Ooit kon ik gewoon kinderkleding kopen, en dan trokken mijn kinderen het aan. Maar naarmate ze ouder werden, ontwikkelden ze natuurlijk hun eigen smaak. En regelmatig lachten ze me vierkant uit als ik ze trots de leuke kleding liet zien die ik voor ze had gekocht. En dan had ik echt geprobeerd om spullen te kopen in hún smaak!
Zo draagt mijn oudste zoon vrijwel alleen maar zwart. Maar toch kocht ik dan blijkbaar een verkeerde zwarte broek.
Kleding doorschuiven
Als je vijf kinderen hebt, kun je veel kleding doorschuiven. Daardoor had ik op zolder een flinke voorraad met jongensbroeken. Die heb ik gisteren allemaal te voorschijn gehaald voor mijn jongste zoon. Er zaten heel veel driekwart spijkerbroeken bij. Maar één voor één keurde mijn jongste zoon ze af. Want hij vond ze niet ‘netjes’ genoeg. Mijn jongste draagt altijd een nette broek met bloes, en spijkerbroeken vindt hij (helaas) maar niets.
Aan het eind van al het passen had hij niet één broek goedgekeurd! Overal was wat mee. Volgens hem… Het enige voordeel was dat ik al die broeken nu definitief kan opruimen. Ik heb ze verzameld in twee grote vuilniszakken, en die kleding gaat naar de kringloop. Iemand anders is er vast wél blij mee.
Kinderkleding kopen samen met de kinderen
Dus om terug te komen op kinderkleding kopen: dat durf ik dus niet meer te doen zonder mijn kinderen er bij. De kans dat ik iets koop dat ze drie keer niks vinden is veel te groot.
Gelukkig is mijn jongste zoon aanstaande zaterdag aan de beurt om met mij naar de stad te gaan. En dan kan ik samen met hem wat zomerbroeken en zomerbloesjes kopen. Want hij is wel uit zijn zomerkleren van vorig jaar gegroeid. Overigens hebben mijn drie zonen alledrie iets tegen driekwart broeken! Zelfs bij 34 graden dragen ze lánge broeken…
Als moeder moet je voortdurend loslaten.
En dat gaat van kledingkeuze tot en met hun levenskeuzes…
Tip: Kleding markeren helpt te voorkomen dat je kind thuis komt met de verkeerde kleding.
Koop jij voor je kind of mét je kind? En hoe bevalt het?
Daantje
Ik koop het uiteraard nog zelf voor hem… Ben benieuwd vanaf welke leeftijd die eigen smaak gaat komen??
Lonneke
Daantje, bij meisjes zo rond een jaar of 2! Die, neeeeeee!!!!! nie die, DIEHIE!!!!
En simpelweg weigeren om iets aan te trekken.
Vlijtig Liesje
Mijn jongste zoon is nu 11 en sinds ongeveer een jaar doet hij moeilijk over de geweldige kleding die ik voor hem meebreng.
Jolanda
Zorg dat je vroeg genoeg bent dan he.
Hier kan ik voor de jongens alles nog wel meebrengen, al wordt oudste zoon wel kritischer.
Hij draagt juist het liefst spijkerbroeken. Vind ik ook makkelijk.
De meiden gaan zelf op pad.
Vlijtig Liesje
Ik vind spijkerbroeken ook best leuk. Maar mijn jongste zoon is er pertinent op tegen om de één of andere reden. Ik denk dat hij ze te stug vindt.
grietje
Ik vind het leuk om te zien dat ze een eigen stijl en smaak ontwikkelen. De oudste twee zijn meiden van 15 en 13. Vooral de oudste heeft een uitgesproken smaak. Niet altijd helemaal mijn smaak, maar wel netjes. Dus ik betaal. Maar als er iets is wat ik echt niet mooi vind of niet netjes genoeg, dan koop ik het niet.
De jongens zijn nog erg makkelijk, hoewel de oudste van 12 ook wel voorkeuren gaat krijgen. Prima laat maar horen wat je wil!
Met 4 jongens op een rij kan je ook redelijk wat doorschuiven. Hoewel….er ook redelijk wat broeken gewoon versleten zijn en er dus uiteindelijk er toch weer nieuw gekocht moet worden.
Vlijtig Liesje
Dat slijten zie ik hier ook. Vooral onder bij de zoom zitten nog wel eens rafels.
