Warenfetisjisme, oftewel gadgetgek
Last updated on October 10th, 2024 at 11:13 am
- Hoe voorkom je dat je slachtoffer wordt van warenfetsisjisme?
- Zal ik een nieuwe ereader kopen of niet?
- Update 2024
- Leestip
Karl Marx bedacht het begrip warenfetisjisme.
Daarmee bedoelde Marx dat op de kapitalistische markt spullen een doel op zich worden, en losgekoppeld raken van hun gebruikswaarde.*
Hoe voorkom je dat je slachtoffer wordt van warenfetsisjisme?
Om geen slachtoffer te worden van ‘warenfetisjisme,’ moet je iets beoordelen op de gebruikswaarde, en niet op het ‘heb-gehalte’. Heb je bijvoorbeeld net een mobieltje aangeschaft waarmee je uitstekend kunt bellen, maar komt er vervolgens een nieuwere smartphone op de markt die veel meer kan, en kom je in de verleiding?
Dan ben je ten prooi gevallen aan ‘warenfetisjisme’.
In een tijd waarin de technologische ontwikkelingen elkaar in snel tempo opvolgen, is het makkelijk je te laten meeslepen, en steeds weer de snellere, nieuwere versie aan te schaffen.
Zal ik een nieuwe ereader kopen of niet?
Zo loop ik zelf al enige weken te piekeren over de waarde van een eReader. Wil ik die graag hebben vanwege de gebruikswaarde, of ben ik gewoon onder de bekoring geraakt van zijn slanke postuur en vormgeving?
En nu we hopelijk naar het platteland gaan verhuizen, en dus ons huis verkocht moet worden, horen we tot onze verbijstering ineens dat onze plafonds ‘zwaar gedateerd’ zijn! Dat onze prima keuken door nieuwe bewoners ‘rücksichtslos’ verwijderd en vervangen zal worden, en dat de badkamer ècht niet meer kan. En dat, terwijl wij al elf jaar met veel plezier hier wonen!
Dan denk ik aan mijn oudtante Dina, die altijd zei:
‘Het is mooi spul voor wie het nodig heeft.’
Zij had het vast goed kunnen vinden met Karl Marx!
Update 2024
De eReader heb ik inmiddels alweer een aantal jaren in huis en gebruik ik heel intensief. Hij scoort hoog op gebruikswaarde wil ik maar zeggen ; ) Mijn smartphone is een iPhone 12 Pro Max en doet het nog prima. Ik zie dus geen reden om hem te vervangen voor een nieuwer exemplaar.
Karl Marx kan trots op me zijn.
Leestip
Ben jij gevoelig voor nieuwe gadgets en snufjes?
* Bron: Filososofie Magazine februari 2010
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Nee, ik ben er totaal ongevoelig voor. Ik vind het geldverspilling.
Buiten de vaste lasten en de boodschappen geef ik geen cent uit aan dingen die we niet nodig hebben. Ik vond het dan ook doodzonde toen de kopers van ons vorige huis de 8 jaar oude keuken er meteen uitsloopten. Kapitaalvernietiging.
helaas,best gevoelig.Maar als ik me de vragen stel;is dit echt een goede toevoeging aan mijn leven, is dit product al een beetje uit de kinderziekten,gaat dit ding over een afzienbare tijd behoorlijk in prijs zakken? dan zakt de directe noodzaak al snel.Dan zijn het dingen dieik best wil winnen,maar (nog) niet kopen.
Ik ben er heelas ook gevoelig voor. Ik merk het wel tegenwoordig en hou mezelf tegen.
Het is wel een heel goed stukje!
NZ
De verleidingen zijn dagelijks om ons heen, tenzij je afgelegen woont ver buiten het bereik van winkels. Maar dan zijn er nog webwinkels en je moet stevig in je schoenen staan als je snel in de verleiding komt om hebbedingen aan te schaffen. Ikzelf ga me steeds vaker afvragen of ik het nodig heb, hoe lang ik er mee zal doen, of ik er ruimte voor heb en of het sowieso nut heeft om het aan te schaffen. Zo dubben wij hier al een tijdje over een nieuwe frituurpan. De oude is stuk en zo vaak frituur ik niet. Geen nieuwe kopen dus. Ik vind het ook raar om aan de ene kant mijn huis te ontdoen van overbodige spullen maar daarna naar de winkel te rennen voor nieuwe (overbodige) spullen. Je hoofd er bij houden dus.
Nee, echt niet. Het moet nodig zijn en ook nog eens handig in gebruik.
Leuk stukje. En je hebt een wijze tante Dina :)
Gevoelig voor, nee. Ik baal gewoon als ik een nieuw mobieltje ‘moet’ omdat de oude is overleden en dat deze wereld zo in elkaar zit dat nieuw vaak goedkoper is dan repareren.
Met sommige zaken ben ik al meer gevoelig dan met andere – het blijft een leerproces …
Dagelijks is er zo’n woonprogramma op de T.V. waar mensen op zoek zijn naar een nieuw huis. Heel vaak erger ik me aan het commentaar van de evt. nieuwe bewoners : je moet er wel doorheen kijken, die keuken vind ik helemaal niks, het staat wel vol. Alleen een superstrakke, vooral witte, helemaal nieuwe inrichting “kan” schijnbaar. Een plafond met een “voegnaad”, een heel gewone keuken, of een badkamer zonder goed wastafelmeubel kunnen schijnbaar niet. Bah , wat een eenheidsworst.
Ik kan juist zo genieten als mensen hun eigen smaak laten zien. Maar ja misschien is die door alle woonprogramma’s en bladen inmiddels bij iedereen zowat gelijk.
groetjes, Franca.