Rouwen met Headspace: level 2 is moeilijk
Hoe zit dat nou toch met dat licht?!
Headspace heb ik inmiddels al een flink aantal jaren.
En er is een speciale 'cursus' met de titel Grief.
Dus het leek me een goed plan om die elke ochtend te doen.
Inmiddels ben ik bij sessie 5 van level 2, maar ik vind het niet geweldig.
Rouwen met Headspace: 1ste level was oké
Het eerste level van Grief vond ik prima. Daarin is het doel van de meditatie om 'plek te maken' in je hoofd. Het idee is dat je geest even tijd nodig heeft om tot zich te laten doordringen wat er is gebeurd. De eerste lessen van Grief van Headspace richten zich erop om hiervoor ruimte te maken. Een plek te creëren waar het stil is in de storm.
Grief level 2: visualiseren
Bij level 2, waar ik nu ben, moet ik steeds visualiseren dat er een groot warm licht boven mij hangt. Dat licht vervult vervolgens je lichaam via je hoofd. Maar bij de meditatie moet je je voorstellen hoe dat licht langzaam vanuit je tenen, voeten, onderbenen omhoog komt.
En daar gaat het bij mij mis.
Want ik denk steeds:
'Maar het komt toch binnen via mijn hoofd? Hoe kan het dan mijn lichaam vullen vanuit mijn tenen?!'
Met man en macht probeer ik me voor te stellen hoe mijn tenen zich vullen met het gouden licht. Het lukt uiteindelijk ook wel, maar ik vind het erg hard werken...
Dus hoewel ik de Headspace app heel goed vind, vind ik het onderdeel Grief niet optimaal.
Sterker nog, ik doe in plaats daarvan liever een meditatie van de Meditations moments app.
Wat leuk dat je mediteert! Dat doe ik ook elke dag. Wat ik tof vond aan Headspace waren de animaties. Die zijn echt zo goed en treffend hè! Fijne zondag Nicole xxx
Ja, inderdaad Amina. De animaties zijn heerlijk eenvoudig en tegelijkertijd heel veelzeggend en duidelijk.
Kan het zo zijn.....zie jezelf als een glas dat gevuld wordt. Van onder naar boven vul je je met gouden licht. Het wordt er als het ware ingegoten.
Ja, ik denk dat ik het zo moet zien inderdaad Hanneke.
Ik zou precies hetzelfde 'probleem' hebben. Ik vind het al heel dapper dat je het een kans geeft.
Hoe meer je erover nadenkt, hoe onlogischer het klinkt, haha! Snap wel dat je hierop bent vastgelopen.
Overigens vind ik Hanneke haar idee dan wel weer heel mooi.
Ik las ergens dat sommige mensen dingen niet voor zich kunnen zien (het heeft zelfs een naam). Mogelijk is het bij jou de onlogischheid, maar als het altijd lastig is om dingen voor je te zien, dan is dat dus niet raar.
(Ik ‘zie’ dus ook die dingen niet. Geleide meditaties waarin je jezelf ergens voor moet stellen / je ‘iets’ moet zien zijn voor mij gewoon niet te doen. Sinds ik weet dat meer mensen dat hebben laat ik het er gewoon maar bij).
Ik vind het heel knap hoe je met je verdriet om probeert te gaan.
Heel veel sterkte Nicole…
Dankjewel Nans.
Ik heb even geen tijd om te mediteren. Het werk gaat even voor.
Daar zou ik ook helemaal van in de war raken. Ik denk dat je gewoon lekker moet mediteren met wat voor jou goed voelt.