Een kort geding tegen de basisschool

kort geding

Een vriendin heeft een kind op de basisschool. Volgend jaar wordt daar het zogenaamde Gelijke Dagen Model ingevoerd. Niet te verwarren met het Continurooster. Bij die laatste houd je de vrije woensdagmiddag. Bij het Gelijke Dagen Model hebben kinderen elke dag school van half negen tot twee.

Kort geding!

Maar er is een wel heel bijzondere reden voor dat het Gelijke Dagen Model op deze school pas volgend jaar wordt ingevoerd. En dat is dat één van de ouders zei:

' Als je dit jaar het Gelijke Dagen Model invoert, span ik een kort geding aan!'

Die ouder heeft een kind in groep 8. Dus volgend jaar is het probleem er niet meer. De school koos eieren voor haar geld, en stelde het uit.

Ik stond echt met mijn oren te klapperen toen ik dit hoorde. Ik vind het nogal wat om te dreigen met een rechtszaak tegen de basisschool van je kind. Maar vervolgens las ik deze week dat dit steeds vaker voorkomt! Het aantal geschillen tussen ouders en school groeide de laatste vier jaren met maar liefst 140%.

Redenen waarom ouders de school van hun kind aanklagen

  1. Wanneer een kind van school moet omdat het niet goed genoeg presteert, terwijl de ouders vinden van wel.
  2. Als scholen in de ogen van ouders te weinig doen tegen pesten.
  3. Als een school te weinig doet om de taalachterstand van kinderen van asielzoekers weg te werken. Syrische vluchtelingen spanden een kort geding aan.
  4. Als de school een Gelijke Dagen Model wil invoeren.
  5. Als een kind niet mee mag op schoolreisje vanwege slechte schoolprestaties of gedrag.

Ouders accepteren beslissingen van scholen niet zo maar meer

Een belangrijke verklaring voor het gedrag van ouders is dat ze beslissingen van scholen niet meer zo maar accepteren. In de tijd dat mijn moeder opgroeide was de status van een leerkracht op de basisschool nog zo hoog dat hem plechtig het eerste Kievitsei werd aangeboden! Dat is nu compleet anders. Scholen hebben veel van hun autoriteit verloren. En daar hebben ze zelf ook een belangrijke rol in gespeeld vind ik.

Scholen hebben zelf ook schuld

Scholen vragen ouders te pas en te onpas  om te helpen met allerlei taken die vroeger voorbehouden waren aan geschoolde leerkrachten. Maar anno 2015 worden ouders bijvoorbeeld gerust ingezet om kinderen te helpen met lezen. Geen wonder dat ouders gaan denken dat ze het net zo goed, zo niet beter weten.

Van mij heb je geen last, maar ook weinig plezier

Ik ben een type ouder waarvan scholen noch last, noch veel plezier van hebben. Mijn uitgangspunt is dat de leerkracht niet voor niets vier jaar Pabo achter de rug heeft. Ik beschouw lesgeven als een vak. En dat is één van de redenen dat ik niet sta te trappelen om allerlei taken op school op me te nemen. Ik vind dat taken voor de professionals.

Mijn verantwoordelijkheid is dat ik mijn kinderen goed opgevoed naar school stuur, en met een gezond ontbijt achter de kiezen.

Tegelijkertijd is het denk ik wel belangrijk om oplettend te blijven als ouder. Want ook leerkrachten maken fouten. Maar een kort geding aanspannen? Nee, dat zou ik denk ik niet zo gauw doen.

N.B. De meeste klachten van ouders gaan over basisscholen, hbo's en universiteiten! Op de middelbare scholen gaat het blijkbaar beter!

Zie ook mijn posts over het Afscheidscadeau voor de juf en Basisschool kiezen.

Hoe kijk jij aan tegen de trend dat ouders vaker de school van hun kind aanvallen?

Vergelijkbare berichten

30 reacties

  1. Ik zou het zelf niet snel doen, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
    Zeker bij kwesties als pesten of het plotseling veranderen van een compleet schoolrooster.
    Ouders moeten ook werken immers.

