De boekenapotheek: een remedie voor elk lichamelijk of emotioneel pijntje
Last updated on October 31st, 2023 at 03:03 pm
- De boekenapotheek
- Hoe boeken kunnen helpen
- 30 Leeskwalen, en de 10 leeskwalen waar ik aan leid
- Mijn boekenapotheek
- Conclusie over De boekenapotheek
- N.B. Lezen met ALS
- Praktische informatie over De boekenapotheek
Ik ben dol op boeken.
Boeken bieden toegang tot een andere wereld.
En volgens Ella Berthoud en Susan Elderkin helpen boeken ook nog eens bij ruim 320 aandoeningen! Van midlifecrisis, slapeloosheid en aangebrand eten, tot gebrek aan humor en obstipatie. Per ‘aandoening’ geven zij de boektitels die je kunnen helpen. Hun boek heet dan ook De Boekenapotheek.
N.B. Marianne Power leefde een jaar lang volgens de adviezen van zelfhulpboeken.
De boekenapotheek
Alleen de ondertitel is al leuk:
‘Lees en genees.’
In de boekenapotheek wordt geen onderscheid gemaakt tussen lichamelijke kwaaltjes en emotionele pijn. Je vindt er bijvoorbeeld een remedie tegen heimwee, maar ook voor haaruitval! En het fijne is: je hoeft voor de geneesmiddelen in de boekenapotheek niet eerst naar de dokter voor een recept. Je kunt ze gewoon kopen in de boekhandel. Of gratis lenen in de bibliotheek natuurlijk.
Hoe boeken kunnen helpen
Boeken kunnen je op verschillende manieren helpen in moeilijke tijden.
- Het verhaal is betoverend en leidt je af van je zorgen.
- De hoofdpersoon is inspirerend, en laat je zien hoe je iets kunt oplossen.
- Boeken laten je door een andere bril naar de wereld kijken.
- Ritme van een goedgeschreven tekst stimuleert de geest, of kan je geest juist tot rust brengen.
Zo omschrijven Berthoud en Elderkin het:
‘Als je helemaal opgaat in een roman, niet in staat bent je los te rukken van de bladzijde, dan zie je wat een personage ziet, raak je aan wat een personage aanraakt, leer je wat een personage leert. Misschien dénk je wel dat je op de bank in de woonkamer zit, maar de delen die ertoe doen – je gedachten, je zintuigen, je geest =- bevinden zich op een heel andere plek. Lezen is op reis gaan met de schrijver.’
30 Leeskwalen, en de 10 leeskwalen waar ik aan leid
Naast de boeken die ze aanbevelen voor allerlei kwalen, behandelen Berthoud en Elderkin ook praktische leeskwalen. Dertig om precies te zijn. Ik noem de 10 leeskwalen die ik het meest herkende!
- Bang om aan een boek te beginnen
- Niet in staat je te concentreren
- Afgeleid door het huishouden
- Kinderen die aandacht vragen
- De verleiding van nieuwe boeken
- Je boek niet willen uitlezen
- Afgeschrikt door dikke pillen
- Teveel eerbied voor boeken
- Afgeschrikt worden door de hype rondom een boek
- Overweldigd door het aantal boeken in je huis.
Mijn boekenapotheek
Als ik naar mijn eigen ‘boekenapotheek’ kijk dan denk ik vooral aan de boeken van Cissy van marxveldt en Sanne van Havelte. Want dat zijn boeken die ik graag nog weer eens lees in moeilijke tijden. Dan ga ik graag op in de wereld van Joop ter Heul en Marijke. En ik geniet van de knusheid van het bestaan in titels als De rozen van Hofwijck.
En als ik last heb van een motivatiecrisis wat betreft hardlopen lees ik een boek van John ‘The Penguin’ Bingham!
Conclusie over De boekenapotheek
De boekenapotheek is echt een boek om permanent in je boekenkast te hebben staan. Om te pakken op moeilijke momenten, en te kijken welk boek je zou kunnen helpen. Maar ook vanwege de intrigerende leeskwalen.
Ik leende De boekenapotheek, en ik baal echt dat ik het terug moet brengen. Dit is voor het eerst in lange tijd weer eens een boek dat ik graag zou willen kopen.
N.B. Lezen met ALS
In zijn boek lezen met ALS onderzoekt Pieter Steinz of boeken hem kunnen helpen bij zijn ziekteproces!
