Niet op vakantie = armoede?
Last updated on September 4th, 2023 at 03:19 pm
- De nieuwe armoe: niet op vakantie kunnen
- Op de website van het CBS vind je cijfers over kinderen die ‘opgroeien in armoede’.
- Sportclubjes zijn ook een must-have geworden
- Leestips
Met verbazing zag ik een reportage over hele zielige kindertjes die niet op vakantie gaan.
Deze zielige kindertjes hebben liefhebbende ouders, genoeg te eten, maar hou je vast: ze kunnen niet op vakantie! Dat schijnt toch wel ontzettend erg te zijn. Daarom worden er kampen voor ze georganiseerd. ‘Want anders is zes weken wel heel erg lang,’ zei een expert op zwaar bewolkte toon.
De nieuwe armoe: niet op vakantie kunnen
Die vakantiekampen vind ik sympathiek. Maar de onderliggende boodschap dat deze kinderen lijden onder armoede omdat ze niet ‘op vakantie’ gaan lijkt me overtrokken. Armoede lijkt mij toch meer dat je niet genoeg te eten hebt, of geen dak meer boven je hoofd. ‘Op vakantie gaan’ valt voor mij toch meer in de categorie luxe.
Op de website van het CBS vind je cijfers over kinderen die ‘opgroeien in armoede’.
Dat komt neer op het volgende:
- Bij ruim 60% is er onvoldoende geld om jaarlijks een week op vakantie te gaan. Zij kunnen dus niet op vakantie.
- 40% krijgt niet regelmatig spiksplinternieuwe kleren
- Vlees bij de maaltijd is minder vanzelfsprekend
Ik zou zeker niet willen beweren dat mijn kinderen opgroeien in armoede. Toch gaan wij niet op vakantie elk jaar. Het hele gezin draagt veel tweedehands kleding en we eten niet elke maaltijd vlees. Sinds wanneer is dat Armoede?
Sportclubjes zijn ook een must-have geworden
Net als op vakantie gaan, schijnt een lidmaatschap van een sportclubje tegenwoordig ook een absolute must-have te zijn. Daar was laatst ook al een reportage over hele zielige kindertjes. De reden dat ze zo zielig waren was dat hun ouders geen sportclubjes konden betalen.
Daarom komt er de laatste weken regelmatig een commercial voorbij van het Jeugdsportfonds dat de contributie en sportkleding voor deze kinderen betaald. Ook weer een sympathiek initiatief. Toch geef ik liever mijn geld aan bijvoorbeeld onderzoek naar kanker, dan aan het Jeugdsportfonds. Want sinds wanneer kun je alleen maar sporten in clubverband? Wat is er gebeurd met buiten spelen, in bomen klimmen, touwtje springen, fietsen etc?
Ik snap best dat het sneu is voor een kind dat graag een sport wil beoefenen als dat niet kan. Maar om dit nou gelijk te stellen aan armoede? En wat voor boodschap geef je kinderen, door ze zo te beklagen?
En is de lat niet te hoog komen te liggen als op vakantie gaan en lid zijn van een sportclub als een basisbehoefte worden geteld?
Leestips
Wat is voor jouw armoede?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Toch ga je aan één ding voorbij, van het jeugdsportfonds wordt ook de schoolzwemles betaald, in ons dorp is de subsidie afgeschaft maar de schoolzwemles is wel verplicht. Het wordt gezien als een natte gymles kosten €122.00.
Ook hier geld dat het jeugdsportfonds mee wil helpen betalen.
Dat kan dus niet, als het verplicht is zijn de kosten voor school. Anders zijn school en gemeente strafbaar omdat zij zich niet aan de WPO houden.
Klopt, mee eens. School moet betalen, anders kan het niet verplicht worden gesteld. Daar is wel veel ‘gerommel’ mee, in de sfeer van ‘werkweken en schoolreisjes zijn verplicht gesteld’. Probleem is ook dat een gemeente lastig strafbaar kan worden gesteld omdat overheden nauwelijks strafrechtelijk zijn aan te pakken. In elk geval laten veel ouders het er dan maar bij zitten.
Wat voor mij armoede is, wanneer ik de rekening niet meer kan betalen. Ik vrees mijn ‘pensioen’ in een paar jaar.
Alskind in het dorp, wat ik maar als uitgangspunt neem, ging ik als kimd naar de gymnastiek en hadden wij altijd een gezins zwembadabonnement. Ik moest vaak meehelpen in huis of in de tuinderij -tomaten. Ging ik echter naar het zwembad, hoefde ik nooit ergens aan mee te helpen. De keuze was duidelijk. Ik ging vaak naar het zwembad, ook wanneer het regende. Ik heb echter geen zwemdiploma behaald. Daar was geen aandacht voor in het grote gezin. Iedereenkon zwemmen, maar niemenad had een zwemdiplome. Misschien dat het halen van een zwemdiploma in de zestiger jarenin zwang kwam.
Ik dacht al dat ik de enige was die er zo over dacht. Ook wij zijn eigenlijk nooit op vakantie geweest, en de kinderen leven alle drie nog :) . Sportclubjes?? dat wilden ze niet, óók geen voetbal (gelukkig, ik háát voetbal en dan verplicht elke zaterdag langs de lijn staan, verplicht rijden naar die uitwedstrijden).
Vakantie is leuk, ook voor kinderen, maar een basisbehoefte?? Gewoon lekker spelen, zwemmen bij het “gat v. Hage” wanneer ze maar wilden, of gewoon in het grote zwembad hier achter in de wei. Wel gingen ze elk jaar naar het “kinderdorp”, 4 dagen timmeren, bouwen, spelen etc..
