dat graag zo houden. Ook tijdschriften als Libelle, Margriet en Esta wilden er geen aandacht aan geven, want de overgang 'verkoopt niet.
De overgang: 'Uh-oh!!!'
Het boek hormonologen heeft mij enigszins wakker geschud, en me bewuster gemaakt van de overgang als toekomstige ingrijpende levensfase. Maar erg aantrekkelijk klinkt die fase niet zeg!
Ik heb teveel de Teletubbies gekeken, en zie de overgang na het boek Hormonologen voor me als die enge Beer uit de Teletubbies die roept:
'Ik ben de overgang, en ik kom er aaaaaaan!'
2020 De overgang 8 jaar later: zit ik er nu in?
Ik denk dat als je je afvraagt of je 'in de overgang zit' je op z'n minst kunst stellen dat je er weinig last van hebt. Dat is in ieder geval op mij van toepassing. Ik weet niet of ik inmiddels in de overgang zit, maar gezien mijn leeftijd zou het goed kunnen.
Dus ik mag niet klagen, aangezien ik tot dusver nog niet wordt lastig gevallen door de lange reeks aan onprettige symptomen!
Praktische informatie
Hormonologen is voor 11,50 te koop bij Bol.com. Of je haalt hem gratis uit de bieb, zoals ik!
Lees ook: Het verboden woord en 10 kilo aangekomen overgang
Wat betekent de overgang voor jou? Is het iets waar je je mee bezig houdt? En wie de overgang al heeft ervaren: hoe was het?! Vertel, vertel!
Ow, dan kom je op je 50ste opnieuw in de pubertijd:)?
Ja, zo klinkt het wel een beetje! Ik probeer nog steeds te bedenken of er ook nog iets positiefs te ontdekken is aan de overgang, na het lezen van dit boek….
wellicht is het boek meno-blues dan een beter boek??
persoonlijk heb ik nog niet met de overgang te maken, maar t komt er idd aan :-)
Sillie, dat zou inderdaad de lading van het boek perfect dekken!
dat boek is geschreven door 2 vrouwen, artsen een gync en een longarts :-) die beide bij mij op de zaak werkten, en ehm er zelf ook mee te maken kregen, daarbij zijn het enorm leuke dames,enz, dus t is echt een aardader :-)want en menselijk en medisch benadering.../uitleg.
Ik hoop dat dat nog zo'n 30 jaar op zich laat wachten, dus ik laat me tegen die tijd wel gek maken ;-)
Je rolt er toch langzaam aan in? begreep ik enne..ik was laatst bij de gynaecologe en die had mijn bloed geprikt, ja u zit in de overgang...waarop ik heel verbaasd was maar dan voel je je toch heel erg rot enzo.
Dat kan zei ze, en die opvliegers dan vroeg ik toen nog maar eens, dat kan ook zei ze, dus er kan veel, maar niet alles hoeft begreep ik!
Kijk, dat is beter nieuws!
Ik ben nu 45 en ik zie best op tegen de overgang. Vanwege coeliakie heb ik al problemen met mijn hormonen sinds ik eind 20 ben. Ik slik dan ook de pil om mezelf wat rust te gunnen ipv de hormonale achtbaan van een cyclus van 21 dagen waarvan 11 dagen ongesteld, 3 dagen pijn van de eisprong en 4 dagen pms.
De pil helpt goed en ik slik drie strips achter elkaar. In de stopweek ben ik doodmoe. Nog erger dan normaal met mijn chronisch vermoeidheidssyndroom. Gelukkig heb ik sinds ik glutenvrij eet niet meer last van die moodswings in de stopweek.
Ik heb mezelf voorgenomen om tot mijn 55e de pil te slikken. Daarna zien we wel weer verder.
Ik hoop dan een gezondheid te hebben dat ik het aankan. Mijn chronische ziektes kosten me al zoveel energie (fysiek en psychisch) dat ik het er helemaal niet bij kan hebben om overgangsklachten te hebben. Spaarcentje schreef al zoiets. Ziek zijn kan je beter aan als je gezond bent. En gewoon gezond ben ik nooit geweest. Altijd al vermoeider enzo. Dus ja, ik zie er enorm tegenop. Misschien ben ik wel de eerste vrouw die de pil blijft slikken tot haar 80e :-)
Groetjes, VeggieMo
Als je je al niet prettig voelt, en je krijgt dan de klachten zoals beschreven in de Hormonologen dan kan me levendig voorstellen dat je daar tegenop ziet. Als ik het zo las, kun je eigenlijk maar het beste in topconditie zijn als je in de overgang komt.
