Zij kon het lonken niet laten
Last updated on November 28th, 2022 at 10:48 am
Lonken.
Het is zo’n woord dat je niet vaak meer hoort.
Toen ik het intypte in Google kreeg ik zelfs heel onbehulpzaam de suggestie ‘linked’.
En toen ik mijn kinderen vroeg of ze het woord lonken kennen, schudden ze ontkennend hun hoofd.
Maar ik vind het een mooi woord!
Lonken
Volgens het woordenboek is lonken op een verleidelijke manier kort naar iemand kijken. Wat dat betreft zou je het denk ik kunnen vergelijken met flirten.
Maar soms kan er ook ‘iets’ naar je lonken.
Zoals een lekkere chocolade paashaas.
Maar het beste ken ik het woord van het liedje van Wim Sonneveld: Zij kon het lonken niet laten.
Zij kon het lonken niet laten – een lied met een moraal
In onderstaand liedje zingt Wim Sonneveld in de rol van straatmuzikant Nikkelen Nelis het droeve verhaal van een vrouw die het lonken niet kon laten.
Het is zowel tragisch als humoristisch.
De kwaliteit van het beeld is matig, maar het is een prachtig verhaal met een moraal!
Geen zin om te luisteren?
Zij kon het lonken niet laten: tekst
Dan is hieronder de tekst:
Kom luister naar het lied dat ik voor u ga zingen
Het is een tragisch lied over losbandigheid
Het gaat over een dame uit de hoogste kringen
De neiging tot het kwaad, die kon zij niet bedwingen
Zo raakte zij haar eer en reputatie kwijt
Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten, en oh daar kwam narigheid van
Haar man had eerst geen aandacht aan haar kwaal geschonken
Want ach, hij dacht: “ze heeft een vuiltje in haar oog”
Maar toen ze na een tijdje zo diep was gezonken
Dat ze in de kerk nog naar de preekstoel zat te lonken
Toen kwam het ogenblik dat zij de laan uitvloog
Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten, en oh daar kwam narigheid van
Zij werd een danseres in 1 der minste kroegen
Drie veren droeg zij slechts en soms geeneens geen drie
Soms droeg zij slecht 1 veer en als de klanten ‘t vroegen
Dan viel de laatste veer tot algemeen genoegen
En bloot lonkte ze door met dubbele energie
Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten, en oh daar kwam narigheid van
Maar ach zij werd te oud, zij kon geen man meer strikken
En zij werd werkster in het ouwemannen-huis
En onder het dweilen door wierp zij nog wulpse blikken
Zij maakte met haar lonken de ouwetjes aan ‘t schrikken
En op een dag zat zij er eentje na door ‘t huis
Haar emmertje met schuim en sop dat zag zij heel niet staan
Zij struikelde en brak haar nek, ‘t was met haar gedaan, ja
Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Oh meisjes hou toch in de gaten, oh daar komt narigheid van
Copyright: Lyrics © Original Writer and Publisher. Bron: lyricsondemand.com
Leestips
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
schitterend lied,ik neurie het mee
Voor mij is het schalks kijken van vrouwen naar mannen om zo mannen te lokken. Zo ver ik weet lonken mannen vrijwel niet.
Schalks is er inderdaad een mooi woord voor.
Ik ben het met je eens en vind het een prachtig woord (wat ik ook nog wel eens gebruik trouwens).
Het woord verdwijnt volgens mij langzaam uit de spreektaal.
Dat lied hoor ik nog altijd graag. Een klassieker volgens mij.
Een uitstervend woord. Jammer, want hij is wel mooi.
Love As Always
Dimario
ik ken het lied, natuurlijk
en lonken is fijn :o)
Een @->- voor jou.
Nu heb ik dat liedje nog een paar dagen in mijn hoofd;). Ik vind lonken ook een heel mooi woord.
Ze kon het lonken niet laten, inderdaad het liedje van Wim Sonneveld.
Voor mij geen onbekend woord, maar dat komt dat ik senior ben. hans
Ik had geen idee dat mensen tegenwoordig dit woord niet meer kennen.
Ik wist wel direct waarover het ging.