Nee, ook ik heb echt met verbazing gemerkt dat “Vakantie” écht noodzakelijk is. Je hoort steeds meer, “ik móet er echt even uit, we zijn er zó aan toe, we hebben het nodig”. Dan krijg ik, eerlijk gezegd, altijd medelijden met deze mensen en voel ik me vooral RIJK zonder deze “noodzaak”. Dat ik tevreden ben en gelukkig bij huis en wat ik heb. De kinderen zijn alle drie goed terecht gekomen, inderdaad gaan ze zelf wel op vakantie, maar omdat ze dat gewoon leuk vinden, eventjes weg. Niet omdat ze anders dood gaan.
Ik denk dat vakantie minder ‘noodzakelijk’ is als je ‘buiten’ woont…met ruimte voor kinderen om te spelen en zich lekker uit te leven. Als je in een dorp of stad woont met een piepklein achtertuintje, of alleen een balkon en iedereen is ‘op vakantie’ … wat moet je dan??? De meeste mensen hebben geen zwembad en een veld om te spelen, en ik denk dat daar ook niet naar gekeken wordt door mensen als jij, die ruimte in overvloed lijken te hebben. Kun je je voorstellen dat je in een appartement zou wonen zonder tuin en daar dan de hele zomer moest doorbrengen als kind?? Dan zou ik ook graag op vakantie willen hoor…
Verder ben ik het ermee eens dat het geen noodzaak is, maar ik vind het wel kort door de bocht hoe jij het stelt.
Klopt, wij hebben een tijd in een ‘prachtwijk’ gewoond. Goddank zijn we er weg. Ik zal er niet over uitweiden, maar de vakantieperiode thuis met kinderen was een verschrikking. Op straat spelen kon niet omdat daar vooral onopgevoede kinderen en pubers de straat terroriseerden. De politie kwam wekelijks de wijk in voor een of ander akkefietje, want je moet toch wat als je je verveelt, 6 weken lang… Een auto hadden we niet, dus ik kon weinig weg met de kinderen. Op de fiets, haha, je banden waren doorgesneden voor je een kilometer had gereden.
Ik denk dat de doelgroepen waar bovengenoemde fondsen zich op richten vooral uit weinig koopkrachtige gezinnen in de grote steden bestaan. Dat was trouwens vroeger ook al zo (vakantiekolonies) alleen ging dat meer met stille trom, en nu komen er commercials over op tv.
En als je in NL blijft valt mij vooral de hufterigheid van de Nederlanders op. Het is dan een verademing om in het buitenland te ervaren dat er ook nog goede manieren bestaan. Ja, dat zal best klantenbinding zijn.. maar toch.
Ik vind het wel heel ernstig dat dat armoede wordt genoemd. Armoede is voor mij geen eten meer kunnen kopen,geen rekeningen meer kunnen betalen. Zelf gaan we niet naar het buitenland maar naar onze stacaravan een paar dorpen verderop. Het commentaar daarop is dat het geen echte vakantie is…..
Reactie afgelopen week van iemand op onze vakantieplannen: “o ja een week, nou ja Nederland is ook wel leuk” Ik heb eigenlijk gewoon medelijden met mensen.
Ook ik heb met verbazing naar datzelfde stukje gekeken. En ik niet alleen, mijn 2 kinderen van 8 en 11 waren ook ronduit verbaasd en zelfs een beetje lacherig over zoveel onzin. Nou gaan wij de laatste paar jaar wel elk jaar lekker kamperen dus ik dacht laat ik het onderwerp de volgende ochtend aan de ontbijttafel nog even ter expliciet sprake brengen. Maar echt mam, we zouden het wel even jammer vinden want met de tent weg is heel leuk maar er zijn ook zoveel leuke dingen hier thuis te doen is wat ze zeiden.
Is het binnenkort ook armoede als ze zich niet het nieuwste model telefoon kunnen veroorloven?
Ik heb dezelfde rapportage gezien.
Tja…. wat vind ik ervan…sinds de twee vakantiekinderen die ik vorig jaar in huis had ben ik er anders over gaan denken.
Beide kinderen kwamen uit een stad of buitenwijk, waar ze niet buiten kunnen spelen. Het ene ventje had nog nooit open water gezien. Laat staan er hele dagen in kunnen rondplonzen.
beiden hebben veel dingen gezien en gedaan die compleet nieuw voor hen waren als negenjarigen.
Vind ik dat vakanties en clubjes noodzakelijk zijn? Voor gezinnen waar er genoeg andere mogelijkheden en input is niet. Maar vergeet alsjeblieft niet dat er genoeg kinderen in een appartementje wonen, waarbij geen uitstapjes georganiseerd worden en ‘spelen’ rondhangen achter de tv is. Waar misschien ook nog andere problemen spelen. Voor DIE kinderen kan zo’n kamp een heel groot goed zijn.
Ik vind het eigenlijk jammer dat ze dat niet meer belicht hebben in die documentaire.
My point exactly :D :D :D
Dat is een heel goed punt, dat je aandraagt. Als kinderen in een buurt wonen waar buitenspelen voor kinderen nauwelijks mogelijk is, en grote kinderen hooguit op straat kunnen rondhangen omdat er geen goede mogelijkheden tot vermaak zijn. In de grote steden zijn er initiatieven voor gesubsidieerde sport, ook om de grotere jeugd van de straat te houden, met alle overlast van dien.
De armoede ligt dan vooral in het gebrek aan ruimte, afwisseling, uitdaging, mogelijkheid tot ontplooiing lijkt me.
