Comments

Kindernamen kiezen: denk aan deze 12 dingen + Kakker namen top 20 — 39 Comments

  1. Dat was bij ons soms ook lastig. Helemaal bij de jongste. De naam die ik het mooiste vond is toen zijn tweede naam geworden.
    En happy me, jongste zoon heeft een paar jaar geleden voor zijn tweede naam gekozen omdat hij die mooier vond :-)

    Groetjes, VeggieMo

  2. Ik ken een kroeg die de Splinter heet… ;)

    Die éne naam waren we het meteen over eens (past in de familie, eigenlijk is ie junior en ook overgrootvader heette zo). Manlief stelde het voor en ik vond het wel een mooi idee en een mooie naam tevens. Ik had een meisjesnaam bedacht, die we nooit nodig hebben gehad dus. Heb er nog geen keer spijt van gehad en de naam wordt niet veel meer gebruikt tegenwoordig, dus zit ie niet met drie klasgenoten met dezelfde naam, maar wel andere spelling. Kan internationaal ook prima (iets anders gespeld vaak). Het is helemaal goed zo!

    Niks mis met Hollandse namen vind ik, hoor!! Vind ze wel passen bij mensen van het platteland ;);)

  3. Wij hebben een Emma :-) wisten wel dat het een populaire naam was, maar leek in ons dorp toch niet zoveel gegeven te worden. Maar ja, al die mensen adverteerden gewoon niet in het suffertje :-( Inmiddels is ze 6 en het blijft een populaire naam. Ze zitten met zn 3-en in groep 3. Onze jongens hebben wel namen die weinig voorkomen. In 2002 geboortejaar van onze oudste zoon. Is de naam 22 keer gegeven. In 1993 2x. Jongste zn naam is iets bekender en die is in zijn geboortejaar 229 keer gegeven. In 1990 70 x. Via babyinfo namenteller.

  4. Wij hadden al jaren voordat we onze dochter kregen de naam in ons hoofd.
    Wij hebben mijn moeder vernoemd zij heet Dika hiervan hebben we de geboortenaam Dike gemaakt en haar roepnaam is Dide.
    Kort maar krachtig, en hij past bij haar.
    Een jongensnaam vonden moeilijker, mmar die hadden we uiteindelijk toch niet nodig want het werd een meid.

    Groeten Herma

  5. Wij wilden voor een jongen graag een stoere naam, die je schrijft zoals je hem uitspreekt. Het hoefde niet perse een Nederlandse naam te zijn, maar we hebben wel heel hard nagedacht over Jan, omdat dat de familienaam van eerstgeboren zonen is. Mijn man heeft het als tweede naam dus hebben wij het onze zoon ook als tweede naam gegeven. Namen die we allebei leuk vonden en die in de top 10 stonden gingen niet door. Uiteindelijk is het Taras geworden. Een meisjesnaam hebben we nooit nodig gehad, maar uiteindelijk toen ik zwanger was van Taras bleven er twee namen over, Senta en Jolien. Mocht het een meisje worden dan zouden we bij de geboorte wel zien wie ze zou zijn zeg maar.

  6. Ik heb nog niet voor het vraagstuk gestaan, maar ik zou denk ik gaan voor wat klassieke namen. Puck en Beer vind ik – niet vervelend bedoeld, want ik denk dat er meer mensen zijn die dat wél hele leuke namen vinden – echt geen namen. Bij Puck moet ik direct denken aan Pietje Pu(c)k en een beer loopt wat mij betreft in het bos. Ik vind voor meisjes bijvoorbeeld Anna en Emma heel mooi. Jongens vind ik lastiger, ik vind David bijvoorbeeld een mooie naam, maar wat minder voor een kind. Natuurlijk is hij het grootste deel van z’n leven waarschijnlijk ‘groot’, maar toch.

