Liefhebben van Laura van Dolron
Met frisse tegenzin boog ik mij noodgedwongen over het boekje Liefhebben van Laura van Dolron.
Ik had vergeefse pogingen gedaan om het (gratis) te reserveren in de bibliotheek. En toen dat niet lukte, probeerde ik het dan toch in ieder geval voor een lage prijs via marktplaats te bemachtigen. Toen ook dat geen optie bleek, betaalde ik hevig mopperend ruim 15,- voor een boek dat ik helemaal niet wilde hebben. Maar het was nu eenmaal het volgende boek van mijn filosofiegroepje dat we gingen bespreken.
En ik was altijd al het braafste meisjes van de klas, of in dit geval het filosofiegroepje.
Toen het boek in de brievenbus viel, pakte ik het eruit, en gooide het pakje in mijn kantoortje. 'Oh, dat is dat stomme boek.' Daar lag het pakketje een paar weken, totdat de datum van het filosofiegroepje naderde. Nu moest ik het toch wel eens gaan lezen. Ik scheurde het pakketje open, en keek minachtend naar het boekje.
Liefhebben
'Liefhebben,' heet het. Maar zoals Balkenende ooit zei: 'Fatsoen moet je doen,' zo vind ik dat je liefhebben ook vooral moet dóén. Ik vind het niet interessant om over te lezen.
'Nou ja, het is in ieder geval lekker dun,' dacht ik en installeerde me in de stoel bij de houtkachel.
Ik begon te lezen.
Vol negatieve verwachtingen.
Maar toen werd ik verrast.
En geraakt.
En na een tijdje lezen, moest ik heb boekje eerst even wegleggen om wat ik had gelezen te laten bezinken. En om het te delen met mijn man.
Mijn favoriete passage
'Mijn oma was zes jaar, ze was aan het spelen bij de buren.
Er werd aangebeld, de buurvrouw deed open.
Het waren Duitsers, of nee, de Duitsers, met 'de' ervoor, des te dreigender.
Ze vroegen of de heer des huizes er was. 'Ja,' zei de buurvrouw en ze riep haar man. Die zich angstig maar rustig naar de deur begaf om de kinderen niet te laten schrikken.
'Meekomen,' zeiden de Duitsers.
Nee,' zei de buurvrouw, duwde de deur op een kier en begon haastig zoeken door het huis te lopen, de trap op, de keuken in .
Haar man keek naar de kinderen. Hij was inmiddels lijkbleek geworden.
Even later kwam de buurvrouw de trap af met een tasje in haar hand. In het tasje zaten een tandenborstel, een appel en een schone onderbroek.
Ze drukte het in de warme hand van haar man. Ze opende de deur en knikte naar de Duitsers.
Die de buurman meenamen en een straat verderop een nekschot gaven.
Dat tasje met die appel, die tandenborstel en die schone onderbroek, dat is liefde.
Mijn oma, op wie dat tasje als klein meisje zo veel indruk maakte dat zij het voor altijd meedroeg en erover vertelde tegen iedereen.
En ik, die dat tasje nooit meer zal vergeten en het nu weer doorgeef aan jou, compleet met onderbroek, appel en tandenborstel erin.
Zo snel bij elkaar geraapt. Zo veel liefde spreekt eruit.'
Over Liefhebben van Laura van Dolron
Liefhebben van Laura van Dolron is de tekst van het theater stand-up filosofie programma waarmee ze optreedt in Nederland en België. Het is eigenlijk niet goed samen te vatten vind ik. Het gaat dus over liefde. Maar ook over verlies, verdriet en de dood.
Liefhebben - de theaterversie
Hieronder de theaterversie van Liefhebben. Wie het boekje niet wil of kan lezen, krijgt met dit filmpje alsnog het hele boek voorgeschoteld.
Praktische informatie over Liefhebben van Laura van Dolron
Wat was jouw laatste boek waar je geen zin in had, en dat je prettig verraste?
Het gaat dus over het leven.
Liefde, verlies, verdriet en dood.
Ik ken het boekje niet, misschien kan ik het eens reserveren als de bieb weer open is.
Ik kon het helaas in onze bibliotheek niet vinden. Hopelijk hebben ze het bij jou wel.
Ja, ik vind ook dat je liefhebben moet doen en er niet over moet lezen. Jou passage is wel gruwelijk maar het stukje liefde dat de buurvrouw aan haar man gaf, spreekt.
Jouw*
Ja hè? Die liefde in die gebaren vond ik ook zo mooi!
Klinkt als een fijn boekje, ik denk dat ik het zeker ook ga lezen, na de corona tijd want nu moet ik te veel werken, helaas, en dan heb ik juist zo'n zin in lezen, maar kies dan voor lichtere literatuur, wat je makkelijk kort kan lezen :-)
Op zich is dit wel lichte literatuur, ondanks het voorbeeld dat ik hierboven geef ; )
Lang geleden De naam van de Roos van Umberto Eco Ik heb het met veel tegenzin uitgelezen. Ik vond er niks aan. Sindsdien lees ik 10% van een boek en als het dan nog niet boeit begin ik aan een volgend.
Ik vind het knap dat je het dan toch hebt uitgelezen. Ik kan me voorstellen dat je dat nu niet meer doet. Ik lees boeken ook niet meer tegen heug en meug uit.
Na het zien van het filmpje hoef je het boek niet meer te lezen of te kopen... Ze kan het goed brengen.
Het braafste meisje van de klas een feest in het filosofiegroepje.
De liefde tijdens WO II doet me denken aan mijn oma die de Duitsers bij de voordeur tegen hield zo dat haar zoons konden vluchten via de achterdeur. Heb Liefhebben bekeken, was toch vroeg.
Maar het is niet automatisch zo dat als je meer geeft je ook meer ontvangt, zou ook een verkeerd uitgangspunt zijn om te geven. Hans
Oh, wat lief van je oma! Prachtig.
Liefhebben, dat is een werkwoord. Ontroerend verhaal.
Sommige mensen kunnen goed praten over iets wat je eigenlijk gewoon moet doen. En er niet (alleen maar) over moet praten. Wel goed om er weer eens over na te denken. Wat de impact is van je gedrag.
Dank je wel! Lief van je 😘