VeggieMo
Mijn oudste zoon (26) vindt het nog steeds heel gezellig als ik mee ga wanneer hij kleding nodig heeft. Hij ziet er graag netjes uit, al vindt hij spijkerbroeken geen probleem. Als het maar nette spijkerbroeken zijn.
Manlief wil ook altijd dat ik mee ga. Hij koopt nooit iets zelf en van hem mag ik ook kleding kopen zonder hem want hij weet toch wel dat ik weet wat hij leuk vindt.
In het najaar gaan we weer pakken kopen bij Makro. Zij hebben kwalitatief heel goede pakken die ook nog eens betaalbaar zijn.
valhalla
Hier hebben ze alledrie zo hun eigen idee over leuke kleren. Het is al vijf jaar terug dat ik DL1 in een broek kreeg, bijvoorbeeld. Ze is nu net 7. ZL loopt het liefst in een joggingbroek en een t-shirt en de kleinste draagt al sinds vrijdag een maillot en een roze rokje van tule.
Vind jouw kinderen er altijd (nou ja, als ze er eens een foto van plaatst) een heel leuke stijl hebben. En zo grappig dat je ene zoon alleen maar nette kleding wil. En de ander alleen maar zwart. Ja dat komt natuurlijk vrij nauw. Maar de leeftijd waarop je kleding nog zo kan doorschuiven is wel makkelijker. En goedkoper.
Maar voor als ze straks ‘groot’ zijn, heb ik toch 100 x liever dat ze met een hanekam en een gescheurde spijkerbroek lopen, dan met van die rap-kleding. Of met lange zwarte jurken dan met zo’n sportbroekje waar hun kont half uit valt!
Vlijtig Liesje
Van te blote kleding ben ik ook geen fan inderdaad.
Martine
Ik doe beide maar mij bevalt kopen voor beter. In de winkel gaan ze gelijk op alles af wat felroze is of een Frozen print bevat (Hell nooooo!). Als ik iets mee neem of online bestel is de kans groter dat ze andere dingen (lees dingen die ik tof vind hehehe..) leuk vinden.
Samen winkelen vind ik dan wel weer heel erg gezellig dus dat doen we voor sokken, ondergoed, pyjama’s etc etc :)
Vlijtig Liesje
Kinderen zijn inderdaad best gevoelig voor luide prints en populaire karakters uit films en series!
Gerda
Tot mijn zoons 12de maakte het niet veel uit wat ik voor hem kocht, daarna stelde hij een beetje merkkleding wel op prijs (en om heel eerlijk te zijn, ik vond veel van die kledingstukken ook helemaal niet verkeerd). Daarna kocht hij – met mijn bankpas haha – zelf dikwijls z’n broeken, truien, overhemden etc.
Eenmaal studerend, niet meer thuis wonend en zelf z’n kleren kopend, kocht ik nog wel eens een wat duurder overhemd voor hem, tot hij zelf zei dat die van de Hema net zo goed waren. Als ze zelf op de centen moeten letten, leren ze het wel.
Uit mijn eigen jeugd weet ik nog wel dat ik het vreselijk vond als ik niet mocht dragen waar al mijn vriendinnen in liepen, mijn ouders waren nogal ‘belegen’ op kledinggebied. Dit heb ik altijd in gedachten gehouden bij het kopen van kleren voor mijn zoon.
Vlijtig Liesje
Grappig hoe je je eigen ervaring gebruikt voor de opvoeding vind ik altijd. Dingen die je zelf niet fijn vond, doe je in de rol van ouder inderdaad bewust niet bij jóuw kind.
Nicole
Ik koop nu uiteraard nog voor mijn kleine meid en denk dat ik daar ook wel mee doorga. Uiteraard mag ze zelf ook dingen gaan bepalen maar lang niet altijd..
Wendy
Mijn zoons en 2 en 4. De ‘eigen smaak’ komt bij jongens geloof ik toch wat later dan bij meisjes. Dus ik heb voorlopig nog de luxe om het allemaal lekker zelf uit te kiezen.
Vlijtig Liesje
Geniet er maar van Wendy zo lang als het duurt : )
spaarmoeder
Hier kopen we eens in de zoveel tijd samen kleding in een grotere stad en vul ik de basics wat aan. Ik ben een beetje afgestapt van internetaankopen voor de kinderen. Ik vind dat ik dan de maat niet goed kan inschatten, of de stof/het materiaal.
