De kunst van het reizen: Waar je ook gaat, daar ben je.

Last updated on April 29th, 2024 at 09:32 am

De kunst van het reizen…

Het verlangen om ‘op vakantie’ te gaan is voor mij een mysterie. Ik heb nooit last van zogenoemde Wanderlust.

Soms vraag ik me af, of het aan mij ligt dat ik liever thuisblijf.

Mis ik de aanleg tot reizen? Is het een gebrek aan avonturisme?

In een verlangen om te begrijpen wat het toch is dat mensen leuk vinden aan op vakantie gaan, las ik De kunst van het reizen van Alain de Botton.

Maar de passage die mij het meest bleef was deze:

‘Ik had per ongeluk mijzelf naar het eiland gebracht’

‘Ik vond een ligstoel aan de rand van het strand. Ik hoorde zacht klotsende geluiden  naast me, alsof een vriendelijk monster kleine slokjes water nam uit een grote beker.

Er ontwaakten een paar vogels, die met ochtendlijn enthousiasme door de lucht begonnen te razen. Achter mij waren tussen de bomen door de raffiadaken van de vakantiehuis zichtbaar.

Toch geeft deze beschrijving onvolkomen weer wat zich die morgen in mij afspeelde, want mijn aandacht was in werkelijkheid veel meer versnipperd en afgeleid dan je eruit kunt opmaken.

Misschien heb ik een paar vogels met ochtendlijk enthousiasme door de lucht zien razen, maar de mate waarin ik me daarvan bewust was, werd negatief beïnvloed door een aantal andere factoren die er geen enkel verband mee hielden, waaronder een keelpijn die tijdens de vlucht was komen opzetten, de onrustige gedachte dat ik een collega verzuimd had te vertellen dat ik weg was, een drukkend gevoel op beide slapen en een toenemende drang het toilet te bezoeken.

Een zwaarwegend maar tot dan toe over het hoofd gezien feit diende zich aan: ik had per ongeluk mijzelf naar het eiland gebracht.’

Kijk, dat bedoel ik nou.

Reizen betekent niet per definitie dat je je ontwikkelt tot een nieuw, interessanter en beter mens.

Nog 4 passages over op vakantie gaan die ik herkenbaar vind

Hieronder nog 4 passages uit De kunst van het reizen, die bij mij een groot gevoel van herkenning oproepen:

1. Ik zou een onverwachte continuïteit ontdekken tussen de melancholieke persoonlijkheid die ik thuis was geweest en de persoon die ik op het eiland zou zijn, een continuïteit die niet bepaald strookte met de wezenlijke discontinuïteit in landschap en klimaat.
2. We zijn nog het best in staat ergens te verblijven wanneer we niet voor de opgave staan daar door lijfelijk aanwezig te zijn.
3. Het genoegen dat we aan reizen beleven is misschien eerder afhankelijk van onze instelling dan van onze uiteindelijk bestemming. Als we ons met de instelling van de reiziger door onze eigen omgeving bewogen, zou deze wellicht niet minder interessant blijken dan de hoge bergpassen en de oerwouden vol vlinders in Humboldts Zuid-Amerika.
4. We ontmoeten mensen die woestijnen hebben doorkruist, op ijskappen hebben gedreven en zich een weg door oerwouden hebben gehakt, maar bij wie vergeefs op zoek gaan naar een spiritueel bewijs van wat ze hebben meegemaakt.

Tot slot

De kunst van het reizen van Alain de Botton leest niet makkelijk weg. De man bedient zich graag van lange zinnen. Zijn boek is een uitgebreide zoektocht naar de kunst van het reizen, met veel verwijzingen.

Heb ik nu antwoord gevonden op de vraag wat mensen zo leuk vinden aan op vakantie gaan?

Niet echt.

Maar ik heb wel veel gelezen over de kunst van reizen en dat het vooral gaat om hoe je kijkt en in het leven staat.

En dat kan (gelukkig) ook gewoon thuis!

Leestips

• Eenvoudig leven
• Wie niet reist is gek