Baan kwijt, huis kwijt en een dodelijke ziekte
Last updated on February 14th, 2024 at 01:08 pm
- Het zoutpad: over oude wegen naar een nieuw begin
- Van succesvolle ondernemers naar daklozen
- Hoe kwamen ze op het idee om te gaan wandelen?
- De boektrailer
- Wandelen is goed voor lichaam en geest
- Geen diepe gedachten tijdens het wandelen
- Rayner Winn vertelt
- Over het boek
- Mijn conclusie over Het zoutpad
- Raynor Winn Moth gestorven?
- Wandelen als balsem voor de ziel
- Praktische informatie over Het zoutpad
Het zal je maar gebeuren: je raakt in snel tempo je huis kwijt, je inkomsten en je partner krijgt een diagnose dat hij een dodelijke ziekte onder de leden heeft. Daar zit je dan. Zonder dak boven je hoofd, alles kwijt en met een doodvonnis.
Dit overkwam Rayner Winn en haar man Moth.
En weet je wat ze deden?
Ze gingen het eeuwenoude South West Coast Path wandelen, een tocht van maar meer dan 1040 kilometer langs de zuidkust van Engeland. Op die manier vonden ze een nieuw, en eenvoudiger leven.
Hieronder een afbeelding van dit prachtige wandelpad:
Rayner schreef hun verhaal op in het boek Het zoutpad.
Het zoutpad: over oude wegen naar een nieuw begin
De reden dat ik dit boek uit de bibliotheek haalde was dat ik benieuwd was wat wandelen kan doen voor een mens. Ik houd zelf helemaal niet van drukte, en ben liever in de natuur. Wandelen vind ik bij uitstek een fijne activiteit die heel natuurlijk is, eenvoudig en waar je bijna niets voor nodig hebt. Wandelen past bij een eenvoudiger leven.
Van succesvolle ondernemers naar daklozen
Rayner Winn en haar man Moth verloren hun huis doordat ze investeerden in het bedrijf van een goede vriend. Toen dat bedrijf failliet ging, werden zij op de een of andere manier aansprakelijk gesteld voor de schulden. Na een slepende rechtszaak oordeelde de rechter dat ze de schulden moesten betalen. Toen ik dat zo las, bekroop me de gedacht dat die zogenaamde vriend zich wel de ogen uit het hoofd mag schamen! En ik was benieuwd wat hij van dit boek vond. Aangezien hun huis ook hun inkomstenbron was, verloren ze meer dan alleen een dak boven hun hoofd.
Hoe kwamen ze op het idee om te gaan wandelen?
Rayner en Moth zaten verstopt onder hun trap omdat de deurwaarders hen kwamen verdrijven uit wat ooit hun thuis was. Uit een verhuisdoos naast haar pakt Rayner op dat moment een boek. Het blijkt Five Hundred Mile Walkies te zijn. Ontheemd en verloren besluiten ze dat ze afstand willen scheppen tussen henzelf en hun oude thuis. Gaan wandelen is een soort vlucht, weg van alle ellende. Rayner schrijft:
‘Ik ademde diep in. Laten we dan onze rugzak inpakken en zien wat er gebeurt.
En dat is het begin van een eindeloos lange wandeling, waarbij ze een budget hebben van ongeveer 40 pond per week.
De boektrailer
Hieronder zie je de boektrailer van het zoutpad.
Wandelen is goed voor lichaam en geest
Hoewel het wandelen zwaar is, en ze vaak koud en hongerig zijn, knapt Moth er uiteindelijk van op. Onderweg komen ze regelmatig andere wandelaars tegen, die zich houden aan een schema. Maar Rayner en Moth hebben geen enkele deadline. Rayner:
‘We lopen door tot we stoppen en misschien vinden we onderweg wel een toekomst.’