Ja, daar doe ik al jaren mijn best voor. Ik leef supergezond. Maar dat is helaas geen garantie voor een goede gezondheid.
Maar ik blijf wel hopen natuurlijk en mijn best doen ;-)
VeggieMo
Ze raden trouwens wel af om de pil boven je 50ste te slikken ivm trombose! Dat is toch zeker iets om rekening mee te houden.
Ik zal tzt met de huisarts overleggen. Trombose is met de pil altijd al een risico. Maar ik rook niet, drink niet, heb geen hoge bloeddruk, geen overgewicht. En lange vliegreizen zitten er al helemaal niet in. Verder drink ik veel heet water. Is ook bloedverdunnend. Ik drink heet water omdat ik het lekker vind, maar het is een leuke bijkomstigheid.
VeggieMo
Ben inmiddels 57 en slik de pil nog steeds....Meestal 4 strips achter elkaar. Doe dit omdat ik enorm veel last heb van allerlei a-typische klachten. Verder veel psychische klachten. Geen opvliegers maar veel last van mijn tandvlees, haaruitval, spierpijn. Heb er evengoed wel last van maar een stuk minder dan zonder pil. Natuurlijk kleven er risico's aan maar die neem ik dan maar voor lief.
Dat klinkt erg vervelend Ilona. Fijn dat de pil wat helpt tegen de klachten. En zijn van die hormoonpillen voor de overgang dan ook een optie?
Ik zit hier ook aan te denken om de pil tot mij 60e ofzo door te slikken. Een vriendin van mij die 52 is kreeg ze niet meer mee van de apotheek. Ze moest eerst een afspraak met de huisarts maken. Waar bemoeit men zich mee denk ik dan...
Ik heb de overgang niet ervaren als iets verschrikkelijks. De opvliegers waren heel mild en ook de andere "klachten" waren niet zo heftig dat het m'n dagelijkse doen en laten in de war schopte. Wat eerder en langer down na een
akelig bericht viel eigenlijk het meeste op, dat is nu gelukkig ook voorbij.
Maar misschien ben ik niet zo'n goed voorbeeld, mijn bevallingen waren ook niet helemaal normaal, allemaal binnen een uur ;-)
Dat waren hele snelle bevallingen inderdaad! Interessant punt overigens: zouden bevallingen en het verloop van je menstruatiecyclus iets zeggen over hoe je overgang verloopt?
Mijn bevallingen waren eigenlijk heel gewoon: niet heel lang, maar ook niet supersnel.
Telt supersnel zwanger worden ook? Daar was ik wel heel goed in ;-)
VeggieMo
Leuk artikel! Ik heb even last gehad van de overgang, maar ontdekte dat suiker heel veel invloed had op het krijgen van opvliegers.
Dussss (bijna) geen suiker meer en zo'n extra voedingssupplement (kan even niet op de naam komen, maar het is zo'n standaard voor als je in de overgang komt.... ). Oh ja en zorgen dat ik het niet te warm heb.
Het enige wat nu nog hindert is dat ik slechter slaap.
Wat fijn dat een aanpassing in je voeding zo heeft geholpen Bespaarzuinig. Dat ga ik goed onthouden!
Ik ben 2 jaar geleden toen was ik 35 geopereerd en zijn mijn eierstokken voor 80% verwijderd. Toen bleek dat dit gedeelte goedaardig was hebben ze de 20% laten zitten in de hoop dat ik niet in de overgang zou gaan. Maar op het moment loopt het niet lekker en heb ik over 3 weken weer een afspraak staan en zal de overgang ook weer ter sprake komen. Ongewild heb ik er vroeg mee te maken en houdt het mij zeker bezig.
Groetjes Isabelle
Isabelle, dat kan ik me voorstellen. En het lijkt me best lastig op die leeftijd, omdat je leeftijdsgenoten er waarschijnlijk nog helemaal niet mee bezig zijn?
Precies die zijn er totaal niet mee bezig, gelukkig maar ;)
Het probleem bij mij is dat ik al 2 jaar een verhoogd tumormarker heb dat voornamelijk bij eierstokkanker verhoogd is maar dat heb ik gelukkig niet. Over drie weken moet ik naar de gynaecologisch oncoloog voor verder onderzoek. De gynaecoloog die mij doorgestuurd heeft, vertelde wel dat ik eventueel in een kunstmatige overgang gezet ga worden om te kijken of de tumormarker dan wel daalt. Ik heb gezien mijn jarenlange klachten waarschijnlijk ook endometriose en daarbij is de tumormarker soms ook verhoogd, maar die van mij is wel behoorlijk hoog. Maar goed we zien wel ;) Ben in goede handen.
