Schrijven maakt een comeback!
Last updated on februari 16th, 2023 at 11:41 am
- Wat ik schrijf
- Typen: kennis gaat de oren in en en de vingers uit
- De comeback van de pen!
- Ik gebruik een Bic pen van de Action
- Verklaringen voor de populariteit van pennen
- Ik kijk ernaar uit
- Leestips
Volgens een artikel in de Elsevier zorgt de digitalisering voor een herwaardering van schrijven.
Ik kan me daar wel wat bij voorstellen! Kijk alleen al naar de populariteit van het bullet journal en handlettering. Bij allebei speelt schrijven een belangrijke rol. Het zette me aan het denken.
Hoeveel schrijf ik zelf eigenlijk nog?
Wat ik schrijf
- Boodschappenlijstjes!
- Briefje voor de kinderen waar ik ben, als ik weet dat ze thuis komen als ik er weg ben.
- Afspraken in mijn Moleskine
- Lijst met dingen die ik moet doen voor mijn blogs
- Opdrachten die ik heb gekregen
- Heel soms een ansichtkaart
- Aantekeningen voor de Elite Blogging Cursus
- Notities in mijn kleine Moleskine notitieboekje voor als ik een idee krijg
Al met al vind ik niet dat ik heel veel schrijf. Het zijn meestal korte aantekeningen. Echt langere teksten type ik altijd.
Typen: kennis gaat de oren in en en de vingers uit
In het artikel in de Elsevier zegt hoogleraar onderwijspsychologie Paul Kirschner (66):
‘De jeugd van nu tikt heel snel, bijna op spreeksnelheid. Maar het is een automatisme. De kennis gaat de oren in en de vingers uit.’
Dat klinkt niet zo best vind ik!
Volgens Kirschner verwerk je dingen beter als je je schrijft. Tijdens het schrijven ontstaat een extra geheugenspoor: de beweging van de spieren in je hand prikkelt de hersenen om verbanden te leggen.
De comeback van de pen!
Doordat schrijven dus weer populair wordt, neemt de verkoop van pennen ook weer toe! Vooral dikke pennen doen het goed las ik in de Elsevier. Eén van de pennen die genoemd werden is een vulpen van T.S. Dupont. Voor de aardigheid besloot ik die eens te googelen! Weet je hoeveel zo’n pen kost?! 650,- voor een vulpen! Dat zijn nog eens prijzen. Maar ze verkopen daar ook pennen die duurder zijn dan 1000,-
Ik gebruik een Bic pen van de Action
Op de middelbare school schreef ik meestal met een vulpen van de Hema. Het liefst met paarse inkt. En soms gebruikte ik turquoise inkt. Maar anno 2018 gebruik ik een goedkope Bic pen die ik in een set bij de Action kocht. Ik schrijf niet vaak genoeg om een vulpen handig te vinden. Als je een vulpen niet vaak gebruikt, schrijft hij eerst niet goed is mijn ervaring. Net alsof de inkt een beetje is opgedroogd.
Verklaringen voor de populariteit van pennen
- Je onthoudt dingen beter als je ze opschrijft.
- Je wordt niet afgeleid door je laptop/computer/smartphone als je die even weglegt en alleen de pen gebruikt.
- Nostalgie.
- Een bepaald soort pen kan iets voor jou vertellen. De pen als een manier om jezelf te presenteren dus.
- Sommige studenten schrijven zo slordig dat ze een onvoldoende krijgen voor een tentamen omdat het onleesbaar is.
Ik kijk ernaar uit
Als we het dan toch over schrijven hebben, hoe gebruik je Ik kijk ernaar uit in een brief? Zelf gebruik ik het graag om een brief of email af te ronden. Je kunt bijvoorbeeld schrijven: ‘
‘Ik kijk ernaar uit om uw reactie te horen.’
Dat klinkt net iets vriendelijker dan het iets dreigender: ‘Graag hoor ik van u!’ Het zinnetje Ik kijk ernaar komt van de Engelse zin: ‘I look forward to hearing from you.’ Maar het is dus ook goed Nederlands. Je kunt het prima gebruiken om een sollicitatiebrief of gewone brief of mail af te ronden. En weet dat je ‘ernaar’ dus aan elkaar schrijft.
Leestips
Niet overtuigd, en type je liever? Lees dan eens mijn post over DuckTypen!
Schrijf jij veel?
Ontdek meer van Huisvlijt
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Helemaal mee eens! Zelf vind ik het ook nog altijd handig om dingen te op te schrijven, vind het er ook persoonlijker uitzien.
Ik schrijf niet zo heel veel en wel graag met een vulpen, niet zo’n hele dure maar gewoon een lamy vulpen. Met een vulpen schrijf ik mooier !