“waar spelen rondhangen achter de tv is” daar heb je als ouders toch zelf de verantwoordelijkheid voor? Die tv kan ook uit.
en wat voor alternatief hebben ze dan?
Een boek lezen, knutselen (bij gebrek aan knutselpapier: met oude kranten/folders maak je ook van alles) verstoppertje spelen in je huis, ik zie ik zie wat jij niet ziet, en de kleur is? Dit alles moet uiteraard wel gestimuleerd worden door de ouder(s)
Een tent bouwen onder de keukentafel met lakens, boek lezen, spelletjes doen, tekenen/knutselen, logeetje vragen, oma brief schrijven, legpuzzels maken, kinderpuzzelboeken… Enz enz.
Jeetje, mijn kinderen kwamen altijd uren te kort in een dag en zonder televisie.
Echt belachelijk dat is toch geen armoede? Armoede is als je geen kleding meer kunt permiteren en geen normaal basisvoedsel meer kan betalen. Vakantie is een luxe. Ik ben heel blij dat wij ons deze luxe nog kunnen permiteren. Ik vind op vakantie gaan echt heerlijk. Even helemaal eruit.
Hier kennen ze schoolzwemmen al een dikke 20 jaar niet meer. Er was nog 1 school die het deed op basis van ouderlijke bijdrage, maar ook die is er mee gestopt. Oudste dochter gaat nu zwemmen en we betalen straks per 4 weken 41 euro. Naja voor het goede doel zullen we maar zeggen. Ik kan het gelukkig betalen al zullen er andere dingen dan niet meer mogelijk zijn.
Bewegen is wel heel belangrijk en in een stadseomgeving is buitenspelen niet vanzelfsprekend. Te druk, te ver, te gevaarlijk want ‘s avonds andere gebruikers die hun kapotte flessen en naalden achterlaten.
Daarom zeker deelname aan sportclubjes stimuleren.
Als toevoeging ter verduidelijking een opsomming van wat voor onze kleine gasten nieuwe dingen waren:
-voorgelezen worden voor het slapen gaan.
– gezelschapsspelletjes spelen (stel je hier niet teveel van voor, dat hadden ze nog nooit gedaan, we hebben memory geintroduceert wat ze in het begin speelden zoals een 4 jarige dat speelt.
– Sinaasappels uitpersen
– Naar een strandje gaan en daar in het water rondplonzen
– in bad mogen.
– meedoen met huttendorp
– Fietsen!! (met stip op 1 trouwens, als het had gemogen, dan hadden ze bij de fietsen geslapen…)
Het ene kind was hyperactief met een alleenstaand moeder. Het andere kind had thuis een zieke vader en een ziek jonger broertje met een oudere tweeling direct boven zich.
En zo zijn er genoeg gezinnen waar er simpelweg geen ruimte is voor ‘extraatjes’ in de vorm zoals ik dat bij onze gasten heb gezien valt dat voor mij wel degelijk onder armoede.
Ik ben blij dat ze dat bij jou hebben kunnen meemaken. Lijkt me voor jullie ook bijzonder!
Dat vind ik andere armoede, dat armoede in aandacht van de ouders. Er zijn dingen die je noemt die geld kosten, zoals fietsen. Ouders moeten wel geld hebben voor een fiets hebben, anders kan dat niet.
Maar voorlezen, een spelletje doen en naar het stand of park gaan heeft niets met geld te maken. Dat hoeft niets te kosten. Kinderen kunnen gratis lid worden van de bibliotheek en Misschien vervoer naar strand of park, verder niet.
Ik vind het wel heel triest dat er ouders zijn die geen tijd in hun kinderen willen steken en hun genoeg aandacht geven. Dat vind ik erger als dat ouders weinig geld hebben en het kind tweedehands kleding aandoen, een dag geen vlees of niet op vakantie kunnen.
Hooo zei ik dat de ouders geen tijd in hun kinderen willen steken?
Dat denk ik bij de gezinnen waar onze vakantiekinderen uitkomen juist niet! Ik denk dat die mensen hun stinkende best doen om zo goed mogelijk voor hun kinderen te zorgen, binnen hun mogelijkheden.
Maar ja… als je van een klein inkomen leeft, je man en jongste kind blijvend ziek zijn en dan met 4 kinderen in huis…. Ik geef het ze te doen. Dan ben je misschien al lang blij als je iedereen in schone kleren hebt en het huis een beetje aan kant.
Of als je alleenstaand moeder bent van 2 kinderen met erg veel energie, waarvoor je tegen minimumloon je uit de naad werkt om ze toch iets te kunnen bieden, ‘s avonds nog koken, aandacht besteden aan huiswerk en de boel nog een beetje aan kant. Zelf een laagopgeleide immigrant bent en in een slechte buurt woont waar je je kinderen niet buiten wilt hebben en zelf niet opgegroeid met voorlezen en spelletjes doen.
Doe bij bovenstaande zaken nog wat geldzorgen, een lage opleiding, een slechte leefomgeving en een beperkt sociaal netwerk en je hebt precies die ingredienten die weinig geld doen verworden tot heuse armoede.
en als strand, park, bieb en speeltuin niet in de buurt zijn, dan wordt het heel lastig.
Of als je nooit weg kunt met je kinderen omdat 1 kind gehandicapt is en je simpelweg niet weg / lang weg / ver weg kunt, dan wordt het ook lastig.
Of als je zelf een beperking hebt, niet lang kan lopen / weinig energie hebt.
Of als je alleenstand ouder bent en moet / wilt werken, want de kinderen zijn immers ‘al’ 8 en 10.
Beperkingen en armoede gaan heel vaak samen.
De reden is dat mensen dan minder opties hebben om dingen anders op te lossen.