Ik ben er met mijn 41 jaar gewoon in gegooid.Heb in Augustus jl. te horen gekregen dat ik dikkedarmkanker had en heb nu alles doorlopen van bestraling,chemo en operatie.Ben nu zoals ze zo mooi zeggen helemaal schoon en heb er een blijvend stoma aan over gehouden.Maar door het bestralen ben ik ook gelijk in de overgang gekomen.Had daar even niet op gerekend en mezelf ook helemaal niet voorbereid.Heb behoorlijk veel last van opvliegers en word regelmatig likkende nat wakker.Voor de rest heb ik niet veel last maar ben natuurlijk ook nog niet helemaal de oude ik en mijn lichaam heeft een flinke klap gehad.Ga morgen voor controle naar de gynaecoloog.Dit was in eerste instantie niet voor de overgang maar meer omdat ze de baarmoeder mee hadden bestraald en ik veel last daarvan had.Kreeg vorige keer te horen dat ik in de overgang zat en morgen wat uitslagen van bloed etc.ook heeft hij beloofd iets te gaan geven om me daar doorheen te gaan helpen maar of ik dat nu wil..........misschien is het wel beter om moeder de natuur haar gang te laten gaan en dan maar vaker onder de douche.Het niet meer ongesteld zijn mis ik niet en van stemmingswisselingen heb ik niet veel last.Ben dus ook alles nog aan het ontdekken en ga zeker het boek bestellen.Ook ik vind dat je weinig over de overgang hoort maar nu ben ik natuurlijk wel erg jong en mijn vriendinnen zijn daar ook nog niet mee bezig.Fijn dat je dit onderwerp naar voren brengt en ik hoop hier ook nog wat ervaringen te kunnen gaan lezen.Bedankt,groetjes,Ingrid
Hoi Ingrid, in de Hormonologen komt ook het onderwerp hormoontherapie aan de orde. Dat helpt om de overgang makkelijker te maken. Maar het schijnt wel je kans op borstkanker iets te vergroten. In het boek komt een oncologe aan het woord, die xegt dat als ze last zou krijgen van de overgang ze die hormoontherapie wel gewoon zou gebruiken.
Ik vind hormoontherapie een interessant ondewerp, maar neig zelf ook meer naar niet ingrijpen in een natuurlijk proces. Niettemin, ik weet natuurlijk niet hoe ik er over denk als ik heel veel klachten krijg...
Dankjewel voor je reactie.Ik zal het morgen eens overleggen.Maar ben denk ik ook meer de persoon die het maar laat gebeuren.........vooral nu ik nog niet weet welke klachten waar precies bij horen op de opvliegers na dan ;)
Al een gepasseerd station maar niks van gemerkt. Alleen neemt het lichaam snel af na de overgang merk ik.
Dat kan dus ook! Net als bij mevrouw Williams!
Mijn bevalling was ook in 1,5 uur gepiept.
Ik ben nu ruim 56 en net sinds een half jaar in de overgang. Het was een hele opluchting dat de menstruatie opeens eindelijk! weg bleef. Ik was altijd heel erg vreselijk ongesteld, mijn agenda moest ik er bijna bij houden om afspraken te maken, want ik kon soms gewoon niet de deur uit. Daarom heb ik 5 jaar de Mirena spiraal gehad,tot m'n 55e. Daarna nog een aantal keer ongesteld, maar niet erg. Nu is het zo'n 5 maand geleden, en ik hoop natuurlijk dat het niet weer komt. Verder merk ik weinig van de overgang, alleen soms een opvlieger,en soms 's nachts heel erg warm.Ook geen depressieve klachten wat je wel eens hoort. Maar ik maak me er niet zo druk om, laat het gewoon over me heen gaan, volgens mij is dat het beste. Het is bij iedereen weer anders. groetjes Lisa
De reacties hier bieden hoop vind ik. Ik lees hier meer variatie in de beleving van de overgang, en dat het dus ook mee kan vallen. Dank daarvoor!!!
Ik hoor mijn collega's en cliënten alleen maar narigheid uitspreken over de overgang dus ik heb er verre van een positief beeld bij. Ik reageer nogal op hormoonschommelingen enzo dus ik geloof niet dat ik er heel veel zin in heb, er vanuit gaande dat ik bij de overgang ook heftig zal reageren. Vooralsnog denk ik dat er met alternatieve therapieën wel een mogelijkheid is het iets dragelijker te maken.