  7. Al jaren had ik de naam voor een dochter uitgezocht, maar het werden 2 jongens. Gelukkig kon ik, 12 jaar na de geboorte van de laatste zoon, kon ik toch nog de naam aan onze dochter geven; Amaranta, eeuwig bloeiend

  8. We hadden al snel een meisjesnaam “Julia” maar over een jongensnaam konden we het niet eens worden. Uit verveling heb ik toen een A4 op de deur van de babykamer geplakt met de naam Eppo, maar dat is het niet geworden. Mijn man wilde Sven, maar ik had associaties met mijn jeugd en vond dat als het een jongen was en het die naam zou krijgen dan zou dat een zeer onplezierig kind worden. Maar het jongetje werd geboren met mooie blonde haartjes en een paar prachtige blauwe kijkers (wat hij nog steeds heeft). Nadat ik hem eens grondig had bestudeerd vond ik ook dat het een echte Sven was en nog steeds is. (en soms ook zeer onplezierig, maar het schijnt dat je dat met pubers hebt.:-))

  9. Meisjesnamen waren voor ons makkelijker te bedenken dan jongensnamen, Farmer vond niet alles leuk wat ik leuk vond. Bij de naam van oudste dochter gunde hij mij de naam (hij vond hem iets minder) en bij oudste zoon heb ik hem de naam gegund (die vond ik wat minder, maar ‘t is een echte familienaam en ben nu blij dat -ie zo heet). Verder waren we ‘t wel eens. We houden beiden van echte Hollandse namen.

  10. Hier ook hollandse namen. Hollandser kan niet en dat past ook het beste bij ons. Manlief en ik hadden wel even nodig om de juiste naam te vinden, maar het was geen drama ofzo.

  11. Wij vonden het ook lastig inderdaad. We voelden beiden niet zoveel voor een top-twintig-naam, dus die namen vielen af. We hebben de kinderen soort van vernoemd en kwamen bij de oudste uit op een joods/christelijke naam, dus daarmee was de trend voor de rest ook gezet. De keuze in namen is dan aanzienlijk kleiner, wat het weer niet gemakkelijker maakt, maar het is geworden: Jaël, Hadassa en Nathan. We wisten niet wat we kregen (jongen/meisje) dus hebben wel steeds twee namen bedacht; was dus altijd spannend wat het zou worden :)

  12. Ik vond het soms wel lastig, maar ik kwam ook zat mooie namen tegen. Manlief en ik zaten zeg maar 50% op één lijn, 25% twijfelgeval en de andere 25% vonden we het niks. Mijn achternaam is nogal kort dus de kinderen hebben een naam met twee lettergrepen, dat klinkt beter.

    We waren het allebei over eens dat we geen populaire namen wilde en dat hebben ze alle drie ook niet. Bij mijn schoonfamilie werd er nog driftig vernoemd, maar dat heb ik direct buitenboord gegooid.

  13. Al lang voordat ik zwanger werd wisten wij al dat een jongen Rick zou gaan heten. Vernoemd naar de opa van manlief en naar mijn vader.
    Daar waren we het razendsnel over eens haha!

  14. Toen ik zwanger was van onze eerste, had ik 2 namen (omdat we niet wisten of het een jongen of een meisje zou worden. Bij de geboorte bleek het een meisje te zijn en hebben we haar Guinevere genoemd. Ik heb zelf ook geen alledaagse naam en ik wilde niet, dat ze met 3 of 4 kinderen in de klas kwam te zitten die hetzelfde heten. De naam Guinevere komt uit de Koning Arthur-saga.
    Toen onze zoon werd geboren, heeft mijn man de naam bedacht. Omdat hij zelf actief vechtsport beoefent en helemaal weg was van de serie Dragonball Z, heet onze zoon Gohan. Ook geen alledaagse naam. Ook ik heb goed over de namen nagedacht,omdat ik toch wel vind dat een bepaalde naam bij een bepaalde persoonlijkheid pas.

