Mijn moeder zei altijd… Maar wat zeg ik eigenlijk altijd?

Last updated on March 4th, 2023 at 03:57 pm

• Mijn moeder zei altijd
• Wat hebben de kinderen van mij onthouden?
• De lessen die ik mijn kinderen meegaf
• Is dit wat ik de kinderen wilde meegeven?
• Mijn moeder zei altijd: Wat zei jullie moeder altijd?
• Mijn moeder zei altijd: hoe je soms gewoontes overneemt
• Mijn moeder zei altijd van Jaap Toorenaar
• Leestips

‘Mijn moeder zei altijd…’

Het is denk ik iets dat menigeen wel eens zegt. De lessen van je moeder draag je zowel bewust als onbewust mee in je leven. Ik heb op Huisvlijt wel eens een post gedaan over dingen die onze moeders altijd zeiden. Je krijgt ze met ‘de paplepel mee,’ zoals het gezegde gaat.

Mijn moeder zei altijd

Neem wat mee als je de trap oploopt!’ riep mijn moeder altijd, en als ik me wat al te opzichtig verveelde: ‘Ga dan lekker je kamer opruimen!’ Voor puberale neerslachtigheid schreef mijn moeder het volgende voor: ‘Ga ramen lappen. Daar knap je van op!’ en als ik dan nog bleef dralen: ‘Geef jezelf een schop!’ En toen ik, zwanger van mijn oudste, me zorgelijk afvroeg hoe zo’n bevalling was: ‘Er is er nog nooit één blijven zitten!’ en ‘Het hele Duitse leger is zo geboren.’

Kortom, mijn moeder had, en heeft nog steeds, een can-do-attitude.

Wat hebben de kinderen van mij onthouden?

Maar ineens vroeg ik me af: Wat hebben de kinderen van míj onthouden? Zullen zij later ook: ‘Mijn moeder zei altijd,’ zeggen? Zijn er specifieke dingen die ik ze heb meegegeven? Ik heb altijd erg mijn best gedaan, maar het is toch afwachten wat er blijft hangen. En wat niet.

En hebben ze dingen onthouden die ik ook echt belangrijk vind? Of dragen ze hele andere boodschappen met zich mee dan ik bedoelde? Bij begrafenissen worden dit soort dingen graag gememoreerd, maar dan kun je het natuurlijk zelf niet meer horen. Daarom besloot ik het de kinderen gewoon nu eens te vragen. Via onze gezins-app. Ik appte ze het volgende:

Kinderen: welke ‘lessen’ / ‘boodschappen’ heb ik jullie meegegeven?

De lessen die ik mijn kinderen meegaf

Hieronder het resultaat. Mijn kinderen zullen later wellicht zeggen: ‘Mijn moeder zei altijd:’

1. Tv is slecht.
2. Eet elke dag groenten.
3. Geen sex voor het huwelijk.
4. Alcohol is niet goed voor je.
5. Het leven is niet altijd Leuk.
6. Doe wat je kunt, niet minder.
7. Wees altijd beleefd.
8. Accepteer mensen voor hoe en wie ze zijn.
9. Denk goed na, en volg niet klakkeloos ‘de groep’.
10. Altijd je bord leegeten: ook als het niet lekker is.
11. Niet liegen.
12. Kijk iemand in de ogen als je hem of haar de hand schudt.
13. Zorg dat je alles goed op orde hebt voordat school weer begint.
14. Draag altijd een goede bh.
15. Je hoeft niet veel vrienden te hebben. Een hele goede is al genoeg.
16. Knuffels zijn vies.
17. Als je ongesteld bent hoef je niet te sporten.

Is dit wat ik de kinderen wilde meegeven?

Laat ik om te beginnen even benoemen dat deze 15 ‘lessen die ik mijn kinderen meegaf’ van mijn dochters komen. De zonen zwegen… Veel dingen herken ik wel. De ‘geen sex voor het huwelijk,’ vind ik wel wat streng klinken nu, maar ik sta nog steeds achter mijn onderliggende boodschap: wees zuinig met je lichaam, en sex hoort bij Liefde.

Wat betreft de vieze knuffels: tijdens de basisschoolperiode hadden de kinderen regelmatig luizen. En ik verdacht op een gegeven moment de knuffels ervan dat ze het probleem in stand hielden. Vandaar mogelijk de boodschap dat knuffels vies zijn. Wat betreft boodschap nummer 17: die kan ik me niet herinneren! Sterker nog, ik vind dat geen excuus om niet te gaan hardlopen!