Als dat het enigste is wat er niet kan vind ik het niet erg,maar hier in mijn gezin is het en en.Ik kan dus net het hoofd boven water houden en dat was het dan wel.Wij wonen in de stad dus geen buitenspelen hier.
En wat ik gezien heb,ben vorig jaar een weekje naar een vriendin geweest in drenthe en daar zijn de uitjes in de buurt veel goedkoper zwembad 2 Euro,(hier is de entree 9,95)bossen in de buurt waar je kunt fietsen picknicken een waterplas waar helemaal geen entree gevraagd word.
Dat lijkt me dan echt zwaar! Wat is de entree duur bij jullie zeg! Dat doe je ook niet snel dan… misschien 1 keer?
dat doe ik dus nooit,ik heb 3 kinderen van 12, 11 en 4 jaar en ook de oudste hebben sinds 2 maanden pas hun a-diploma (in onze gemeente kunnen kinderen sinds dit jaar vanaf groep 5 gratis naar zwemles)
Dat snap ik. Hier wordt het heel vreemd gevonden als je je kinderen niet meteen met 5 jaar op zwemles doet… maar je moet het geld ervoor maar hebben!
Wij hebben hier op fietsafstand keuze uit 2 zwembaden die duur zijn (waarvan er over anderhalf jaar een gaat sluiten) en 1 zwembad dat spotgoedkoop is. Dat laatste zwembad, daar gaan we eigenlijk nooit heen. De keren dat we er geweest zijn was er altijd wel een incident. Geweld tegen onze kinderen, diefstalletjes. Het zwembad krijgt subsidie van de stadsdeelraad en het trekt een bepaald publiek. Idd het type kinderen dat voor de tv hangt en niet weet waar hun moeder is, en de moeder vindt dat ook niet erg, want er bestaan toch smartphones? Vader is dan meestal na de conceptie al uit beeld geraakt. Sorry als ik dit zo benoem, maar het is gewoon niet anders. Dus naar dat zwembad gaan we liever niet.
Wij gingen vroeger nooit op vakantie. Ik ging 1 week logeren bij een nicht. Verder de hele vakantie, als het goed weer was, zwemmen. Op een gegeven moment werden er kerkkampen georganiseerd, mijn zusjes en jongste broer zijn daar wel naar toe geweest (ik was al te oud) Ooit zijn we 3 dagen naar zee geweest naar vrienden van mijn ouders – ik kan me dat nog zo goed herinneren OP VAKANTIE. En heb ik het gemist als kind? Nee, de zomer was lang en we deden vanalles, vuurtje stoken (dat kon toen nog) hutten bouwen, zwemmen, in het bos spelen, watergevechten op straat, verstoppertje. Toen ik oud genoeg was (12) ging in bij de plaatselijke kweker werken om een paar centen te verdienen. Toen ik mijn man leerde kennen, ging ik voor het eerst echt op vakantie. Vanaf mijn 16e jaar heb ik bijna ieder jaar met schoonouders en later met ons eigen gezin gekampeerd. Op vakantie gaan is geen moeten maar mogen (en willen) Mijn ouders gingen (bijna) nooit op vakantie ook niet toen we allemaal de deur uit waren. Ze zijn hun hele leven een keer of 4-5 op vakantie geweest en dan ook nog meestal bij een van ons een nachtje of 2-3 slapen.
Een zwemdiploma halen vind ik belangrijk, en de kosten die ik nu gemaakt heb zijn al 350 euro en ze heeft nog dr a niet.
Maar een kind moet zijn a diplo.a toch hebben ? Of is dat niet nodig.
Sporten vind ik belangrijk, hoe maakt niet uit maar de moggelijkheid moet er zijn.
Hier draagt mijn dochter wel 2 e hands kleding en eet ze niet dagelijks vlees.
Ik vind het allemaal nogal kortzichtig geformuleerd de meeste reactie`s.
Deb
Een zwemdiploma is net zo min verplicht als inentingen. Er is alleen een enorme groepsdruk om het wel te doen.
En het levert een beperking op: zwemfeestjes kun je dan niet heen. Die hebben ze hier regelmatig en ook via school komt 1 of 2x per jaar een vrijkaartje voor het zwembad. Dat zijn de drukke middagen in het zwembad. En dan moet je zeggen dat je niet kunt want je kunt niet zwemmen.
Op de middelbare wordt het allemaal weer wat flexibeler want dan gaan ze er gewoon van uit dat je kunt zwemmen en zullen ze niet meer vragen: heb je wel een diploma?
Los van de sociale druk en het diploma (daarin gaan ze in nederland gewoon ook weer te ver met de eisen voor diploma a ) is het toch gewoon belangrijk dat je kunt zwemmen?
Ik bedoel: met al da water hier in Nederland en zo…
Armoede is wat jij zegt, geen brood op de plank of geen dak boven je hoofd. Het is ook maar net waar je de grenzen legt. Ze kunnen wel allerlei andere onzin kopen als ze dat laten zouden ze ook wel op vakantie kunnen gaan. Maar zielig vind ik het zeker niet.
Voor mij is armoede in de kou moeten zitten. Niet uit vrije keuze om energie te besparen, maar omdat er geen geld is. Ik heb een keer een programma gezien van de eo over mensen in de Oekraïne. Er was een gepensioneerde lerares, die voor de normen van het land goed verdient had en ze zat met haar jas aan in huis. Raden, ze kon maar 2 uur per week de kachel laten branden, want meer hout was te duur! Dat is armoede.
