Sanne van Havelte boeken: mijn collectie!

Herinner je je deze nog

Er zijn van die boeken ik graag meerdere keren lees. Zoals de boeken van Sanne van Havelte. Ze zijn bijzonder sfeervol en kneuterig en herinneren aan voorbije tijden.

Tien jaar geleden schreef ik onderstaande blogpost over mijn liefde voor haar boeken.

Sanne van Havelte

Ik heb weer eens een boek van schrijfster Sanne van Havelte uit de kast gepakt. Ik geniet altijd zo van de huiselijkheid die van deze boeken uitgaat, hoewel menig feministe er ongetwijfeld kromme tenen van krijgt.

De vrouwen hebben nog een 'gedoetje', schenken ouderwets 'thee op', terwijl de mannen verscholen gaan achter hun krant, en het grootste goed voor een vrouw is het scheppen van sfeer, en een thuis voor man en later ook kind. Kousen worden ouderwets gestopt, hansopjes gebreid en twee keer per jaar is er grote schoonmaak.

De boeken zijn natuurlijk zwaar gedateerd, maar toch pak ik ze als moderne vrouw anno 2010 met grote regelmaat weer uit de kast, en lees ze dan opnieuw. En dan geniet ik van de gezelligheid die er van uit gaat.

Sanne van Havelte boeken: mijn favorieten

Hieronder mijn favoriete Sanne van Havelte boeken!

  • Haar ene talent, waarin hoofdpersoon Lies ontdekt dat haar talent ligt in het scheppen van sfeer in huis.
  • Toen kwam Tjeerd, waarin hoofdpersoon Maddie haar grote liefde vindt.
  • Ietjes hongerkuur, consuminderen avant la lettre, want nadat Ietje zich in de schulden heeft gewerkt zet ze alles op alles om er weer uit te komen
  • De rozen van Hofwijck, over Annemieke en Doede wier liefde opbloeit op de oude boerderij Hofwijck.

Sanne van Havelte anno 2023

Inmiddels is het dertien jaar geleden dat ik bovenstaande blogpost schreef, en het is lang geleden dat ik haar boeken las. Maar nu krijg ik weer helemaal zin om er eentje te pakken. Zeker in lastige tijden, of zoals nu tijdens de corona crisis zijn de boeken van Sanne van Havelte een prettige ontsnapping naar een ogenschijnlijk simpelere tijd.

Ik heb de diverse exemplaren en uitgaven die ik heb van de Sanne Havelte boeken eens uit mijn boekenkast getrokken en op de foto gezet. Hier komen ze:

Sanne van Havelte

Sanne van Havelte

De rozen van Hofwijck

Sanne van Havelte

Sanne van Havelte

De verloren melodie

Sanne van Havelte

Oudere exemplaren

Online zijn veel mooiere exemplaren te vinden. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje op de site van Het Boekenmuseum. Daar vind je ook een biografie van Sanne van Havelte. En dus prachtige exemplaren van haar boeken. Vanwege copyright kan ik die hier niet laten zien, maar ik kan natuurlijk wel pinnen!

De Groene Meisjes Blog en Sanne van Havelte

Afbeelding 7 3

In 2012 peinsde ik over de overeenkomsten die ik zag tussen het Groene Meisjes blog en de Sanne van Havelte boeken.

Ik las bij de Groene Meisjes een beschrijving van hun zondag. En terwijl ik het las, overviel me een gevoel van déjà vue. Na enig peinzen wist ik het: ze deden me denken aan de hoofdpersonen in Sanne van Havelte's boek 'Het ene talent' dat voor het eerst uitkwam in 1945.

Daarin runnen Lies en Maddie hun eigen bedoeninkje in Amsterdam, evenals de Groene Meisjes Jamie en Merel. En net als de Groene Meisjes moeten Lies en Maddie op de kleintjes letten en zijn ze trots op hun spulletjes. En waar Jamie 21 is en Merel 25, schat ik ook Lies en Maddie als jonge twintigers in.

Uit Het Ene Talent:

'Voorzichtig draaide Lies de wringende sleutel van het ingebouwde glazenkastje om. Met een kreunend piepje zwaaide het deurtje open, en weifelend keek ze het rijtje langs. Vier waterglazen, vijf port en drie likeur, allemaal met dezelfde mooie paarse voetjes. Mad kon zeggen wat ze wou, je zag er toch heus niet aan, dat ze maar 'n dubbeltje kostten.'

Natuurlijk zijn er ook verschillen: Jamie studeert, en Merel is studente terwijl Lies en Maddie hun dagen in ledigheid doorbrengen. En Lies en Maddie houden zich niet bezig met veganisme en biologisch eten. Ze reizen een beetje rond, op zoek naar hun levensbestemming neem ik aan.

Lies vindt dat in haar 'ene talent': met haar aanwezigheid een huis gezellig maken en ontmoet in het boek haar grote liefde. Er is een ander boek voor nodig, getiteld 'En toen kwam Tjeerd' om ook Maddie haar bestemming te laten vinden. Ook daar komt dus een man bij kijken.

