De langste adem van Arielle Veerman
- De langste adem van Arielle Veerman
- Thuisblijfmoeder en financiële afhankelijkheid
- Mijn conclusie over De langste adem van Arielle Veerman
- Praktische informatie over De langste adem van Arielle Veerman
De langste adem van Arielle Veerman is een autobiografische roman over Arielle’s leven en huwelijk met schrijver Joost Zwagerman.
Joost Zwagerman pleegde in september 2015 onverwachts zelfmoord. In haar boek De langste adem vertelt Arielle Veerman over de dagen die volgden. Ze wisselt daarbij hoofdstukken over haar geschiedenis met Joost Zwagerman af met de gebeurtenissen na zijn overlijden. Ze wilde met haar boek haar kant van het verhaal laten horen, en een evenwichtiger beeld schetsen dan het beeld dat Joost Zwagerman had neergezet van haar en hun huwelijk.
De langste adem van Arielle Veerman
Het boek leest makkelijk weg, ondanks het zware onderwerp. Arielle Veerman geeft een kijkje achter de deuren van een huwelijk en gezinsleven die normaliter onzichtbaar zijn. De persoon Joost Zwagerman als gevierd schrijver, is een ander type dan Joost Zwagerman als echtgenoot en vader.
In De langste adem van Arielle Veerman leerde ik Joost Zwagerman kennen als een egotripper en een tiranniek type, maar ook als iemand die worstelt met zichzelf en zijn onzekerheden. Eerst was het Joost Zwagerman die zei dat hij wilde scheiden van Arielle, maar als zij het uiteindelijk ook wil, verzet hij zich met hand en tand tegen de echtscheiding. Het proces van scheiden duurt dan ook bijna vier jaar, en in die tijd doet Joost Zwagerman er alles aan om er voor te zorgen dat Arielle met lege handen achterblijft.
Thuisblijfmoeder en financiële afhankelijkheid
Omdat Joost Zwagerman als de Grote Schrijver zijn passies moet kunnen najagen, is het Arielle Veerman die een stapje terug doet als het gaat om haar werk. Uiteindelijk kiest ze ervoor om fulltime te moederen. Ze is wat dat betreft het schoolvoorbeeld waartegen de overheid en traditionele feministes zo graag waarschuwen:
‘Maak jezelf niet financieel afhankelijk van je partner, want 1 op de 3 huwelijken eindigt in echtscheiding.’
Als je een partner treft die zo rancuneus is dat hij probeert je met lege handen achter te laten is dit inderdaad een probleem. Gelukkig lukt het Arielle om snel economisch zelfstandig te worden.
Mijn conclusie over De langste adem van Arielle Veerman
De langste adem van Arielle Veerman is een mooi boek waarom ze je een blik gunt in de teloorgang van haar huwelijk met Joost Zwagerman. Ik vermoed dat het onprettige gedrag van Joost Zwagerman veel vrouwen met een dergelijk type partner bekend zal voorkomen. In die zin kan het boek denk ik ook troost en herkenning brengen voor mensen die een moeilijke scheiding doormaken.
Praktische informatie over De langste adem van Arielle Veerman
De langste adem van Arielle Veerman is voor 19,99 te koop bij bol.com.
Op de site van het Cultureel Persbureau vind je een uitgebreid interview met Arielle Veerman over dit boek.
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Poeh…. geen lichte kost.
Ik kan het (zonder het boek gelezen te hebben) niet laten om aan die arme kinderen te denken. Da’s toch niet niks zo’n vechtscheiding, een vader die zelfmoord pleegt en dan beide ouders die in de media wat van de ander vinden.
Goed punt Bespaarzuinig. Daar zeg je me wat. Hoe de kinderen het allemaal hebben ervaren, kon ik eigenlijk niet zo uit het boek halen.
Niets iets voor iemand die al meer dan 50 jaar bij dezelfde partner is…
Tsjah, been there, done that… alleen dat economisch zelf weer wat doen, dt is makkelijker als je toevallig met een Joost Zwagerman gehuwd was, dan dat je met een Wolf was gehuwd of een Visser die verder onbekend is en ergens bij Prenatal werkt. Ik zou hetzelfde boek kunnen schrijven namelijk… maar ja.. word dat dan gepubliceerd?
Nee dank u… Voor ik dit las, en las over hoe hij ook nog kon zijn, dat klinkt al zooooo bekend, alleen al in eigen omgeving. Maar ja, als zij dit schrijven en willen publiceren…
X
Ik weet dat hij schrijver was, maar ken ik man niet. Het klinkt als een boek wat ik niet hoef te lezen. Ik dacht ook meteen ‘arme kinderen’.