Voor nu: ik ben 26 en denk er nog maar even niet aan.
Nee, dan heb je ook nog een hele tijd voor het zover is! Ik kan me voorstellen dat je je nu nog niet zo druk overmaakt.
Ik kijk er naar uit. Eindelijk niet meer die maandelijkse toestanden. Ik zie dan wel hoe het zal verlopen. De ene vrouw heeft er veel last van en de andere (bijna) niet. Maar dat kan ik nu van mezelf nog niet zeggen. Het enige wat ik nu wel weet is dat ik een ontzettende hekel heb aan die menstruaties, dus ik kijk uit naar de tijd dat ik er eindelijk vanaf zal zijn.
Ik moet zeggen dat ik mijn menstruaties niet vervelend vind. Ergens vind ik ze zelfs wel welkom, want het geeft me een reden om iets rustiger aan te doen.
Dag allemaal,
er zijn ook voordelen als je in de overgang bant. Je hebt het altijd warm, dus minder stookkosten. Ik ben in de overgang en ik heb gemerkt als ik goed voor mezelf zorg, op tijd naar bed, voldoende ontspanning en weinig stress dan heb ik minder last van opvliegers. Pijnlijke gewrichten heb ik soms wel, de ene dag hier en de ander dag daar. Maar omdat ik weet dat het van de overgang is vind ik het niet erg
Soms ben ik wel wat meer sjaggie. Ik werk met groepen pubers en dan leg ik uit dat zij met hormoonveranderingen bezig zijn en ik ook. Dat leidt dan weer tot meer begrip voor elkaar.
Regelmatig roep ik thuis "komt door de overgang". Fijne snelle smoes.
Groet
Josje
O ja, minder suiker eten helpt bij mij echt!!
LOL! De overgang als excuus en smoes. Die ga ik onthouden.
Dat van die pijnlijke gewrichten las ik ook in de Hormologen! Hoe zou dat nou weer kunnen?! Ook de hormonen?
Dan denk ik dat is de overgang, dus hormonaal. Ik ga me er niet verder in verdiepen, tis zoals ut is.
josje
Ik ben 47 en heb wel overgangsverschijnselen. Af en toe badend in het zweet wakker worden en gelijk alles moeten verschonen. Ik merk aan mezelf dat ik vreselijk heftig kan reageren, doordat ik me hiervan bewust ben hou ik me regelmatig in. De kinderen vinden me nu niet altijd een even leuke moeder... ik heb hun wel uitgelegd dat ik in de overgang zit. Zij zitten in de pubertijd, ook niet altijd makkelijk, voor hun en voor mij... we slaan ons er wel doorheen met de nodige humor!
Humor is een uitstekend wapen inderdaad!
ik was altijd het type van : niet zeuren en gewoon doen.
Daarmee ben ik een heel eind weg kunnen komen,maar nu ik sinds 2 jaar in de overgang zit,kan ik niet veel opschieten met deze houding.
De overgang valt me vies tegen!Ik had me er nooit op voorbereid en liet het maar gewoon op me afkomen.Het is niet makkelijk,vooral ook omdat het per vrouw verschilt naturrlijk.Ik had gehoopt door een laconieke houding aan te nemen het allemaal wel mee zou vallen.Dat is dus persé niet zo.
Ik zal de vlag uithangen als deze periode voorgoed voorbij is en elke dag vraag ik me af waarom die overgang überhaupt moet.We hebben toch al kinderen moeten baren,waarom moeten we hier ook nog eens doorheen???!!
Gelukkig is het iets wat voorbij gaat,daar trek ik me dan maar aan op...!
Die houding van 'niet zeuren' had ik bij mijn derde zwangerschap. Ik had toen ergens gelezen dat zwangerschapsmisselijkheid psychisch was, en dat vrouwen in bijvoorbeeld Japan daar nooit last van hebben! Het ging goed, want ik was helemaal niet misselijk! Maar net toen ik triomfantelijk dacht: 'Zie je wel!' kreeg ik een miskraam. Dat verklaarde het gebrek aan misselijkelijkheid! Er zat iets niet goed bij de zwangerschap. Dus ik was dolblij toen ik kotsmisselijk was bij de vierde zwangerschap!
Een laconieke houding helpt inderdaad niet altijd.
Sterkte!
Vanwege een altijd erg pijnlijke menstruatie slikte 'k tot afgelopen november de pil dus last van stemmingswisselingen heb 'k niet echt gehad, tot nu toe een enkel 'vliegertje' zoals m'n buurvrouw het noemt en wat nachtzweten en hiephoy geen menstruatie meer (en ze had het nog niet gezegd), that's it.
