Vakantiestress paradox
Last updated on September 4th, 2023 at 03:19 pm
Het duurt nog even maar toch zie ik her en der alweer artikelen verschijnen met titels als:
- 10 tips tegen vakantiestress
- Zonder stress met je kind op vliegvakantie
- Zo ga je stressvrij op vakantie!
- Zo houd je je kind stil in het vliegtuig!
Niks mis mee, maar ik vind het zo’n wonderlijke combinatie van twee woorden: vakantie en stress.
Vakantie en stress: een wonderlijke paradox
In principe is vakantie toch juist ontspanning? Oftewel een periode waarin je juist even géén stress hoeft te hebben? Toch verschijnen er dus al die artikelen en tips over op vakantie gaan zónder stress. Ik vraag me dan altijd af waarom mensen zichzelf dat aan doen. Laten we eens kijken waarom op vakantie gaan stress kan veroorzaken!
Waarom zorgt op vakantie gaan voor stress?
- Vakanties kosten geld. De opeenstapeling van kosten, het gevoel dat het geld je tussen de vingers doorglipt kan stress veroorzaken.
- In het normale dagelijkse gezinsleven heeft iedereen zijn eigen dingetjes. Als je op vakantie gaat zit je ineens veel meer op elkaars lip.
- De reis naar de vakantiebestemming kan stress veroorzaken. Denk aan files, verdwalen, oververhitte auto’s, zeurende kinderen achterin, autopech, andere automobilisten, mede reizigers, lange wachttijden.
- Last van obstipatie op vakantie.
- Hoog gespannen verwachtingen: als je verwacht te Genieten met hoofdletters geeft dit een bepaalde druk. De vakantie moet Leuk zijn. Dat is best stressvol!
- Sommige mensen willen zo hard genieten van alles wat er te doen is in het vakantieoord dat ze alsnog met overvolle agenda’s en tijdsdruk zitten.
- Ben je je erg bewust van het milieu dan kun je stress krijgen van het idee dat je gaat vliegen en dat is slecht voor de natuur. (Duurzaam reizen is een goed alternatief.)
- Kleine kinderen kunnen ‘ontregeld’ raken tijdens de reis naar een vakantieoord. Alles is ineens anders, en het normale ritme valt weg. Niet ieder kind reageert daar prettig op.
- Als je hartstikke gestresst bent voordat je op vakantie gaat, dan ben je die stress niet kwijt op het moment dat je vertrekt naar je vakantieoord. De stress gaat gezellig met je mee. En wordt dan vaak nog wat erger.
Stress als onderdeel van de vakantiepret
Zelf ben ik geen vakantieganger. Vandaar waarschijnlijk ook dat ik niet goed snap waarom mensen op vakantie willen gaan als het blijkbaar zo stressvol is. Maar wat ik er van begrijp zijn al die artikelen over stressvrij op vakantie gaan ook wel onderdeel van de voorpret.
De stress hóórt bij het op vakantie gaan. Het is als het ware onderdeel van de ‘vakantie experience’.
En voor de meeste mensen lijkt te gelden: ‘Als ik er eenmaal ben is het het allemaal waard!’
Voor mij dus niet.
En ik blijf dus heerlijk stessvrij thuis : )
Ervaar jij vakantiestress? En hoe ga je daarmee om?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik vind het heerlijk om op vakantie te gaan. Als ik terugkomen van de vakantie dan ben ik alweer aan het aftellen voor de volgende vakantie voor het jaar daarop! Ik ben wel iemand die een week van te voren al begint met spullen inpakken en alles klaarzetten. Ik vergeet ook eigenlijk nooit iets en de reis zelf zien wij al gelijk als onderdeel van de vakantie. We zorgen voor voldoende eten en drinken in de auto, spelen spelletjes en zingen keihard mee met de muziek, haha! Die files die we dan tegenkomen slaan we ons wel doorheen ;-). De laatste jaren gaan we telkens kamperen en het enige kleine stresspuntje is of we alle spullen wel in de auto krijgen. Maar dit gaat elk jaar goed en we worden er steeds beter in!
Ik denk dat het een boel stress scheelt als je de reis zelf ook al als vakantie beschouwt. Dat haalt de druk van de ketel wat betreft het reizen denk ik.
Zelf hebik niet zo’n last van vakantiestress. Met zoon erbij werken dingen wel net even anders. Die zag er kennelijk wel tegenop en riep bij elke boze bui ‘Dan ga ik niet mee op vakantie hoor!’ Toen we er waren was het echter goed en hebben we het leuk gehad.