  15. Ha! Dat waren nog es bevallingen; die namen bedenken en verdedigen. Vast omdat mijn eigen voornaam onvoorstelbaar stom is, nooit begrip gehad voor mijn ouders op dat punt. Ook nooit van naam veranderd, omdat die stap me dan te groot was (en wanneer doe je dat dan??!!)
    De laatste zoon, 4e op rij, is ‘s nachts geboren en kreeg om 12.00u pas zijn namen. Oudste zonen werden naar school gestuurd met de mededeling dat we zouden bellen.. en de hele klas heeft meegejuicht op de speaker..
    Heel suf, we dachten dat het een meisje werd en voor de jongens hadden we een servetje met zo’n 15 namen over. 14 teveel dus ;-).
    Nu krijgen we regelmatig pleegkinderen met de meest bijzondere namen. Zelf zou ik ze nooit durven geven, maar ik vind ze wel prachtig (de kindjes zelf ook trouwens).

  16. Geen probleem, mooie familienamen die ook internationaal goed uit te spreken zijn.
    Maar wat een gedoe toen we onze katten kregen – want daar wilden onze kinderen ook over meebeslissen en die hadden eerlijk gezegd hele rare ideeen.
    Gelukkig heb ik toen aan het langste end getrokken ;-)

  17. Mijn man en ik hadden beiden dezelfde naam voor een zoon in onze hoofd. Ik had de naam ooit gelezen toen een zoontje van een atrice overleed en mijn man vanwege een favoriete gitarist van een rockband. Echt heel toevallig dezelfde naam. Voor ons stond deze naam dus al jaren vast en het werd ook een zoon.
    Hollandse namen vind ik heel mooi maar past niet bij onze half Indische zoon. Maar mijn buurjongen heet Beer en ik vind dat geweldig leuk bij hem passen. Zo vind ik Bickel de zoon van Martijn Krabbe ook een leuke naam.
    En wat Splinter betreft, ik moet dan altijd aan Bart Chabot denken. Ben nooit een interview van hem vergeten waarin hij vertelde dat hij zijn tweeling Splinter en Storm eerst Rook en Vuur wilde noemen want waar rook is is vuur hihi. Ik kan er jaren later nog vreselijk om lachen.

    Groetjes ISabelle

  18. Als ik zelf een naam moest kiezen geen probleem, maar het probleem hier thuis is het zelfde als bij jou.
    We hebben een Hanne (dat is een combi van ons allebei, hij wou Anne en ik wou geen top 10 naam), Manouk (ook zo’n soort combi), en Boukje.
    Als ik nu nog een naam moest kiezen (maar dat gaat niet gebeuren!), zou ik
    een Sien(je), lekker simpel oalewets, of Dieke / Wieke.
    Dus geen moderne namen.

    En als ik een jongensnaam moest zoeken goeiedag wat moeilijk, Jan (ik denk het ook niet daar hebben we er al zo veel van) Guus.

  19. Wij hadden een paar eisen bij de namen. Ze moesten hollands zijn, vernoemen doen we niet aan, tweede,derde of vierde namen vind ik onzin je gebruikt ze tenslotte nooit. De naam mag niet met dezelfde letter beginnen als een van de andere gezinsleden. Collega had drie kinderen waarvan de voornaam allemaal met dezelfde letter begon. Hardstikke leuk als ze klein zijn maar toen ze groter werden was het heel verwarrend met de post want voor welke J.Schuurman is de brief nou (dan is een tweede naam misschien toch wel weer handig. Onze achternaam bestaat uit drie letters dus wilde we ook een zo’n kort mogelijke voornaam. Aan alle eisen is voldaan. Ze hebben beide een oerhollandse naam bestaande uit drie letters, de achternaam bestaat ook uit drie letters. De voor en achternaam samen is net zolang als de meeste voornamen tegenwoordig. Lekker kort en krachtig en we hadden ze zo bedacht.
    Groet,
    Yvonne

  20. Als ik een dochter zou krijgen, dan zou ik haar Hasse noemen, daarvan was ik overtuigd. Het boek Hasse Simonsdochter van Thea Beckman heb ik stukgelezen, zo mooi vond ik dat en nog steeds.
    Uiteindelijk kregen we onze twee kinderen via adoptie. En in hun moederland hadden ze al een mooie spaanse en engelse naam gekregen.