Tegenwoordig geeft het geen pas meer om je grote geluk te vinden in een man. Maar de de zondag van de Groene Meisjes riep bij mij hetzelfde kneuterige gevoel op als 'Het ene talent'. En nou vraag ik me af: representeren de Groene Meisjes met hun groene blog en levensstijl een nieuw soort kneuterigheid?

Praktische informatie

Stel, je krijgt nu helemaal zin in in deze boeken! Dan zijn de boeken in de bibliotheek te vinden en natuurlijk ook bij bol.com. Wel is het goedkoopste boek daar toch al 13,95. Dus ik denk dat je tweedehands voordeliger uit kunt zijn.

Leestips

Ken je deze boeken?
Vind je ze nog 'kunnen' anno 2020?
Heb jij ook een favoriet?

Vergelijkbare berichten

36 reacties

  1. Heerlijk hoor,dit soort boeken! Ik heb er al honderden van gelezen. (of deze er ook bijzaten? Ik kan ze mij niet herinneren) Maar ikzelf vind het helemaal niet zo achterhaald hoor. Ik ben ook gewoon thuis aan het werk en probeer het ook goed te laten verlopen (eten op tijd klaar, schone kleding in de kast, kinderen optijd bij school enz.)en ik ben echt de enige hier niet. Ik zie altijd maar drie kinderen die naar de naschoolse opvang moeten op de basisschool (waarvan twee uit hetzelfde gezin) en als moeders werken, dan is dat meestal onder schooltijd. Maar ja, dit is dan ook drenthe en een buurt met goedkopere huizen... Gelukkig mag ik mij prijzen! Ooit heb ik ook op kantoor gewerkt en ik kon het gewoon niet volhouden. Werd er letterlijk doodziek van en broodmager en uitgeput. Nee, er bestaan wel moeders die het fijn vinden om thuis te werken hoor! (en ik werk hier ook echt! Het is geen 'bonbons eten op de bank' maar gewoon 24 uurs dienst haha!)

  2. De boeken die je op de foto heb staan ken ik niet maar ik las vroeger zelf altijd de boeken van de witte raven serie (net zo iets) ik heb er nog een aantal, heerlijk om ze af en toe weer even te ontleden :-D

  3. Tuurlijk kan het nog !!!............ieder mag doen en lezen wat ie zelf wilt toch??

    Leuk hoor!! jeugd sentiment.......kom je even naar mijn Denemarken foto's kijken?? leuk !! fijne week ,liefs Ria

  4. Ik ben dol op streekromans. :)

    Niet aldoor, maar meestal wel. Vooral omdat ze een beeld geven van hoe de mensen (boeren) vroeger in een bepaalde streek leefden.
    Erg leuk, en dan ben je ófwel weer reuze tevreden met je eigen hebben en houden, óf weer helemaal geïnspireerd.

  5. Jaaaaa, herkenning!! Ik heb alle boeken van Sanne van Havelte en lees ze ook nog wel eens opnieuw. Bijvoorbeeld als ik een ontevreden bui heb en mopper over "al dat huishouden". Het helpt hoor!! Ik vind ze gewoon gezellig en knus...

  6. Ja ik heb ze ook!! Heb zelfs boekenmarkten afgestruind om de serie compleet te krijgen! Nu heb ik ze allemaal en ik vind het geweldig om ze af en toe te lezen, maar wel 'stiekum' want o wat zijn ze ouderwets en rolbevestigend...

    Het is natuurlijk geweldig dat wij vrouwen gelijke kansen en mogelijkheden hebben als mannen, enzo.... maar soms... lljkt het me heerlijk om weer ouderwets met het schort voor alleen maar te hoeven 'zorgen' voor het gezin, zonder al dat gedoe van baan, zelfontplooiing, carriere, zelfstandigheid, noem maar op.

    Stiekum dan he?

  7. De boeken van Sanne van Havelte ken ik niet. Maar ik lees graag zo'n boek met een heerlijke knusse sfeer. Het zijn ook fijne troostboeken als het even niet meezit.Speciaal hiervoor ligt er op mijn nachtkastje altijd: armoe troef van Maria Oomkens. Korte verhalen over mensen die het niet breed hebben. Als ik niet kan slapen ( omdat ik natuurlijk weer lig te tobben), is dit fijn leesvoer.
    groetjes, Franca.

  8. ja leuk juist zulke boeken hoor! lekker ontspannend. ik lees ze ook nog regelmatig hoor.Ik koop ze oom regelmatig tweedehand vor een eur en dan geef ik ze weer door aan anderen. Ik had de serie van leni Saris ook compleet..die dan were wat 'Hipper"was maar ik heb alles in 1 keer evrkocht vorig jaar. Ik had ze zo vaak al gelezen en ik wilde toch eens wat opruimen.maar ik heb er van genoten vanaf mijn jeugd.En waarom zou je niet juist lezen wat je leuk vindt. niemand bepaalt dat toch voor je en waarom zu je je schamen..tja zelf houd ik nu eenmaal niet van literaire boekeen en Thrillers, maar lezen...heerlijk!(romans,streekromans, chicklets..enz)

  9. Jaaa, Cissy van Marxveld, "Een Zomerzotheid" bijvoorbeeld. En er was een boek over een meisje dat tbc had en naar een kuuroord moest, geen idee meer hoe het heet, maar dat heb ik wel tien keer gelezen. En "Onder moeders vleugels" en "Op eigen wieken" van Louis M. Alcott. Wat een jeudgsentiment!