Eigenlijk wel heul relaxt, zo gun ik het iedereen
groet
Daar teken ik ook voor!
Ik ben nu 49 en merk er nog niets van. Zweette vroeger nooit, alleen bij tropische hitte,nu af en toe wel eens (en dan dus zonder tropische hitte). Sport erg veel, dat schijnt hormoonschommelingen op te vangen. Vooral zwemmen is goed. In het water laat je alles los.Bij drukke gesprekken in van die moderne gebouwen waar het raam niet open kan vanwege de balansventilatie krijg ik na een uur wel eens een rood hoofd en staat het zweet onder mijn oksels, maar dat is tot nu toe alles. Puur katoen dragen en geen synthetische stoffen, koffie en alcohol laten staan schijnt ook te helpen. Maar ik moet zeggen dat ik altijd een koukleum was, dus wellicht dat de overgang bij mij de temperatuur wat 'normaliseert'. Groet, Hsm.
Dit klinkt ook opwekkend vind ik. En ik loop heel veel hard, dus sport net als jij veel.
Toen ik 31 was is er 1 eierstok weggehaald, toen ik 40 was is er een bloedtest gedaan en zou ik tegen de overgang aan zitten. Nu ben ik 47 en ben ik al meer dan een jaar niet ongesteld geweest ( was al jaren maar af en toe). Geen idee of ik nu in de overgang zit of er al doorheen ben. Boeit me ook niet, heb geen klachten. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik zoals altijd moeilijk warm kan worden als ik in bed stap en dan midden in de nacht soms een keer wakker word omdat ik het warm heb. Geen zweet en een minuutje zonder dekbad is genoeg.
Henriette
In de hormologen las ik geloof ik dat als je een jaar lang niet ongesteld bent je er door bent! En dat je dat pas achteraf weet, want je weet natuurlijk pas een jaar later dat die laatste menstruatie je laatste was.
Hoi
Ik ben 48 en ook in de overgang. Het positieve is dat je niet meer ongesteld wordt, of soms nog wel een beetje, maar niet noemenswaardig.
Waar ik het meeste last van heb is slecht slapen. Ik slaap goed in maar wordt na een paar uur wakker en kan dan niet meer slapen. Heel frustrerend!
Ook heb ik een hormoonknobbel in mijn linkerborst (had ik nog nooit van gehoord) waarvoor ik elk half jaar een mammografie krijg, hoera.
Afgezien van het slechte slapen vind ik het tot nu toe ook erg meevallen, maar ik heb vroeger ook niet extreem gepuberd, misschien scheelt dat wel?
Natuurlijk heb ik wel eens een baaldag, maar ik probeer altijd positief te blijven en mezelf op te peppen.
Groetjes Petra
Slecht slapen werd inderdaad ook genoemd in het boek. Dat lijkt me echt heel erg balen. En voel je je dan wel moe zeker? Ik vraag me af hoe dat nou weer komt, dat je slecht slaapt!
Bij sommige vrouwen begint de overgang vroeg. Ik had met 48 de overgang al achter de rug, vriendinnen hebben er op hun 58e nog steeds last van.
Nooit opvliegers of zweetaanvallen , niet humeurig, geen onverklaarbare pijntjes en ik slaap niet beter of slechter dan vroeger. Ik ben nu 62 en ik menstrueer al 12 jaar niet meer! Tecla
Ben nu 60 en sinds m'n 50ste in de overgang. Begon heel zweterig, echt een doornat bed tot nu af en toe een warmteaanval. Dan gooi ik m'n vest uit en klaar. Stemmingswisselingen had ik ook wel, maar ik ben altijd nogal opvliegerig, dus dat viel niet zo op. Huilerig ja, dat was wel nieuw. Heb geprobeerd met veel sojaprodukten de opvliegers wat te verminderen, maar dat lukte niet. Overigens heb ik de pil geslikt tot m'n 40ste en een jaar toen de overgang begon om van de tussentijdse bloedingen af te zijn. Lastig als je niet weet wanneer je een staartje ongesteld bent. O, 3x bevallen en 3x binnen de 3 uur, dus best snel. En m'n moeder zei dat ze nergens last van had. Erfelijk dus niet belast. Ik ben tegen hormonen slikken, die wantrouw ik. Homeopatische middelen 1x geprobeerd, hielp ook niet. Is de overgang vervelend? Och, lastig dat wel. Slecht slapen hoort bij ouder worden, heb ik ook vaak. Gewoon even eruit, wat lezen en ontspannen en weer naar bed. JE druk maken helpt toch niet.