Praktische informatie over De boekenapotheek
De boekenapotheek is voor 27,- te koop bij bol.com. Dat vind ik normaliter duur, maar omdat dit een tijdloos naslagwerk is vind ik de prijs oké.
Heb jij bepaalde boeken die je pakt als je behoefte hebt aan troost of bemoediging? En wat vind je van het idee van een boekenapotheek?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik heb geen bepaald boek die ik pak als ik behoefte heb aan troost O.i.d.
De leeskwalen die ik het meest herken zijn dan nummer 2, 3 en 4 .
Dat zijn zeker herkenbare kwalen vind ik. Het valt vaak niet mee om je te concentreren op een boek als je kinderen hebt.
Wat grappig dat daar een boek aan gewijd is. Als ik voel dat alles even teveel wordt, teveel haast, teveel stress, dan stop ik soms met wat ik ook aan het doen ben en pak ik even op met een boek – al is het 5 minuten – en daarna voel ik me altijd weer goed en kan ik er tegenaan. Gewoon even je aandacht ergens anders op focussen en dat werkt goed met lezen. Al werkt dat bij mij ook goed met een film.
En pak je dan nog een specifiek boek Frederique? Of helpt elk boek?
Als ik echt gestresst bent, dan kan ik de inhoud van een boek meestal niet ‘tot mij nemen’. Het komt gewoon niet binnen of zo.
Nog nooit van de boekenapotheek gehoord! zelf heb ik niet dat ik een speciaal (soort) boek pak in een specifieke situatie. Wel lees ik graag sowieso om mijn hoofd af te leiden. Het enige boek wat therapeutische effecten heeft op mij is Asperger relatie, dit voor herkenning en houvast.
Ik herken het helemaal, ook ik heb een aantal boeken die ik nooit weg zal doen en die ik moeilijke tijden lees of als het heel heet is en ik wil toch iets lezen als ik buiten zit, en niet teveel veel nadenken. O.a ook Sanne van Havelte want het is zo ouderwets met die eeuwige kopjes thee, Cissy van Marxveld maar ook Claudia van Rose Franken en Boerin in Frankrijk is ook heel fijn omdat die vrouw zo moest afzien in haar leven dat je al gauw denkt “wat zeur ik” het kan nog veel erger. Op het moment heb ik veel aan het boekje” Vingerafdruk van verdriet” van Manu Keirse omdat ik in een rouwperiode zit en hier veel uit herken en het me laat zien dat het volkomen normaal is zoals ik me nu voel.
Groet Adriana
Ik snap wat je bedoelt met de eeuwige kopjes thee Adriana.
Wat fijn dat je troost kunt putten uit het boek Vingerafdruk van verdriet. Het kan inderdaad erg helpen vind ik altijd als je leest dat iets er bij hoort en normaal is. Ik ga dit boek eens opzoeken in de bieb.
Ik ken de boekenapotheek niet, grappig idee.
De boeken van Cissy van Marxveldt heb ik ook heel, heel veel gelezen en herlezen. Vooral Marijke, Zomerzotheid en Joop ter Heul. Die boeken voelen bijna als een stukje van mij, en de hoofdpersonen als soort zusjes. Vaak doet een gebeurtenis in mijn leven me denken aan een episode in die boeken, of vraag ik me af wat Pit of Marijke zou doen in een bepaalde situatie. De laatste jaren heb ik ze niet meer gelezen, maar ik denk dat ik ze weer meeneem op vakantie. Dat deed ik de afgelopen jaren ook, maar er waren steeds andere boeken, die ik wilde lezen, en die voorrang kregen, wat op zich ook niet erg was, want de boeken van Cissy van Marxveldt kan ik inmiddels bijna dromen.
Sanne van Havelte heb ik vroeger wel gelezen, maar vond ik wat te zoetig.
Van het lijstje met leeskwalen herken ik de nummers 2, 3 en 9 het meest.
Sanne van Havelte is inderdaad zoet. Maar die sfeer hè… die vind ik zo mooi.
Wat een leuk idee om je af te vragen: ‘Wat zou Marijke/ Pit doen?’ Dat zijn twee daadkrachtige dames, dus ik denk dat die vraag een sterk antwoord oplevert.