Ik geloof dat vulpennen daar ook wel om bekend staan: dat je er mooier mee schrijft.
Leuke post. Ik schrijf op en in alle mogelijke dingen, maar een bulletjournal hoef ik niet.
Ik ben het er niet helemaal mee eens, mijn handen kunnen niet echt veel meer schrijven met een pen en het enige wat ik nog met pen schrijf, zijn de boodschappenlijstjes.
Waar ik het wel mee eens ben, is dat veel mensen slechts one-liners schrijven op welke media dan ook. Vaak nietszeggende berichten…
Ik schrijf graag, heb een weblog en een website, waarop ik het meest schrijf over de tuin, al dan niet met foto’s.
Ook zie ik mail als brieven schrijven, maar willen mensen nog wel lezen?
Heel wat mensen hebben gezucht over mijn lange mails, die voor mij als brieven schrijven zijn.
Onlangs oude paperassen doorgenomen, waarin veel lange brieven van toen Internet nog niet bestond en je hoofdzakelijk communiceerde via geschreven brieven.
Leuk om terug te lezen, maar men lijkt tegenwoordig te ongeduldig te zijn om lappen tekst te lezen.
Ik heb brieven terug gelezen van 3, 4 kantjes en soms langer en echt niet alleen in groot handschrift.
De stelling van “kennis gaat de oren in en de vingers uit” vind ik dan ook veel te kort in de bocht!
Ook in de reacties op een weblog, in welke vorm dan ook bestaan doorgaans uit one-liners, slechts een enkeling, waaronder ik mezelf reken, schrijft een wat uitgebreider reactie, waaruit blijkt, dat ergens over nagedacht wordt.
De bevestiging van een afspraak mag kort zijn, maar verder blijf ik graag mezelf, het “deugde” vroeger vòòr het Internet tijdperk en de vraag is eerder, waarom men nu niet meer wil lezen…
Ik schrijf met de computer, echt heel blij, dat ik mezelf ooit het blind typen geleerd heb, maar de inhoud is voor mij alsof ik met de pen schrijf!
Groetjes Lily
Lange handgeschreven brieven vind ik heel bijzonder. Mooi dat je dit bewaart hebt Lily.
Zowel op mijn werk als thuis maak ik altijd lijstjes met dingen die ik nog moet doen. Ideeën voor mijn blog noteer ik ook altijd in een boekje en ook mijn vakantieverslagen schrijf ik nog gewoon.
Ik schreef vroeger samenvattingen van mijn huiswerk, en daarvan weer een samenvatting en dan een spiekbriefje. Niet dat ik die nodig had, het ging me inderdaad om het schrijven, het “in de vingers” krijgen. Gedichten maken of vertalen doe ik ook vaak met pen en papier. Kaartjes zijn ook handgeschreven voor ik ze verstuur. Dat laatste wordt erg gewaardeerd door de ontvangers!
Ik schreef ook altijd samenvattingen inderdaad! Alleen al door het schrijven leerde ik de stof.
Ik schrijf nog maar heel weinig en dat kan ik ook duidelijk zien aan mijn handschrift, dat gaat er niet op vooruit. Het zijn ook vooral korte notities, meestal op mijn werk.
De hoogleraar ziet het wel erg somber in met “de jeugd van tegenwoordig”. Tjonge jonge. Maar ja, het scoort natuurlijk niet als je zegt dat het allemaal wel meevalt.
Ja, het schijnt dat je al schrijvend de inhoud van de tekst iets beter opslaat, maar dat je met typen niks bereikt, vind ik toch wel erg boud beweerd.
Schrijven heb ik altijd leuk gevonden. Ik ben van 1951 en heb leren schrijven met een kroontjespen. Dat moest heel secuur gebeuren want de meeste juffrouwen en meesters in die tijd bezaten naast hun onderwijsacte van de toenmalige “kweekschool” tevens een M.O. acte schrijven. Vandaar dat er veel aandacht aan besteed werd. Als de letters rafelig werden moest de kroontjespen schoongemaakt worden. Dat deed je met een inktlap die je kon kopen, maar de meeste moeders maakten deze zelf. Daarna schreef je gewoon verder. Alles mooi aan elkaar vast. De ophalen met een dun lijntje en de neerhalen met een dik lijntje. Dat moest onder een bepaalde hoek gebeuren anders bleef de pen bij een ophaal in het papier haken. Aan het einde van de zin had je vloeipapier in A5 formaat. Die waren er in het roze voor de meisjes en in het blauw voor de jongens. Die legde je dan op de laatst geschreven zin om de overtollige inkt weg te halen. Dat voorkwam vlekken. Daarnaast was het bedoeld om je rechterhand op te laten rusten om te voorkomen dat het papier vettig werd. En vettig papier daar hechtte de inkt niet mooi op.
