Minder moeten meer leven
Minder moeten meer leven.
Hoe doe je dat?
Journalist Annemiek Leclaire doet verslag van haar zoektocht naar antwoorden in haar boek Minder moeten, meer leven met als ondertitel 'Hoe je ontploetert in drukke tijden'.
Die ondertitel klonk mij meteen al irritant in de oren.
'Zeker weer zo'n zelfhulpboek met tips voor een rustiger en eenvoudig leven,' dacht ik een beetje chagrijnig, want ik vind dat type boeken allemaal zo op elkaar lijken.
Maar Minder moeten meer leven valt gelukkig mee als het gaat om zelfhulpboek-gehalte.
Minder moeten meer leven: hoe het begon
Op een zaterdagochtend werd Annemiek wakker, en werd helemaal niet goed bij de gedachte aan de drukke zaterdag die op haar wachtte. Dat werd het begin van haar besluit om haar leven anders te gaan leiden en rustiger te leven.
'Op die ochtend besloot ik om als representant van de groep 'sukkels die het te druk hebben,' in real life te gaan ontploeteren. Minder moeten meer leven.'
Dat resulteerde in een reeks essays voor Vrij Nederlands waarin ze verslag doet van gesprekken met economen, psychologen, psychiaters en filosofen over de vraag waar zoveel mensen in zo'n welvarend land zo'n last hebben spanning en het gevoel teveel te moeten?
Tijdens haar zoektocht scheidde Annemiek van de vader van haar kinderen, verhuisde ze en verloor ze haar prille geliefde aan een plotsklaps gescheurde aorta. Ze ervaarde steun aan de dingen die ze had geleerd door het schrijven van de essays.
Hoe doe je dat nou? Minder moeten meer leven?
In het algemeen komt het volgens Annemiek hierop neer: het gaat er níét om allerlei slimme trucjes te verzinnen, je leven beter te organiseren etcetera. 'Het leven is meer dan een afgevinkte to-dolijst,' schrijft Annemiek.
Je moet zelfonderzoek doen, en voor jezelf bepalen wat voor jou belangrijk is en op basis daarvan keuzes te maken.
Om jezelf hierbij te helpen kun je de vragen van hoogleraar Stephen Joseph in zijn boek Authenticiteit gebruiken:
- Op welke momenten ben je het meest trouw aan jezelf?
- Op welke momenten ben je het minst trouw aan jezelf?
- Wat zou je in de toekomst vaker willen doen?
- Voel je je vrij om je eigen keuzes te maken?
- Voel je je vrij om je eigen mening te uiten?
- Voel je je dat dagelijks jezelf kunt zijn?
Is het antwoord op die laatste 3 vragen 'Nee,' dan zit je volgens Annemiek niet 'op het juiste spoor'.
Aan het eind van Minder moeten meer leven, geeft Annemiek toch een 12-stappenplan.
Tsja.
Mijn conclusie over Minder moeten meer leven
Minder moeten meer leven biedt een kritische kijk op hoe wij anno 2020 ons leven leiden. Je kunt het gebruiken om jezelf een spiegel voor te houden en jezelf af te vragen:
'Volg ik klakkeloos de huidige normen? Is dit wel wat ik wil?'
Het boek leest niet heel eenvoudig, maar is goed onderbouwd.
Echt iets nieuws heb ik eigenlijk niet geleerd van Minder moeten meer leven. Zoals ik al zei, de meeste zelfhulpboeken zijn een herhaling van zetten. Zie ook Dwars door het donker.
Praktische informatie over Minder moeten meer leven
Minder moeten meer leven is voor 17,99 te koop bij bol.com.
Wat zou jouw antwoord op Annemieks vraag: 'Volg ik klakkeloos de huidige normen? Is dit wel wat ik wil?' zijn?
Nee ik volg niet klakkeloos de normen (gaat ook niet met een zorgintensief kind).
En nee sommige aspecten in mijn leven zijn niet zoals ik zou willen.
Dus wel eigen denkkracht maar weinig vrijheid en veel moeten. Tja..... kind met behoorlijke zorgzwaarte maar wegdoen dan? 😉
Ik geloof dat ik zelfhulpboeken ook maar even over moet slaan 🤣
Ik doe datgene wat ik leuk vind, daardoor ben ik soms wel druk, maar dat is wel mijn keuze.
Love As always
Di mario
Het is al moeilijk om het woord moeten uit een zin te houden.
Ben nu net een paar welen gestopt met het moeten werken. Helaas is daar meteen een lijstje van opnieuw dingen moeten doen voor in de plek gekomen. Maar probeer wel elke dag iets te dien wat nog op t lijstje moeten staat om daarna minder te moeten...🤣
Een wonderlijke paradox: elke dag iets moeten om minder te moeten...
moeten! ik moet niks.....
maar de regels volk ik voor mezelf, ik heb genoeg gezien
* Ik wens je een fijn weekend :o) en hier is een @->- voor jou.
Ontploeteren, wat een leuk woord. Over het algemeen leid ik wel het leven wat ik wil leiden, ik heb geen bucketlist van dingen die die ik persé nog wil, behalve mijn zegeningen tellen en kijken hoe ik er een mooie dag van kan maken. Maar ik ga soms te snel. Ik wil wel wat langzamer leven, één ding tegelijk doen. Ontploeteren dus. :-)
Het woordje moeten heb ik al geschrapt, tenzij ik een afspraak heb met een medici... ergens... dan moet ik er natuurlijk op een bepaald tijdstip heen, maar zelf gearrangeerd.