Geen diepe gedachten tijdens het wandelen
Rayner schrijft dat ze van te voren had gedacht dat zij en Moth diepe gesprekken zouden hebben, en dat ze veel zou nadenken over alles wat er was gebeurd. Dingen op een rijtje zou krijgen. Maar het tegenovergestelde is het geval! Rayner schrijft hierover:
‘Maar ik had tot nu toe helemaal niet veel nagedacht, we hadden voornamelijk over eten gepraat en over de warmte of de regen. Ik was doorgegaan zonder ergens aan te denken (…) Het was op een vreemde manier bevredigend om alleen maar de ene voet voor de andere te zetten, als een metronoom van leegte, en ik wilde niet nadenken.’
Rayner Winn vertelt
In onderstaand filmpje vertelt Raynor Winn haar verhaal. Vooral het zinnetje ‘I desperately needed a map to follow,’ trof mij.
Over het boek
Het zoutpad is een combinatie van een reisverslag, natuurbeschrijvingen en de overpeinzingen van Rayner. Ze beschrijft het pad dat ze lopen, geeft soms informatie over de plekken waar ze langskomen, maar schrijft ook over haar verdriet en wanhoop bij de gedachte dat ze haar man zal verliezen aan een lange en slopende ziekte. De toeristische informatie had van mij wel wat minder gemogen, maar paste ook wel weer in het boek.
Mijn conclusie over Het zoutpad
Door het lezen van dit boek wil ik gaan wandelen! Ik heb al bedacht dat als mijn man met pensioen is we mooi samen het Pieterpad kunnen gaan wandelen. En op de korte termijn wil ik graag samen gaan wandelen in het dorpje ‘s Heerenberg.
Verder bevestigde dit boek voor mij dat wandelen een heilzame werking heeft op lichaam en geest.
Raynor Winn Moth gestorven?
Gezien zijn onheilspellende diagnose vragen veel mensen zich af: Is Raynor Winns man, Moth inmiddels gestorven? En er is goed nieuws: hij leeft nog steeds! Op Raynor Winns Instagram foto zie je bijvoorbeeld deze leuke foto van hem:
Dit bericht op Instagram bekijken
Wandelen als balsem voor de ziel
Ik haal eruit dat als het leven tegenzit, en je niet meer weet wat je moet doen, je altijd nog een wandelroute kunt volgen. Op zulke momenten kan een wandelroute je in ieder geval voor dat moment de weg wijzen. Je problemen kun je niet oplossen, maar op je wandelroute kun je lezen dat je rechtsaf moet gaan. Of links.
En dat lijkt me op zo’n moment heel troostend.
Het zoutpad is een fijn boek voor wandelaars, maar ook voor mensen die zoeken naar manieren om het leven te hanteren.
Praktische informatie over Het zoutpad
Het zoutpad is voor 22,99 te koop bij bol.com. Je kunt daar bovendien gratis de eerste 33 bladzijden lezen!
Lees ook mijn post over de wandelroute naar Santiago de Compostella.
Wat vind jij van het idee om op moeilijke momenten in je leven, als je het even niet meer weet, simpelweg een wandelroute te gaan doen om zo houvast te krijgen?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Dat lijkt me een bijzonder boek. En ik denk dat ik er wel iets van snap, als wandelaar bij stress;).
Ja, dat denk ik ook Naomi : )
Mooie tip. Bij mij werkt ook van stip tot stip lijntjes tekenen voor volwassenen heel goed als ik het gevoel van controle even kwijt ben. En route wandelen vind ik ook tof.
Wat een slimme methode om dan zo’n tekening te doen waarbij je lijntjes moet verbinden Sandy. Die is nieuw voor mij, maar ik kan me er goed wat bij voorstellen dat dit kan helpen.
Ik weet niet of ik het wel zou kunnen. Het is wel mooi als je zo je rust kunt vinden.
Love As always
Di mario
Het lijkt me een heel mooi boek, ik zal het graag gaan lezen .
Bedankt voor de tip.
Wat mooi!!! Vanuit mijn eigen achtergrond kan ik wel begrijpen waarom dit zo goed was, behalve het wandelen alleen. Je kunt overal lezen dat het ongelooflijk belangrijk is om in het moment te leven. Niet stilstaan bij verleden noch toekomst, en dat is precies wat zij deden.
