Mag ik u bedanken? Nee liever niet.
Last updated on January 8th, 2024 at 11:05 am
Ik heb al eens eerder een post geschreven over de vraag of het makkelijker is om te geven dan om te ontvangen. Daar moest ik aan denken toen ik Dominique Haijtema’s Nooit meer een zelfhulpboek las. Ze beschrijft daarin dat ze een goede vriendin die altijd voor haar klaar staat, wilde bedanken met een bosje bloemen en een dankbaar kaartje. ‘Maar,’ schrijft Dominique, ze reageerde anders dan ik had verwacht.’ De vriendin zei:
‘Dat hoeft niet. Het geeft me het gevoel dat ik de volgende keer ook iets terug moet doen als je iets voor mij doet.’
Hoop je iets terug te krijgen als je wat aardigs doet?
Hoewel Dominique dit tegen haar vriendin ontkent, concludeert ze later dat ze toch wel iets terug hoopte te krijgen met het cadeau voor haar vriendin. Namelijk dat ze gezien zou worden als iemand die: ‘onze vriendschap en haar hulp niet als vanzelfsprekend ervaart. Maar juist door me te willen bewijzen zorg ik ervoor dat onze vriendschap blijkbaar iets is waar ik mijn best voor moet doen.’ Ze schrijft zelfs dat ze niets voor niets doet en op haar hoede is. In haar achterhoofd is er altijd de vraag: ‘Wanneer wordt de rekening opgemaakt?’ Dominique wil liever niemand iets schuldig zijn.
Tsja
Eerlijk gezegd heb ik gemengde gevoelens over de reactie van de vriendin. Waarom zou je een vriendelijk gebaar afwijzen? Is die vriendin de enige die mag geven in de relatie? Waarom mag Dominique dat niet ook doen? Of moet je er juist tegen kunnen dat je meer krijgt dan je geeft? Dat de denkbeeldige weegschaal niet in evenwicht is?
Maar een eindje verderop bekent Dominique dat ze alles in het leven als een transactie ziet. Ze doet iets, en verwacht er iets voor terug. Ze schrijft dat vriendschap en liefde niet hetzelfde zijn als een taart waarbij er minder overblijft voor de één als de ander een groot stuk krijgt.
Dat is natuurlijk ook wel weer waar.
Niettemin, als iemand mij iets geeft als bedankje dan zal ik dat niet botweg afwijzen.
Lees ook: Het plezier van nee zeggen
Hoe ervaar jij geven en nemen? Kun je beide even goed? Of ben je beter in geven? Ik vraag me af of er mensen zijn die zeggen: ‘Oh, ik ben veel beter in nemen!’
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Herkenbaar.
Een tijdje geleden heb ik een Hema ontbijtje betaald voor een vrouw met twee kindjes die haar portemonnee vergeten was. Ze bedankte me, wou het geld overmaken, en ik zei: doe maar iets leuks voor iemand anders. Dat had namelijk iemand een keer voor mij gedaan. Een pay it forward situatie. En toen was de transactie-sfeer van iets terugdoen ineens weg. Kan het aanbevelen.
Wat een briljante oplossing Judy! Op die manier haal je inderdaad het idee van ‘nu moet ik wat voor jou doen,’ eruit!
Ik geef liever dan dat ik ontvang. Maar natuurlijk is soms iets ontvangen ook leuk. Maar geen must!
Zo grappig dat de meesten zeggen liever te geven dan te ontvangen. Dat geldt waarschijnlijk voor alle gevers en ‘slechte’ ontvangers en dus zijn we behoorlijk gelijk aan elkaar.
Ja, opvallend is dat hè? Terwijl je in eerste instantie misschien toch zou verwachten mensen liever krijgen!
Pfff. Volgens mij heeft die Dominique te veel tijd om na te denken. Ik sta daar allemaal niet bij stil, hoor. Ik kan geven en ontvangen. Ik ben aardig voor de mensen om mij heen. Ik vind het leuk als mensen aardig voor mij zijn. Zijn ze dat niet; ook goed. Ik word regelmatig voor gek verklaard om alle kaarten die ik verstuur terwijl ik er amper terug krijg. Nou en?
Dat is een slimme houding Nicky. Zo ben je niet afhankelijk van de reacties van anderen : )