Ik ben jaren en jaren niet op vakantie geweest als kind. En het waren de jaren 70, dus ik denk dat toen veel kinderen niet op vakantie gingen, dat was toen nog een luxe. Schoolzwemen werd door school betaald en ik heb mijn moeder jarenlang in dezelfde groene jas gezien. Mijn moeder breidde truien en spencers voor me, misschien vond ze het leuk om te doen, maar vooral om geld op kleren te sparen. Of de rest van de kleding tweedehands was, weet ik niet, dat denk ik niet. Maar duur zal het niet geweest zijn.
Nu moet ik ook zuinig doen, kan een hoop dingen niet, ben 20 jaar niet op vakantie geweest, heb mij sport moeten opzeggen omdat het te duur werd, ik eet weinig tot geen vlees, draag goedkope of tweedehands kleding. Maar armoede? Echt niet.Daar versta ik toch wat anders onder.
Ik ben het helemaal met bespaarzuinig eens en heb het stuk ook gebracht, in eerste instantie gaf me dat hetzelfde idee als bij jou. Maar dit komt doordat het gewoon een slechte reportage was. Als je daadwerkelijk 5 hoog achter op een flat 6 weken lang opgesloten moet zitten met je broers en zusjes en je ouders hebben geen geld of lichamelijk niet de mogelijkheid om met je ergens naartoe te gaan en er is verder niemand die naar je omkijkt dat vind ik dat dus wel echt noodzakelijk dat die kinderen er ook even tussenuit kunnen en hun grenzen kunnen verleggen.
Helemaal mee eens!!
Dat vind ik toch vaak met dit soort reportages,ze laten dan zo’n rare mensen zien.Een stel rokende ouders die rare keuzes maken en je makkelijk kunt denken eigen schuld.
Op een flat mét een beperking als ouders is zeker heel triest en verdiend zeker aandacht. Maar zonder deze beperkingen denk ik je hoeft niet op die flat te blijven zitten, die deur kan ook gewoon open. Je hebt als ouder (s) zelf de verantwoordelijkheid of je de hele dag loopt te mokken (hoe krap je ook zit) want je bent de spiegel van je kind, deze pikt jouw humeur en gedrag op.
Maar dat moet je dan maar net wel kunnen. Veel mensen kunnen dit gewoon niet, is ze nooit aangeleerd.
Zuinigaan heeft een aantal weken geleden het boek: “Alle dagen schuld” verloot. Ik heb dat boek daar door gelezen en armoede is niet iets dat je zo maar afschud, het zit vaak generaties lang in families. En probeer je er dan maar aan te ontworstelen. Het zijn niet alleen financiele problemen die armoede veroorzaken.
Helemaal met je eens, het is per situatie weer zo persoonlijk. Mijn moeder heeft ons de rijkdom meegegeven van een positief opgeruimd humeur. Uitspraken als: het is nooit zo donker of het wordt weer licht, het gras lijkt altijd groener bij de buren en maak eerst je eigen tuin maar eens schoon dan kom je aan die van een ander niet meer toe passen helemaal bij haar.
Wat een simpel antwoord op deze post had kunnen zijn: nee je bent niet arm als je niet op vakantie kunt roept enorm veel emoties op al naar gelang je eigen achtergrond, woon/werk en leef/situatie.
Klopt. Ik heb het boek en en vaak zijn deze manier van leven ‘erfelijk’ omdat de ouders van nu, zelf geen ouders hadden die hun kinderen helpen en nu ze zelf kinderen hebben weten ze niet hoe ze die moeten helpen. Zo blijft de geschiedenis zich herhalen, omdat ze niet weten hoe ze eruit kunnen komen.
Juist! E het bieden van een simpele vakantie kan kinderen laten zien dat dingen ook anders kunnen en dat er opties zijn voor een andere horizon.
Ai dan groeit mijn dochter dus ook op in armoede want ze loopt ook in tweedehands kleding en we zijn vorig jaar niet op vakantie geweest. Ook eet ik regelmatig geen vlees.
Het is toch te zot voor woorden dan een vakantie een soort verplicht nummer aan het worden is. Het kan ook heel ontspannend zijn om lekker thuis te blijven. Al moet ik er wel bij zeggen dat mensen in mijn omgeving daar ook raar tegen aan kijken. Blijkbaar als je vakantie hebt dan moet je weg. Alleen die gedachte vind ik al pure armoede.
Ook ik heb met dezelfde gedachten de reportage bekeken. En dacht wat is er in Nederland gebeurt, wie maakt wie gek, het hele leven lijkt een belevenis van gekocht geluk en ervaringen zijn.
Opgegroeid op een boerderij gingen we nooit op vakantie, mijn eerste echte vakantie was ergens rond mijn 25-ste.
Als kind had ik de luxe van hooizolders, bos, een privé werkpaard waar je alles op kon doen, het Tinazomerboek, hout, stof, plastic bakjes waarmee we eindeloos knutselde, de wonderpan waar we cake in bakte.
We gingen 1 x naar de dierentuin en 1 x naar een pretpark, verder had ik de luxe van een zwemabonnement, lid van de bibliotheek en lid van de gym.
Mijn moeder fietste ruim een half uur met 1 kind voor, 1 kind achter, en 2 kinderen zelf en een tas met ranja en broodjes gebakken ei naar een grote waterplas, wat een prachtige herinnering heb ik daar aan.
Ik kan mij voorstellen dat als je in een flatje woont dit minder fijn is, toch kan met een beetje creativiteit en goede wil ook dan veel leuke activiteiten met je kinderen doen. Met de fiets ben je binnen een uur de stad uit en kan je naar het park picknicken, zwemmen, naar een natuurinfo centrum en bijv. op stap met de boswachter, leuke knutsel en bak middagen waar je tijdens de werkperiode niet aan toe komt.
