Verdriet achter een mondkapje
Tijdens het condoleren, en met name de kerkdienst naar aanleiding van het overlijden van mijn vader, was ik er helemaal niet rouwig om dat we een mondkapje moesten dragen.
Sterker nog, ik vond het fijn.
Schuilen achter je mondkapje
Ik vond het prettig om me een klein beetje achter mijn mondkapje te kunnen verschuilen. Zeker toen mijn zussen en ik met de kist van mijn vader de kerk inliepen, en de muziek weerklonk.
Het was lang geleden dat ik zo moest huilen.
Dankzij mijn mondkapje voelde ik me vrijer om mijn tranen de vrije loop te laten.
Je mag je verdriet best laten zien
Toen ik dat later aan iemand vertelde, kreeg ik de reactie: 'Maar je mag je verdriet best laten zien hoor.' Het sentiment hierachter vind ik mooi. Er zit erkenning in dat je vader verliezen erg is, en dat je daar verdrietig over mag zijn. Het is belangrijk dat er ruimte is voor tranen. Bovendien, als je verdriet durft te laten zien, dan zorgt dat ervoor dat je getroost wordt. En dat is enorm belangrijk.
Ugly cry
Maar, niet om 't één of ander, ik vond het niet erg dat mensen mijn pijnlijk vertrokken gezicht niet konden zien. Dit was niet de categorie: 'Elegant een traantje wegpinken.'
Ik was dankbaar voor mijn mondkapje, dat me me wat privacy verschafte.
Aan mijn betraande ogen, en schokkende schouders was mijn verdriet ongetwijfeld zichtbaar.
En dat vond ik wel genoeg ; )
Lees ook: 6 voordelen van mondkapjes die niets met corona te maken hebben en Zelf een doodskist maken.
Vind je het heel erg dat ik even moest glimlachen dat je in deze situatie het woord rouwig gebruikt of is het opzettelijk.
Wat kan zo'n gang door de kerk dan lang zijn, he. Ik begrijp je wel.
Nee, dat was 'pun intended' Ferrara : ))
Toch nuttig dan, zo'n mondkapje.
Vroeger droegen dames op een begrafenis een voile, of een kanten mantilla, in sommige katholieke kringen en aan het Spaanse hof nog steeds.
Ook daarachter kon/kan je het verdriet verbergen.
Was dat denk je ook echt bedoeld om verdriet te verbergen Greet?
Ach wat voegt zo'n mondkapje dan toe .Ik heb bij mijn enige 3 familie leden hun begrafenis vreselijk gehuild en wat dan nog, waarom zouden ze mijn verdriet en wanhoop niet mogen zien ? Ik hoefde voor niemand '' elegant '' een traantje weg te pinken ,ik had genoeg aan mijn verdriet !
Verdriet mag je altijd laten zien, bij de juiste mensen om je heen.
Het mondkapje verbergt veel van je gelaat, kan een opluchting zijn. Hans
Dat snap ik helemaal. Want vaak verraadt je mond je stemming al. Nu helemaal als je zoiets verdrietigs meemaakt, maar dan is een 'beetje' bescherming welkom. Al zal iedereen begrijpen en er begrip voor hebben dat er gehuild wordt.
Het is geen schande om je verdriet te tonen, maar ik begrijp je wel.... ;-)
we zijn dan ook niet meer gewoon om ons verdriet te tonen...
groeten
Toen mijn ouders overleden kon ik niet huilen en niet omdat ik me schaamde voor mijn verdriet, maar huilen doe ik eigenlijk sneller als ik ergens boos over ben dan wanneer ik verdrietig ben. In mijn geval waren er dus mensen die het maar raar vonden dat ik niet huilde. Mijn verdriet om het verlies was echt groot, maar iedereen verwerkt verdriet nu eenmaal op een andere manier.
Dat is zeker waar Johmar. Iedereen heeft zijn eigen manier.
Met een mondkapje voor is je verdriet ook iets meer van jezelf. Jouw tranen en van niemand anders. Je huilt niet altijd om getroost te worden, soms is er geen troost en wil je gewoon huilen.
Dat heb je mooi geformuleerd Anita. Dankjewel voor deze prachtige aanvulling.
In sommige gevallen moeten we het mondkapje misschien maar handhaven.
Love As always
Dimario
Dat snap ik wel, ja. Ik kan overigens ook niet mooi huilen. Bij mij niet een dramatisch traantje maar gewoon een stortvloed. Compleet met dikke rode ogen en een snotneus. Niks moois aan.
ik begrijp je, het klopt wel ergens,
Maar huilen mag, het is normaal volgens me
-Een @->- voor jou.
Er zijn verdrietige mensen die juist daarom een zonnebril dragen. Je wilt niet altijd dat iemand jouw verdriet ziet. Ik zie dat ook wel als een stukje zelfbescherming en misschien ook wel als een teken dat je even met rust gelaten wil worden. Een mondkapje is inderdaad handig om je even achter te kunnen verschuilen.
Treffend geschreven.
Ik vind zelf de mondkapjes voor mij persoonlijk absoluut nog geen voordelen hebben.
Ieder zijn ding denk ik dan maar.
jouw visie snap ik wel. Maar misschien dat de andere gasten hun meeleven met de familie maar met een half gezicht konden delen
Allereerst gecondoleerd met je vader Nicole. Het was vorige week 3 jaar geleden dat mijn moeder onverwachts overleed en ik mis haar nog iedere dag. Maar om op het onderwerp terug te komen. Ik vind het niets, zo'n mondkapje. Het is warm, om mijn mond heen wordt het snel vochtig - wellicht ligt dat aan het (stoffen) mondkapje. Maar het voegt voor mij niets toe. Verdriet mag er zijn. Ik heb geen oordeel over wie het wel of niet wil laten zien. Men ziet het toch wel denk ik dan, met of zonder mondkapje. Ik heb de voorkeur voor zonder (in de situatie van een begrafenis), maar dan met name door de fysieke ongemakken van dat ding. Ik draag het overigens vanzelfsprekend wel overal waar het moet. Dus als het zou moeten dan doe ik dat.
Heel begrijpelijk! En natuurlijk mag je je verdriet laten zien, maar tegelijk is het iets heel persoonlijks en op een begrafenis mis ik vaak dat persoonlijke stukje. Dan lijkt het maar alsof je voor iedereen je verdriet zichtbaar moet maken. Ik snap dus best dat je blij was met dat mondkapje.
Ik zal wel een rare zijn maar ik moet er dus ook niet aan denken dat de toko vol staat en ik er jankend doorheen moet. Ik wens je veel sterkte.
Ik kan me je gevoel inderdaad goed voorstellen. Natuurlijk mag verdriet gezien worden, maar ik voel me er zelf ook niet fijn bij als iedereen ziet dat ik gigantisch aan het huilen ben.