Comments

Kees vliegt uit: deel 2 van Het beste voor Kees — 9 Comments

  1. Vond het echt een prachtige docu! Ik heb nog gezocht of ik trainman terug kon vinden maar nog niet gelukt.
    Echt een aanrader, was bang dat dit deel nu een beetje afgezaagd zou zijn, dat we het nu wel gezien hadden allemaal maar vond heb nog net zo indrukwekkend als het vorige deel

  2. Ik weiger een abonnement op Videoland te nemen, dus ik heb deze tweede documentaire niet gezien. Ik heb wel allerlei fragmenten voorbij zien komen en het eerste deel boeide me. Wat moet het voor zijn ouders ook een zorg zijn: te weten dat je hem achter moet laten en dat hij eigenlijk (nog) niet zonder je kan.

    • Ik ben het deels met Angela eens, zijn ouders, niet alleen moeder, hadden eerder, veel eerder naar onafhankelijkheid van hun moeten toe werken. De zorg om hun heen heeft daar wat mij betreft ook steken laten vallen.
      Bij het krijgen van kinderen zit altijd de verplichting ze op te voeden richting onafhankelijkheid van de ouders. Want inherent aan het leven is dat het eindig is. En dan wil je dat je kind op een goede plek is als jij er niet meer bent. Zo rond hun 20e staan de meesten op eigen benen of kunnen volledig zelfstandig functioneren binnen het huishouden waar ze wonen (bij de ouders, studentenhuis, zelfstandige woning) dit zou daarom ook het streven moeten zijn van ouders en zorgverleners bij kinderen met een beperking. Dat kan zijn volledig zelfstandig wonen tot volledig beschermd wonen zijn maar in elk geval zonder de totale afhankelijkheid van de ouders.

      En in dat traject zijn grote hiaten gevallen met deze schrijnende en aapjes kijkende documentaire (s) tot resultaat.

    • Ik heb het met een tante en mijn neef gezien. Zelfde soort verhaal maar met een groot verschil. Mijn tante luisterde wel naar haar dochter, haar broers en zussen. Mijn neef ging door een nah langzamerhand lichamelijk steeds meer achteruit. En zij wist dat er een moment zou komen dat zij de zorg voor hem niet meer aankon. Na lang zoeken en door vooral te luisteren naar mijn neef, werd de juiste plek gevonden waar hij tot zijn dood met veel plezier woonde.

      Ik heb later eens aan mijn moeder gevraagd waarom mijn tante zo lang voor mijn neef bleef zorgen. Zij gaf aan dat dat aan de opvoeding lag. Vrouwen werden vroeger geacht om voor hun gezin te zorgen. Hoe dan ook! En een gehandicapt kind bleef gewoon thuis. Alleen als het echt niet ging werd zo’n kind naar de nonnen of de paters gestuurd. Je had nl. als moeder gefaald als het zover kwam.

  3. Tja….ik wil hem ook best zien ..maar heb geen video land en op dit moment ben ik zo druk met het zoeken naar een huis wat nog steeds niet lukt…soms denk ik wel eens ze kunnen van mijn leven ook wel een docu maken…mijn God wat leven wij in een nare wereld…..alles draait om geld….en er is weinig liefde onder de mensheid…vreselijk echt om dit allemaal te moeten meemaken…ik blijf hoop houden dat het goed komt ook al is het een minuscuul klein beetje…..soms zou ik wensen dat ik ook nog lekker bij mij ouders kon schuilen en wonen…dat lijkt mij heerlijk zeker in deze situatie…lieverd fijne dag maak er wat van ga ik toch ook weer proberen 🍀🙏🍀❤️

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>