    Verder denk ik dat scholen er rekening mee moeten houden dat als je veel input wilt van ouders, dat je die dan op alle vlakken krijgt en niet alleen met voorlezen.
    En ja... ik ben ook zo'n moeder die bij voorkeur niet betrokken is bij schoolactiviteiten.

    Waarom in vredesnaam? Ik moet toch ook mijn brood verdienen en huishouden runnen? Daarbij: ik vind al die moeders in de klas alleen maar onrust geven. Steeds wisselende gezichten, geen pedagogische opleiding, geen VOG enz. Juffen en meesters zijn voor onderwijs en ouders zijn voor thuis. (zal ik ze maar aanklagen dan...? - geintje ;-))

    1. Dat is een goed punt Bespaarzuinig. Je moet ouders inderdaad de tijd geven om hun werktijden aan te passen aan nieuwe schooltijden, en anders om een goede oplossing te zoeken voor de kinderen.

      Ik ben het met je eens dat ouders in de klas ook voor onrust kan zorgen.

  2. Wij hebben het wel overwogen te doen toen bleek dat onze dyslectische zoon met verklaring en al gewoon helemaal geen hulp of aanpassingen kreeg die wel een wettelijk recht zijn. Van school veranderen is hier ook niet zomaar aan de orde want alle aanwezige scholen zitten vol en nemen ook in de hogere jaren geen leerlingen meer aan en zeker geen leerlingen die extra zorg nodig hebben. Dan zul je toch moeten strijden voor de rechten van je kinderen.

    Dat samen naar school idee, is leuk, maar het gevolg is dat veel RT docenten zijn wegbezuinigd en kinderen die prima functioneren met wat extra ondersteuning gaan nu gewoon uitvallen en zijn de dupe van deze wetgeving terwijl dat nu juist niet de bedoeling was.

    1. Wat naar dat je zoon niet de hulp kreeg die hij nodig had Tijgermama. Normaliter zou ik dan inderdaad voor een andere school kiezen denk ik, maar als dat ook niet kan, dan is het wel echt een probleem inderdaad.

  3. De vorige basisschool van onze zoon was echt niet goed. De juf kneep onze zoon. De leiding wilde daar niets aan doen. Wij zijn van school veranderd. Ik wil graag onderwijskrachten als professionals zien, maar dan moeten ze dat ook zijn.. En de huidige PABO is niet zo heel geweldig meer.

  4. Ik vind het een lastig vraagstuk.
    Zelf ben ik van 1989 t/m 2001 altijd actief geweest op de basis- en middelbare school van mijn zoon, in beide gevallen als secretaris van de ouderraad. Het meeste werk hiervoor gebeurde in de avonduren, dus geen probleem. Verder hielp ik met avondvierdaagses, eindweken, open dagen e.d. Ging ook wel eens mee met schoolreisjes. Ik kon dit doen omdat ik parttime werkte of ik nam een snipperdag. V.w.b. de onderwijskundige zaken ben ik een tijdje leesmoeder geweest. Verder werd op dit gebied niet zo veel van de ouders gevraagd.
    Het was (is nog steeds) een kleine school, met zeer ervaren leerkrachten (2 ervan heb ik zelf nog als juf en meester gehad, ik zat op dezelfde lagere school) maar ik kan me niet herinneren dat er zo veel gezeken (excusez-le-mot) werd door ouders als tegenwoordig.
    En dit soort dingen werd heus in de ouderraad besproken, zodat je natuurlijk wel eens wat hoorde waarvan je opkeek, zowel positief als negatief.

    Het strenge van héél vroeger was niet goed, maar het tegenwoordige doorgeslagen gedoe van ouders, daar krijg je wel eens een punthoofd van. Overal over klagen, hun kind doet nooit iets, is de allerbeste en hoe durft een leerkracht hem/haar aan te pakken!....... Dit is aan mij niet besteed. Als leerkracht zou ik tureluurs worden van al die ouders die het beter weten.