  21. Ik heb twee schoondochters die allebei Kim heten. Toen een populaire naam. Nu zorgt het voor verwarring. Kim van oudste en Kim van jongste wordt er meestal gezegd. Husband en ik zeiden tegen elkaar Kim 1 en Kim 2. Nu zeggen zij het zelf soms ook. Maar af en toe is het lastig.

    Liefs Frederique

  22. Hier geen problemen. Voor de oudste vond mijn man de naam die ik erg mooi vond ook mooi. De naam voor de tweede hadden we al in de zwangerschap van de eerste bedacht. Toen dat ook een meisje werd, was het dus snel beklonken. Onze dochters hebben ook een tweede naam en zelfs een derde naam. De tweede naam is Keltisch en de derde naam Grieks. Gewoon, omdat ik dat mooi vind. Manlief vond dat ook. Echt nul discussie over gehad.

  23. Aan 3 eisen moesten de namen voldoen: 2 of meer lettergrepen ivm de korte achternaam van echtgenoot, verschillende eerste letters van de namen en we kozen voor maar 1 naam.
    Mijn zus had 2 namen en ik maar 1, waarom dat was begreep ik als kind niet:-(

  24. Hahaha, ik bleef gewoon net zolang die naam promoten totdat vriendlief overstag ging. ;) Zo ging het wel een beetje hoor. Ik kon hem wel warm krijgen als ik echt wilde. Maar uiteindelijk vindt hij de namen ook echt mooi.

    Ik heb vooral mijn gevoel gevolgd. Tijdens de zwangerschap van m’n jongste had ik echt het gevoel met een onstuimig, avontuurlijk kindje te maken te hebben. Daar moest een naam bij komen en de naam ‘Y.ara’ sprong er direct uit. Ik had al veel namen gevonden op internet maar bij die wist ik meteen: dat wordt ‘m! En ‘toevallig’ betekent Y.ara ook: de onstuimige. En het is een onstuimig ding die dochter van mij. ;)

    Mijn oudste heet Y.elena. Dat is de naam van de ex-vriendin van 1 van mijn grote idolen. Ik heb 0,0 met dat mens maar ik vond de naam prachtig. De naam komt veel voor in Oost Europa en mijn kinderen hebben via hun papa ook Oost Europese roots. Ik vind het mooi dat die band tot uiting komt in een voornaam. De naam betekent licht. En mijn dochter is geboren in een tijd dat er veel duisternis om ons heen was (sterfgevallen in de familie).
    In de 2e en 3e naam van mijn kiddo’s zijn zowel de Duitse als Poolse roots verwerkt.

  25. Leuk onderwerp dit! Onze ideeen over de naam van ons eerste kindje, dat over 2 weken verwacht wordt, lagen in eerste instantie wel behoorlijk uit elkaar. Vriendlief wilde een korte krachtige naam en die bleken op dit moment populair. Ik was er van overtuigd dat het een meisje was en had al een lange lijst met mooie namen, die allemaal wat minder voorkwamen. Toen bleek het met de 20weken echo een jongetje!

    Toen waren we het toch wel snel eens. Ik ben toch meer de kant van vriendlief opgegaan en we zijn nu heel blij met deze naam! Ik ga natuurlijk niet zeggen wat het wordt, je weet nooit wie hier meeleest. ;-) De naam is in ieder geval klankzuiver, was dan wel weer een eis van mij. Zo kan ‘ie straks lekker snel zijn eigen naam schrijven/lezen, je spreekt het uit zoals de afzonderlijke letters achter elkaar ook klinken.