Verleerd ben ik het nog niet. Af en toe probeer ik het nog bij te houden. Bij voorkeur in de stijl die mijn moeder nog op school geleerd heeft. Ietsjes schuin met prachtige letters met mooie krullen en lussen. Het heeft wel wat. Het zegt ook wel wat over de tijd. Men had namelijk gewoon de tijd. En dat gold niet alleen voor het schrijven.
Wat interessant om te lezen zeg Joannes. Ik wist niet dat daar destijds nog zoveel regels aan verbonden waren, zoals dat neerhalen met een dik lijntje. Ik vind het heel bijzonder!
Helemaal mee eens. Mijn samenvattingen vroeger schreef ik altijd met pen op papier! De stof blijft dan zoveel beter hangen dan bij typen. Dan gaat inderdaad typen veel te veel op de automatische piloot.
Wie schrijft, die blijft! ;)
Ik schrijf zeker graag. Dat was mijn favoriete vak op de basisschool! Voor het werk schrijf ik ook op wat ik allemaal heb gedaan. Computer en schrift gaan dan toch nog samen ;-)
Wat leuk dat het je favoriete vak was op school MC Kleuver!
Tijdens mijn studie schreef ik alle powerpoints mee, dat bleef inderdaad veel beter hangen!
Ik vind schrijven erg leuk en doe het graag. Voorbereidingen voor mijn reizen schrijf ik toch nog steeds op papier uit.
Ik ben het helemaal eens met de reactie hierboven – “Wie schrijft – die blijft!!”
Het ligt er helemaal aan wat ik moet doen. Verhalen en moeilijke documenten tik ik het liefst op de computer. Het is zo makkelijk om te gooien of te verbeteren. Schrijven doe ik met een potlood. Dat gaat lekker snel en omdat ik linkshandig ben, vlekt het tenminste niet.
Ik schrijf graag en veel. Reisdagboeken, verslag van de etappes van lange-afstand-wandelingen (zoals Pieterpad, Drenthepad etc.). Ieder jaar ‘n moestuindagboek, En natuurlijk veel kaarten!
Ik schrijf best veel. lijstjes wat ik nog moet doen, dingen die ik hoor of lees, ik heb een geluksdagboek, een wat ik meemaak boek, Een schrift waar ik mooie zinnen in schrijf, spreuken die mij iets doen, dingen die ik moet onthouden.
Ik schrijf over films die ik gezien heb, musea en andere uitjes.
Een vriendin van mij is schrijfster en schrijf alles eerst met een pen.
Wauw dat lijkt me een hele klus voor je vriendin zeg! Maar dan kun je natuurlijk wel zonder enige afleiding je verhaal neerpennen.
Ik werk zelf veel op de computer, maar ik probeer altijd nog to do lijstjes te schrijven, want dat vind ik toch handiger (en blijf ik schrijven haha).
Met de hand? Nee, ik schrijf het meest op de laptop. Ik kom alleen op mijn boodschappenlijstjes en mijn bullet journal wat ik met de hand schrijf.
Oef wat een kromme zin…
Geeft niks Jenn! Je kon de tekst ook niet met de hand schrijven ; )
Ik schrijf best nog wel veel, heb ook nog ouderwets een agenda, daarnaast schrijf ik nog wel kaarten naar mijn familie in het buitenland, maar zo veel als ik vroeger schreef ( hele lappen tekst) niet meer nee.
To do lijstjes schrijf ik inderdaad ook altijd nog. Op de een of andere manier onthoud ik dat dan beter.
Ik schrijf ook snel een kaartje , notitie en heb ook mijn eigen afvinklijstje met de pen opgekalkt. Ik kan er niet aan wennen om dit digitaal bij te houden.
Ik vind schrijven heerlijk!
Zelf geef ik bijvoorbeeld de voorkeur aan een papieren agenda ipv die in mijn telefoon!
Ik heb ook een papieren agenda nodig inderdaad. Anders voelt een afspraak toch niet echt….
Ik hou van schrijven! Jaren heb ik pennenvriendinnen gehad en uren geschreven…
ik schreef als kind zoveel, dagboeken vol en wel honderden brieven naar mijn penvriendin
Heb je al die dagboeken nog Judith? Die geven vast een mooie tijdsbeeld!
Ja zeker weten, sleep ze naar elk huis mee haaha
Leuk artikel! Echt goed geschreven!
Zelf ben ik ook enorm fan geworden van de pen. Wanneer ik een idee in mijn hoofd krijg schrijf ik het altijd gelijk op en dat werkt echt super!