    Als je als ouder wilt dat een school bepaalde activiteiten stimuleert, activiteiten waarvoor tegenwoordig dikwijls geen beroepskracht kan worden aangesteld vanwege de gekorte financiële middelen, dan zul je zelf de handen uit de mouwen moeten steken. Je kunt niet altijd alles aan andere - meestal dezelfde - vrijwilligers overlaten, ook niet als je een fulltime baan hebt. Ik moest er ook wel eens een vrije dag voor opnemen. Vaders kunnen trouwens ook best eens iets doen, 't zijn nagenoeg altijd de moeders die zich opofferen.

    Hier op het dorp hebben ze trouwens al sinds enkele jaren een Gelijke Dagen Model en iedereen is er lovend over.

    Mensen reageren overigens vaak dubbel: als er bijvoorbeeld onvoldoende begeleiding op schoolreis is, is het niet goed, maar als je gevraagd mee te gaan, hebben ze ook commentaar omdat dit het pakkie aan is van de leerkrachten. Ik zou niet graag de verantwoording hebben over zo'n grote groep - zich niet altijd even lekker gedragen - leerlingen.
    Ik ben zo'n ouderwets type dat zich wel eens ergert aan het onbehouwen gedrag van grotere kinderen, alsof hen thuis niet veel meer wordt bijgebracht. Je zult er mee te doen hebben in de klas. Trouwens, als kinderen zien dat hun ouders voor elk wissewasje dat ze niet aanstaat op hoge poten naar school rennen, vinden kinderen misschien ook wel dat ze het recht hebben hun juf of meester aan te vallen, worden ze steeds brutaler.

    Zoals aan het begin gezegd, 't blijft lastig wat je moet doen, maar een kort geding aanspannen zoals in het bovenstaande geval....... tamelijk overdreven, de eisers vonden zichzelf vast heel belangrijk. Beetje slap van de school ook om toe te geven.

    1. Ik denk ook dat het hier en daar wat is doorgeslagen nu. Vroeger namen ouders alles klakkeloos aan wat de Meester zei, maar nu is het soms het andere uiterste.

      Een paar weken geleden had mijn jongste zoon bij wijze van experiment 1 week het Gelijke Dagen Model. Hij vond het niet fijn, en ik miste de gewone woensdagmiddag! Maar het was maar één weekje, dus misschien is op de lange termijn wel fijn.

  5. Ik werk in het onderwijs. En ook hier komt het wel eens voor dat ouders een klacht indienen en dreigen. Er wordt dan eerst netjes in gesprek gegaan met de directeur en vaak wordt er dan al bijgedraaid. We proberen er iig altijd samen uit te komen.
    Maar persoonlijk zou ik nooit durven dreigen. Als me iets dwars zit wel bespreken op school.

    1. Fijn dat een goed gesprek in de meestal gevallen helpt Marjon. Ik denk dat ouders zich ook graag 'gehoord' willen voelen. En als hier aan wordt voldaan neem je al een boel ergernis en frustratie bij ze weg denk ik.

  6. Bij sommige activiteiten kun je niet zonder ouders (sportdag, schoolreisjes, spelletjesochtend, etc.) Om dat goed te kunnen organiseren heb je gewoon ouders nodig, anders kun je dit als leerkracht niet meer doen. En ook dan krijg je klachten van ouders, want "er wordt ook niks leuks met de kinderen gedaan." Ik sta niet vooraan om te helpen met activiteiten, maar af en toe help ik mee. Het hoeft niet altijd door dezelfde ouders gedaan te worden.
    In mijn jaren als kleuterjuf heb ik vaak meegemaakt dat ouders het niet eens waren met onze beslissing over de overgang van groep 2 naar groep 3. Veel kinderen zijn daar nog echt niet aan toe, dit was te zien aan hun gedrag in de klas, weinig concentratie, liever spelen dan werken en ook nog tegenvallende resultaten. Ouders keken daar vaak anders tegenaan, vriendjes gingen ook naar groep 3 dus moest hun kind ook. Ik heb weinig ouders meegemaakt die het eens waren met de beslissing, en veel gingen ook uiteindelijk wel door, waardoor de leerkracht in groep 3 het moeilijker kreeg.
    Meedenkende ouders is prima, maar een kortgeding om een rooster vind ik nogal ver gaan. Als een school de ouders goed op de hoogte houdt over het proces hier naartoe dan zijn ouders op de hoogte en hadden ze eer der hun beklag moeten doen. Al moet ik zeggen dat veel scholen nog veel kunnen leren op het gebied van communicatie met ouders.

