Alleen uitgaan: alleen op terras, uit eten of koffie drinken?
Alleen uitgaan.
Ik doe het graag.
Bijvoorbeeld in mijn eentje ergens een kopje koffie drinken, of lunchen.
Maar bij collega blogger Tom las ik dat alleen op een terras zitten, of ergens alleen een kopje koffie drinken niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
Op een terras in je eentje is een hele stap
De titel van de blogpost van Tom geeft het meteen al aan: 'Op een terras in je eentje is een hele stap.' Tom schrijft:
'In je eentje op een terras of in een restaurant zitten, is een hele stap. (...) Mensen die alleen zijn, zie je bijna niet of heel weinig. En zo wordt dat vanzelf een beetje een drempel of een taboe.'
Ik vind het altijd weer fijn als ik een probleem níét heb. Er zijn veel dingen waar ik me zorgen over kan maken, maar alleen ergens gaan zitten? Nee, daar heb ik geen enkel probleem mee.
Sterker nog, ik was me er niet eens van bewust dat dit een probleem zou kunnen zijn.
Ik vind het heerlijk om ergens in mijn eentje koffie te gaan drinken of een broodje te eten.
Dus ik deed wat research, en vond de volgende verklaringen waarom alleen uitgaan voor sommige mensen een heikel punt is.
Waarom vinden sommigen alleen uitgaan moeilijk?
- Het idee dat 'iedereen' dan naar je kijkt. Je bekeken voelen.
- Zorgen dat mensen denken dat je geen vrienden hebt omdat je alleen zit, en dus 'een loser' bent.
- Zorgen dat het personeel van de horecagelegenheid het 'raar' vindt dat je alleen zit.
- Zorgen dat mensen denken dat je afspraak niet kwam opdagen.
'Dost thou not know that today Lucullus dines with Lucullus?'
De Romeinse policitus Lucius Lucullus was iemand die ook graag in zijn eentje at! Toen hij op een dag zijn geplande avondmenu saai vond, gaf hij de kok instructies om een uitgebreid, zes-gangen maaltijd te maken. Toen de kok vroeg hoeveel gasten er kwamen vroeg Lucius verontwaardigd:
'Dost thou not know that today Lucullus dines with Lucullus?'
Ik bedoel maar! Hier is duidelijk iemand die zijn eigen gezelschap kan waarderen : )
Hoe kun je alleen uitgaan makkelijker maken?
De belangrijkste wijsheid als het gaat om alleen uitgaan is dat je heus niet zo interessant bent voor anderen. Ook al voelt het misschien anders, de meeste mensen hebben echt wel wat anders aan hun hoofd dan het feit dat jij ergens alleen zit.
Hieronder een paar tips over hoe je alleen uitgaan makkelijker kunt maken.
- Sommige horeca heeft naast diverse kleine tafeltjes één grote tafel. Als je je ongemakkelijk voelt in je eentje aan een tafeltje, dan zou je aan zo'n grote tafel kunnen gaan zitten.
- Kies voor een tafeltje bij het raam, zodat je lekker naar buiten kunt kijken en afleiding hebt.
- Doe en denk als de Romeinse policitus Lucius Luculles!
Leestip
Hoe is dat voor jullie?
Geraadpleegde bronnen o.a.: Quora, Psychology Today, Tagalong Travel, Reddit, Proud2beme, Herhealth, Vandaag Vrouwen Versieren, The New York Times, Blogger Tom)
ik ga nooit alleen op een terras zitten en ik doe graag terrasjes...
-Een @->- voor jou.
Wat een leuke quote van Lucius Lucullus , die mag hier wel op een tegeltje.
Ik vind het prima om ergens alleen te zitten. Het alternatief is géén koffie of eten, dat is ook niks. Al moet ik zeggen dat ik altijd wel thermoskan bij me heb en iets te eten en ik hier in de omgeving de bankjes gebruik voor de pauze. Leuk park met bankje heeft dus mijn voorkeur, behalve als het regent natuurlijk.
Ik deed het vroeger nooit, bangebroek als ik ben. Maar ik ben gescheiden toen mijn zoon nog klein was, en als verantwoordelijke volwassene nam ik hem overal mee naar toe. Ook vakanties, en terrasjes. Dat was wel niet alleen, maar zo ben ik wel over mijn angst heen gekomen. Gewoon ergens binnenstappen. En nu, nu mijn zoon al lang volwassen is, ga ik overal alleen naar toe, en heb er geen enkel probleem meer mee. Ik geniet in mijn eentje net zo goed. En bij het raam zitten is een goede tip.
Kan jou het schelen wat anderen denken. En eigenlijk een luxe probleem je hebt honger/dorst en ga gan lekker je ding doen.