De afgelopen maanden heb ik veel last van ogen gehad en om meer vocht te produceren was huilen goed. Ik heb het boekje “de ongeloofelijke reis” over 2 honden en 1 kat die naar hun baasjes teruglopen door onherbergzaam gebied. Bij hun behouden thuiskomst huil ik tranen met tuiten.
De hele collectie boeken van een ouderwetse schrijver Hans Martin herlees ik elk jaar al 30 jaar!
Hans Martin ken ik niet. Die ga ik eens opzoeken!
Fijn dat de twee honden en kat behouden thuis aankwamen. Mij schoten de tranen in de ogen toen bibliotheekkat Dewey dood ging aan het eind van het boek… En die was gewoon hartstikke oud. Maar toch.
Zoals je al weet had ik lang niet gelezen en een verschrikkelijke boekenstash. Toevallig waren de kids gisteren de hele dag weg en las ik ook gelijk de dikste pil die ik thuis kon vinden “De ontdekking van de hemel” (gewoon omdat al het andere rommel was). Ik moet toegeven dat ik het wel even heerlijk vond. Inderdaad ook een fijne gedachte dat het nog lang niet uit is ;)
haha die leeskwaaltjes. sommige zijn zo herkenbaar. Vooral dat laatste, ik heb te veel boeken in mijn kast.
Wanneer ik televisie kijk, gaat het piekeren gewoon door. Als ik een boek lees, focus ik me daar helemaal op en rust ik vaak echt uit Zo’n ‘boekenapotheek’, daar kan ik me wel wat bij voorstellen dus !
Mijn moeder had de Sanne v Havelte reeks allemaal en ik heb ze heel vaak herlezen. Heb nu nog maar 2 delen helaas.
Van de leeskwalen snap ik nr.6 niet. Als een boek je niet boeit dan hoef je het niet uit te lezen toch ??
Sommige mensen voelen zich gedwongen een boek uit te lezen. Mijn vader is zo iemand. Die kan een enorm dikke pil lezen, en aan het eind zeggen: ‘Ik vond er meteen al niks aan.’
Het boek ‘Voettocht door Afrika’ pak ik als ik in een spannende en moeilijke situatie zit. Mijn problemen lijken een stuk kleiner in vergelijking met het lopen van het zuiden van Afrika naar de noordelijke kust. Gevaarlijke dieren, bendes, honger, vervelende dieren (zweetbijen), corruptie, nog geen satelliettelefoons. Het speelde zich af eind jaren tachtig, begin jaren negentig en is het reisverslag van Ffyona Campbell.
Verder kies ik vaak dezelfde soort boeken: levensverhalen, liefst tegen een historische of pioniersachtergrond. Romans over Amish en Mennonieten. Ik neig heel sterk naar angelsaksische schrijvers omdat ze vaak zo verhalend schrijven. Ik heb niks met thrillers, detectives of anderszins met geweld.
Ik ben nu met een heel ander boek bezig ‘Kind van de verzorgingsstaat’. De schrijver vertelt over zijn jeugdervaringen. De schrijver is van 1963, wat ouder dan ik maar we behoren tot dezelfde generatie. Over een periode die als kind eeuwig lijkt te duren, maar die nu toch echt voorbij is.
Kind van de verzorgingsstaat zag ik in de boekhandel liggen. Dat lijkt me zeker een interessant boek.
Als ik het goed begrijp relativeert het boek Voettocht door Afrika moeilijke dingen?
Ik herken de leeskwalen niet meer. Zal wel met mijn goede medicijnen (anti-depressivum) en mijn keeftijd (66) te maken hebben. Mijn boekenkasten, vroeger had ik bijna 48 meter boekenplanken ( kasten van 1 meter breed en 2 meter hoog) maar ik heb bijna alle boeken aan familie-leden, vrienden en buren geschonken, veel naar de kringloop gebracht en ongeveer 50 boeken heb ik zelf gehouden. Ereader (inmiddels de rweede) aangeschaft. Ik lees gemiddeld 3 boeken per week en beperk me niet tot een bepaald genre.
En de serie over Ayla van Jean Auel herlees ik, en natuurlijk In de ban van de Ring al bijna 50 jaar!
Ik vond de eerste drie boeken van die serie echt super. Daarna vond ik het per boek minder worden en het laatste boek vond ik helemaal niets. Jammer. Ik heb de hele serie, maar herlees alleen de eerste drie delen.