Waarom ik de puberteit veel zwaarder vindt dan de babytijd
Last updated on June 29th, 2023 at 04:00 pm
Er is weer eens een onderzoek gedaan. En dit keer is de conclusie:
De puberteit is veel zwaarder voor moeders dan de babytijd.
En als ik even voor mezelf spreek: dat klopt als een bus!
Ik vind de puberteit inderdaad veel zwaarder
Ik vind de puberteit veel zwaarder dan de babytijd. Toegegeven, de babytijd was soms fysiek zwaar. Je bent altijd aan het zorgen en de gebroken nachten zijn geen lolletje. Maar als je een baby ergens neerlegt, dan blijft hij of zij daar líggen. Zie ook mijn post Baby in box.
Bij een puber moet je maar hopen dat hij niet in zeven sloten tegelijk loopt. Vooral als je een puber hebt met een enorme vrijheidsdrang. Doe daarbij een flinke scheut jeugdige overmoed en je hebt een recept voor zorgen om je kind.
Daarnaast moet je een evenwicht vinden tussen je kind loslaten en hem tegelijkertijd veilig houden en beschermen. Tegen de buitenwereld, en vaak ook tegen zichzelf. Ook dat vind ik in de puberteit lastiger dan in de babytijd.
Waarom ik de puberteit zwaarder vind dan de babytijd
- Er zijn meer invloeden van buitenaf. Als je kind een puber wordt, worden leeftijdsgenoten belangrijker. En menig puber hecht meer waarde aan de mening van andere pubers dan aan de wijze raad van zijn of haar ouders.
- Pubers zijn mobiel! Je kunt ze niet even in de box leggen, en dat ze daar dan een uur later nog liggen.
- De mensen waarmee je als ouders te maken krijgt bij de opvoeding breidt zich flink uit. Bij baby’s is er het consultatiebureau. Bij pubers clubjes, verenigingen, mentors, schoolartsen, leraren, klasgenootjes en natuurlijk de alomtegenwoordige social media.
- Baby’s kunnen erg schattig zijn en zo makkelijk compenseren als ze lastig zijn. Ik smolt tenminste zo weg van een tandeloze babylach. Pubers vind ik persoonlijk toch een lager schattigheidsgehalte hebben.
- Pubers kunnen best gemeen tegen je zijn. Dat hoort bij het losmaken van jou als moeder. Maar dat wil niet altijd zeggen dat het leuk is als ze zich voor je schamen. Of je keihard uitlachen.
Wat mij betreft klopt het gezegde: ‘Kleine kinderen, kleine zorgen – grote kinderen, grote zorgen’ als een bus.
Lees ook mijn post over kraamcadeautjes. Je weet wel die periode, waarin je nog onwetend bent over wat komen gaat….
Hoe ervaar jij de verschillende leeftijden van je kind?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik geloof het meteen! Ik herinner me dat een vriendin me jaren geleden al vertelde dat – toen haar oudste voor het eerst naar de middelbare school ging – je kind je dan nog meer nodig heeft dan eerst. (maar daar wil het kind niet altijd aan toegeven)
Ik ga het hopelijk allemaal nog meemaken. Dat zal zeker het nodige van me vragen.
Ja, de puberteit vraagt weer andere dingen van je als moeder dan de babytijd.
Nou dat kan ik alleen maar volmondig beamen!
Over het algemeen genomen mag ik niet klagen, maar op de een of andere manier maken die zuchten,draaiende ogen, laat thuis komen, niet laten weten waar ze zijn (niet aan gedachte dat dat moest) rommel in hun kamer, rennen voor de trein ov kaart verfeten, studie uitzoeken, enz enz het allemaal wat lastiger voor een moeder dan wanneer een kleintje ligt te huilen.
Gelukkig zijn pubers over het algemeen ook wel heel gezellig en vind ik het heerlijk om dingen met ze te ondernemen of gewoon lekker wat te kletsen, ach elke leeftijd heeft zijn leuke en minder leuke kanten.