Persoonlijk vind ik als je kind naar het kamp laat gaan het ook een stempel geeft van arm, en voor de 65 euro (dat koste het kamp, toch?) kan je hele leuke dingen samen doen, de kindertijd is zo kostbaar en juist in de vakantie kan je hier extra van genieten.
En google eens op gratis of goedkope uitstapjes in je eigen omgeving: bos en park theater, maak eens een stadswandeling of bezoek een eeuwenoude kerk ( ja ze zeuren als je het zegt, maar eenmaal binnen zijn ze onder de indruk)
Ik kan mij ook voorstellen dat als je in de financiële problemen zit of alleenstaande moeder bent in een lawaaierige stad hiervoor allemaal geen puf hebt en in een negatieve spiraal zit.
Een heel verhaal, kort samengevat is mijn mening: niet op vakantie is absoluut geen armoede, niet op sport ook niet maar vind ik wel een pré voor de sociale contacten en overgewicht.
Het is tegenwoordig allemaal wel heel erg betuttelend, hoor ;)
Wij gingen ook wel eens tussendoor een jaartje niet op vakantie, dan hielden we gewoon een ‘staycation’. Er is zelfs een jaar geweest dat mijn vader niet eens vrij kon krijgen tijdens de vakantie. Dat jaar gingen we veel met de buren op stap. Ik paste me altijd prima aan de veranderde omstandigheden aan en heb dat nooit als vervelend ervaren…
En ja, wat is dan wél echte armoede?? Ik denk als je nergens aan mee kunt doen omdat je ouders er geen geld voor hebben… Kinderfeestjes overslaan omdat ze geen cadeautjes kunnen kopen en in te kleine of kapotte kleding rondlopen omdat het te duur is om nieuw te kopen.
Als het aan mij ligt zal dat hier ook nooit zo ver komen. Dan loop ik liever zelf nog een jaartje door met oude kleding, dan dat mijn kids het slecht hebben…
Jah het filmpje is een beetje vreemd en niet goed gemaakt, want echte armoede is natuurlijk ook/juist voor de kinderen wel verschrikkelijk.Het zegt meer over de makers wellicht ;-)
Maar onder armoede versta ik ook het missen of onvoldoende hebben van basisbehoeftes, soms maak ik me persoonlijk meer zorgen om de andere armoede, waarbij kinderen weinig tot geen liefde en aandacht van hun ouders krijgen.
Vakantie is in mijn ogen geen must, maar in de wat kansarmere wijken van de grote steden zijn al die plattelandsidylles die hier geschetst worden niet mogelijk. En moeder die op de fiets met de kinderen gaat zwemmen? Veel alleenstaande moeders hier in mijn wijk moeten toch gewoon een groot deel van de schoolvakantie werken. Maar ook in volledige gezinnen zijn beide ouders in hun slecht betaalde banen aan hetnwetk. Vakantie vragen als in de bagageafhandeling van Schiphol werkt? Voor jou 10 anderen.. In het weekend zie ik ze wel lopen naar de zwemplas met koelbox etc. naar het zwembad? Weet je wel wat dat kost voor een gezin? ik zou zeggen maak eens echt kennis met de allerlaagst betaalden in onze samenleving.
Het boekje ‘Voor jou 10 anderen’ gaat hier uitgebreid op in. Op payrolling en oproepcontracten dus. Een voorbeeld: een supermarktcassiere die een oproepdienstverband van 20 uur per week heeft, en daar verplicht 10 uur van in het weekeind moet vervullen, maar voor de overige 10 uur door de week flexibel oproepbaar is. Doordat je nooit weet wanneer je moet werken, kun je er geen baan bij nemen. En 20 uur per week werk voor het minimumloon is te weinig om een eenoudergezin draaiend te houden. Bovendien ben je na het geestendodende werk wat je met zo’n flexcontract moet doen echt te moe en te afgestompt om nog blij knutselpoppetjes met je kinderen te gaan knippen. Als je het weekeind niet opgeroepen wordt kun je dat dan net opbrengen..
Ik heb nu zelf een flex-oproepcontract via een uitzendbureau(ja, jarenlang fulltime moeder geweest naast een studie, en nu de kinderen groot zijn is er niets anders)en je wilt niet weten hoe je behandeld wordt en hoe schraal je rechtspositie is. Je kunt ingeroosterd worden (je houdt je dus beschikbaar) en dan 3 uur tevoren weer afgebeld worden en je krijgt dan niets betaald. Ook bij ziekte niet.
Ik heb de keuze om te beslissen of ik er mee door wil gaan, maar veel moeders van eenoudergezinnen hebben die keus niet.
Die commercial heeft me verbaast.
Niet vanwege het doel, maar heb je gezien hoe dat kind eruit ziet en hoe prachtig zijn ruime kamer ingericht is?
Het geeft een wel erg surrealistisch beeld van de boodschap die ze over willen brengen.
En armoede is er wel degelijk in nederland.
Ik heb veel met kinderen gewerkt en ben nog actief in een buddyproject.
Als je met een kind te maken hebt waar in huis al maanden gas licht en water afgesloten zijn, omdat de rekeningen niet betaald kunnen worden.
Die bij de ene buur mag douchen en bij de ander z’n onderbroek mag uitwassen.
Waar niet gekookt kan worden en swinters de verwarming niet brand.
Die nog nooit nieuwe kleren heeft gehad en waarbij vakantie bestaat uit spelen in het aftandse speeltuintje om de hoek, waar ook alle honden en katten uit de buurt in pissen.