In het dagelijkse moet ik niets, maar MAG ik de dingen doen. of ze nu leuk zijn of minder leuk, het woordje mogen klinkt al een stuk energieker en vrolijker.
Het woordje ALS heb ik ook al lang geleden geschrapt overigens. Kon ik mijzelf gek mee maken.
Normen en waarden, ook die heb ik al lang geleden, na de geboorte van mijn dochter los gelaten, die van mijn eigen familie, daar ben ik toen serieus over na gaan denken, welke normen en waarden heb ik mee gekregen, welke kloppen nog, wat wil ik veranderen, naar nog mooier misschien. Loslaten in elk geval en vanaf haar 1ste jaar al, haar gezien als individu... dat ook zij toen al uniek is/was en haar met ogen zien alsof ik haar niet op de wereld had gezet. Dus echt leren kijken naar mijn kind en haar behoeften.
In het nu? Nee, ik volg niet klakkeloos, echter doen wat ik wil, is weer gebonden aan regels, dus ja.. ik zit in het midden. Wat betekent, voor zover het kan en gaat, doe ik was ik graag wil :D
X
Ik had een collega die zei ‘moeten is dwang, ik moet niets’. Sindsdien heb ik die erin gehouden.
Ik schreef het eigenlijk al bij eenvoudiger leven. We moeten niet alles willen doen. Doe zoveel als nodig, niet zoveel als mogelijk...
Dat vind ik een hele mooie wijsheid Sjoerd.
Ontploeteren vind ik wel een mooi woord. Ik ben daar de afgelopen jaren zeker mee bezig geweest en ben ook echt niet van plan om weer terug te gaan naar bomvolle dagen, enz.
Er zitten verschillende kanten aan je vraag. Wat ik belangrijk vind, is een helder zicht op wat ik wil met mezelf en mijn leven, en daar mijn prioriteiten op baseren in besteding van geld, tijd en inzet. Dat lukt me gelukkig goed en ik voel me er goed bij.
Maar zeker volg ik ook bepaalde normen, omdat het onmogelijk is om met zoveel mensen in een klein land te leven zonder een zekere grote gemene deler te accepteren. Je komt dan op het gebied van goede manieren, respect tonen voor anderen en je aan de wet houden. En accepteren dat je belastinggeld niet altijd wordt besteed zoals je dat zelf zou toekennen, omdat je onderdeel uitmaakt van een democratisch bestel dat naast zeer vele voordelen ook wel wat frustrerende kanten heeft.
In de kleine kring ken ik verder ook mensen die vinden dat ze dingen "moeten" terwijl niemand dat van hen vraagt en die een soort slachtofferrol innemen en daar hun identiteit aan ontlenen.
Zelfinzicht is een groot goed inderdaad. Wat fijn dat het je goed lukt om te leven op een manier die bij jou past.
nou ik ben een stuk rustiger gaan leven, maar wel gedwongen en dan is het minder leuk. Hans
Als het geen vrije keus is, dan kan ik me voorstellen dat het niet zo fijn is Hans.
Ik zou willen weten hoeveel zelfhulpboeken er in de wereld zijn inmiddels. Net zoveel als er mensen zijn?
Ach, als iemand er iets aan heeft is dat meegenomen, maar dat geldt ook voor bijv. een goeie roman/film of een gesprek met een zielsverwant.
We moeten al zoveel en tegenwoordig mogen we maar weinig.
Het zij zo...fijn weekend
Ik zeg al een jaar tegen mijn vent dat mensen teveel willen. Een buurvrouw zei dat ze elk weekend minstens 4 dingen moest. Dus niet naar de sport met haar kinderen maar naar mensen, feestjes dat soort ellende. Ik vroeg haar nu ze het niet meer hoefde of ze ernaar terug wilde. Nee, 1 weekenddag blijft vanaf nu leeg.
Ik denk dat burnout en depressie gelijk op gaat met alles waar mensen zich verplicht voelen. Ik heb het ook gedaan, voor iedereen klaar staan en toen mijn relatiekapot ging en ik ging verhuizen werd duidelijk dat ze allemaal mn ex kozen. Na een paar maanden belde er een paar, donder dan ook maar op.
Het scheelt zoveel. Ik ga niet naar verjaardagen, niet naar feestjes en dat was al voor corona. Maar goed ook ik heb ook 2 begrafenissen gemist van mensen die me hadden uitgenodigd. (dat staat niet op mijn blog omdat ik niet over familie vrienden werk etc blog privacy en zo).
In onze maatschappij is er zeker een bepaalde druk van veel moeten en veel doen. Van mij hoeft dat inderdaad ook niet. Mooi om te lezen dat je buurvrouw haar leven toch ietsje rustiger gaat maken nu.
Dat niet naar verjaardagen gaan zou ik ook best graag willen, maar voel je je dan niet schuldig naar de jarige toe? Hoe doe je dat?
Ik lees bijna nooit zelfhulpboeken, maar heb inderdaad ook altijd het idee dat het allemaal een beetje op hetzelfde neerkomt. Eigenlijk weten we het ook allemaal wel, maar we moeten er weer even aan worden herinnerd.
Ikke niet. Ik snap mensensmokkel niet die zoveel willen en moeten. Daar ben je toch zelf bij. Sommige dingen móeten. Werken bijvoorbeeld, want de rekeningen moeten ook betaald worden. Maar verder doe ik gewoon lekker waar ik zelf zin in heb. En met vlagen is dat heel weinig. Zalig!
Nou en of!