Ik vind het vooral belangrijk dat ze er schoon (geen vlekken of luchtjes) en netjes ( zonder gaten en dergelijke) bijlopen. Dat betekent tegenwoordig wel elke dag schone kleren aan ( vroeger konden ze wel eens twee dagen met iets doen), want ergens in de middag bij het buitenspelen wordt er veel vies. Maar dat is ingecalculeerd!
Vlijtig Liesje
Die van mij worden vaak zweterig omdat ze naar school moeten fietsen. Een schoon shirt moet elke dag wel. De broek kan meestal nog wel een dag langer.
Sabrina
Hier is het half om half ,we beslissen samen. Maar hebben al van kleins af een eigen smaak. Bij de oudste liefst truien met kap. Tja hij is nogal gevoelig en hoogsensitief en kan zich in zijn kap terug trekken. De middelste hoe feller , hoe beter . En de jongste heeft ook een eigen voorkeur.
Meestal ga ik eerst kijken en later gaan we samen terug of lang leve de webshops ( de postbode geeft soms wel commentaar). Merkkledij past hen eigenlijk perfect omdat ze mager zijn. Bij goedkopere kledij zijn de broeken meestal te wijd in verhouding met de lengte. Zelfs skinny modellen zijn nog te wijd.
Truien moet de oudste passen ivm met zijn brede schouders door turnen.
De jongsten is het moeilijkst met maten hij is 3 jaar, heeft de lengte van 2 jaar en het weegt +/- 11,5 kg
Jojo
Regelmatig denk ik nog terug aan de ¨goeie ouwe tijd¨ ;) dat mijn zoon van 8,5 de kleding die ik kocht voor hem gewoon aantrok. Al sinds zijn vijfde ongeveer heb ik het opgegeven en koop ik kleding alleen nog maar met hem erbij, en zelfs dan is hij nog in staat om iets wat hij in de winkel echt heel graag wilde hebben niet aan te trekken. Drama’s heb ik altijd ‘s ochtends met hem gehad, niet omdat ik hem ergens toe wilde dwingen maar omdat hij geen keuze kon maken, boos werd, stofje niet goed was, broek te strak, shirt te wijd, trui te warm, blouse te groot, kortom er was altijd wat. Gekmakend. Maar aan de andere kant, hij heeft nou eenmaal recht op zijn eigen ideeën daarover. Sinds een half jaartje ongeveer gaat het ‘s ochtends redelijk gesmeerd qua aankleden, hij heeft zijn absolute favoriete kledingstukken en die wisselt hij continue af. Betekent dus dat ik met een hele berg kleding zit die hij nooit draagt en die hij bijna niet meer past. Een jaartje of wat geleden heb ik mij voorgenomen niet te veel kleding meer voor hem te kopen, te veel keus is voor hem lastig. Hij is dol op kleding uit de kringloopwinkel en daar gaan we dan wel regelmatig ¨los¨, grappig dat zijn favoriete kleding waar hij bijna in woont allemaal afkomstig is uit de kringloop…
Vlijtig Liesje
Grappig inderdaad Jojo. Misschien is de kleding van de kringloop lekker zacht omdat het al vaker gedragen is?
Mirjam Kakelbont
Roos is 19 maar die vindt het nog steeds gezellig om samen kleding te kopen. Ook omdat ze dan meer kan uitgeven ;-) Vanaf klein kind had ze al zeggenschap. Ik vind alles best wat ze wil dragen als het maar niet bloot of ordinair is!
Ik werd vroeger gepest op school omdat ik nette kleren moest dragen van mijn moeder. Daar heb ik een trauma aan overgehouden…
Sandra
Voor de jongste zes kinderen (leeftijden tot 11 jaar) koop ik meestal de kledij zelf zonder dat er bij zijn.
Maar ons Lies die vier jaar is wil niet altijd dragen wat ik koop. Zo vindt ze bepaalde stukken NIET mooi. Ze is een echte prinses zullen we maar zeggen :-).
Ons jongens dragen gewoon alles wat ik kies.
Voor de tieners koop ik alleen wanneer ze er bij zijn want op een gegeven moment moest ik niet meer komen aanzetten met een belachelijke jurk of trui die ik supermooi vond.
Gelukkig hebben ze een goede smaak vind ik.
julia
O, dat komt hier vast ook nog wel. Mijn dochters van 4 en bijna 2 maken zich nog niet druk om hun kleding gelukkig. Samen winkelen lijkt mij dan wel weer heel erg leuk!