Uitvaart fotografie: foto’s van de begrafenis
Last updated on November 21st, 2023 at 04:20 pm
Ken je het fenomeen van uitvaart fotografie?
Dat zijn foto’s van en rondom een begrafenis.
Als je gaat trouwen is het heel gewoon dat je een fotograaf hebt die de dag voor je vastlegt. Zo’n fotoalbum van de trouwdag vormt vaak een dierbare herinnering. Het is leuk om nog eens terug te kijken hoe het allemaal was die dag, en wat er gebeurde. Vaak zien je later dingen in een fotoalbum die je op de dag zelf waren ontgaan.
Maar tegenwoordig kun je ook een begrafenis fotograferen. Bijvoorbeeld met behulp van een speciale uitvaartfotograaf. Dit heet uitvaart fotografie.
Uitvaart fotografie: waarom?
Een begrafenis is doorgaans een droevige gebeurtenis. Dus waarom zou je daar foto’s van willen maken? Maar net als op een trouwdag beleef je een begrafenis vaak in een roes. Het is heel intens, en daardoor ontgaan je soms dingen. Dingen die toch fijn zijn om te weten of te zien. En dat kan met uitvaartfotografie. Een fotoalbum van een begrafenis kan heel troostend zijn, en helpen bij de verwerking van het verlies en het rouwproces.
Vaak worden de foto’s van de uitvaartfotografie ook op een dvd gezet. En je kunt in de regel kiezen of je zwart-wit foto’s wilt of in kleur.
Uitvaart fotografie: aandachtspunten
Het is belangrijk dat de foto’s discreet gemaakt worden. Dat betekent dat de fotograaf die de uitvaartfotografie doet gepast gekleed is, geruisloze schoenen draagt en zoveel mogelijk onzichtbaar zijn of haar werk doet. Belangrijke aandachtspunten zijn verder:
- De kist
- Het moment dat een kist wordt gesloten
- Wanneer de kist de kerk wordt uitgedragen
- Foto’s van de mensen die er zijn
- Mooie momenten, bijvoorbeeld een troostend gebaar
- De rouwstoet
- Geen flits gebruiken
Filmen kan ook
Een alternatief voor een uitvaartfotografie is filmen. Ook dan leg je de gebeurtenissen van de dag van de begrafenis vast, maar dan met bewegend beeld. Het is net wat je zelf het prettigst vindt. Persoonlijk voel ik meer voor een fotoalbum.
Uitvaart fotografie: hoe vind je een fotograaf?
Als je googlet op ‘uitvaartfotografie’ vind je een lijst met fotografen die uitvaartfotografie doen. Het is belangrijk om van te voren een goed gesprek te hebben met de fotograaf, en te bespreken wat je belangrijk vindt en wat je graag in beeld zou hebben.
Heb jij ervaring met uitvaartfotografie? En wat vind je van dit fenomeen?
Leestips!
- Rouwclown
- Wat kost een begrafenis?
- Aangifte van overlijden
- Rouwproces
- Zelf een doodskist maken
- Wat moet je doen als iemand overlijdt?
- Verklaring van erfrecht ervaring
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
het klinkt heel gek, maar snap het wel..
Heb het 1x mee gemaakt dat er een fotograaf bij was…
En bij mijn oma wilde mijn moeder de dag erna terug en dat ik een paar foto’s maakte van haar graf..
Toen mijn opa 10 jaar geleden overleed was er iemand die tijdens de begrafenis foto´s nam. Ik vond dat toen vreemd en had er eigenlijk nooit over nagedacht dat je zoiets zou kunnen doen. Ik dacht toen inderdaad; waarom fotograferen we alles behalve zoiets als de dood en de begrafenis? Inmiddels is het redelijk gangbaar om dat te doen en ik vind dat ook iets moois. Tijdens de laatste uitvaart die ik meemaakte, vorig jaar van een vriend van mijn leeftijd, is alles gefilmd. Voor de nabestaanden heel belangrijk omdat zo´n dag inderdaad als een roes aan je voorbij gaat…
Poeh, ik vind dit lastig. Mijn opa is afgelopen Juni overleden en daar zijn geen foto’s gemaakt. Dit vind ik niet erg. De crematie was heftig en emotioneel en de pijn en het verdriet wil ik liever zelf niet terug zien. Ik kijk liever naar de foto’s van toen hij nog in leven was. De leuke momenten. Het is ieder voor zich, maar ikzelf heb hier geen behoefte aan.
Ik kan me voorstellen dat de pijn en het verdriet niet per sé dingen zijn die je graag weer opzoekt Birgit!
Hier heb ik dus nog nooit aan gedacht. Maar denk dat het best waardevol kan zijn. Mijn moeder is overleden toen ik 21 was. Tijdens de dienst heb ik gesproken en daar denk ik regelmatig aan terug. Foto’s houden zo’n dag dan toch dichter bij en dat is juist zo naar (dat zo’n dag steeds verder weg in het verleden ligt). Prachtig iets wat mij betreft!
Wat knap dat je hebt gesproken Jeske. Dat lijkt me zo moeilijk! Ik heb het idee dat ik geen woord uit mijn keel zou kunnen krijgen.
Dat hoor ik wel vaker. Maar op dat moment zit je in zo’n doorgaan modus en vond dat ik het aan mijn moeder schuldig was. Hoe heftig het ook was…
Aha, dus op zo’n moment lukt zoiets dus toch.