    1. Persoonlijk vind ik dat er veel te veel 'leuke' activiteiten georganiseerd worden. Mijn oudste zoon heeft ondertussen een diagnose PDD-NOS en die werd helemaal niet goed van steeds wat anders. Hij floreerde juist bij gewone schoolweken.

      Ik ben een groot voorstander van gewone lesweken, zonder allerlei extra activiteiten.

  7. Vroeger moest je alles in rijtjes opdreunen en had je geen leerlingen met adhd. Die waren er misschien wel maar die werden gewoon als druk gezien en kregen dan met het latje straf. De tijden veranderen nu eenmaal.
    Ik heb zelf in het onderwijs gewerkt en inderdaad, er worden vaak ouders voor leeshulp ingeschakeld. Maar dat komt puur omdat er geen GELD is om daar een professioneel iemand voor in te schakelen. Dus ik denk dat dit niet komt door de scholen, maar door de overheid die het onderwijs niet meer zo hoog aanziet als eerst....

    1. Ik denk ook dat het huidige onderwijs, dat vrij ongestructureerd en met vele projecten en extra activiteiten, druk gedrag ook in de hand werkt.

      Dat er geen geld is om een professional in te schakelen voor leesonderwijs vind ik toch wel heel erg.

  8. De eerste basisschool waar mijn oudste zoon op zat vond ik een heel goede school. Vanwege verhuizen naar een andere plaats moest er een andere school gevonden worden. Helaas was deze basisschool niet een goede. Mijn zoons zijn geen standaardkinderen en werden al snel als een soort probleemgevallen gezien. Oudste werd veel gepest en buitengesloten en de leerkrachten deden daar veel te weinig aan. Mijn zoon had een probleem en daarom werd hij gepest. Ja, mijn oudste is erg gevoelig en was nogal verlegen maar om dat nu een probleem te noemen. De jongste is een beelddenker en heel intelligent. Door het beelddenken kon hij niet overweg met de leersystemen die op school gebruikt werden. En dan kun je iets 10 keer uitleggen, hij kan het dan gewoon niet volgen. Op zeker moment had hij een leerkracht die hem ronduit 'dom' noemde. Toen heb ik die leerkracht opgebeld en gezegd dat hij zijn pedagogische verantwoordelijkheid moest laten zien en mijn zoon beter moest behandelen en anders met rust laten. Zoonlief heeft hier nog lang last van gehad. Maar maakte van zijn MBO-opleiding een HBO-opleiding door zelfstudie en nu is hij nog steeds bezig met zelfstudie omdat hij de HBO-opleiding ver onder de maat vond. Nu was dat een kunstacademie (kreeg hij nog maar 1 uur tekenen) en is het belang van een goed portfolio belangrijker dan het kunnen schrijven van verslagen.
    Jammer dat je in Nederland je kinderen niet zelf les mag geven. Dat was vast veel beter gegaan.
    Ik heb destijds niet gedacht om een rechtszaak aan te spannen, wel om de schoolinspectie in te schakelen. Jongste zoon zat in groep 8 toen het echt uit de hand dreigde te lopen en we telden de maanden af dat ie van school af kon.
    Wat mij verder opviel was dat het onderwijs zo sterk op meisjes en hun gedrag was gericht. Gewoon jongensgedrag werd al snel als problematisch gezien. En dat alles in het teken staat van lezen vond ik ook niet zo handig. Moest jongste zoon (de beelddenker) een som lezen: 'Jeroen loopt naar de kelder om 12 appels te pakken....'
    Hier haakte jongste zoon al af en zijn reden was: 'Ik ken Jeroen niet, dus kan ik die som ook niet oplossen'. Nu kun je er om lachen, maar voor hem was het toch heel lastig.