In het boek Ja maar wat als alles lukt schrijft Berthold Gunster over de meest succesvolle levenshouding: “ja en” zeggen tegen je situatie van dat moment. Dat betekent je weerstand opgeven tegen hoe het nu eenmaal is gelopen, en ook ja zeggen tegen je directe verlangen. Dat heeft dit echtpaar volgens mij gedaan.
Oh, dat boek ga ik meteen reserveren in de bieb Karien! Dankjewel voor de tip.
Wandelen is super goed voor de geest en het lichaam. Wandelen haalt de stress uit je lijf, en uit je hoofd. Het is denk ik ook de buitenlucht, het licht, en het bewegen.
Ja, het is de combinatie van bewegen en buiten zijn onder andere.
Het boek staat in de top 3 boeken die ik heb gelezen in 2019. Het laat zien dat iedereen door een combinatie van redenen in de problemen kan komen.
Nog nooit van dit boek gehoord. Dom van mij omdat ik een echte wandelaar ben met of zonder doel of plan.
Eens kijken of de bieb hier hem ook heeft.
Als je van wandelen houdt, dan kan ik me voorstellen dat je dit boek wel wat vindt AnneMarie. Als je het leest, kom je dan vertellen hoe je het vond? Ik ben benieuwd.
Klinkt als een indrukwekkend verhaal. En hoe mooi wat wandelen met je kan doen. Het lijkt me ook een prachtige route.
Wandelen is een lichamelijke ne geestelijke ontspanning. Hans
Wat een bijzonder verhaal en een mooie draai aan een aan een schakeling van ellende
Hmm deze lijkt me wel wat!
Bedankt voor de leestip. Het lijkt me een mooi boek.
Ik merk zelf ook hoe goed wandelen mij doet, en hoeveel rust wandelen mij geeft.
Ik wens jou en je man veel goede wandelingen ssmen toe!
Dankjewel Maria!
Begin maar eens met trainen voor een Kennedymars… 80 km binnen een bepaalde tijd. Ik heb deze overigens zelf 3 maal uitgelopen, toen was de uitdaging er vanaf en ben ik andere tochten gaan lopen. Nu is het lopen finito.
Gaynor Winn is uiteindelijk op haar pootjes terechtgekomen en daarvan is deze bestseller het bewijs. Ze woont in Cornwall. Als liefhebber van Cornwall waren de vele geografische en historische details belangrijk voor mij. Als 19 jarige (die nog weinig van de wereld gezien had) heb ik eens een zomer lang in een B^B in St. Agnes (aan de noordkust) gewerkt. In mijn vrije tijd wandelde ik uren over the klippen met een hond of ging met mijn houten surfplank naar het strand. In latere jaren heb ik hier met man en kinderen vakanties doorgebracht. De plaatsnamen en de beschrijvingen van het Pad brachten zo veel herinneringen terug. Het boek kan ik aanbevelen evenals een verblijf
in dit prachtige deel van de wereld. Maar vergeet je regenkleding niet…
Dat klinkt als een hele mooi ervaring Anna.
Vanwege je knie Sjoerd?
Ik ben juist benieuwd hoe het nu met haar of hun gaat.
bijna het verhaal van Job in de Bijbel,maar wandelen doet wonderen,het is goed om tot bezinning te komen en natuur doet iets met een mens.
Ja, Job verloor ook huis en haard inderdaad.
Momenteel komen er allemaal blogonderwerpen op mijn pad die mij nu extra bezighouden. Laat ik wandelen nou ook net in willen gaan passen in een betere leefstijl.
Ik snap dat wel, ja. Hoewel ik hè-le-maal gek zou worden als ik geen huis meer zou hebben.
Zij missen hun huis inderdaad ook, en hebben heimwee. Maar je ziet bij hen ook dat het zonder een huis kan. Hun tent wordt hun huis.
Heftig wat ze hebben meegemaakt! Wel mooi dat ze een manier hebben gevonden om er mee om te gaan.
Zelf vind ik wandelen inderdaad ook altijd fijn, tot op zekere hoogte dan, want langer dan een uur houd ik het niet vol (door lichamelijke klachten).