  26. Wij hebben een Sophie. In haar jaargang de meest gegeven naam maar ze heeft nog nooit een mede-Sophie gehad in de klas of sport oid!
    Eigenlijk wilde ik haar Anke noemen, zoals mijn moeder en ik heten. Ik vond het altijd leuk dat we hetzelfde heten. Totdat ik zwanger was: ik las de naam Sophie, en dat was hem! Ik zeg dus ook weleens tegen haar dat ze haar eigen naam gekozen heeft ;-)
    Manlief vond het ook meteen mooi. De achternaam kiezen was moeilijker. Zijn achternaam is Engels dus dat betekent altijd spellen…
    Uiteindelijk gaven we haar toch die naam en intussen draag ik die toch ook. Maar waarom is een lang verhaal ;-)

    • Ook opletten met dubbele namen. Mijn broers, tweeling, heten Jan-Jaap en Jan-Willem. Door het streepje hebben zij als voorletter allebei alleen de J. Tel daarbij op dat ze dezelfde geboortedatum hebben, en (geheel toevallig) op hetzelfde huisnummer (verschillende straten maar wel dezelfde wijk en woonplaats). De administratieve chaos is verschrikkelijk. Verkeerde verzekeringen, hypotheek gedoe, medicatie van de een die bij de ander geleverd wordt enz. Bij tweelingen dus altijd zorgen voor verschillende voorletters!

  27. Al voor de zwangerschap van onze oudste wisten we al namen, Damian bij een jongen en Demi bij een meisje.
    Het werd een jongen en hij is precies geworden wat we ons bij zijn naam hadden voorgesteld. Hij is inmiddels 23 en hoewel het een populaire naam was destijds, heeft hij nooit bij een Damian in de klas gezeten of met eentje gewerkt.
    Bij de tweede zwangerschap van onze jongste (18) hadden we direct een jongensnaam, Sean. Voor een meisje nog niet of we waren het oneens. Ik wilde Robyn, man wilde Pearl. Iedereen vond mij een jongensmoeder en daarom hebben we gewacht tot de pretecho met 24 weken, die uitwees dat het een meisje zou worden.
    Heel veel meisjes namen zijn langsgekomen en afgewezen door een van ons. Uiteindelijk kwam man met Kyara, Ook niet mijn voorkeur. Ver in de zwangerschap keek zoon van 5 naar de Lion King 2 en opeens hoorde ik de naam Kyara een aantal keer achter elkaar. Tel daarbij op het schattige leeuwinnetje en ik was verkocht. Grappig genoeg is deze naam veel minder populair en toch heeft ze al een aantal keer een naamgenot getroffen (soms anders geschreven) in de zwemles en bij werk etc.

    • Wonderlijk dat je dochter dan juist met een paar naamgenootjes in de klas zit Nicole : )
      Ik vind het mooi hoe jij en je man het toch met elkaar eens werden over de kindernamen.

  28. Voorzichtig met “leuke” namen en roepnamen (een typisch Nederlands gebruik) Denk aan de mogelijkheid dat je kind in internationale kringen werkzaam zal kunnen zijn. Na mijn doopnamen (Anna Maria Wilhelmina) kreeg ik de roepnaam Annemieke toegevoegd. |Daar zit ik nu al meer dan 50 jaar in het buitenland mee opgescheept. Telefonisch niet te handhaven! Ik ben zo blij dat ik kan tegerugvallen op Anna.

  29. Ohh, houd op, zeg! Ik vond voor een meisje Robin leuk. Maar de vader van dochter (toen al mijn ex) zei dat als het een meisje werd het was een heel mooi meisje zou worden. Dus ze moest een hele mooie naam krijgen. Ik noemde wat voorbeelden en hij reageerde heel enthousiast op Michelle. Dus noemde ik dochterlief Michelle. Jaren later vroeg ik waarom hij Michelle zo’n mooie naam vond. “Dat was een meisje in Frankrijk waar ik heel erg gecharmeerd van was” antwoordde hij. Lekker dan! ;-) Maar achteraf gezien is ze meer een Michelle dan een Robin. Ik vind het nog steeds een mooie naam. En het verhaal erbij is achteraf best grappig.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>