Als ik me druk moet maken wat anderen vinden kan ik net zo goed de deur niet meer uit. Ik heb er geen probleem mee in ieder geval.
Ik vind het heel gaaf als mensen dit soort dingen gewoon doen. Jaren geleden deed ik het ook niet, want dan was ik bang dat het vreemd zou zijn. Ik hoorde van een vriendin verhalen over hoe fijn het was en inmiddels ga ik al heel lang overal en nergens in mijn eentje op af. Vind ik heerlijk.
Dat is zo fijn aan vriendinnen: ze kunnen je inspireren en over drempels heen helpen : )
Ik ga gewoon zitten op een terras, bestel koffie en geniet van het mensen kijken. Ik lunch ook gewoon in een bistro/bar maar ik heb nog nooit in mijn eentje diner besteld. Waarom dat dan weer niet....weet ik niet zo goed maar voor de rest geen probleem.
Ik doe geregeld een terrasje in mijn eentje als ik met de fiets op pad ben (maar wel enkel 's zomers én op een zonnig terras) :-)
Inderdaad, ik ben ook dol op terrasjes! ZOOO jammer dat dat binnenkort weer afgelopen is... Afgelopen weekend nog, een mooie fietstocht, en na afloop lekker in mijn eentje pannenkoeken gegeten - bij een pannenkoekenrestaurant, waar je omver werd gelopen door kinderen - daar MAG dat, gezellig, ik eet niet heel lang, en lees ondertussen de krant op mijn telefoon, of een boek wat ik bij me heb, kijk wat rond en geniet van de reuring.
Bij een pannenkoekenrestaurant weet je inderdaad dat er kinderen zullen zijn. Ik kan me voorstellen dat je genieg van de reuring.
Ik heb er geen enkel probleem mee.
Ik heb er totaal geen problemen mee om alleen ergens te aan zitten of ergens heen te gaan.
Trek me totaal niets aan van wat andere denken of vinden, want als ik contact maakt met andere mensen is dat positief.
Straks weer op de fiets om een museum te bezoeken en buiten de deur te gaan lunchen. Hans
Leuk Hans! Welk museum ga je bezoeken?
Ik kies er dan toch vaak voor om een koffie to go te nemen en ergens op een bankje te zitten. Niet dat ik bang ben dat mensen het vreemd vinden.. Geen idee eigenlijk.
Ik vind het wel altijd leuk als ik mensen zie die in hun eentje uiteten gaan. Dat zie ik mijzelf dan nog wel eens doen.
Ik heb er gewoon geen zin in om in mijn eentje op een terras te gaan zitten, ik vind dat saai, dan maar met een koffie to go of een frietje ergens op een bankje zoals ver-dwalen ook al aangeeft.
Gelukkig geen problemen (meer) mee. Anders zou het wel heel erg karig worden. Heel fijn dat je niet uren hoeft te overleggen of je nou wel of niet daar gaat zitten of koffie met iets, of zonder iets erbij neemt. En daarna gezanik waarom je nou wel wat nam. Hou ook van om me heen kijken, naar de omgeving, maar nog meer naar de mensen om me heen. Alleen naar een museum vind ik ook fijn. Hoef me niet aan het tempo van een ander aan te passen. Als ik uren voor 1 schilderij wil staan, mag ik dat helemaal zelf bepalen. Of na een half uurtje besluiten dat ik er niets aan vind; ook zonder commentaar. Heb het ook moeten leren, om het juist wel te doen; alleen uitgaan.
Als je iets alleen doet heb je inderdaad vaak meer rust en ruimte om je eigen tempo te bepalen en keuzes te maken.
Ik heb ook geen moeite om alleen ergens te gaan zitten en te genieten. Dat was wel anders toen ik jong was hoor. Even reactie op jouw reactie bij mij; de fysio gaf aan komende week er niet te zijn en toen bedacht ik om helemaal geen afspraken te maken . Ik moest mijn buurmeisjes afzeggen, dat vond ik wel rot maar echt ik wil even mijn eigen dingetjes doen waar ik niet aan toekomt en verder maak ik geen afspraken. Ik noem het even weekje vrij. Nee zeggen en voor jezelf kiezen wordt echt steeds makkelijker als je gaat oefenen. Is nog steeds moeilijk maar het kan. Heb heel erg de neiging om de buuv te helpen met haar kinderen maar ook daar NEE tegen gezegd. Ik wil rust en stilte. Fijn weekend.
Het is dus een kwestie van oefenen Hélène? Ik hoop dat de week alle rust en stilte bracht die je verlangde! Mijn ervaring is dat ook al plan ik een rustige week, er vaak toch van alles tussenkomt.
Vind ik helemaal geen probleem.
Lie(f)s.