    1. Wat een pech dat je door een verhuizing te maken kreeg met een slechte basisschool. Ik vind het altijd best erg om te horen dat er zoveel verschil in kwaliteit is tussen basisscholen! Gezien de inspectie zou je toch verwachten dat er een soort basiskwaliteit is?!

  9. Ik had het bericht ook deze week voorbij zien komen en schrok er een beetje van. Ik weet wel dat ouders tegenwoordig een stuk mondiger zijn (en soms ook geheel terecht hoor), maar dat ouders zulke stappen zetten om zulke, veelal, onzinnige redenen vind ik shockerend. Hoe kunnen leraren in hemelsnaam nog hun werk doen als ze bij elke stap de hete adem van de ouders in de nek voelen?

  10. Ligt er maar net aan wat het is, of je wel of niet een rechtszaak aanspant. Ik vind het wel een laatste uiterste middel. Voor iets als een roosterwijziging vind ik het wel ver gaan. Bij S op school werd ook vanaf groep 8 een continurooster ingevoerd, dat ging overigens wel ten koste van de vrije woensdagmiddag, hij was alle dagen om 2 uur uit.
    Er was vanuit de ouders enorm veel weerstand en oproer, maar toen het eenmaal werd ingevoerd was iedereen er snel aan gewend.

    1. Veranderingen roepen denk ik automatisch weerstand op bij mensen! Ik heb zelf een weekje mogen proeven aan het Gelijke Dagen Model en vond het niet fijn. Maar mijn zoon zit in groep 8 dus ik krijg er niet meer mee te maken.

      Maar ik miste de vrije woensdagmiddag!

  11. Als Belgisch vraag ik me dan af waar jullie kinderen zijn vanaf twee uur, allemaal naar de opvang? Zelf vind ik het niet echt een positieve tendens dat de schooluren zwaar beginnen af te wijken van de kantooruren. Tuurlijk past een mens zich aan, dat doen mensen die in ploegen werken ook. Als ik echter zie hoeveel huiswerk er nu al is, dan vraag ik me af wat dat gaat zijn wanneer de school reeds om twee uur dicht gaat.

    Een rechtzaak aanspannen, hmm, in groep misschien wel, alleen zeker niet. Ik geloof niet echt in de slaagkansen.

    1. Een goede vraag Sopdet! Ik denk dat de buitenschoolse opvang blij is het met Gelijke Dagen Model, want daardoor hebben ouders meer tijd om te overbruggen voor hun kind voordat ze zelf vrij zijn.

  12. Een kort geding aanspannen zou ik zelf niet zo snel doen (pfff...wat een werk), maar er zijn best wel situaties voor te stellen waavoor het voor ouders een wanhoopsmiddel is.
    Ben het met je eens trouwens dat scholen zelf debet zijn aan de ontstane situatie. Ouder participatie is heel belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen, maar dat betekent ook dat je ouders inspraak moet geven.

  13. Zo ik heb niet alle reacties gelezen, wat een lappen tekst.
    MAar ooit heb ik de PABO gedaan en een van de redenen dat ik gestopt ben toen met lesgeven waren de ouders. Ze respecteerden mijn verhaal niet, hun kind deed dat niet verhalen moest ik aanhoren. Ik was jong en bijna geen levenservaring en trok dat echt niet. Dus 1. respect van de ouders naar de school is echt wel verandert.
    Nu ben ik zelf moeder van een basisschool kind en 1 van de ouders die helpt met lezen. Waarom? Zoidat de kinderen die het lezen moeilijk vinden, extra kunnen lezen. MEt een beetje hulp (lees er is een stok achter de deur zodat ze ook echt lezen, en ze worden gecorrigeerd als ze niet goed lezen) Dat moeten alle ouders ook zelf thuis doen met hun kinderen. Leren lezen is niet iets wat je alleen op school doet, maar dat is meters maken. En met het maken van de meters hebben de zwakkere leerlingen moeite, het is moelijik en niet leuk. De leerkracht heeft hier tegenwoordig met een groep van ruim 30 kinderen waarvan er zeker 5 op een ander niveau werken (hoger en lager) en ook nog eens 2 die vroeger zouden zijn doorgestroomd naar het speciaal onderwijs (LOM, MLK oid) gewoon geen tijd voor. Dus als mama wil ik graag helpen. Ik bemoei me verder niet met het lesgeven. Dat mag de meester zelf doen, hij wordt er voor betaald. (ik kan nu niet zeggen hij is de proffessional, want dat kan ik nu zelf ook zijn namelijk)