Een boodschap die ik ze graag meegeef, maar ik niet in bovenstaand lijstje terugzie is: doe regelmatig iets voor een ander. Heel praktisch: streef elke dag naar 1 tenminste 1 goede daad. Blijkbaar is die niet blijven hangen. Ook miste ik mijn boodschap: ‘Energydrinks zijn super ongezond en slecht voor je, en alleen goed voor de portemonnee van de mensen die ze verkopen.’

Mijn moeder zei altijd: Wat zei jullie moeder altijd?

Hieronder een overzicht van jullie reacties op: ‘Mijn moeder zei altijd:’

• Hoi, ik zag die deze post toevallig voorbijkomen, en toen las ik je blog nog niet. Wat een meesterlijk onderwerp! Het gekke is, dat je moeder (die af en toe ook gek werd van ons) dingen zegt waarvan jij denkt: ‘Dat ga ik nooit zeggen!’ Helaas…….
• Ik ken de uitdrukkingen: ‘Slaap je niet, dan rust je toch,’ en als je vroeg: ‘Wat eten we?’ dan zei mijn moeder altijd: ‘Husse husse husse met je neus er tussen.’  Maar vooral: ‘Het is hier geen hotel!!!!!!!!!!!’ herinner ik me nog. Wóedend was ik, want wij moesten pittig meewerken vroeger. Later (ouder) dacht ik nog: ‘Dat van dat hotel slaat nergens op, want in een hotel is het personeel vriendelijk en zeg je dank je wel tegen het personeel! (wat een gedachte he!) Dus ik dacht: dat zeg ik later NOOIT. Helaas, het ontschoot me toch, maar dan zei ik erachter: ‘Daar ben je nog beleefd tegen het personeel”….. Verder herinner ik me: ‘Sellavie.’ Ik snapte er niks van ….. Je deed dingen met ‘moed, beleid en wanhoop’ …. Daardoor heb ik nooit geweten heb dat de uitdrukking ‘moed, beleid en trouw (of liefde?’ was. Mijn kinderen stappen over volle wasmanden, spullen voor de badkamer heen, en dan vroeg ik of ze zich niet bezeerd hadden bij het erover heen springen/slingerenen……. Ze zullen het vast nog wel weten!
• Mijn moeder zei altijd: :’Slaap je niet dan rust je toch’ – als ik mopperde dat ik niet naar bed wilde omdat ik tóch vast niet kon inslapen. En ‘Het is verst het lekkerst,’ als ze niet van de taart of de vers gesneden vleeswaren of zo af kon blijven. En: ‘Moeten is óók wat.’ Dat was een favoriete reactie van haar als iemand door omstandigheden gedwongen werd een onaangename taak te doen. Soms heb heb je gewoon geen keus, bedoelde ze. Oj a, en: ‘Mooi in de luier, lelijk in de sluier…’
  Ze had echt heel eigen uitspraken, realiseer ik me nu.. Helaas, ze is er niet meer…
• Ja, meerdere uitdrukkingen gebruikte ze. Van het hoofd en de benen zeg ik ook nog vaak, en mijn moeder zei altijd: ‘Kan niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt ernaast.’ En als we ons verveelden dan zei ze: ‘Ga maar op je hoofd staan en dubbeltjes poepen” En verder zei ze nooit het woord poepen! En mijn vader zei altijd: ‘Optimist tot in de kist.’ (Theda)
• Ik heb ook wel eens ergens geen zin in… (Makaya)
• Een paar die me bij gebleven zijn: “Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn benen gebruiken” (als ik weer ‘s in droomtoestand iets vergeten was mee te nemen). ‘Eerst de hoeken en de gaten, waar het oog komt, komt de stofzuiger ook wel.’ De spreuk is blijven hangen, de praktische toepassing niet 🙂 ‘Geef de bloemen maar als de mensen nog leven, dan hebben ze er zelf ook nog plezier van.’ Dus laat merken dat je om iemand geeft, en wacht niet tot het te laat is. (Jenthe)
• Mijn moeder zei altijd: ‘Kan niet ligt op het kerkhof en wil niet er naast ; ) (Monique Elisabeth)
• Hmmm neen, mijn moeder had geen bijzondere gezegdes. Wel kon ze altijd heel goed luisteren, en ehm, dan heel goed kalmerende vragen stellen. Nu nog wel….
  Ikzelf mompel en brul altijd : ‘Wat een TOEstanden…(ik hoor het de peuter ook mompelen , dus het moet zo zijn) en ook bezig ik graag Westfriese gezegden als: ‘Achteraf is het altijd de koe in de kont kijken,’ en dat soort dingen.. (Sillie)
• Zeuren over het eten? ‘Aangebrand en niet gaar, hou je mond en eet het maar.’
• Mijn moeder zei altijd: ‘Niet met lege handen naar de keuken, en ‘Nu als de gesmeerde bliksem…naar bed. ‘Jullie halen het bloed onder mijn nagels vandaan,’ en nog heel veel meer. Ook ik betrap me op ‘t gebruik van dit soort teksten, en zelfs mijn dochter schudt ze doorlopend uit haar mouw. (Anne)
• Hier was het thuis ook nogal eens raak.. Deur dicht, schoenen op de plank en jas op de kapstok waren wel de meest gehoorde denk ik 😉 maar: ‘Met z’n allen, voor z’n allen,’ was ook favoriet. De uitspraak die het meest is blijven hangen is: ‘Heb ik het nodig, en kan ik het missen?’ Uiteraard echoot die nog steeds na, vooral als ik aan het winkelen ben 😉
  (Overigens wel heel goed hoor, om je dit regelmatig af te vragen..)
• Wij werden echt doodgegooid met spreekwoorden en gezegdes door mijn moeder. Zat ik te piepen met haren kammen dan was het: ‘Wie mooi wil gaan moet pijn uitstaan.’ Bij liefdesverdriet: ‘Ach kind er zijn meer mannen dan kerken,’ en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik vond het vroeger zo irritant en wat denk je? Ik doe het zelf ook bij mijn kinderen. Ik troost me maar met de gedachte dat mijn jongens op school heel goed waren in spreekwoorden en gezegdes. Jong geleerd is oud gedaan 😉 (Muchodinero)
• Hihihi ik moet wel lachen om dat Duitse leger 😉 Gevleugelde uitspraken van mijn moeder zijn bij mij niet echt blijven hangen. Mijn kinderen weten mij inmiddels woordelijk aan te vullen….. (Huize steen)
• Haha, dat van iets meenemen als je de trap opgaat komt me bekend voor. En als mijn zus, mijn broer of ik ruzie maakten, riep ze altijd: ‘En daarom mensch, verdraagt elkander!’ Geen idee waar dat vandaan kwam, maar op een gegeven moment hoefde ze alleen maar te roepen: ‘En daarom mensch…’ waarop wij geïrriteerd riepen: ‘Ja, ja, verdraagt elkander!’ Later heeft ze die spreuk zelfs nog eens geborduurd en ingelijst, hij hangt nu schuin voor me op mijn prikbord. (Oog op de toekomst)