Onze huisarts zei dat de menopauze in zijn totaliteit ongeveer 9 jaar duurt. Dat is een fikse tijd. En ook mannen hebben zo'n periode waarin hun testosteronspiegel gaat schommelen en dan flink afnemen.
Ik dacht dat ik misschien aan het begin van de overgang stond, maar het bleek gewone stress te zijn. Toen die weg was, normaliseerde de menstruatie zich. Plus dat tig andere kleine klachtjes over waren. Dus als je je niet optimaal voelt, kijk dan naar het geheel van je leven.
Altijd goed: veel bewegen, weinig alcohol en cafeine, veel groente en fruit, en leuke dingen doen!
Ben 50j. sinds augustus vorig jaar....Heb een paar maanden last van opvliegers gehad..nu niet veel meer, vroeger kon ik precies zeggen wanneer
ik mijn menstruatie ging krijgen ...nu niet meer....soms zit er twee maanden
tussen soms vier...dan weer twee keer in de maand...
Ik denk dat ik ook in de overgang zit maar heb er weinig last van op dit moment...we zien wel....
ik denk dat ik nu 2 jaar in de overgang ben, ik had gehoopt er zonder kleerscheuren vanaf te komen door mijn positieve kijk op het leven maar het laatste jaar slaap ik heel erg slecht. mijn dagen zijn mooi gevuld maar als ik iets negatiefs mee maak ben ik direct in de put en slaap ik helemaal niet. mijn lichaam is oververmoeid aan het raken, wat de positieve kijk op het leven ook aan het beinvloeden is. ik hoop al surfend op internet een homepathisch hulpmidddel te vinden zodat ik weer slapen kan. heel veel sterkte jullie en please, beleef de overgang als een fase. het gaat overzo zegt men:)
Loes
Ik denk dat ik aan het begin ervan sta, mijn gynacoloog heeft mij aangeraden om in elk geval tot mijn 52ste ongeveer de pil door te slikken, de gemiddelde leeftijd om erin te komen of te gaan. Helaas gaat die vlieger niet meer op denk ik, sommigen komen er al vroeger in. Mijn moeder bijv. was ergens eind 30 toen ze al ging en zeer zeldzaam, toen zij eroverheen was, kwam het doodleuk na een jaar of 5 terug. Dit is zeer zeldzaam, maar zij zal de rest van haar leven hier last van blijven houden. Daar krijgt ze wel hormonen voor om het onder controle te houden, maar de opvliegers zijn het ergste voor haar. De rest weet ik dus ook al helaas, wat er allemaal zou kunnen.
Ook zijn er vrouwen die er fluitend doorheen gaan, het is eigenlijk net als de menstruatie elke maand, de 1 is er doodziek van elke maand, de ander voelt amper iets en fluit vrolijk door. Ik spreek er ook over met de dames die ik inmiddels ken die of erin zitten, of het net hebben gehad. Er is overigens ook een test om te zien of je erin zit. Bloedprikken is alles wat nodig is om dat te constateren trouwens. die test heb ik namelijk ooit ook gehad, omdat ik ook dacht met 32 of zo, dat ik er al in zat, maar dat was niet zo. Nu ook nog niet, maar ik merk wel veranderingen als ik de pil even loslaat. Meer emotioneel, en heftige bloedingen inderdaad, korter, maar heftig. Nu zou ik in nov. weer op controle gaan, maar ja.. gezien de corona nu... denk ik dat dit op zal schuiven nu.
Oh ja, ik weet nog, dat er vele groepen al waren op FB bijv. en er zijn meer boeken over de overgang, zelfs Francien Oomen van Hoe overleef ik... heeft volgens mij een boek geschreven hierover.
X
Ja, dat is een leuk boek inderdaad van Francien Oomen. Het gaat ook echt over meer dan de overgang, maar over hoe je eigenlijk je leven leidt. Er staat op Huisvlijt ergens een review : )
Het lijkt me zeer onprettig. En omdat ik nu (32) af en toe 's nachts nat van het zweet wakker word en mijn bed dan ook nog eens kan verschonen, heb ik zo'n idee dat ik me er wel iets bij voor kan stellen. Klinkt niet gezellig... Maar goed, ik heb nog wel even te gaan;).