Verder was de terugreis (een rit van anderhalf uur volgens de tomtom) met al het gezeur vanaf de achterbank niet echt relaxt, maar dat hebben we omgezet in een picknick halverwege. Dat was erg leuk en toen ging de rest ook wel weer. Het ritje duurde daardoor wel 4 uur in plaats van anderhalf, maar werd er een stuk relaxter door.
Slim om onderweg een picknick in te lassen! Dan kan iedereen even de benen strekken.
Voor mij bestaat de vakantiestress voornamelijk uit verkeers-stress. Ik ben bang in het verkeer maar om ergens te komen zal ik moeten (mee)rijden.
Maar de heerlijke ervaring van wandelen in Frankrijk door de prachtige natuur, slenteren door heerlijke, middeleeuwse stadjes e.d. maakt het voor mij de moeite waard.
En natuurlijk mijn man, die ik de vakantie ook heel erg gun. Ik zou het heel erg vinden als hij voor mij zou thuisblijven.
Dat vind ik wel interessant Wilma: waarom zou je het erg vinden voor je man als hij voor jou thuisbleef? Kan hij dan niet ontstressen?
Jawel hoor, maar hij geniet ook erg van een andere omgeving. Dat laadt de batterin weer op.
Vooral voor vertrek ervaar wel behoorlijk wat stress. Al die kleren die nog even gewassen moeten worden, het huis dat ik nog graag aan kant wil hebben en het inpakken van alle spullen.
Ook op vakantie moet ik nog even wennen aan het vakantieritme. Maar dan uiteindelijk komt toch die ontspanning.
Inderdaad nogal een paradox als je het zo bekijkt. Vorig jaar ook wel enigzins ervaren tijdens onze autorit naar Italië met bijna 1 jarige dochter. Van vertrek tot aankomst haast in één lange file gestaan en dik 22uur reistijd. Dochterlief was daar uiteraard niet happy mee! Maar toch waar: de vakantie zelf maakt het wel de moeite waard ik zou het zo weer doen.
Jeetje 22 uur reistijd… Dat is echt pittig. Maar top dat het de tijd uiteindelijk wel waard was.
Ja zeker, sinds ik kinderen heb en daarmee op vakantie “moet” heb ik stress. Belachelijk (vind ik) maar waar.
Gelukkig gaat het steeds beter, nu kinderen zichzelf beter kunnen redden dan een paar jaar terug en ik niet meer de hele dag hoofdjes hoef te ondersteunen en de meerderheid zijn zwemdiploma heeft…
Blijft wel de stress van het inpakken en plannen, iedereen genoeg spullen mee (schijnt mijn werk ende verantwoordelijkheid te zijn), paspoorten zoeken, adres opzoeken etc. En achteraf wassen wassen wassen. Ben ik nog dagen zoet mee.
Nou ben ik toch wel heel nieuwsgierig Mammalien: Waarom ga je precies op vakantie? Is het uiteindelijk de stress toch waard dan?
Waarom? Ben heel opofferingsgezind :-) Gun kinderen en man een leuke tijd (en je moet toch íets met ze doen in de lange schoolvakantie…) Uiteindelijk vind ik het zelf ook meestal wel leuk (gek genoeg vooral de voorpret, het boeken en als we er eenmaal zitten en zij zijn blij ben ik dat ook.
Toch ook wel weer zin in een vakantie zonder kinderen, even er uit. Grote mensen dingen (cultuur, normaal uit eten) doen of gewoon met mijn ogen dicht op het strand…
Zal er eens een blogje aan wijden. Dank voor de inspiratie! :-)
Gelukkig dat je het uiteindelijk zelf toch ook wel leuk vindt Mammalien. Ik vind het knap dat je zo boven jezelf kunt uitstijgen. Petje af!
Er zijn vakanties geweest waarvan ik dacht ‘waarom doen we dit eigenlijk?!’ Soms vond ik het echt een nutteloze excercitie. Je werkt thuis hard om de boel netjes achter te laten, je bent weken van te voren bezig om de juist uitrusting in huis te halen (afhankelijk van het soort vakantie; wandel, strand, vliegen Europa of buiten Europa) en dan verblijf je op vakantie in een bungalow die minder sfeervol is dan de jouwe, een slechter bed heeft en nooit een scherp schilmesje heeft. En daar heb je dan pak ‘m beet 500 tot 1000 euro per week voor betaald.