Mijn moeder zei altijd: hoe je soms gewoontes overneemt

Er was eens een vrouw die, als ze een grote rollade braadde, altijd de zijkanten van het vlees afsneed. Toen haar dochter vroeg waarom ze dat deed antwoordde ze:

‘Omdat mijn moeder dat ook altijd zo deed. Zo heb ik het geleerd.’

De volgende keer dat de moeder haar moeder zag, vroeg ze: ‘Waarom sneed jij altijd de zijkanten van de rollade af?’ En háár moeder antwoordde:

‘Omdat hij anders niet in mijn pan paste!’

Zo bleek een oude gewoonte, helemaal niet meer relevant.

Aan dit verhaaltje moest ik denken toen ik de bami in de pan met kokend water gooide: van mijn moeder heb ik geleerd de nestjes stuk te knijpen, zodat kortere sliertjes ontstaan. Terwijl op de verpakking toch staat, dat je na enkele minuten de nestjes voorzichtig uit elkaar moet trekken!

Klakkeloos heb ik de gewoonte van mijn moeder overgenomen, ook al heb ik geen idee waarom ze dat deed. Het geeft me zelfs een warm gevoel van verbondenheid.

Mijn moeder zei altijd van Jaap Toorenaar

Jaap Toorenaar maakte een boek met de titel Mijn moeder zei altijd. Hij deed hiervoor een oproep in het tijdschrift Onze Taal. Andere media namen de oproep over, en dat van alle reacties maakte Jaap Toorenaar het boek Mijn moeder zei altijd. Mijn moeder zei altijd is de eerste inventarisatie van Nederlandse familiespreuken, en daarmee het officieuze geschiedenisboekje van onze opvoeding.

Het boek is voor 9 euro te koop bij bol.com!

Leestips

Bemoedigende spreuken

Je moet het ijzer smeden als het heet is

Welke lessen van jouw moeder herinner jij je? En welke lessen/boodschappen wil je zelf graag aan je kind(eren) meegeven?