Ja, het is en blijft een actueel onderwerp, net als hondenpoep op straat :-) Ik ben er al heel wat jaren uit maar behoor tot de vrouwen die het na de overgang nooit meer echt koud hebben. Wij doen veel met vesten, zeg maar :-) De nare symptomen waren bij mij erge gewrichtspijnen. Met hulp van een homeopatische arts kreeg ik e.e.a. wel onder controle. Ik kan sowieso iedereen aanraden om bij klachten niet te lang te wachten, maar gewoon hulp te vragen bij natuurgeneeskundigen en daarbij ook veel (meer) aan beweging te doen.
Verder zegt een vriendin van mij altijd, dat de overgang net is als met een kind krijgen. Als je afgeleverd hebt (dus er klaar mee bent), dan ben je de pijn van het baren zo vergeten. Klopt wel, want ik moet nu heel goed nadenken wil ik nog precies kunnen zeggen hoe ik het toen ervaarde. De een heeft er ontzettend veel last van en de ander niet. Daartussenin zit ook nog wel een grote groep. Het is een proces en die zijn per individu altijd zeer verschillend.
De dames die er nog midden in zitten of die er nog aan moeten beginnen: sterkte! En.... het gaat voorbij, hoor.
Dankjewel voor de tips en bemoedigende woorden Wieneke! Bewegen doe ik al genoeg, en die homeopatische arts ga ik onthouden.
Ik kwam tegen mijn 50ste in de overgang en ik vond het geen pretje.
Ik had geen enkele opvlieger maar wel ontzettende stemmingswisselingen, heel kort lontje, pijnlijke gewrichten, heel erg slecht slapen. En wat ik het meest vervelende vond, heel warrig zijn, alles vergeten zelfs de simpelste dingen op mijn werk. Ik was blij dat ik er door heen was. Toen iemand in die periode zei, ja maar je moet ook positief denken, sprong ik bijna uit mijn vel haha. Positief denken valt toch wel tegen als je door slaapgebrek van ellende niet weet hoe je de dag nu weer door moet komen.
Nou, reacties zat zie ik. Ben er zelf vrij ongemerkt allang doorheen geloodst. Dat kan dus ook.
Zit weer in een reply, zou dat aan de periode na de overgang liggen?
Dat is ook een lastig en vervelend advies eigenlijk. Tuurlijk is positief denken in theorie goed, maar in de praktijk niet altijd zo eenvoudig!
Mijn laatste menstruatie is 2 jaar geleden, dus ik ben er door. Alleen nog periodes met nachtzweten. Op het moment zelf dacht ik dat het allemaal wel ging, maar terugkijkend vind ik dat ik een paar best pittige heb gehad, waarin ik emotioneel mijn draai niet kon vinden, slecht sliep, en regelmatig problemen had met mijn concentratie en geheugen. En angst en stressklachten had. Als ik toen niet "van zekere leeftijd" was geweest, had ik misschien diagnose burnout gekregen. Wat ik jammer vind van de menopauze: de kilo's die er bij zijn gekomen, het hogere risico op hartklachten, en ook mijn oudewijvenvelletje- dat ik op mijn bovenbenen krijg! Echt niet leuk! Maar niet meer ongesteld is heerlijk, en de overgang is een onderdeel van het leven. Wat hielp, zijn de dingen die altijd helpen: gezond eten, veel bewegen buiten, beetje aardig voor jezelf, wegblijven bij alcohol en teveel koffie, voldoende ontspanning.
Maar waar ik de kriebels van krijg is vrouwen die ineens zo spiritueel worden wanneer ze in de menopauze komen, alsof je verlies van vruchtbaarheid opeens gecompenseerd moet worden. Zeker wanneer dat breeduit wordt uitgemeten in (interviews over) hun boeken. Soms vind ik dat hilarisch, vaak ook tenenkrommend.
De menopauze heeft echt veel nadelen als je ze zo leest... En die interesse in spiritualiteit herken ik wel uit tijdschriften en boeken inderdaad.
Er is zelfs een boek met die titel van Lisette Thooft.
Mijn moeder was al 43 toen ik geboren werd en overleed toen ik 35 was een leeftijd waarop je nog niet stilstaat bij de overgang en ik had er dus nog nooit met mijn moeder overgepraat, mede omdat zij van een generatie was waar intieme zaken niet echt besproken werden. Toen ik 53 was viel het mij ineens op dat ik al een half jaar niet meer ongesteld was en besefte dat ik dus in de overgang zat. En wat heb ik een geluk, geen opvliegers , geen stemmingswisselingen en mijn libido is alleen maar groter geworden, iets wat voor veel vrouwen ook nog wel eens problemen oplevert tijdens en na de overgang. Alleen meer haaruitval bij het borstelen en meer moeite om op gewicht te blijven. Ik praat met mijn nu 32 jarige dochter veel openlijker over allerlei zaken en ook de overgang is al eens ter sprake gekomen. Nu maar hopen dat zij net zoveel mazzel heeft als ik en weinig klachten ervaart bij de overgang.