    1. Beetje later reactie, maar je bedoelt: de Irmgard serie. Heerlijk - net als Sanne van Havelte en GoudElsje - voer voor slapeloze nachten & regenachtige zondagen!

  10. vroeger gelezen (mijn moeders jeugdboeken): 'Toen kwam Tjeerd' (geen idee meer waar dat over ging) en 'Ietjes hongerkuur'. Dat laatste boek was wel heel erg over de top (uit m'n hoofd: hoofdpersoon gaat uit angst dat man waar zij verliefd op is te weten komt dat ze schulden heeft gemaakt ook op voedsel bezuinigen). Dat angstelement sprak me toen als puber al niet aan. Waarschijnlijk omdat er een soort ondergeschiktheid aan kleefde. Die was in de jaren '70 al niet meer van deze tijd. Maar onthouden heb ik t wel.

  11. Ook in 2011 zijn ze nog heerlijk ontspannend. Mijn favorieten : de verborgen fontein, de rozen van hofwijck, het ene talent en toen kwam Tjeerd. Buiten de serie om is Onder de mimosa's ook heerlijk. Het gebrek aan luxe doet het hem denk ik.

  12. Mijn moeder had de hele serie. Ik las ze voor het eerst toen ik een jaar of 14 was. En herlees ze af en toe nog steeds. Jammer genoeg heeft mijn moeder er een heleboel weggedaan toen ze kleiner ging wonen, ik koop ze nu 2ehands, in de hoop ook de hele serie compleet te krijgen. Het eerste deel vind ik erg leuk, het speelt voor de oorlog, over Jo en Frans. En ja. ze 'krijgen' elkaar natuurlijk. De hoofdpersonen uit de boeken zijn familie of vrienden van elkaar, soms zelfs, in de latere boeken, kinderen van eerdere hoofdpersonen. Als je de inhoud en thema's van de verhalen in de tijd zet waarin deze boeken geschreven zijn, zijn deze boeken helemaal niet tuttig of zijig. Wat ik van Lenie Saris bv. wel vind. Die boeken kan ik dus niet lezen zonder kromme tenen. Nee, Geef mij Sanne van Havelte maar !

  13. Ik ken de boeken niet, had ook niet eerder van de schrijfster gehoord. Aan boeken zit geen datum vind ik dus ze kunnen nu zeker nog. Ik heb geen favoriet boek van haar,

  14. Nee, ik kan deze boeken echt niet meer lezen, maar ik begrijp de fans hier wel degelijk: het is toch even terug grijpen naar een simpeler tijd. Herkenbaar ook, want zelf meegemaakt. Rolpatronen lagen toen inderdaad vast. Niet altijd fijn, maar toch ergens wel duidelijk. Ik zie momenteel heel wat gezwalk en grote verwarring in gezinnen. Denk bijv. maar eens aan al die scheidingen, kinderen die veel onrust moeten meemaken, nieuwe relaties met ook weer geschiedenissen.... Het is vaak moeilijk en onoverzichtelijk. Moeders, die wel buitenshuis móeten werken vanwege het feit dat er gewoon geld moet binnenkomen, maar eigenlijk liever thuis zouden willen blijven en lekker zorgen voor het gezin. Niet meer hapsnap een bliepmaaltijd, maar gezellig en goed eten met aandacht voor iedereen. Oké, met misschien wat mantelzorg erbij en/of interessant vrijwilligerswerk om 'onder de mensen te blijven'. Daar wordt minachtend over gedaan, maar ik denk dat het in het algemeen heel wat ellende zou voorkomen. Ik zou best eens willen weten wat jij hiervan vindt, Nicole.

  15. Jaaaaa, die ken ik (via mijn moeder) en heb de boeken helemaal stukgelezen toen ik puber was😬 Weet wel dat ik het grappig vond dat bijna alle personages uit de serie steeds weer voorbijkomen zodat je die ook kon blijven volgen’
    Later heb ik bijna de hele serie gekocht, uit een soort jeugdsentiment.
    Mijn favorieten uit de serie zijn: Mieks moeilijkheden en Het ene talent. Hoewel ik Toen kwam Tjeerd ook fijn vond om te lezen.

  16. Ik had er nog nooit van gehoord. Het is ook niet mijn stijl. Ik ben meer van de thrillers. Als kind las ik graag de boekjes over Irmgard. Dat was een meisje uit Limburg die schreef over haar tijd in een sanatorium en daarna. Daar doet dit me aan denken. Die boeken waren ook enorm braaf.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.