Leestip: Waarom introverten nu juist opbloeien
Normaliter keur ik het blad Nouveau geen blik waardig.
Ik vind er echt geen klap aan.
Maar nu stond er warempel een artikel in dat me enorm aansprak. Het heeft als titel: 'Waarom introverten helemaal opbloeien in zelfisolatie.'
Waarom introverten nu juist opbloeien
Terecht constateren ze in het artikel dat:
'De wereld van vóór corona behoorde aan de extraverten. De mensen die energie krijgen van andere mensen.'
Ik vind het eerlijk gezegd weldadig dat al dat gereis, gedoe, verplichte genieten, feestjes, festivals en Leuke Dingen Doen even niet meer kan. 'Maar,' constateren ze in het artikel: de extraverten laten dit niet zomaar op zich zitten!'
En dus zie je dat er alsnog een bepaalde druk ontstaat om van alles te doen en te ondernemen.
Mijn leefstijl blijkt behoorlijk coronaproof te zijn.
Zie ook mijn andere posts over introvert zijn
- Ik moet nog even kijken of ik kan.
- Introverten humor
- Introvert in Blogland
- Over introvert zijn.
- Ik ben niet flauw of suf. Ik ben introvert.
- Ode aan de eenzaamheid
- Introverte mensen
Hoe wordt jouw leven beïnvloed door de coronacrisis? Is het erg veranderd, of valt dat juist wel mee?
Door alle zorgen om onze dochter kan ik er niet echt meer van genieten. Gelukkig kan ik me heel goed vermaken en in het begin was ik redelijk in mijn sas. Het enige wat ik wel jammer vind is onderweg tijdens een wandeling mijn kopje koffie op een fijn terras maar ook dat begint te wennen.
Zorgen om je kind zijn zwaar... Sterkte AnneMarie.
Hier ook introvert maar niet verlegen. Koetjes en kalfjes met collega's? Liever niet.
Grappig dat je in een van de berichten waar je naar verwijst, schrijft over het boek van Lonneke Lodder. Dat heb ik ook recent gelezen en inderdaad: "Het betekent [...] niet dat wij niet sociaal zijn of nooit mensen om ons heen willen. Dat willen we wel. Maar wel gedoseerd". Spot on!
Ja, zij omschrijft het heel accuraat!
Ik heb mensen om me heen nodig om te presteren. Alleen kak ik in elkaar.
Bij mij valt het heel erg mee, maar ik mis mijn familie wel steeds wat meer. Niks aan. Ik hoef ze niet dagelijks te zien, maar helemaal niet vind ik ook wel overdreven;).
Ik kan mijn familie niet missen, want ze zijn voortdurend om me heen. Ik moet steeds aan een country liedje denken: 'How can I miss you if you won't go away.'
Ik heb geen enkele moeite met thuis zijn als introvert iemand ,ik hoef niet van alles en nog wat om me heen .Ik mis wel heel erg mijn dochter en wat zou ik haar graag eens stevig vasthouden maar ze blijft uit de buurt omdat ze in de zorg werkt en zich zelfs aangeboden heeft om Corona patenten te verzorgen op haar vrije dagen .maar dat kan niet want ze heeft geen rijbewijs .Wat opvallend is in de supermarkt de vele mensen die elkaar vriendelijk bedanken als we elkaar de ruimte geven
Wat een fijne observatie dat mensen in de supermarkt bij jou vriendelijk zijn tegen elkaar!
Zelf heb ik inderdaad ook niet heel veel moeite met de thuisisolatie op zich. Hoewel twee weken echt verplicht thuis zitten en geen eens een boodschap mogen doen wel heel gek is hoor.
of dit nu klopt, weet ik wel zo niet
groeten
Ik ben al een berg memes tegengekomen over introverts die nu de wereld hebben. Ik denk dat iedereen wel iets moet missen nu.
waarom zou iedereen wel iets moeten missen nu? ik ben introvert, wat zou ik blij zijn geweest als ik de afgelopen 5 weken thuis had kunnen werken. Maar helaas, werkend in een bouwmarkt, zijn die weken juist onvoorstelbaar druk geweest. Elke avond totaal kapot op de bank gehangen, blij dat nu in ieder geval niemand bedenkt even gezellig langs te komen 's avonds.
Ja, zo herkenbaar. De zorgen om deze situatie heb ik natuurlijk zoals iedereen, maar thuiszitten is heerlijk. En nu niemand die je vreemd aankijkt als je alleen een ommetje loopt.
Ik ben introvert en sommige dingen die nu opeens 'normaal' zijn, zijn voor mij altijd al normaal. Toch is het geen feest nu want ik heb natuurlijk vrienden die ik nu niet zie. En de dingen die ik normaal met mijn zoon doe kunnen nu niet. Verder is er voor mij niet veel veranderd.
Ja, dat herken ik John. Bij mij zijn ook een aantal activiteiten weggevallen, zoals mijn filosofiegroepje.
Ik hoop zo dat er van de ruimte die er nu is voor introverten blijft hangen.
Ik ben zelf beetje als Lonneke Lodder,heb wel contacten nodig maar moet er enorm van bijkomen. Dus doe ook veel alleen. Boodschappen doe ik op de fiets ver weg,zodat ik lekker heel stuk door de natuur kan fietsen erna. Dat is een tip die enkele extraverten om me heen nu overnemen. Al is de reden ervoor anders, zijn ze er toch even helemaal uit.
Ik heb er ook niet zo’n last van. Ik ben graag alleen dus ik vermaak me prima. Maar ik vind het niet leuk. Omdat er toch heel veel mensen nu echt eenzaam zijn. En dan bedoel ik niet de jeugd die niet kan chillen. Maar de oudjes in de tehuizen. En nog meer; de oudjes die nog thuis wonen. In hun eentje. Dat vind ik echt heel erg.