Ik heb er geen problemen mee en doe het al heel lang. Vooral ook tijdens dienstreizen. Raak trouwens ook vaak met wildvreemden aan de praat. Kan langs de weg, maar ook op een terras. Toch haal ik net zo makkelijk een slaatje met een klein flesje wijn bij een supermarkt en nuttig die op een bankje met een leuning. Eerst wel kijken of er zo'n bankje beschikbaar is.
Is dat dan een bankje bij de supermarkt Ximaar, of ergens in een park?
Kan in het bos, park, stadswal of een pleintje zijn. Als het maar niet te druk is met auto's of langslopende mensen.
Hier https://goo.gl/maps/cJxPbUJNYwhjx8yFA is vrijwel altijd plek, behalve als er markt is.
Ik heb er geen problemen mee om alleen op een terras te zitten. Mensen wat observeren vind ik altijd wel leuk. Vooral in grote steden.
Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die er moeite mee hebben. En wat andere mensen denken? Daar moet je je niet mee bezighouden. De meeste mensen zijn met zichzelf bezig.
Ik doe het niet vaak.
Dit jaar door noodweer gedwongen wel een uurtje alleen op een terrasje gezeten.
Maar het is allemaal ook zo duur geworden.
Totaal geen probleem (meer) mee!
Zelf heb ik hier gelukkig ook geen moeite mee, maar ik kan me wel voorstellen dat sommige mensen het toch wat ongemakkelijk vinden. Nergens voor nodig!
Het ligt er aan waar je bent. Voorheen ging ik vaker naar de stad en zat dan in een eethuis op een terras of in een cafetaria. Niets bijzonders, er waren er veel meer.
In eigen dorp wordt je eerder bekeken, het valt niet mee om je daar niets van aan te trekken. Een krant lezen, dat wil nog wel eens helpen.
Als je je echt bekeken voelt, dan lijkt mij dat ook niet fijn inderdaad.
Ik heb daar totaal geen moeite mee. Ik ben vaak alleen op stap omdat mijn verkering niet mee kan. Zou wat zijn als ik dan niet eens een kop koffie kon drinken, zeg. Ik zie ook niet in wat daar raar aan is, eigenlijk.
Vroeger ging ik vaak alleen koffie drinken of iets eten. Vaak kreeg ik dan een ander tafeltje toegewezen. Ergens in een hoekje. Vond ik niet leuk. Soms vertrok ik dan liever. Maar dat is lang geleden.
Sinds de eerste corona lockdown ben ik niet meer naar terras of restaurant geweest. Voorlopig doe ik dat ook niet, totdat het echt allemaal voorbij is. Legitimeren voor een kop koffie zie ik niet zitten. Maar als ik weer naar een restaurant ga, in de toekomst, dan zal dat alleen zijn. Mijn vrienden zijn inmiddels gestorven.
Dat is niet niks Vlierbloesem. Hoe kijk je ernaar dat je dan in je eentje naar een restaurant gaat?
Weet ik nog niet. Vanwege die pasjescontrole ga ik nu niet.
Later zal ik wel weer gaan en dan laat ik me denk ik niet belemmeren omdat ik alleen ben. Het enige wat ik er vroeger vervelend aan vond, is dat de bediening me dan soms ergens in een hoekje wilde parkeren.
Wat apart dat je als je alleen bent sneller in een hoekje wordt gezet. Ik vraag me af wat daar de gedachte achter is.
Ik heb er ook totaal geen moeite mee om alleen op stap te gaan. Sterker nog, ik ga ook altijd alleen op vakantie. Ik heb gemerkt dat in Engeland het veel gewoner is als je alleen op stap bent
Wat een interessante observatie Tessa! Nu vraag ik me helemaal af hoe dat dan komt.
Ik vind het héérlijk, in mijn eentje op een terras. Even helemaal niets moeten, niemand die iets van me wil, ik wordt letterlijk bediend, eet en drink lekker iets dat ik niet zelf hoef klaar te maken, en ik kan lekker mensen kijken en ongestoord mijn boek lezen. Dat zijn voor mij heel waardevolle momenten, echt opladen.
Als ik me er al zorgen over maak wat anderen van mij denken (en in mijn eentje op een terras heb ik dat niet), dan bedenk ik me dit:
Een groot deel van de mensen kan het oprecht niets schelen wat ik doe of laat.
En nog een groot deel van de mensen is te druk met zich zorgen maken hoe ze zélf overkomen om zich bezig te houden met mij.
En die paar mensen die er een gewoonte van maken om anderen steeds te beoordelen op triviale zaken als alleen op een terras zitten, of bijvoorbeeld kledingstijl? Die vind ik niet aardig genoeg om me iets van hun mening aan te trekken. 🤷🏼♀️