    Dus zowel van de kant van de ouder als van de kant van de leerkracht zeg ik: Ouders het begint met jullie, waar is je respect gebleven voor de leerkracht en de school. NAtuurlijk zijn er uitzonderingen, maar ben je het niet eens met de school, zoek lekker een school die wel bij je past! Maar stop met dat gedreig zeg! Dan moet de school daar tijd in stoppen in plaats van in het onderwijs van jouw kind!

    Misschien wat heftig, maar deze reactie lokte je stukje vandaag bij me uit.

    1. Wat naar Marijke, dat je je genoodzaakt voelde te stoppen met lesgeven vanwege de ouders. Dat is toch niet niks. Maar ik lees regelmatig verhalen over boze ouders die met opgestroopte ouders naar school komen omdat ze boos zijn op de leerkracht.

      Wel heel mooi dat je je kennis en expertise nu alsnog kunt inzetten op school.

      Wat je zegt over de grote klassen, en kinderen met verschillende behoeftes herken ik. Ik heb begrepen dat leerkrachten het om die reden tegenwoordig best zwaar hebben. En daar komt dan blijkbaar ook nog een heleboel administratieve rompslomp bij.

  14. Bij mij op school hadden ze vroeger ook al voorleesmoeders. Voorlezen daar hoef je toch niet voor gekwalificeerd te zijn ;-) Als kind vond ik dat juist hartstikke leuk dat je even in een klein groepje speciale aandacht kreeg.

    Als ik niet tevreden over de school zou zijn, zou ik gewoon een ander zoeken. Dat is voor het kind beter dan dat het in een strijd terecht komt. En ik hoor van heel veel leerkrachtvriendinnen dat ouders echt vreselijk zijn tegenwoordig ;-)

  15. Ik zou ook niet een rechtszaak aanspannen. Maar wat ik wel lastig vind dat er ook veel meer beroep wordt gedaan op de kinderen zelf binnen de school. Zo lost onze school het leesprobleem gedeeltelijk op met hogere klassen die met de lagen klassen gaan lezen. En is er een soort programma tegen pesten op school waarbij je eerst naar een ( op dat moment aangewezen ) leerling moet stappen als er mot is op het schoolplein. Mijn dochter ging deze regels zo rigide opvolgen dat ze niks meer aan de leerkrachten vroeg. En er mee zat als een spel uit de hand liep. Als ik hier over wilde praten werd het altijd geminimaliseerd en naar mijn dochter toegewezen. Totdat ik een keer vroeg wat het beleid was. Toen hebben we een gesprekje gehad met dochter erbij. De leerkracht vroeg aan mijn dochter op een best belerende toon hoe erg het wel niet was geweest. Dan ga ik mij wel achter de oren krabben hoe goed de leerkrachten het met onze kinderen voor hebben. Of dat ze zo volgepropt worden met regels en wetten volgen dat ze niet meer naar de kinderen zelf kunnen kijken of wat die nodig hebben. Het is wel fijn als het gesprek tussen ouders en leerkrachten mogelijk is. Want een leerkracht is zo veel uur per dag met je kind dat het ook een opvoeder is. Liefs, Eva

    1. Ook op de basisschool van mijn jongste zoon worden inderdaad oudere leerlingen ingezet om de jongere leerlingen te helpen met lezen.

      Het is inderdaad belangrijk dat leerkrachten het kind blijven zien.

  16. Het lijkt mij wel een grote stap om een kort geding aan te spannen, al snap ik regel 2, school doet niks tegen pesten het beste! Dit is niet alleen voor jouw kind of eigen belang maar goed voor veel meer kinderen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.