Toen de kinderen ongeveer 2 jaar waren zijn we een zomer thuis gebleven en dat vond ik heerlijk.
Mijn wensen passen zich steeds aan op basis van de laatste ervaring. Ik ga bijvoorbeeld niet meer binnen Europa vliegen. Dat gedoe wil ik alleen nog doorstaan op een intercontinentale vlucht. Het is nu 7 jaar geleden dat ik voor het laatst gevlogen heb.
Mijn man wil wel graag een keer per jaar echt helemaal weg. Er waren jaren dat het voor mij niet hoefde, maar ik deed het voor hem. Nu krijg ik wel meer zin om naar het buitenland te gaan.
Misschien is praten over een stress volle vakantie het nieuwe ‘drukdrukdruk’?
Ik snap trouwens helemaal dat jij liever thuis blijft. Ik ken legio mensen die liever thuis blijven.
Wat is er zo erg aan vliegen binnen Europa Anita? Is dat het lange wachten?
Het is het hele gedoe rondom vliegen waar ik gestresst van wordt. Niet dat vliegen binnen Europa erger is dan er buiten, maar ik vind het in het algemeen stressvol. Daarom wil ik het alleen nog op stukken waar het niet te vermijden is, zoals intercontinentale vluchten.
Een paar dingen waar ik gestresst van wordt: op tijd staan, je moet ruim van te voren op de luchthaven zijn, altijd wel een file of wegomlegging hier of daar, chartervluchten in Europa gaan op onmogelijke tijden – zoals 5 of 6 uur ‘s ochtends -, vertragingen, het precies afwegen van de bagage, de controles bij de douane – man moest een keer meelopen naar een apart kamertje waar hij zijn fotocamera uit elkaar moest halen, de regels over wat je wel of niet mee naar binnen mag nemen, andere mensen die het begrip handbagage heel ruim nemen en alle bovencabines volstouwen. ( Vliegen naar Amerika is nog veel erger; je staat daar letterlijk in je hemd, en op blote voeten). En als je dan met je (charter)vlucht in Europa op je bestemming aankomt, land je vaak op militaire luchthavens, ver van de bewoonde wereld, waardoor je vervolgens nog ca 2 uur moet reizen naar je hotel of appartement. En niet te vergeten het ‘gedoe’ bij de autoverhuur. Wij hebben wel eens uitgerekend hoeveel tijd dat allemaal kost. Dan zit je al snel op 7 uur, dan rijd ik net zo lief zelf met de auto 7 uur binnen Europa. Dan kom ik ook een heel eind en dan heb ik al die randstress niet. En kan ik de kofferbak zo vol stouwen als ik maar wil :-) Bij Europa denk ik aan landen als Italie, Oostenrijk, Spanje, Scandinavie, Polen, Frankrijk. Naar Sicilie wordt het al weer lastiger.
Maar goed, naast mijn verhaal zullen er ook ervaringen zijn van mensen die het ideaal vinden. Het is om je een beeld te geven van hoe ik het ervaar.
Geen vakantie stress. Ik denk altijd wanneer ik iets vergeet is er vast en zeker een winkel waar ik het kan kopen.
En zo is er voor de meeste dingen wel een oplossing te bedenken.
Wanneer jij als ouder gaat stressen, voelen de kinderen dit aan. En dan gaat het idd vaak mis.
Een relaxte en laconieke houding doet vaak wonderen inderdaad.
Gistermiddag hoorde ik zo”n bizar vakantieverhaal, de mevrouw in kwestie ging met haar schoonzus en 4 kleine kinderen tussen de 3 en 8 naar Italie. Ze vlogen met een hele goedkope vlucht en gingen daar in een tent. Op de dag van vertrek had de jongste waterpokken, dus reden haar ouders mee naar het vliegveld want stel het kind mocht toch niet mee..maar ze hadden m toch door de douane gekregen. De vakantie was koud en nat, en op de terugreis moesten ze smorgens om half 9 in het vliegtuig zitten, het was hollen en rennen geweest en er had nog eentje gespuugd. En ik hoorde dit allemaal aan en kreeg gelijk al last van plaatsvervangende stress..wat een ellende zeg..ik zou er niet aan moeten denken..nee dan liever stressvrij thuis ;-)
Jeetje, dat klinkt niet bepaald ontspannen inderdaad. Na zo’n vakantie moet je eigenlijk alsnog eerst ontstressen!