Dan krijg je wel een heel ander beeld dan dat dit filmpje schetst met een jongetje, in een dure ochtend jas en met perfect geknipte krullen, dat zo uit Wassenaar of Aerdenhout gestapt lijkt te zijn.
Zo’n kind een keer vakantie gunnen of het lidmaatschap van een sportclub, doet veel meer dan alleen die week vakantie etc.
Het plaatst dat kind even uit de ellende van alle dag.
Het kan zo’n kind een enorme opppeper geven, waar ie jaren later nog op teert.
Waardoor ie weer geloof in het leven krijgt.
Want veel van die kinderen denken dat er voor hun toch niets weggelegd is en dat heeft impact op hun latere leven.
En wat mezelf betreft.
Ik behoor al jaren tot de zg arme kant van Nederland.
Al weet ik niet waarom, want ik kom niets te kort.
Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met mijn inventiviteit en creativiteit en het talent om me in dat opzicht aan te kunnen passen aan de omstandigheden.
(die gave is niet iedereen beschoren en met hetzelfde geld kunnen de omstandigheden heel anders zijn)
Mijn huis en mijn kledingkast en zelfs mijn tuin zijn gevuld met (leuke)tweedehandsjes.
Ik zou het misschien wel nieuw kunnen kopen, maar dan kan er heel veel anders niet meer.
dus maak ik gebruik van de luxe van mensen die denken dat ze elk jaar nieuwe inrichting nodig hebben.
Ik ga op pad met kortingskaartjes voor trein en bus en zoek de goedkoopste manier om van een dagje uit te genieten.
(Een blikje fris kost in de supermarkt 19 cent en op het station wel 3 euro of zo)
Boek voor een paar tientjes een last minute vakantie buiten het seizoen en dan kan ik van Zeeland net zo genieten als waar een ander de halve wereld voor over gaat.
Ik denk dat het inderdaad een heel verschil is of je drie hoog achter op een flatje aan de A20 zit, of in een dorpje zoals hier met de polder, gratis (veilige) speeltuintjes en hangjeugd die schaamteloos helpen om bejaarden uit te laten parkeren.
‘Ze kunnen ook rotzooi kopen’ enzo, dat zal allemaal wel maar daar hebben die kinderen part noch deel aan, dus die kan je daar niet op afrekenen.
Er zijn zo veel kindjes die gewoon opgehokt zitten in de vakantie, achter een scherm met een zak chips ofzo. En dat die er niet even uit kunnen, lekker bloemetjes plukken op de dijk of gewoon veilig op straat spelen met vriendjes en vriendinnetjes, dat vind ik weldegelijk armoede, al verdienen de ouders bakken met geld.
Buitenspelen en sporten is zo goed voor de ontwikkeling van kinderen en wat mij betreft onmisbaar in de opvoeding. Zo’n weekje vakantie kan daar niet tegenop. Wat ik jammer vind is dat sportclubs, behalve dat het vaak zo duur is, ook alleen toegankelijk zijn voor kinderen die van zichzelf al redelijk goed meekunnen. Op de (vele) kinderen met een stoornis zijn sportclubs meestal niet ingericht, terwijl het zeker voor die kinderen goed is voor de ontwikkeling. Als buitenspelen dan ook nog een probleem is… Daar valt nog heel veel ‘winst’ te halen, maar zie het in het huidige economische klimaat niet zo snel meer gebeuren dat die kinderen ook ergens terecht kunnen.
Als je je kinderen niet op vakantie laat gaan of je kind niet aan een sport kan doen omdat er binnen het gezin geen geld is, wil inderdaad nog niet zeggen dat er enorme armoede is.
Maar wil je gebruik kunnen maken van bepaalde fondsen of initiatieven dan is er vaak wel een inkomensgrens vastgelegd.
En daar wordt echt wel gelet op de armoede die er is.
Mensen die echt net ( niet) hun hoofd boven water kunnen houden en kinderen die daar echt wel wat van merken.
In dat geval is het voor hen erg fijn om even in een andere omgeving te zitten of wekelijks een sport te kunnen beoefenen.
Veel ouders zijn niet in staat goed voor zichzelf te zorgen, laat staan om er voor hun kids te zijn. Als je goed in je vel zit, kun je in elke situatie er wel iets van maken. Jullie gaan uit van bewuste, intelligente ouders, en niet elk kind heeft die. Dat is wel armoede.
Zelf vind ik het wel belangrijk dat mijn kinderen op vakantie gaan, goed voor hun ontwikkeling, andere culturen, eten, dingen bekijken e.d.
Zelfs nu ik als alleenstaand moeder in de ww zit, zorg ik er voor dat we weg kunnen, wel in nederland dit jaar. Is het armoede als je niet kunt gaan, niet perse, al zou ik het wel zo ervaren omdat ik verwend ben, en in een dure omgeving woon waar iedereen minstens 3 weken gaat. Maar evengoed hebben mijn kinderen dan niks te klagen want er nog genoeg wel, en daar ligt net het verschil met echt kansarme kinderen. Julia
Nee verkeerde koptekst, je maakt keuzes en voor velen die nu werkloos zijn en dat zijn ruim 675.000 mensen een lastig verhaal om op vakantie te gaan.
Wij hier 4 kinderen kunnen ook niet op vakantie maar dat komt door nieuwe baan en is onregelmatig werk altijd weekend en 6 dagen per week soms 7 beschikbaar dus daar moet je op aanpassen en ook de zwemdiploma was een aanslag en de extra zorg voor onze oudste dochter dus dat zijn keuzes geen armoede.
