De kinderen van Ruinerwold: indrukwekkende documentaire over Ruinerwold gezin
Last updated on februari 22nd, 2024 at 03:35 pm
- De kinderen van Ruinerwold: waar gaat het over?
- Wat kun je verwachten van deze documentaire over het Ruinerwold gezin?
- Spoiler alert
- De kinderen van Ruinerwold conclusie
- Jessica Villerius over De kinderen van Ruinerwold in de Vooravond
- Praktische informatie over deze documentaire over het Ruinerwold gezin
- Stichting Kinderen van Ruinerwold: inzamelingsactie
De afgelopen vier weken keek ik elke donderdagavond de indrukwekkende documentaire De kinderen van Ruinerwold. Daarin vertellen de 4 oudste kinderen van het Ruinerwold gezin hun verhaal.
Het is één van de meest rustige en integere documentaires die ik in lange tijd heb gezien.
De kinderen van Ruinerwold: waar gaat het over?
In oktober van 2019 loopt een wat verwarde jongeman een plaatselijke café in Ruinerwold binnen. Nadat hij wat heeft gedronken zegt hij dat hij hulp nodig heeft. Zo komt de zaak aan het rollen en de politie wordt ingeschakeld. Die ontdekken vervolgens een gezin in de boerderij in Ruinerwold, dat daar al die tijd in het geheim en ongeregistreerd heeft geleefd.
Het nieuws haalt zelfs de buitenlandse media, en de vier oudste kinderen bedenken dat de enige manier om weer rust te creëren is om eenmalig hun verhaal te vertellen. Ze benaderen documentairemaker Jessica Villerius en het resultaat is de indrukwekkende documentaire De kinderen van Ruinerwold.
Wat kun je verwachten van deze documentaire over het Ruinerwold gezin?
Geen hijgerige beelden, maar rustige scènes waarin de oudste vier kinderen hun verhaal vertellen, afgewisseld met filmmateriaal dat is gevonden in de huizen waar het gezin woonde. De huiselijke filmpjes staan in schril contrast met de vreselijke dingen die er gebeurd zijn, en laten tegelijkertijd juist ook die misstanden zien.
Spoiler alert
Zo vond ik de scène in de derde aflevering van de documentaire waarin vader Gerrit Jan zijn kleine dochtertje plotsklaps ruw van haar stoeltje duwt schokkend en vreselijk naar om te zien. Dat arme meisje…
De kinderen van Ruinerwold conclusie
Ik vond dit een prachtige documentaire, en het is fijn dat het zo respectvol gedaan is. De kinderen hebben al zoveel narigheid meegemaakt, dat het goed is om te zien hoe zorgvuldig en respectvol er met hen wordt omgegaan. Mooi vond ik het bovendien om te zien hoeveel liefde er is tussen de kinderen onderling, en hoe hecht hun band is. Verder viel het mij op hoe welbespraakt en ontwikkeld ze zijn.
De documentaire De kinderen van Ruinerwold is erg de moeite waard, maar zal tegelijkertijd confronterend zijn. Zeker als je dingen herkent uit je eigen levensgeschiedenis, zal het wellicht dingen kunnen ’triggeren’. Niet voor niets verschijnt aan het eind van elke aflevering een telefoonnummer van MIND Korrelatie.
Jessica Villerius over De kinderen van Ruinerwold in de Vooravond
In onderstaand filmpje wordt kort het verhaal vertelt, en komt Jessica Villerius de documentairemaakster aan het woord. Een trailer kon ik niet vinden, maar dit geeft ook een goed beeld.
Praktische informatie over deze documentaire over het Ruinerwold gezin
De kinderen van Ruinerwold werd op woensdagavond uitgezonden, maar ik heb het telkens op donderdagavond gekeken via NPO. Je vindt daar alle 4 afleveringen. Er komt een extra online aflevering.
Stichting Kinderen van Ruinerwold: inzamelingsactie
Esther, Jan, Hans en Bert zijn vrienden en oud huisgenoten van een van de oudste kinderen. Zij wilden iets voor hem en zijn broers en zussen doen en zetten de Stichting Kinderen van Ruinerwold.
Ze zijn onder andere een inzamelingsactie gestart, die in het eerste uur meteen al 10.000 euro opleverde. Het doel is om 270.000 euro in te zamelen om de kinderen van Ruinerwold op weg te helpen in het leven. Inmiddels is dat bedrag gehaald!
Andere mooie Nederlandse documentaires zijn Afhaalchinees, Het beste voor Kees en Het zaad van Karbaat.
Ontdek meer van Huisvlijt
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Heb ik ook gezien deze documentaire. Heel rustig en toch duidelijk. De zorg voor elkaar. Qua stijl gelijk met schuldige van destijds.
Fijn dat er zoveel is opgehaald.
Kijk geen tv,
wel vreselijke realiteit.
Lie(f)s.
Ik heb alleen kleine stukjes gezien tot nu toe, maar kreeg ook kippenvel toen dat kleine meisje van met stoel en al door de kamer vloog. En dan ook onbegrijpelijk dat er kennelijk toch nog kinderen bij die man wonen.
Ik hoop dat deze mensen het allemaal een plek kunnen geven en zo verder kunnen met hun leven. Het blijft verschrikkelijk dat dit zo kon gebeuren.
Als je er een boek over zou schrijven, zouden de mensen denken dat het een slecht verhaal is en dat niemand het zal geloven.
Love As always
dimario
Er is ook een 5e aflevering die alleen online te zien is. Die is na afloop van de uitzendingen afgemonteerd.
Het zijn inmiddels ook geen kinderen meer, ook de jongsten zijn inmiddels meerderjarig.
Je zou het bijna niet geloven he… Lijkt me een boeiende docu.
Echt een heel heftige documentaire. Zoveel respect voor de kinderen. Ook hoe zij het verhaal vertellen, zo welbespraakt en zo veerkrachtig. Echt heel veel respect!
Dat zoiets zelfs in Nederland nog kan.
Ik had gewacht met kijken tot alles online stond. Ik heb inmiddels alles gezien, behalve de extra online aflevering. Die wil ik morgen nog kijken. Maar pff, ik vond het heftig hoor. En zoveel bewondering voor de kracht van die ‘kinderen’ hoe ze hun leven nu proberen op te bouwen. Ik was echt geraakt door dat stukje met het meisje op dat stoeltje. Zat met mijn handen voor mijn mond in shock te kijken. Zó vreselijk.
Zelf ben ik er nog niet aan toegekomen om de documentaire te bekijken, maar ik wil hem zeker nog gaan zien.
Ik heb met open mond zitten kijken. Ook de rol van die moeder die op de achtergrond is met een andere identiteit. Het meisje dat van de stoel werd geduwd vond ik ook zo heftig.
Ik heb de documentaire nog niet gezien ik hoop hem het weekend terug te kijken. Hij lijkt me heel aangrijpend
Dat stukje met dat kleine meisje heb ik voorbij zien komen in een of ander programma. Toen had ik eigenlijk al wel genoeg gezien. Verschrikkelijk.