Lonneke Lodder, auteur van het boek Het leven is te kort om op kantoor te zitten is een zelfbenoemd introvert. Aangezien ik vermoed dat ik hier zelf ook wel van weg heb, las ik met extra interesse wat Lonneke hierover schrijft.
Over introvert zijn
in het hoofdstuk De mislukte digitale nomade, schrijft Lonneke het volgende over introvert zijn:
‘Even iets over introvert zijn, want daar zijn nogal eens wat misverstanden over. Het is geen synoniem van verlegen zijn. Introvert zijn betekent simpelweg dat je je batterij pas weer kunt opladen als je alleen bent. Terwijl extraverten juist energie krijgen van gezelschap. Het betekent ook niet dat wij niet sociaal zijn of nooit mensen om ons heen willen. Dat willen we wel. Maar wel gedoseerd, het liefst (heel) kleine gezelschappen en daar willen we dan betekenisvolle gesprekken mee.’
Ik voelde mijn hart sneller kloppen van herkenning! Ik rende met het boek naar mijn man, duwde de betreffende alinea onder zijn neus en riep: ‘
Zie je nou wel! Ik ben niet asociaal. Ik ben gewoon introvert.’
Want ik heb best vaak het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen omdat ik gruw van feestjes en dergelijke.
Het enige wat ik niet herkende was ‘slecht zijn in koetjes en kalfjes’.
Dat gaat me best redelijk af, ook al heeft het niet mijn voorkeur.
Volgens mij wist je het al van je zelf.
Wel een mooie bevestiging, wie wil er niet eens rustig alleen zijn zelfs extraverte mensen. Hans
Introvert zijn is niet ergens waar je je voor hoeft te schamen! Ik kan me voorstellen dat teveel energie in je omgeving juist energie slurpend kan zijn. Ik heb dat soms ook!
Niets mis mee toch. Ik ben ook het liefste in een kleine vertrouwde omgeving, of alleen, dat kan ook.
Ha, wat fijn om te lezen! Precies zoals het voor mij ook is. Alleen inderdaad, over koetjes en kalfjes praten kan ik best (ben er zelfs wel goed in), maar ik vind het niet erg inspirerend! Gelukkig komt er steeds meer informatie over en daardoor (hopelijk) begrip voor introverte mensen.
Ik kan het eerlijk gezegd geen feest van herkenning noemen .Ik heb ”ontdekt” via internet dat ik idd Introvert ben .Niets mis mee .Ik ben graag alleen en doe het liefst mijn eigen ding, piet praat heb ik niets mee ,het gezeur over bedden opmaken ramen wassen en dergelijke word ik zo kriegel van .laat staan dom geroddel .Een ding heb ik wel moeite mee ,introverte mensen daar word met gemak overheen gewalst alsof ze bijna onzichtbaar zijn .En daar ben ik juist weer heel onzeker van geworden en soms ook verdrietig
Dom geroddel is inderdaad naar. Maar prietpraat vind ik wel een belangrijk sociaal middel. Bij ons in de buurt wonen veel oudere mensen en ik vind het heel belangrijk om even een praatje met ze te maken over het weer of de aanbiedingen bij de AH.
Ik vind dit gewoon sociaal gedrag en niet iets om kriegel van te worden
Juist zwaardere onderwerpen als politiek en geloof en zo vermijd ik in
dit soort contacten.
Hoe herkenbaar, bij mezelf, man en kind(eren).
Met het ouder worden ben ik ook introverter geworden. Daar voel ik me goed bij.
Toch weer een geruststelling. 😉
Prachtig stuk! Toen ik ooit deze uitleg hoorde, was dat echt een eye-opener voor me. Inderdaad, ik ben ook best open en gezellig, maar ik laad niet op in groepen. Ik snap ook stiekem niks van mensen die dat wel doen;).
Ik ook niet ; ) Maar het lijkt me wel heel handig als het zo voor iemand werkt! Dat komt mooi uit in deze extraverte maatschappij.
Asociaal is een rotwoord vind ik!
Maar mooi en herkenbaar stukje.
Mensen zijn zelden 100% introvert of 100% extrovert. Zelf ben ik dus een mixtrovert. Vind het prima om alleen te zijn en wandel ook heerlijk alleen door de duinen zonder muziek op m’n hoofd te moeten hebben. Ga ook graag alleen op vakantie. Maar ik vind het ook leuk om zomaar met een vreemde een praatje aan te knopen. Mensen zien me ook zeker als sociaal. Ik kan echter niet tegen grote groepen mensen en zal ook nooit voor zo’n grote groep vrijwillig op een podium gaan staan, laat staan het woord voeren. Zit ook niet te wachten op erkenning en volgens mij hebben extroverte mensen dat juist wel nodig.
Ik rende met het boek naar mijn man…, en de rest van de zin…
Mooi, toch ! Jij bent jij !
Lie(f)s.
Hier de extraverte introvert, of de introverte extravert. In ieder geval ben ik vert-erig haha.
Ik ben graag op eigen manier. Wij hebben ook niks anders meer. Vaak zoekt dan dingen om te doen in huis. Ouder worden merken wij goed. Jij bent nog gelukkig jong. Alvast fijn weekend.
prima toch, gelukkig zijn w niet allemaal hetzelfde en als ik naar mezelf kijk zit ik er tussen in. Ik heb weinig behoefte aan drukte, de weekenden alleen met mijn gezin, zijn prima voor mij, maar een feestje zo af en toe daar kan ik van genieten.
gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en men moet je maar nemen zoals bent zeg ik altijd maar
Heb ik vandaag weer wat geleerd: ik ben hartstikke introvert! En eigenlijk vind ik het wel prima.
Zo herkenbaar. Ben ook graag alleen. Wel fijn dat je je er zelf bewust van bent.
Ik sluit me aan bij Ximaar… zo ben ik ook 😉
Fijn dat je een boek aan het lezen bent waarin je iets van jezelf herkent. Dat voelt altijd als thuiskomen 😃
Lol! Wat reageren er veel introverte mensen (ben ik ook). De rest is vast naar een feestje 🙂
: ))))