Kids vermaken hier prima en gaan genoeg weg en zijn vaak veel bruiner dan kids die 2 of 3 weken Italië zijn geweest :)
Geweldigdat je kinderen bruiner zijn dan de kinderen die naar Italië geweest zijn! ……mijn Indonesische kinderen zijn vast ng bruiner dan de jouwe…
mijn leidinggevende vroeg ook waar ik heen ging op vakantie, nou ik ga al voor het 15e jaar naar de Zwolse Zuidkust ,mijn collegaatje gaat al voor het zoveelste jaar naar de Canarische Aalanden, zwolle zuid en de Aalanden zijn beide wijken in Zwolle, toch moest onze leidinggevende even nadenken vooze begreep dat we een geintje maakten, maar alhoewel ik niet op vakantie ga en mijn dochter ook al een flink aantal jaren niet en ik moest haar op een gegeven moment van paardrijden halen,natuurlijk is dat niet leuk,maar om nu te spreken van armoede vind ik wel erg kort door de bocht, de crisis waarin we nu zitten is naar mijn mening grotendeels veroorzaakt door dat we of in ieder geval een hoop mensen boven hun begroting geleeft hebben en ja dan doet het zeer als je een stap terug moet doen,
Hey plaatsgenoot :)
Aha, Canarische Aalanden daar ook jaren geweest :)
Voor kids maakt het echt niet uit of je weg gaat of nu vertoeft aan Milligenplas/Wythemerplas/Agnietenplas.
Ze vermaken zich wel :)
Waar ik toch wel erg van schrik is het gebrek aan empatisch vermogen van sommige mensen en vooral het gebrek aan kennis van situaties waar kinderen in kunnen zitten en dat er wel erg makkelijk en hard geoordeeld worden.
Eens. Het is zo gemakkelijk om als goed opgeleide middenklasser met een vaak neerbuigend oordeel over ouders die het niet goed doen te komen. Ik zie net als jij gezinssituaties in mijn vrijwilligerswerk waar het soms niet eens geldgebrek is maar onvermogen. Als je functioneel analfabeet bent heb je al zoveel moeite om mee te draaien in de maatschappij en niet diep in de schulden te raken dat creatief knutselen met de kinderen echt niet in je bagage zit. En er zijn (te) veel van dit soort gezinnen in de armere wijken in de grote steden
even terug komen op mijn input, de gemeente is gestopt met de subsidie voor het schoolzwemmen, de scholen hebben onderling besloten toch door te gaan en delen nu de rekening van de bus die gehuurd moet worden. Het kostenplaatje is hoger geworden en word aan ons ouders doorberekend.
Aan de ene kant is het voor ons heel veel geld, het is of schoolzwemmen of mijn zoon kan naar een vereniging ( sportclub scouting enz)
wij kunnen niet alles, en moeten keuzes maken.
ik heb aangegeven bij school dat we geïnvesteerd hebben in zwemlessen en de zwemdiploma’s en dat ik het wel goed vond. Maar het is dus verplicht. Er is mij aangeboden het jeugdsportfonds aan te schrijven.Aan de andere kant zie ik ook kinderen zonder diploma en in ons waterrijke land vind ik de schoolzwemlessen erg belangrijk en moet er dan ook niet aandenken dat we weer in de tijd terug gaan dat we ons zelf maar weer iets aanleren, zoals een reactie van iemand op dit blog
..niet op vakantie gaan en net op een sportclub kan een teken van armoede zijn……..en het soort armoede is minder belangrijk…..het gaat om kinderen die tekort komen!
Nog maals als de school het verplicht stelt zijn de kosten voor school. Gewoon je poot stijfhouden. Als jij niet betaald moeten ze een alternatief programma opstellen. Maar daarmee geven ze aan dat het vrijwillig is en dat zij fout zitten. Dit is een keuze van de school die ze niet door mogen belasten naar de ouders.De wet is heel duidelijk. Kijk maar eens op de site van rijksoverheid onderdeel vraag en antwoord en zoeken op ouderbijdrage. Ik zou school hier nog eens heel duidelijk op wijzen. En de rekening niet voldoen, zijn ze nu helemaal gek geworden, ze moeten zich gewoon aan de wet houden.
Ik ben als kind 2 keer in Duitsland geweest en tjonge dát was me een happening!
Op vakantie gaan deed ik verder door een weekje naar opa en oma te gaan, een nachtje bij een vriendinnetje te slapen en zij daarna bij mij.
Niets hoeven, alle tijd voor spelen. Dát was vakantie.
Toen ik nog getrouwd was, speelde geld geen rol maar ook toen gingen wij niet elk jaar weg. Ik vind vakantie heerlijk maar niet op vakantie kunnen is geen armoede in mijn optiek. Wel op vakantie kunnen is een regelrechte luxe. Beetje de wereld op zijn kop.
Hier regelmatig vleesloos eten, dit jaar niet op vakantie en tweedehands kleding. Het verschil is denk ik vooral dat dit onze eigen keus is en niet komt door armoede.
Want wij hebben wel een groot opblaaszwembad gekocht voor in de tuin en onze kindjes spelen de hele dag buiten met leuke buurkinderen.
Armoede geeft aan in hoeverre het echt een belemmering is om gelukkig te zijn. Als er zoveel financiële zorgen zijn dat je geen energie/tijd hebt om liefde en aandacht te geven, dan word je daar echt wel ongelukkig van!
Dank voor alle reacties! Heel goed om de verschillende perspectieven te lezen!
Ik ben nog nooit op vakantie geweest.
Maar dat wil ik ook niet. Het buitenland trekt mij gewoon niet. Nederland heeft genoeg bijzonder mooie plekken, dorpjes, bossen, heide en andere curieuze plekken om te bezichtigen.