Wat heerlijk als het zo makkelijk gaat Johmar!
Nooit ergens last van gehad. Dacht op een moment: vlgs. mij heb ik geen maanden meer gemenstrueerd. Daarna ook nooit meer gedaan. Dus totaal ongemerkt voorbij.
Gelukkig ligt die tijd achter me .Ik begon rond mijn 43e en rond mijn 60e was het eindelijk rustig in het lijf .Nee ik was er niet blij mee en een korte tijd hormonen geslikt maar daar werd ik een heel onaardig mens van dus gestopt .Jaren later om de pil gevraagd maar die kreeg ik niet want dan stel je het alleen maar uit volgens mijn huisarts en begint het alsnog als je stopt .Nu ben ik 69 en heb nog af en toe een verdwaalde opvlieger en dat blijken meer vrouwen te hebben
17 jaar... Dat is best lang zeg.
Toen ik in de overgang kwam, had ik tegelijkertijd last van een te snel werkende schildklier en van zeer wisselende bloedsuikers. Daardoor werden mijn klachten een onontwarbare kluwen: wat hoorde nu waar bij? Achteraf gezien had ik weinig last van de overgang, maar wel klachten door de andere kwalen
Op mijn vijftigste had ik nog geen enkel probleem. Was alleen zo verschrikkelijk moe. Niet vooruit te branden. Waar de tennisdames een opmerking over maakten. En een ervan zei: "Ga toch maar even langs de dokter".
Lang verhaal kort. Baarmoeder en eierstokken eruit. En gelijk heftig in de overgang. Wat echt niet samenging met een klas runnen.
10 Jaar lang aan de hormoonpleisters. Die werden toen nog onbekommerd voorgeschreven.
Met 61 jaar gestopt met werken en de hormoonpleisters. Kwam ik alsnog in de overgang.
Net als Wieneke. Nooit meer koud. Altijd een vestje aan. Nooit gewichtsproblemen gehad. Woog 57 kilo bij mijn trouwen, nu 59 kilo. Wel slaapproblemen. (Maar die had ik ook wel, toen ik nog voor de klas stond).
De gewrichten zijn al langs gekomen. Net als het vel. Alert blijven op hoge bloeddruk en cholesterol.
Wat mij hindert is dat ik niet meer stress bestendig ben. Kan van iets heel vlot ontregel raken.
Waar ik van geniet is dat ik van heel veel zaken niet meer wakker lig.
En waar ik het meest van geniet is dat na mijn zeventigste ik geen migraine meer heb. Alle medicatie de deur uit. Niet meer misselijk. Heerlijk.
Dat van die migraine heb ik ook gehoord van een collega! Ze vond dat een enorme plus. Er waren meer vrouwen in haar familie die ineens ook van de migraine af waren!
Wat heerlijk dat je geen migraine meer hebt inderdaad! Dat lijkt me een zegen.
Het nooit meer koud hebben lijkt me best handig.
De overgang ligt al jaren achter me. Het was niet de fijnste tijd in mijn leven. Behalve dan dat ik van de maandelijkse sores rond de menstruatie af was.
Veel van wat hierboven staat passeerde de revue. Waarvan gewrichtsklachten nog altijd een rol spelen omdat atrose vervroegd intrad. Nu op mijn 71e komt er af en toe 's nachts nog een opvlieger voorbij. En bij die vijf kilo extra, heb ik me uiteindelijk bij neergelegd.
Ik ben dik tevreden met mijn huidige bestaan.
Die gewrichtsklachten: wat kan ik me daarbij voorstellen? Voel je dan pijn in je botten of zo?
Het is me fysiek best mee gevallen, behalve de vermoeidheid, stemmingswisselingen en duizeligheid.
Ben wel meer dan 10 kilo afgevallen, terwijl de meeste vrouwen juist aankomen.
Ben blij dat ik van de pil af ben. Daar voelde ik me niet meer lekker bij.
Als ik mijn moeder vraag of zij klachten had, zegt ze altijd ‘Ach, kind! Daar had ik geen tijd voor’. Zoiets hoop ik voor mezelf ook.
LOL. Wat een prachtig antwoord Nicky : )